In de late versie van Medusa’s mythe die gerelateerd is met de Romeinse dichter Ovid stond beschreven dat Medusa eerst een prachtig dienstmeisje was en de jaloezie bij mannen erg snel liet opborrelen. Doordat Poseidon haar zou hebben verkracht in Athena’s tempel besloot Athena in woede om Medusa’s prachtige haren te veranderen in levende slangen en haar gezicht zo afzichtelijk te maken dat zelfs alleen al het kijken ernaar er voor zorgde dat ze in steen werden veranderd. In Ovid’s beschrijving zegt Perseus dat Medusa’s straf door Athena precies was wat ze verdiende. In de meeste verhalen werd Medusa onthoofd door de held Perseus die het hoofd zou gebruiken om te voorkomen dat Polydectes met zijn moeder zou trouwen. De goden waren op de hoogte van zijn plan en Perseus kreeg hulp. Hij kreeg een gespiegeld schild van Athena, gevleugelde sandalen van goud van Hermes, een zwaard van Hephaestus en Hades zijn helm van onzichtbaarheid. Medusa was de enige sterfelijke gorgon van de drie zusters dus Perseus kon haar onthoofden door in de weerspiegeling van zijn schild naar haar te kijken. Later bleek Medusa zwanger te zijn van Poseidon dus toen Perseus haar onthoofde sprong Pegasus, een gevleugeld paard en Chrysaor, een reus uit haar lichaam.  Volgens Ovid toen Perseus zich in het noordwesten van Afrika bevond en hier langs vloog kwam hij de titaan Atlas tegen die de hemel van de aarde gescheiden hield. Wanneer Atlas hem wilde aanvallen versteende Perseus hem met Medusa’s hoofd. Door het bloed van Medusa dat in aanraking zou zijn gekomen met zeewier zouden de koraalriffen in de rode zee ontstaan zijn, dit gebeurde vermoedelijk toen Perseus haar hoofd neergelegd had aan de kust terwijl hij verbleef in Ethiopië om zijn toekomstige vrouw, prinses Andromeda te redden. De giftige slangen in de Sahara zouden ook ontstaan zijn door Medusa’s bloed. Hierna vloog Perseus naar de plek waar Polydectes en zijn moeder zich bevonden, die een gedwongen huwelijk met Polydectes aan zou gaan. Polydectes werd in steen veranderd na een snelle blik op Medusa’s hoofd. Als laatste toen zijn missie volbracht was gaf hij het hoofd aan Athena, die het hoofd op een schild plaatste genaamd Aegis.

Gorgon betekent in het oud-Grieks ook wel ‘’vrouwelijk wezen’’. De naam stamt af van het Sankrietse woord garğ, wat eigenlijk een geluid zoals een grommend dier als betekenis heeft. Hoewel de beschrijvingen erg verschillend kunnen zijn komen de haren van giftige levende slangen en een afschuwelijk gezicht vaak terug. De term wordt vaak gebruikt in andere mythes om drie zussen aan te duiden met deze kenmerken en traditioneel waren twee zussen onsterfelijk en de ander niet. Het hoofd van een Gorgon was zo afzichtelijk dat het in symbolen of schilderijen werd afgebeeld om duistere krachten weg te jagen van belangrijke plaatsen of huizen van mensen.

Medusa is een vrouw uit de Griekse Mythologie die in haar latere jaren beschreven stond als niet erg knap en met levende giftige slangen in plaats van gewone haren. Haar ouders waren Phorcys (God van de gevaren diep in de zee) en Ceto (Godin van de zee), teven waren hun broer en zus. Medusa kreeg samen met haar twee zussen (Stheno en Euryale) de bijnaam: De gorgon zussen.  Hoewel Stheno en Euryale onsterfelijk waren was Medusa dit niet.