> WERKING
De test is geschikt voor mensen tussen de vijf jaar oud en volwassenheid. De testpersoon en de observator zaten vaak naast elkaar, zodat de observator goed kon meekijken, maar ook zodat de observator de testpersoon niet, onbewust, kon beïnvloeden.
Daarna was het de bedoeling dat de testpersoon tien inktvlekken te zien kreeg, vijf in kleur en vijf zwart-witte (op een witte achtergrond). De testpersoon moest dan bij elke inktplaat het eerste woord of de eerste waarneming aangeven, dat is de vrije associatie fase. Daarna werd het moeilijker en kreeg de testpersoon de inktvlekken nog een keer te zien, waarna hij of zij moet aanduiden op welke plek hij zag wat hij eerder benoemde en waarom. Hij mag de inktvlekken ook omdraaien en alles wat de testpersoon zegt en doet of vraagt, wordt genoteerd. Alles wat de testpersoon zegt, wordt achteraf wel geïnterpreteerd door de observator.
> SCOREN/BEOORDELEN VAN DE RORSCHACHTEST
Het scoren van de rorschachtest eens die is afgenomen, verloopt via het Comprehensive System van Exner. Hieronder staan enkele aspecten waarmee men rekening hield bij het beoordelen en interpreteren van deze test.
• De locatie/plaats: welk onderdeel van de tekening werd gebruikt om aan te duiden wat er gezien werd? Hierbij gaat het dan om de volledige inktvlek, een deel dat vaak werd aangeduid door andere testpersonen of een deel dat niet vaak door andere testpersonen werd gezien of misschien zelfs de witte achtergrond.
• De determinanten: de factoren die bepalen wat je precies ziet en die dus een verband leggen tussen de inktvlek en jouw interpretatie ervan. Het gaat dan om de vorm, de kleur, de beweging en de schaduwen.
• Inhoud: hier keek men naar wat men precies zag. Was dit een mens, een dier, misschien zelfs iets helemaal anders.
> KRITIEKEN
Zoals vele andere aspecten binnen de psychologie, kreeg ook de rorschachtest heel wat kritiek. Sommige psychologen beweerden dat ook de eigen interpretatie en de visie van de observator een belangrijke rol speelde bij het interpreteren van wat de testpersoon zei. Dit kon ook verschillen naarmate het geslacht van de observator.
Een andere kritiek wordt geuit op de validiteit van de test. Krijgen we wel het resultaat waar we naar op zoek zijn, meet de test wel datgene wat het zou moeten meten en niets anders? Het is nooit aangetoond dat de Rorschachtest ook echt de persoonlijkheid meet - de test was tenslotte ontwikkeld om schizofrenie na te gaan, niet een hele persoonlijkheid.
Of er ooit echt bewezen is dat de Rorschachtest ook echt nuttig was of niet: er valt niet te ontkennen dat het toch een interessante denkpiste is geweest en we de test tot op de dag van vandaag nog steeds herkennen als we een symmetrische inktvlek zien.
De Rorschachtest is misschien iets waar je al over hebt gelezen, het kan zelfs zo zijn dat je de afbeeldingen in deze lay-out al een keer gezien hebt, maar niet precies weet waar ze vandaan komen. Deze symmetrische inktvlekken zijn namelijk een werkmiddel uit de psychologie.
> WAT IS HET?
De Rorschachtest is een psychologische projectieve persoonlijkheidstest, waarbij gebruik wordt gemaakt van tien vaste, symmetrische inktvlekken op een papier. Er zijn zowel zwart-witte als gekleurde inktvlekken. De test wordt gezien als een indirecte methode, waar vooral interpretatie heel belangrijk is. De test wordt gebruikt om onderliggende gevoelens te projecteren, afgaande op wat men ziet in de inktvlek. Dit kan nuttig zijn voor mensen die het moeilijk hebben met rechtstreekse bevraging naar gevoelens, maar ook omdat mensen zich soms niet helemaal bewust zijn van alle onderliggende gevoelens die ze hebben. Doordat de Rorschachtest een indirecte methode is, wordt het voor de testpersoon ook moeilijk om zich, onbewust, anders voor te doen dan hij is, wat wel zou kunnen in een normaal gesprek.
> ONTSTAAN
De Rorschachtest is er niet zomaar gekomen en had net zoals andere ideeën binnen de psychologie een vinder. Hermann Rorschach is dan ook de bedenker van de Rorschachtest. Hij was een Zwitsers psychiater en een aanhanger van de psychoanalyse, die ontwikkeld werd door Sigmund Freud. Bij psychoanalyse werd ook de techniek van vrije associatie gebruikt (patiënten roepen zonder erbij na te denken wat er in hen op komt). Hermann Rorschach ontwikkelde deze test echter niet als een algemene persoonlijkheidstest, maar om een diagnose te kunnen stellen voor schizofrenie. Hij wist tevens ook dat de theoretische basis van zijn test niet de beste was. De test werd in 1921 ontwikkeld en pas vanaf 1939 gebruikt als projectieve persoonlijkheidstest, waar de gevoelens en persoonlijkheid van mensen afgeleid werden van wat ze zagen in de inktvlekken.
Om een reactie te kunnen plaatsen op het dagelijks nieuws dien je te zijn ingelogd.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.
)
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
