Het valt haast moeilijk voor te stellen: een wereld zonder schrift. Maar toch was er een tijd dat dit zeker wel het geval was. Niemand is precies zeker over wanneer het eerste schrift exact onstaan is, maar alles wijst naar een tijd rondom 3300 voor Christus.

De oorsprong ligt vermoedelijk in Soemer, Mesopotamië - het huidige Irak en Syrië. Vermoedelijk is het schrift niet gelijk onstaan, maar heeft zich dat langzaamaan ontwikkeld. Het onstaan van het schrift, zoals we het nu kennen, is begonnen op een markt voor handelaren in Mesopotamië. De handelaren wilden graag bijhouden wat er allemaal voorbij kwam aan ruilingen en begonnen dat eerst te noteren met voorwerpen van klei. Later is dit overgegaan op schijfjes waar symbolen op stonden. Van daaruit heeft het schrift zich verder verspreid en ontwikkeld

Wetenschappers zijn het er echter niet over eens of deze schijven wel officieel meegerekend kunnen worden tot het officieel schrift, omdat het ook slechts als aanvulling gezien kan worden. Het schrift van de Mesopotamiërs zag eruit als pictogrammen. Deze waren duidelijk genoeg voor de rest van de wereld en het is zich toen gaan verspreiden, wat begon in Egypte.

Rotstekeningen werden vooral gemaakt in de tijd van de prehistorie en omdat het schrift pas vele jaren later echt werd gemaakt, kunnen deze tekeningen gezien worden als de voorloper van het officiële schrift. De eerste mens in de prehistorie die grotschilderingen maakten, beeldden zijn leefmilieu uit. Hier ging het voornamelijk om het jagen op dieren. Tekeningen uit de ijstijd lieten dieren zien als mammoeten en stieren. Er is geen duidelijkheid over het ontstaan van deze tekeningen. Er zijn veel theorieën over te vinden, maar geen één kan zeggen welke er waar is, omdat het immers niet meer gevraagd kan worden.

Onder de noemer 'beeldschrift' kunnen we ook de hiërogliefen rekenen. Hoewel de hiërogliefen rond dezelfde tijd als het schrift is ontstaan, zijn er toch tekens gevonden die net wat ouder zijn. Deze zijn van rond 3100 voor Christus. Echter waren dit niet de hiërogliefen zoals we het kennen, maar slechts afdrukken van zegels.

Door de jaren heen zijn er steeds meer hiërogliefen bij gekomen, omdat het nooit echt duidelijk was. Uiteindelijk is het aantal toegenomen tot aan 7000 tekens in allerlei vormen en maten. De tekens werden eerst in steen gehakt en daarna is het over gegaan op papyrus en tot slot met waterverf geschilderd op kalkwanden. Rond 400 voor Christus werd het laatste hiërogliefen schrift gemaakt en deze is te vinden op de Poort van Hadrianus in Philae, Egypte.

Het eerste alfabet ontstond rond 2000 voor Christus, het Fenicisch alfabet. In tegenstelling tot eerdere schriften, had dit alfabet slechts tientallen tekens nodig om de taal te begrijpen. Aangezien het Grieks en Aramees alfabet hiervan zijn afgeleid, wordt het Fenicisch alfabet gezien als de basis van het moderne alfabet. De tekst werd geschreven als Boustrophedon, ofwel van links naar rechts, daarna van rechts naar links en zo door.


Eeuwen later werd pas het Aramees alfabet in gebruik genomen en door dit schrift, waren er vermoedens dat het Fenicisch alfabet ontstaan is uit pictogrammen. Dit alfabet is door de Grieken overgenomen en is zodanig aangepast dat het klinkers ging bevatten. De schrijfstijl werd veranderd door alleen nog van links naar rechts te schrijven.

Het schrift van nu kunnen we onderverdelen in drie verschillende types; beeldschrift, lettergrepenschrift en het alfabetisch schrift. Het meest bekende beeldschrift is het Chinees. Hiervoor worden duizenden tekens, of Hanzi, gebruikt.

Het lettergrepenschrift wordt bijna niet meer gebruikt. Enkele plekken waar dit nog wel te zien is, is op de Filippijnen en in Japan. Vroeger viel hier het schrift van de Maya's ook onder.

Het alfabetisch schrift is het meest bekend en wordt over de hele wereld het meest gebruikt. Met ongeveer 26 tekens kan men uitdrukken wat men bedoeld. Er zijn een aantal alfabetten die veel van elkaar weg hebben, zoals het Latijns en het Cyrillische alfabet.

Tegenwoordig bedenken mensen vele manieren om het alfabet te gebruiken en begrijpend te maken. Om het voor blinden en slechtzienden makkelijker te maken, is er het brailleschrift. Maar mensen gaan ook creatief aan de slag door onder andere kalligrafie te gebruiken.