Aantal manen: 0
Rotatieperiode (een dag) – 58 dagen, 15 uur en 30 minuten
Omlooptijd (een jaar) – 88 dagen
Diameter – 4.878 km
Vernoemd naar de Romeinse god Mercurius, god van de handel, reizigers en winst.

Mercurius is de kleinste planeet in ons zonnestelsel en staat tevens het dichtst bij de zon in de buurt. Als gevolg daarvan is het temperatuurverschil tussen dag en nacht erg groot. Overdag kan het wel zo’n 426° Celsius worden en ’s nachts kan het afkoelen tot wel -173° Celsius.

Het oppervlakte van Mercurius bestaat voornamelijk uit inslagkraters, wat dat betreft lijkt het op de maan. In sommige kraters op de polen is ijs aangetroffen. Op andere plekken werd ontdekt dat het oppervlak wel veel gladder was dan ergens anders. Dit was gestolde lava en dat duidt er dus op dat er in het verleden vulkanen actief zijn geweest. Verder zijn er verscheidene steile kliffen, men denkt dat ze veroorzaakt zijn door opschuivingen, omdat het oppervlak kleiner werd.

Daarnaast zijn er verschillende ruimtesondes naar Mercurius gestuurd. De eerste was Marinier 10, die in 1974 en 1975 opnames maakte van het Mercuriusoppervlak. Heel geweldig was de resolutie niet, per pixel is twee kilometer te zien. In 2008 stuurde de MESSENGER de eerste foto’s van Mercurius en uiteindelijk kwam hij in een baan om Mercurius heen om onderzoek naar de samenstelling van de planeet te verrichten. In april 2015 sloeg hij volgens plan te pletter. Inmiddels wordt er gewerkt om ruimtesonde BepiColombo naar Mercurius te sturen, met als doel het nog onontdekte deel van Mercurius in kaart te brengen.

Aantal manen: 0
Rotatieperiode (een dag) – 243 dagen, 0 uur en 26 minuten
Omlooptijd (een jaar) – 225 dagen
Diameter – 12.104 km
Vernoemd naar de Romeinse godin Venus, godin van de liefde.

Vanaf de zon gezien is Venus de tweede planeet van ons zonnestelsel. Op de zon na is Venus het helderste object aan onze hemel, Venus is echter maar een half à vier uur te zien voor zonsopkomst of na zonsondergang, daarom wordt ze ook wel de Morgen- of Avondster genoemd.

Venus is ook een aardse planeet en heeft ongeveer dezelfde grootte, massa en samenstelling als de Aarde. De temperatuur op Venus is wel heel hoog (+- 450° Celsius), waardoor er geen vloeibaar water aanwezig is. Op Venus zijn twee hooglanden te vinden, eentje in het noorden en eentje in het zuiden. De hoogste bergtop steekt ongeveer 10 km boven het omringde land uit. In tegenstelling tot Mercurius zijn er op Venus weinig inslagkraters te vinden, dit komt doordat de dikke atmosfeer om Venus ervoor zorgt dat bijvoorbeeld meteorieten al uiteen vallen voordat ze het oppervlak bereiken.

Naar Venus zijn meer dan 35 onbemande ruimtevluchten geweest. De eerste succesvolle ruimtesonde was Mariner 2. Hij vloog in december 1962 langs Venus en toen werd er ontdekt dat er onder het koele wolkendek een zeer heet oppervlak schuil ging. De Venera 3 was het eerste ruimtevaartuig dat op Venus landde, maar landde dusdanig hard dat hij verloren ging. Verdere sondes die landden op Venus hielden het door de temperatuur en zwavelzuurregens niet langer dan een halfuur uit.

Aantal manen: 1
Rotatieperiode (een dag) – 23 uur en 56 minuten
Omlooptijd (een jaar) – 365,26 dagen
Diameter – 12.756 km
Vernoemd naar Gaia, de godin van de Aarde.

