24 december, 1837 is in München een meisje genaamd Elisabeth Amalie Eugenie in Beieren geboren. Ze was de dochter van Maximiliaan in Beieren en Ludovika. Elisabeth had 7 broers en zussen en met de hele familie leefden ze een onbezorgde jeugd in het Hertog Maxpaleis.
Elisabeth, Sisi genoemd door haar vrienden, was liberaal opgevoed. Dit hield in dat ze voor de vrijheid van de mens was en zo min mogelijk invloed van de overheid.
Toen Elisabeth 15 jaar was, ging ze samen met haar zus Helena naar de verjaardag van haar neef keizer Frans Jozef. De bedoeling was dat Helena de aandacht van Frans Jozef zou trekken, maar het plan liep wat anders dan ze dachten. De aandacht van Frans viel namelijk niet op Helena, maar op Elisabeth. Dit terwijl Elisabeth eigenlijk voorbestemd was voor de broer van Frans, Karel.
Elisabeth trouwde op 16 jarige leeftijd met Frans en zo werd ze keizerin van Oostenrijk. Doordat ze nu keizerin was moest ze zich aan het protocol houden en haar vrijheid werd enorm beperkt.
Haar werkelijkheid word zodanig beperkt dat ze zich niet mag bemoeien met de opvoeding van haar 3 kinderen. Ook het gedrag van de keizerin veranderde. Van het vrolijke onbezorgde meisje werd ze een bittere vrouw.
Ze kreeg anorexia en andere vreemde problemen. Elisabeth was altijd op reis en verwaarloosde haar man en haar plichten.
Elisabeth zag het als haar plicht om Hongarije en Oostenrijk weer bij elkaar te brengen. De banden tussen deze twee landen lagen enorm slecht. Elisabeth werd gekroond tot koningin in Hongarije en de band werd sterker.
Op 52 jarige leeftijd werd Elisabeth doodgestoken met een vijl door Luigi Lucheni.