Envy schreef:
Hij was het. Lucinda kon het merken aan de aura van de jongen, het was zwart. Normale mensen hadden verschillende kleuren omdat ze verschillende emoties hadden, maar bij hem leek het wel alsof elke emotie was verborgen onder een dodelijke zwarte laag van pure haat. Luce slikte en keek toen weer naar de man die naar de auto liep. 'Wacht eens even jij.' Zei ze toen ineens, het klonk nogal krachtig uit haar mond en de man stopte en draaide zich naar haar om. 'Wat is er popje, wil je dat ik bij je blijf?' Luce haalde rustig adem en gaf haar liefste glimlach. 'Eigenlijk zou ik heel graag willen dat u niet verder zou gaan met deze 'klus'' ze maakte quote gebaren in de lucht, 'en iets goeds zou proberen te maken van uw leven. Ik kan u daarbij helpen, als u iets dichterbij komt..' de man was als betoverd, omdat ze enkel en alles aan hem haar ware gedaante liet zien. Hij zag de gele gloed om haar heen en de gouden ring boven haar hoofd, iets wat je alleen in haar volle engelen vorm kon zien. 'I-Ik kom al.' Mompelde de man terwijl hij een stap dichterbij deed, net genoeg voor Luce om zijn aura te veranderen. Ze twijfelde geen moment en liet het grijze wegebben zodat er plaats kon komen voor vreugde en liefde. Ook verwijderde ze de groene jaloezie en het kleine beetje zwarte haat. Zijn aura zag er nu al heel anders uit, en de man knipperde een paar keer met zijn ogen. 'Meneer, dit is uw kans om iets anders te doen met uw leven.' De man stond op het punt om uit het steegje te huppelen toen Lucinda nog iets bedacht, 'maar bevrijd wel eerst even die arme meisjes, alstublieft?' De man knikte en rende toen vrolijk weg. Lucinda glimlachte om haar eigen succes en richtte toen haar aandacht weer op de jongen. 'Dus, heb je zin in een kopje koffie?'