De Aarde is de derde planeet vanaf de zon gezien. Op de Aarde komt leven voor en tot nu toe is er nog niet een andere planeet met leven gevonden. Ander leven is echter niet uitgesloten, want het heelal is enorm groot. Maximaal 1 miljard jaar na het ontstaan van de Aarde is het leven ontstaan, de aardatmosfeer werd zuurstofrijk gemaakt, zodat organismen die zuurstof nodig hebben konden overleven.

71% van onze Aarde bestaat uit water, de rest is land. Voor alle voor ons bekende levenssoorten is water noodzakelijk om te overleven, dat is waarom we ook op andere planeten altijd zoeken naar water. Onder de grond waar we op lopen zitten tektonische platen (schollen), deze verschuiven langzaam en zijn de oorzaak van gebergtes en vulkanen.

In de loop van de tijd is de kennis van de Aarde steeds meer toegenomen en we blijven nieuwe dingen ontdekken. Een lange tijd geleden dachten mensen dat de Aarde plat was, zo werd de Aarde door de Mesopotamiërs gezien als een platte schijf die in een oceaan dreef. Er waren echter toen ook al mensen die zich realiseerden dat de Aarde rond was. Natuurfilosofen zoals Pythagoras waren de eersten die een bolvormige Aarde voorstelden. Ze merkten op dat de schaduw van de Aarde tijdens een maansverduistering altijd rond was. In de Middeleeuwen was het concept bekend, maar nog niet algemeen aanvaard. Tot in 1522 Ferdinand Magellaan een reis rond de wereld maakte.

Daarna zijn er natuurlijk nog een heleboel nieuwe dingen ontdekt, we kunnen dingen ook steeds beter onderzoeken en we gaan dingen steeds beter begrijpen. Ik ga er niet verder op in, want dan moet ik een heel boekwerk gaan schrijven. Wat nog leuk is om te weten is dat de Aarde voor het eerst vanuit de ruimte werd gefotografeerd in 1959 door ruimtesonde Explorer 6.

Aantal manen: 2
Rotatieperiode (een dag) – 1 dag, 0 uur en 37 minuten
Omlooptijd (een jaar) – 687 dagen
Diameter – 6.794 km
Vernoemd naar de Romeinse god Mars, god van de oorlog.

De vierde planeet vanaf de zon gezien heet Mars. De planeet is een stuk kleiner dan de Aarde, maar met het blote oog kun je hem ’s nachts toch nog steeds goed zien. Je zult moeten zoeken naar een heldere roodachtige ‘ster’.

Het oppervlakte van Mars is afwisselend. Op sommige plekken zijn er inslagkraters, net zoals op de maan. Op andere plekken kom je echter ook gewoon vulkanen, valleien, zandduinen, poolkappen, etc. voor. Het klimaat van Mars kan enigszins vergeleken worden met die van de Aarde. Vanwege de omlooptijd duurt een seizoen wel ongeveer twee keer zo lang. Ook de temperatuur ligt wat lager, het ligt namelijk tussen de -140° Celsius (winter) en 20° Celsius (zomer).

Vroeger, voor de tijd van de ruimtevaart, werd er gedacht dat er leven op Mars zou zijn. In 1965 vloog ruimtesonde Mariner 4 langs en daaruit werd geconcludeerd dat er geen leven was. Er werd zelfs geen water gezien en naar onze inzichten is er water nodig zodat organismen kunnen overleven. In 2003 werd er echter water gevonden in de vorm van waterdamp en ijs. Water in vloeibare vorm komt eigenlijk niet voor op Mars, op bijna alle plekken verdampt of bevriest het meteen. Vloeibaar water komt alleen voor op de laagst gelegen plaatsen aan het oppervlakte en blijft maar voor een korte tijd vloeibaar. Een aantal jaar later, in 2015, werd er bewijs gevonden van stromend water.