Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Disney a new chapter 16+ schrijf

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
We missen nog 1 personage! Een vriendelijk meisje♥
Kletslink virtualpopstar.com/social/forum?category=5&topic=555779

Het is het jaar 2020. Zoals iedereen weet, zijn de schurken uit de disney verhalen verslagen. De helden hebben besloten ze op een speciaal
eiland op te sluiten. Een eiland zonder magie, lampgeesten, internet of
ga zo maar door. De kans om te ontsnappen? Ver onder 0. Alleen van
buiten kan het schild wat de schurken gevangen houdt geopend worden.
Raak je hem aan en je bent niet onsterfelijk? Als je geluk hebt dan lig
je in coma. Heb je ongeluk? Ben je dood!
De schurken laten het dus niet in hun hoofd om het schild aan te raken. Ook hun kinderen blijven
er ver bij uit de buurt. Dan gebeurt er echter iets vreemds…
De helden van de disney verhalen hebben net als de schurken kinderen
gekregen, maar opeens verdwijnen een aantal helden. De koninkrijken
worden aangevallen door monsters en de kinderen van de helden vermoeden
dat die hun ouders ook hebben laten verdwijnen. Ze weten dat ze het niet
alleen aan kunnen en hulp nodig hebben, maar wie kunnen ze vragen? De
schurken in elk geval niet. Hun kinderen? Tsja, het is te proberen…
Maar of het verstandig is? Dat is nog de vraag…
De kinderen willen graag de eer van hun ouders herstellen.

We zoemen in. De kinderen van de helden besluiten een aantal kinderen van
slechteriken te bevrijden. (we mogen zelf kiezen van wie) Maar gaan die
hun ook helpen zodra ze van hun gehate eiland af zijn? Of gaan ze juist
de vijand helpen? Hun ouders proberen te bevrijden? Of gewoon genieten
van het vrije leven met alle gevolgen van dien?

Regels:
Geen 1 dags vlieg.
Hier in is veel mogelijk (zowel op seksueel gebied als op normaal gebied,
binnen de regels. Vandaar het 16+. Ik kan dit aan je navragen/ profiel
bekijken mocht ik twijfelen)
Geen vaste volgorde.
Past dit vl niet bij je? Doe alsjeblieft niet mee. Ik wil niemand buitensluiten omdat
diegene niet veel weet of het vl niet bij hem/haar past. Deze rpg moet
bij iedereen leuk blijven. Kun je ergens niet tegen, meld het dan ook ff
zodat we er rekening mee kunnen houden (bijvoorbeeld mogelijke
bloederige scenes)
Sluit niemand buiten(vandaar regel erboven)
Probeer zo lang mogelijk te typen. In het begin het liefst 1 blokje vol en dat
een paar pagina's vol houden. Dit tegen doodlopen.
Mocht je met iemand samenspelen en niet kunnen (om examen, werk of zo) meld het dan
ff. Dan kan de ander daar rekening mee houden.

En nu heb ik wel genoeg gezeurd met de regels, vinden jullie ook niet haha. Standaard
RPG regels verder xD

2 helden meisjes
Vanessa Victoria~houvanramb~1

2 helden jongens
Mervil de Châteaupers~pg 8
Lavi Pan~pg. 10

2 schurken meisjes
Licenna Ravels~Delutix ~pg 1
Lillith De Ville~catasetum~pg 8

2 schurken jongens
Christian Sinclair ~TheCrazyWriter~pg 6
Nico Will Di Angelo~pg 9

Er kunnen ook 'ontvoerders' bij, mocht iemand daar interesse in hebben.
Niet alleen de volwassenen kunnen tenslotte ontvoerd worden.

