Janis Joplin werd geprezen door haar live optredens die door sommige fans omschreven werden als "electric". Op het hoogtepunt van haar carrière werd ze ook wel "The Queen of Psychedelic Soul" genoemd. Tijdens haar solocarrière  heeft ze aan aantal nummers geschreven/gezongen die erg bekend zijn geworden bij sommige mensen. De nummers zijn "Down on Me", "Summertime", "Piece of My Heart", "Mercedes Benz" en "Me and Bobby McGee". Die laatste is haar enige nummer 1-hit geworden. Haar allereerste nummer die opgenomen is op tape is "What Good Can Drinkin’ Do" in 1962. Ze verliet Texas en vertrok naar San Francisco en hier nam ze zeven nummers op, namelijk "Typewriter Talk", "Trouble in Mind", "Hestitation Blues", "Nobody Knows You When You’re Down and Out", "Daddy, Daddy, Daddy", "Long Black Train Blues" en "Kansas City Blues".

Op 4 oktober 1970 was producer Paul A. Rothchild bezorgd doordat het Janis niet gelukt was om naar een sessie te komen om een nummer op te nemen. John Cooke besloot om naar het Landmark Motor Hotel te gaan waar Janis Joplin verbleef. De officiële doodsoorzaak is een overdosis aan heroïne, waarschijnlijk gemixt met alcohol. John Cooke denkt dat Janis per ongelijk een te sterk soort heroïne is gegeven die gevaarlijker is dan de normale soort. In dezelfde week zijn er ook een paar dealers overleden aan een overdosis. Haar vrienden Peggy en Seth zouden twee dagen eerder, dus op 2 oktoberr bij haar op bezoek gaan maar dit was hen niet gelukt. In het boek Going Down With Janis staat beschreven dat Janis verdrietig was doordat niemand van haar vrienden op bezoek kwam bij het Landmark Motor Hotel terwijl ze dat wel beloofd hadden. Janis liet 2500 dollar na voor een wake party ter ere van haar dood. Dit feest nam plaats in Lion’s Share in San Anselmo, Californië op 26 oktober 1970. Janis Lyn Joplin is 27 jaar oud geworden.