Tim Noble en Sue Webster zijn een Brits kunstkoppel. Beiden hebben een kunstopleiding gevolgd in verschillende Engelse scholen en universiteiten zoals het Cheltenham Art College in Gloucester en de Nottingham Trent University,waar ze elkaar leerden kennen. Ze zijn meester in het transformeren van abstracte vormen in figuratieve beelden en werken hoofdzakelijk met materialen waar anderen hun neus voor zouden ophalen zoals: afval, opgezette dieren, etc. Lichtinval is zeer belangrijk bij veel van hun werken die zowel om het beeld als ook om de schaduw ervan draaien. Ze baseren zich bij het maken van hun werken op de perceptuele psychologie, een onderzoeksmethode die gebruikt wordt bij patiënten met psychische problemen en de nadruk legt op onze verwachtingen en zintuigen. Hun eerste werk dateert van 1997 en sindsdien zijn er nog velen gevolgd.
Zoals ik eerder al zei werken Tim en Sue erg graag met licht en afval. Hoewel ze ook nog andere werken hebben richt ik me vooral op hun 'trash art' dit zijn beelden helemaal gemaakt uit afval, roestig metaal of opgezette dieren die op het eerste zicht een lelijk hoopje zonder vorm lijken maar met de juiste lichtinval komt hun schaduw tevoorschijn wat dit effect geeft:
Zoals je hopelijk ziet is de schaduw die van twee mensen, de kunstenaars zelf. Met deze kunst willen ze de kijker wijzen op de consumptiemaatschappij van vandaag en het feit dat wij als mens zo veel afval achterlaten. Ook zit er een referentie naar de grotallegorie van Plato in. Plato was een bekende, Griekse filosoof die beweerde dat de wereld die wij zien enkel maar een schaduw is van een andere meer perfecte wereld. In dit schilderij zien we dus twee mensen maar blijkt het uiteindelijk een hoop afval te zijn in de echte, wereld. Eigenlijk proberen de kunstenaars dus met dit beeld te protesteren en is het best pessimistisch.