Naam:
Bijnaam:
Leeftijd:
Held/schurk:
Zoon/dochter van:
Innerlijk:
Uiterlijk:
Gave/interesse:
Extra:

Naam: Vanessa Victoria
Bijnaam: VV of Van
Leeftijd: 18
Held/schurk: Held
Zoon/dochter van: Elsa uit Frozen
Innerlijk: Hoewel haar krachten uit ijs bestaan, is haar innerlijk warm, zacht en
vriendelijk. Ze heeft haar krachten beter onder controle dan haar moeder
op deze leeftijd had. Tot op de hoogte dat ze voorwerpen maximaal 5
minuten kan vasthouden voor het bevriest. Daarom draagt ze ook
handschoenen. Ook is de kans kleiner dat ze iemand ijs in het lichaam
gooit dan bij haar moeder. (hoofd en hart bij Anna) Ze is vriendelijk en
tot alles bereid om te doen wat juist is en haar vrienden te helpen. Ze
is de troonopvolgster van de troon, maar wordt soms knettergek van de
lessen van haar moeder over krachtbeheersing. "Liefde is de sleutel
Vanessa" die zin komt haar soms de strot uit. Ze kan hem nu al dromen,
maar het lukt haar niet om daarmee haar krachten te beheersen. Gelukkig
heeft ze altijd vrienden die voor haar klaar staan
Uiterlijk: komt later
Gave/interesse: Ijskrachten
Extra: Als kind had ze een vrouwelijke sneeuwpop zoals Olaf gemaakt, maar die
is in het haardvuur gelopen. Gelukkig weet Olaf daar niets vanaf. Ook
draagt ze een amulet van de koning der trollen, waarmee ze poorten kan
openen naar bepaalde plekken (ook het eiland)

Naam: Nico Will Di Angelo
Bijnaam: Nico, jongen des doods, duivel, prins der doden.
Leeftijd: 20 jaar
Held/schurk: Schurk
Zoon/dochter van: Hades en Morgana (Hercules en de kleine zeemeermin 2)
Innerlijk: Als kind van twee slechteriken, wordt er van hem verwacht dat hij
slecht is. Hij zit echter in een twijfelgevalletje. Soms wil hij slecht
zijn, maar soms ook wel goed. Als zoon van de god van de onderwereld,
staat hij bekend als prins der doden. Hij begeleid pas overledenen naar
zijn vader, waar ze terecht moeten staan. Goed is positief, slecht en je
kunt beter maken dat je wegkomt. Zelf zou Nico nooit terecht hoeven
staan, wanneer hij sterft. Als kind van Hades is hij een uitzondering.
Ongelukjes zijn trouwens ook zijn ding, dus wees niet verbaasd als je
veters per ongeluk aan elkaar zijn geknoopt. Zeker niet als je in de
schaduw staat. Dat is zijn domein. Vergeet dat niet.
Uiterlijk:

Gave/interesse: Kan doden tot leven wekken en met geesten praten. Ook heeft hij
beperkte controle over zeemagie. Ook kan hij door de schaduw reizen,
maar dat beheerst hij totaal niet. Zo is hij een keer op de Chinese muur
beland, terwijl hij een afspraakje had bij de Eiffeltoren. Tja, dat
meisje was niet erg blij met hem... Tevens is hij een aardig goede
zwaardvechter.
Extra: Hij is biseksueel. Ook houdt hij er niet van om door vreemden aangeraakt te worden

Anoniem
Internationale ster

TheCrazyWriter schreef:
Naam: Christian Sinclair
Bijnaam: Chris, of hoe je hem ook wilt noemen
Leeftijd: 21 jaar
Held/schurk: Schurk
Zoon/dochter van: Lieutenant Helga Katrina Sinclair en Scar, al weet hij zelf niet dat Scar zijn vader is.
Innerlijk: Al op jonge leeftijd heeft Christian zich de kunst van het manipuleren eigen gemaakt en in de loop van de jaren is hij er alleen maar beter in geworden. Zijn eigen emoties en handelingen weet hij bijna perfect te beheersen, terwijl hij simpelweg lijkt te spelen met andermans gevoelens en gedachten. Elke zet is weloverwogen en gespeeld in zijn voordeel. Een gunst is nooit echt een gunst en hulp is nooit gratis bij deze jongeman. Het enige waar je echt vanuit kunt gaan, is dat hij je zonder pardon in de steek laat, zodra iemand hem een beter aanbod geeft.
Toch is hij, weliswaar op zijn eigen listige manier, een man van zijn woord. Een belofte is een belofte en een deal is een deal. Let er alleen wel goed op dat je hier precies mee bent en het niet op allerlei verschillende manieren opgevat kan worden. Hij is namelijk nogal goed in het verdraaien van andermans woorden en een belofte om eerlijk te zijn, is niet hetzelfde als een belofte om alles eerlijk op te biechten en niets achter te houden.
Verder is hij meestal vrij ontspannen en lijkt hij enigszins verveeld, maar achter deze passieve houding gaat een heleboel nieuwsgierigheid en zelfs een paar speelse trekjes schuil.
Uiterlijk:

Gave/interesse: Hoewel hij niet echt krachten heeft en het liefst een passieve rol aanneemt bij gevechten, weet hij net als zijn moeder om te gaan met een verscheidenheid aan wapens en zelfs zonder wapens kan hij prima zijn mannetje staan.
Extra: Hij mag het dan misschien niet al te hoog op hebben van de man die zich zijn vader durft te noemen, maar Christian geeft wel degelijk om zijn moeder. Sterker nog, ze is de enige persoon die hij boven zichzelf stelt.

Delutix
Internationale ster

Delutix schreef:
Naam: Licenna Ravels
Bijnaam: Lina (zo stelt ze zichzelf ook voor)
Leeftijd: 19
Held/schurk: schurk
Zoon/dochter van: Hartenkoninging (Alice in Wonderland) of Boze stiefmoeder (Assepoester)
Innerlijk: Lina weet zelf niet eens zeker wie haar ouders zijn. Het zou de hartenkoningin kunnen zijn, die nog altijd alleen maar "eraf met dat hoofd!" roept of de boze stiefmoeder van Assepoester die altijd aan het praten is tegen haar domme dochters over een stokje. Zeker weet ze het niet, maar ze weet dat het een van die twee moet zijn. Een onderzoeker had namelijk ooit zin om haar helemaal uit te pluizen, maar vond een match bij allebei de vrouwen. Dit onderzoek ging echter tegen haar zin in.
Ze haat het als iemand haar aanraakt en heeft een bloedhekel aan naalden als ze in haar worden gestoken. Dit alles is dus ook gebeurd toen ze buiten westen was.
Haar vader is ook onbekend, maar ze weet dat het een speciale man geweest moet zijn. Ze verwacht namelijk dat de vrij speciale dingen die ze kan, van de man geërfd heeft.
Doordat ze niet weet wie haar ouders zijn en de twee vrouwen haar geen van beiden op willen nemen, omdat ze niet zeker weten of ze van hen is, leeft Lina overal en nergens. Ze groeide op in een opvanghuis, maar daar eet en slaapt ze alleen nog soms als ze geen plek kan vinden.
Ze heeft van haar moeder, welke van de twee het ook mocht zijn, en vader niet veel goeds meegekregen. Ze houdt van leedvermaak en heeft een enorm talent voor problemen aantrekken.
Gave/interesse: Ze is erg goed met vechtsporten en wapens. Ze vindt het fijn om haar woede er op die manier uit te laten en ondanks haar onberispelijke uiterlijk, is Lina vaak te vinden in de sport- en vechtschool. Verder kan ze ook enorm hard en lang rennen, door alle problemen waar ze dagelijks in komt.
Lina kan gedachten lezen. Ze heeft het bijna altijd in de hand en gebruikt het eigenlijk nooit. Ze wordt gek van alle stemmen in haar hoofd als het aan staat. Ze zou zich heel erg moeten inspannen om het onder controle te krijgen, maar ze weet niet goed hoe.
Extra: Lina kan enorm goed zingen, maar doet er niets mee. Ze ziet het als een zwakte als je het aan anderen laat horen, omdat je dan iemands mening wilt weten.
Uiterlijk:

