Deze reusachtige poort, de enige stadspoort van Berlijn die nog rechtstaat, bevind zich op Pariser Platz. Dit monument is maar liefst 66,5 meter breed, 26 meter hoog en 11 meter diep. De poort was oorspronkelijk deel van de omwalling van de stad en bood toegang aan iedereen die tol betaalde. Deze kwamen dan op Unter den Linden uit, één van de hoofdstraten. Het ontwerp van de poort was afkomstig van architect Carl Gottard, die deze op vraag van Keizer Wilhelm II ontwierp. De bouw van de poort werd gestart in 1778 en heeft tot 1791 geduurd. Het ontwerp is gebaseerd op de propyleeën, de monumentale ingang naar de Acropolis van Athene. De vele versieringen zorgde ervoor dat de afwerking nog vier jaar in beslag nam. Gekenmerkt door de Dorische zuilen is de poort ook omringt door paviljoens. De poort bevat ook vele reliëfs die verwijzingen maken naar de Griekse mythologie.

In 1793 maakt Johann Gottfried Schadow de Quadriga: een bronzen beeld van een vredesgodin Irene die vier paarden bestuurd. Deze staat op de poort. Toen Berlijn bezet werd door de Fransen in 1806, stal Napoleon het beeld en bracht het naar Parijs. Het beeld moest de vrede symboliseren, maar na de overwinning tegen Napoleon in 1904 kreeg het beeld een nieuw imago: het beeld van de overwinning (naar Romeinse godin van overwinning Victoria). In de 19^de eeuw stond de poort symbool voor het Pruisisch militairisme.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de poort zwaar beschadigd en is ook  de Quadriga verloren gegaan: het beeld dat nu op de poort staat is een replica. West  en Oost Berlijn hebben de poort samen gerestaureerd. In de jaren die volgden mocht men zich vrij van Oost naar West en omgekeerd verplaatsen, onder de poort heen. De bouw van de Berlijnse Muur is dan ook begonnen aan de voet van deze poort waardoor het niet meer mogelijk was om er onderdoor te lopen. Mensen kwamen massaal onder de poort staan om de val te vieren.  Na de val van de Muur werd de poort opnieuw hersteld. Vandaag de dag symboliseert de poort de hereniging van Duitsland.