'Ik kies...' Mijn ogen gleden van de ene jongen naar de andere, maar de keuze was te lastig. Iedereen had ineens verwachtingen van mij. Wie moest ik kiezen? Ik wist het gewoon niet... 'Ik... Ik kan dit niet!' zei ik paniekerig, waarna ik de set verliet. Deze druk werd me te veel. Ik had meer tijd nodig om alles na te gaan.
Ik was naar het schuurtje in de tuin gerend, waar ik me achter verscholen hield. Welke jongen wilde ik? Toen ik het uiteindelijk allemaal op een rijtje had, leek het te gaan tussen Aedyn en Ryu. Natuurlijk, Timothy was een schat, Noah liet me gewaardeerd voelen, Hans vertrouwde mij en Aaron was een hele lieve jongen, maar ik voelde dat het niets zou gaan worden. Timothy zou niet voor me vechten als het er op aan zou komen en Noah was zo fanatiek... Het gaf me het gevoel alsof hij mijn hart wilde veroveren, puur om te winnen. Hans was eigenlijk heel lief. Niet veel mensen zien het in hem, maar dat komt gewoon omdat hij niet veel praat. Ik wil iemand waarmee ik goed mee kan praten en... om heel eerlijk te zijn ben ik bang dat hij nog niet over zijn overleden vriendin heen is. Het heeft tijd nodig om over zoiets heen te komen. Dan Aaron. Ook een schat, maar hij praat alleen maar over voetbal en zijn broertje. Daarnaast was me opgevallen dat hij best een kort lontje had gedurende de opdracht... Dat vond ik eigenlijk een beetje eng, om eerlijk te zijn.
Dan ging het nu dus tussen Ryu en Aedyn. Wie moest ik kiezen? Aedyn stelde zich zo anders op als ik in zijn buurt was, maar ik voel dat hij gewoon van binnen heel gevoelig is en heel eerlijk is. Maar met Ryu kan ik het daadwerkelijk overal over hebben? Het praten gaat zo makkelijk met hem... Wie moet ik kien, Aedyn of Ryu? Aedyn, Ryu, Aedyn, Ryu, Aedyn, Ry-
'Wat zit jij hier alleen.' Ik hoorde ineens een stem en keek op. Een glimlach verscheen op mijn gezicht toen ik zag wie het was. 'Ryu... je hebt me gevonden.' merkte ik op. Ryu stak zijn hand naar mij uit zodat ik op kon staan. 'Kom op, we gaan,' zei hij. Ik knikte en volgde hem. Ik dacht dat hij de set bedoelde, maar dit was niet waar. Ryu... waar gaan we heen?' vroeg ik. 'Weg.' antwoordde hij. 'Ryu... ik wil terug. Laat me los...' Zijn grip rond mijn hand verstevigde zich alleen maar. Ineens draaide hij zich om.
'May, ik houd van je.' zei hij. 'Wij horen bij elkaar, ik voel het. Dus kies mij. Je kiest mij toch? Ik weet dat je mij kiest.' Ik beet op mijn lip en probeerde me los te krijgen. 'Ryu laat me los!' Hij luisterde niet. 'Niet dan? Ik bedoel, we hebben hartstikke leuke gesprekken gehad, toch?' Heel even vergat ik in wat voor situatie ik zat, en glimlachte ik. 'Ja, ja dat-' Ik stopte met praten. Dus dit was Ryu. Dit was de echte Ryu. Hij was handig met woorden en manipuleerde me. Daarom ging het niet goed tijdens de opdracht. Hij kon niet praten, dus kon hij geen invloed hebben op mij. 'Ryu laat me los!' zei ik nogmaals. Nog voordat ik verder iets kon proberen, kwam er iemand tussen staan. Ik glimlachte opgelucht naar de rug van de jongen die voor mij klaar stond. De jongen die misschien niet altijd even duidelijk was, maar wel eerlijk. Ik keek naar mijn ware liefde: Aedyn O'Ware.
Ryu, duidelijk geschrokken van de plotselinge opkomst van Aedyn, liet me meteen los. Het was alsof hij ineens wakker werd. 'S-sorry...' zei hij zacht. Daarna draaide hij zich om en liep hij weg. Aedyn draaide zich om naar mij en keek me bezorgd aan. 'Alles oké?' vroeg hij. Ik knikte. 'Nu wel...' Aedyn leek het antwoord wel te bevallen en pakte mijn hand. 'Kom, we hebben nog een laatste shot om te schieten.' Ik knikte en liet me door hem leiden. Aedyn. Hij was de ware voor mij.
"Dames en heren! Welkom bij de grote finale", begon de presentator opnieuw. Ik volgde het hele verhaal niet, want ik zat vooral in gedachten. Ik glimlachte even naar Aedyn. "En, May… Heb je een keuze gemaakt?" Ik kijk de presentator aan en dan naar de jongens. Daarna knikte ik. 'Ja, ik heb mijn keuze gemaakt.' zei ik vol vertrouwen. 'Maak het maar bekend!' Voor het spannende effect moest ik even stil zijn, maar het liefst had ik het meteen gezegd. 'Ik kies voor... Aedyn!' zei ik met een brede glimlach. Nu mocht ik eindelijk naar hem toelopen, wat ik dan ook deed, waarna ik hem omhelsde. Ik fluisterde nog een "bedankt" in zijn oren, voordat ik hem een kus gaf. Als Helinda echt gelijk had, waar het nu wel op leek, zou ik voor altijd met Aedyn blijven. En geloof het of niet, daar heb ik helemaal geen problemen mee.
Lief dagboek, mijn avontuur is eindelijk voorbij en het is nog goed afgelopen ook. Aedyn is een schat en ik denk dat ik nog lang gelukkig zal zijn met hem. Bedankt voor je steun de laatste paar dagen. Tot gauw!
Liefs, May.