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
De slaapkamer van de jonge prinses, zat zoals gewoonlijk onder het ijs, toen Vanessa haar ogen open deed. Haar wimpers waren net kleine ijspegels. Haar ramen waren bedekt met kleine ijsbloemetjes. Een laagje sneeuw lag door haar kamer verspreid. De temperatuur was ver onder nul. Een graad of -10 of zo. Vanessa wist het niet. Ze had er ook geen last van, dus het maakte niet veel uit. Haar tante, prinses Anna daarin tegen, die kwam niet vaak in haar kamer. Het zelfde gelde voor het personeel. Vanessa begreep dat ook wel, het was voor normale mensen gewoon steenkoud om hier te verblijven. Rustig gooide Vanessa dan ook haar deken zelf van zich af en zette haar blote voeten in de sneeuw. Iedereen zei dat Vanessa kleine voetjes had, en als je de voetafdrukken in de sneeuw zag, klopte het ook nog.
Een krakend geluid,klonk van het bed, terwijl Vanessa opstond. Rustig liepen haar voeten naar de paspop, waar een schitterende jurk aanhing. Eigenlijk droeg Vanessa liever geen jurken, maar zo af en toe kwam ze er niet onderuit. Zoals vandaag dus, aangezien het precies 20 jaar geleden was dat prinses Anna Arendelle redde van een eeuwige winter en heerschappij van Prins Hans. Zelf had Vanessa Hans nog nooit ontmoet, maar dat wilde ze ook niet. Alleen al van de gedachten kreeg ze kriebels. Er gingen geruchten dat Hans was opgesloten op het eiland.
Al snel was Vanessa omgekleed en aan de ontbijttafel verschenen. Het was rustig aan tafel. Enkel Olaf was aanwezig, wat behoorlijk vreemd was. Haar moeder, de koningin, was altijd op tijd. Ze hield zich strikt aan schema's. “Olaf, weet je ook waar mijn moeder is?” vroeg ze daarom maar en Olaf keek haar vanaf de andere kant van de tafel aan.
“Ik weet het niet prinses, Elsa was ook al niet in haar kamer” zei hij en Vanessa slikte.
“En tante Anna?” vroeg ze en weer haalde Olaf zijn schouders op.
“Uw moeder heeft het vandaag druk, het is niets voor haar om hier niet bij aanwezig te zijn” zei Olaf en Vanessa knikte. “Helemaal niet nee” antwoordde ze en nam een hapje van haar boterham.
“Bewakers, zoek mijn moeder alstublieft” riep Vanessa.

Nico's doodse blik ging over het water, van achter een groot krachtveld. Nog nooit was Nico buiten het krachtveld geweest, tenminste niet dat hij het zich kon herinneren. Misschien toen hij nog een klein kind was, voor zijn moeder stierf aan een ernstige ziekte, waarvan hij zich de naam niet meer kon herinneren.
Nico was voorbestemd om de doden naar het hiernamaals te begeleiden, maar was door het schild niet in staat om te vertrekken. De werelden waren voor hem en zijn vader gesloten, wat heer Hades echt verschrikkelijk vond. Als buitenstaander kon je dan ook beter niet bij zijn vader in de buurt komen. Ook niet als je op het punt stond te sterven. Nico kon het niet veel schelen. Hij wist niet hoe de onderwereld eruit zag. Goed, hij was wel nieuwsgierig, maar dat gelde eigenlijk voor alles. Nico wilde ook graag weten hoe de buitenwereld eruit zag. De wereld van de helden.
Een korte zucht verliet Nico zijn lippen, terwijl hij langzaam op de grond neerzakte en naar het vaste land aan de andere kant van het water keek.

