De Brooklyn Bridge is misschien wel de beroemdste brug in de wereld. Het bevindt zich in New York, waar het Brooklyn en Lower Mantahhan verbindt. De bouw van de brug is begonnen in 1869, met de opening van de brug op 24 mei 1883.
Het idee voor een brug tussen Manhattan en Brooklyn werd al voorgesteld in 1800. In deze tijd was het gebruik van een veerboot de enige manier om de rivier over te steken, wat voornamelijk voor inwoners van Brooklyn als onhandig werd bevonden. Er zijn enkele voorstellen voor een brug geweest, maar het voorstel dat echt zou worden gebouwd kwam van Johann Röbling, een Duitse producent van die de staalkabel populair maakte. Volgens Röbling zou deze brug de langste en hoogste hangbrug in de wereld worden. Echter werd zijn voet door een veerboot verpletterd tijdens het toezicht houden op de bouw, waardoor de wond geïnfecteerd raakte en hij al snel stierf. Dit gebeurde in het eerste jaar van de bouw, waardoor een nieuwe persoon moest worden ingehuurd als leidinggevende. Dit werd zijn zoon, Washington Röbling.
Als eerste werden de caissons gebouwd, dit zijn de constructies die onder water, tot op de aardbodem, werden gebouwd. Hier bevonden zich al snel de eerste problemen voor de Brooklyn Bridge; omdat de werkers zo diep onder de grond moesten graven, begonnen velen van hen last te krijgen van de “caissonziekte” (ook wel duikersziekte of decompressieziekte). Zo diep onder de grond is de druk namelijk verhoogd, maar als je hierna weer te snel naar boven komt, waar een lagere druk bestaat, kan dit leiden tot decompressie. Hierdoor vormt stikstof belletjes in de bloedvaten, waardoor de bloedsomloop wordt gehinderd. Dit was dodelijk voor enkele werkers en vele hadden hier hun leven lang last van. Zelfs Washington Röbling werd hier de dupe van; hij raakte al snel na het begin van de bouw verlamd, en moest hierdoor de rest van zijn leven in zijn kamer doorbrengen. Alweer was er een nieuwe leidinggevende nodig, en ditmaal was het niemand anders dan Washington’s vrouw, Emily Warren Röbling.
Emily Röbling was een zeer intelligente vrouw; ze begreep zelf enorm veel van het ingenieurschap. De komende 11 jaar hielp zij met het overzien van de bouw en nam veel van de taken van de hoofdingenieur over. Ze was dagelijks te vinden op de bouwplek. Samen met haar man nam zij de beslissing om niet nog meer werkers naar hun graf te sturen door hen zo diep te laten werken. Dit houd in dat een gedeelte van de brug niet op de aardbodem staat, maar nog op zand. Dit was een riskante keuzen, aangezien dit had kunnen betekenen dat de brug hierdoor verschoof en in elkaar zou kunnen storten. Gelukkig staat het na bijna 150 jaar nog steeds stevig en op dezelfde plek.
Een ander probleem kwam voort tijdens het inleggen van de staalkabels. In plaats van kabels te gebruiken uit hun eigen fabriek, kozen ze ervoor kabels bij iemand anders te bestellen. Dit bleek een grote fout, aangezien deze fabriek kabels van slechte kwaliteit leverde, ook al deden ze alsof het goeie kwaliteit was en vroegen hier dan ook de hoofdprijs voor. Deze fout werd echter te laat gespot; een gedeelte van de kabels waren al gesponnen, en dit kon niet meer ongedaan worden. Dit houdt in dat een gedeelte van de kabels op iemand moment konden knappen. Deze kabels hangen op dit moment nog steeds, al hangen er nu natuurlijk wel kabels van goede kwaliteit bij.
Op 24 mei, 1883 werd de brug officieel geopend. Duizenden mensen waren aanwezig bij de openingsceremonie. Emily Warren Röbling was de eerste die de brug overstak, samen met de toenmalige president Chester A. Arthur en de burgemeester van New York. In totaal heeft de brug zo’n 411.589.000 dollar gekost (inflatie voor 2019 toegepast). Nu rijden er auto’s overheen, maar er is ook een wandelpad voor voetgangers en een fietspad voor fietsers.