In 2003 ontdekte men een nieuwe uitgestorven mensensoort: de Floresiensis. Ze kregen de bijnaam ‘Hobbit’ omdat ze maar 1 meter groot waren. Omdat ze zo klein zijn hebben ze korte benen en grote voeten. Ze hadden een terugwijkend voorhoofd en een kleine herseninhoud. Ondanks hun kleine herseninhoud waren ze toch vrij slim. Ze gebruikten waarschijnlijk vuur. Ze maakten stenen voorwerpen en wisten ook hoe ze die moesten gebruiken. Ze joegen op kleine olifanten. Vermoedelijk kenden ze ook het gebruik van vuur. Hun schouders stonden wat naar voren en ze hadden geen kin. Ze wogen zo’n 30 kg en werden 30 jaar oud.

Over het ontstaan van deze soort is er echter veel onduidelijkheid. Een verklaring die voorlopig gebruikt wordt, is dat ze gehoorzaamden aan de wet van Foster. Dit wil zeggen dat, omdat er minder voedsel aanwezig was, ze kleiner werden. Dit geldt enkel voor eilanden, aangezien hier andere regels zijn. Klein zijn is er een troef. Waarschijnlijk belandden mensachtigen op een eiland en evolueerden ze zo in deze verkleinde versie. Onderzoekers vermoeden dat de voorouders van de Floresiensis de Homo-erectus is. Deze is de beste keuze, aangezien zij als enige vroege mensachtige Zuid-Oost Azië zou bereikt hebben. Vanaf hier zou de soort Java bereikt hebben rond 1,8 miljoen jaar geleden en via werktuigen het eiland Flores bereikt hebben. Op het eiland zijn ze dan geëvolueerd tot de dwergsoort. Ergens anders dan het eiland zijn ze dus hoogstwaarschijnlijk niet geweest.

De Floresiensis waren slim maar hadden een kleine herseninhoud. Dit zorgde voor veel vragen. Wetenschappers onderzochten dit. Ze kwamen tot de conclusie dat het brein zelf niet groeide maar dat de bedrading vernieuwd werd en opnieuw georganiseerd werd. Vele wetenschappers geloofden dat ze zo klein waren door een ziekte maar deze verklaring zorgde ervoor dat men het als een nieuwe soort beschouwde. De ziekte die de wetenschappers voor ogen hadden was microfalie. Dit is een afwijking van de schedel waardoor die klein is. Wetenschappers vergelijken de Floresiensis met de moderne mens. Hieruit bleek dat de Floresiensis meer leek op de moderne mens, dan op de moderne mens met microfalie.

Een opvallend verschil met de moderne mens is natuurlijk de lengte. Met een gemiddelde lengte van 1m is de Homo Floresiensis iets van een 70cm kleiner dan de gemiddelde mens nu. Hun armen zijn veel langer dan de onze en hun benen korter. Hun voeten zijn dan weer groter. Hun gewicht was lager, te verklaren door hun kleinere lichaamsbouw. Ook hun leeftijdsverwachting is aanzienlijk kleiner.

De Floresiensis leefden zo’n 95,000 tot 17,000 jaar geleden. Ze leefden nog toen de Homo Sapiens er waren, die 18,000 jaar geleden leefde. Ze leefden in Azië, Indonesië. In 2003 vond een onderzoeksteam van Azië een vrouwelijk skelet van de Floresiensis. Het skelet was nog bijna helemaal compleet. Ze vonden het skelet in een grot op een eiland van Indonesië. Ze noemden de nieuwe groep Floresiensis naar het eiland waar het was gevonden. Sindsdien zijn er nog 12 andere skeletten van die soort gevonden.

Een mogelijke theorie over hun uitsterven is een vulkaanuitbarsting die gedateerd is op 19000 à 17000 jaar geleden. Dit wordt veronderstelt omwille van de plaats waar de skeletten gevonden waren, namelijk onder een lag vulkanisch as. Boven deze laag werden er geen resten van de Florensiensis gevonden. Een andere plausibele theorie blijft natuurlijk dat de homo sapiens verantwoordelijk is voor het uitsterven.