Delutix
Internationale ster

Delutix schreef:
Lina rende zo hard als ze kon. Ze was weer heerlijk in de problemen gekomen toen ze een paar oorbellen had gestolen. Ze was dat niet gekomen als ze gewoon de dingen onopvallend in haar zak had geduwd, maar jammer genoeg, moest ze struikelen en de pareltjes waren te zien geweest toen ze haar armen spreidde om haar evenwicht te bewaren.
Een luid en duidelijk "Houd de dief!" was genoeg geweest om minstens tien mensen achter haar aan te krijgen.
Jammer voor hen, kon Lina behoorlijk hard rennen en werd ze er amper moe van. Ze had al zo vaak hard moeten rennen om weer onder iets uit te komen dat ze er enorm goed in geworden was.
'Blijf staan!' De kreet klonk vermoedde en Lina grinnikte zachtjes. Ze mocht dan wel weer enorm in de problemen zitten, ze vond het grappig hoe de mensen haar nog steeds probeerden te pakken. Ze snapte verder ook niet echt dat ze haar nog nooit te pakken hadden gekregen, maar daar maakte ze geen probleem van. Ze vond het wel prima zo. Ze wist ook wel erg veel schuilplekken.
Toen ze langs "de gevangenis" kwam, keek ze vluchtig naar binnen. Daar kwam je als je nieuw was op het eiland. Het gebeurde niet heel vaak, maar het gebeurde zo nu en dan. En het gebeurde ook als je op het eiland was geboren en twaalf werd.
Een of andere kerel die eruit zag alsof hij recht gestreken was met een gloeiend heet strijkijzer kwam je dan even goed toespreken over hoe je wel niet uit de problemen moest blijven. Hij noemde zichzelf de koning, maar ondertussen waren er aan de andere kant zoveel koningen, dat niemand het meer echt serieus nam.
Niet dat Lina het zelf ooit gezien had, maar ze had het gehoord en gelezen. Als kind op het eiland kreeg je verplicht een enorm sprookjesboek voor je neus met vrijwel alle sprookjes. Je moest ze lezen van de andere kant.
Lina wist dat veel mensen het niet deden, maar zelf had ze het wel gedaan. Ze had het verplicht moeten doen bij Milea.
Milea was de vrouw van het opvangtehuis waarin Lina opgegroeid was. Er was niets slechts te vinden in de vrouw, maar ze had de fout gemaakt om verliefd te worden op iemand die dat wel was. Hades had haar grof afgewezen na een avond, maar Milea was ondertussen al verbannen.
Ze had zich afgesloten van de rest van het eiland en was een opvangtehuis begonnen voor kinderen zoals Lina, die niet wisten wie hun ouders waren of die het zo slecht hadden dat ze wel ergens anders heen moesten.
Lina wist niet wie haar ouders waren. Het enige wat ze wist dat haar moeder ofwel de hartenkoningin was of de zogenaamde boze stiefmoeder. Van beide vrouwen wist ze geen naam, die hadden ze haar nooit verteld, omdat ze haar allebei weigerden als het niet zeker was en dat was het geval. Er waren verder geen opvangtehuizen. Daar deden ze hier op het eiland niet aan. Lina had daarom altijd al bij Milea gewoond en dat gaf haar een idee.
Terwijl de voetstappen achter haar steeds vager werden door de afstand die zich tussen hen bevond, boog Lina af naar het huis van Milea.

Anoniem
YouTube-ster

Envy schreef:
Dit was hetgeen waar Lavi de grootste hekel aan had. Het gene wat altijd weer zijn hart brak, als dat nog mogelijk was.
Zijn vader had het druk met... ja, wat eigenlijk? Rondvliegen? Rondhangen bij de meerminnen?
Het maakte Lavi eigenlijk ook niets uit. Hij had zelf die onbezorgdheid ook wel, alleen moest hij op dit moment een stuk serieuzer zijn. Hij had een taak, en die taak moest hij nou eenmaal uitvoeren. Maar man, dit deed pijn. Het deed zo veel pijn om naar dit kleine meisje te kijken, die zijn hand vasthield en met grote ogen naar de wereld onder haar keek.
De wolken, die leken op witte suikerspinnen. De lucht werd langzaam lichter, en sterren verdwenen langzaam.
'Zijn we er bijna?' Het meisje's groene ogen glinsterden in het licht, een grote glimlach op haar gezicht.
Lavi glimlachte naar haar, ondanks dat het een geforceerde glimlach was.
'Bijna! Nog even volhouden, kleine prinses! We zijn bijna in Neverland, oké?' Hij besloot het tempo iets hoger te zetten.

Ze braken door de lucht, en Neverland strekte zich voor hun uit. Het meisje keek nieuwsgierig in het rond.
'Is dit waar jij woont?' Vroeg ze, 'en klopt het dat je hier nooit opgroeit?'
'Jup, en inderdaad! Is dat niet geweldig? Je mag voor altijd kind blijven!' Lavi lachte vriendelijk terwijl hij naar beneden ging, zijn voeten landden zachtjes op de grond, en het meisje ving hij op in zijn armen.
'Wil je bij de meerminnen kijken? Oh, of misschien wil je wel eventjes met de verloren jongens spelen? Alles mag, je zult hier voor altijd kunnen spelen!' Lavi zette het meisje neer. Ze gaf hem een knuffel en rende er toen vandoor, om te spelen in Neverland.

Lavi keek het meisje na en draaide zich om, zijn gezicht donker.
Hij had zo'n hekel aan gestorven kinderen overbrengen.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Mervil ontwaakte met een stevige kater. Zoals gewoonlijk was er s'nachts weer stevig gefeest. Drank vloeide rijkelijk, muziek weerklonk door het zigeunerkamp en er werd naar hartelust gedanst. Bijna was het weer zover, nog maar een paar dagen tot het jaarlijkse feast of fools. Dan zouden ze gezamenlijk Parijs in trekken en daar hun acts opvoeren. Hij kon niet wachten tot de dansact van zijn moeder. Ze was dan wel verouderd haar dansen waren nog altijd wonderlijk en mysterieus. Zelf zou hij verhalen vertellen aan de kinderen. Legenden over monsters die ronddwaalden in de riolen en natuurlijk het verhaal van de klokkenluider van de Notre Dame. Veel van de oudere kinderen wouden hem niet geloven, maar Mervil kon altijd wel twijfel zaaien wanneer hij op het einde toevoegde dat hij de zoon was van de zigeunervrouw die Frolo had weten te verleiden. Frolo zelf was jaren geleden naar het eiland verbannen. Hij zou nooit nog de klokken horen luiden.
Mervil had niet echt een mening over het eiland waarheen alle 'slechteriken' verbannen werden. Hij dacht er niet te veel over na en focuste zich liever op de leuke dingen des levens.
"Heeft iemand mijn moeder gezien?" Al de hele ochtend was Mervil naar haar op zoek. Ook zijn vader was nergens te bekennen. Normaal gezien ontbeten ze altijd samen. Mervil werd pas echt ongerust toen hij hun woonwagen binnenging. Deze was helemaal ondersteboven gehaald. Voorwerpen lagen kapot op de grond, toch leek er niets gestolen te zijn. Mervil rende naar Clopin, die als een tweede vader voor hem was en vertelde hem over de verdwijning van zijn ouders. Hij wou wel helpen, maar met het feast of fools in aantocht was er zoveel te doen. Het was duidelijk dat Mervil hier alleen voor stond, of toch niet. Hij rende zijn eigen woonwagen in om alles voor zijn reis klaar te maken. Het eerste waar hij naar zocht was een gouden lamp. Haastig wreef hij erover.
"Meester ik dacht dat u me nooit meer zou gebruiken." Een meisje met een blauwe huid rekte haar armen uit en geeuwde. Mervil had de lamp ooit gestolen van enkele zeelieden die te dronken waren om het te merken.
"Djinn heb je zin om me te vergezellen op een zoektocht en hoe vaak moet ik nog zeggen dat je me gewoon Mervil kan noemen."
"Zoektocht, dat klinkt leuk. Al kunt u ook gewoon wensen datgene wat u zoekt te vinden."
"Wel, ik heb een vermoeden waar het zou zijn. En eenmaal daar zal ik alledrie mijn wensen nog goed kunnen gebruiken."

_______
We zochten toch nog een hero meisje, wel meet Djinn, de dochter van Genie.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld