Let op: het (einde van het) leven van Cleopatra kan mogelijk door sommige lezers als schokkend worden gezien.

Cleopatra (of eigenlijk Cleopatra VII Thea Philopator) was de koningin en de laatste farao van het oude Egypte. Ze stamt af van de Macedonisch Griekse Ptolemaeus I Soter, een veldheer onder Alexander de Grote en na diens dood koning van Egypte. Ptolemaeus I was de stichter van de Egyptische dynastie der Ptolemaeën. Dit houdt in dat Cleopatra en haar familie niet Egyptisch waren, maar Macedonisch, wat bij veel Egyptenaren niet lekker lag.

In Cleopatra’s familie werden vrijwel alle vrouwen Cleopatra genoemd, en vrijwel alle mannen Ptolemaeus. Bloeddorst heerste in de familie; vrouwen vermoordden hun man, broers vermoordden hun zussen, vaders vermoordden hun kinderen, allemaal om de troon te behouden of te verkrijgen. In 51 voor Christus besteeg Cleopatra de troon samen met haar jongere broertje (Ptolemaeus XIII), na de dood van hun vader. Vaak regeerden de Egyptische farao’s samen met hun broer of zus, ze werden uiteindelijk ook gehuwd. Echter brak er al snel enorme ruzie tussen de broer en zus uit, wat zelfs leidde tot een burgeroorlog.

Nadat de vijand van Julius Caesar, Pompeius, een groot gevecht verloor, vluchtte hij naar Egypte. Op dit moment was Cleopatra op de vlucht voor haar jongere broer en man, die alleen heerste over het land. Ptolemaeus en zijn adviseurs besloten om Pompeius aan te vallen en te onthoofden, zodat Caesar niet Alexandrië, de grootste en belangrijkste stad in Egypte, aan zou vallen om achter Pompeius aan te gaan. Zo dachten ze ook dat ze Caesar blij zouden maken en hem zo als bondgenoot konden houden. Egypte was namelijk één van de laatste landen rond de Mediterrane Zee wat nog niet veroverd was door Rome.

Toen Caesar naar Egypte kwam en het hoofd van zijn vijand in een mand ontving drukte hij echter rouw en verontwaardiging uit. Hierna probeerde Caesar Cleopatra en Ptolemaeus te herenigen in Alexandrië. Sommige historici schreven dat Cleopatra haar broer niet vertrouwde en ze op een slimme manier Caesar ontmoette; namelijk door zichzelf te laten opwikkelen in een tapijt en dit als cadeau aan Caesar te schenken. Hier wordt gezegd dat Cleopatra haar intelligentie en schoonheid gebruikte om Caesar te verleiden; Cleopatra sprak bijvoorbeeld negen talen (ze was de eerste in haar familie die Egyptisch sprak (!) en ze leerde over astronomie, geschiedenis, wiskunde, geneeskunde, economie, geografie en nog meer).

Toen Ptolemaeus erachter kwam dat zijn zus zich in het paleis bevond, probeerde hij het volk te laten rellen, maar Caesar arresteerde hem. Ptolemaeus’ leger vocht met die van Caesar en terwijl Ptolemaeus probeerde te ontsnappen via een boot op de Nijl, sloeg de boot om en verdronk hij. Zo werd Cleopatra de eerste heerser van Egypte.

In 47 v.C. beviel Cleopatra van haar en Caesar’s zoon: Caesarion. Rond 46 v.C. bezocht Cleopatra samen met haar zoon Rome, waar zij verbleven tot de moord van Caesar in 44 v.C.. Na de dood van Caesar vochten Markus Antonius en Caesar’s moordenaars over Rome, een gevecht die Antonius won. Nu hij de meest machtige man in Rome was, koos Cleopatra hem als haar partner om meer troonopvolgers te maken. Eind 40 v.C. beviel Cleopatra van een tweeling: Alexander Helios en Cleopatra Selene II, beide erkent door Antonius als zijn kinderen.

In deze tijd tot hun dood vochten Antonius en Cleopatra tegen Augustus, een vijand van Antonius. Dit gevecht ging lang door, met overwinningen en verliezen voor beide partijen, tot 30 v.C.. Antonius en Cleopatra werden verslagen door Augustus, waarna Cleopatra zich schuil hield in haar tombe. Ze stuurde het bericht naar Antonius dat ze zelfmoord had gepleegd, waarna Antonius uit pure pijn en wanhoop zelf zelfmoord pleegde op 53-jarige leeftijd. Cleopatra wilde zichzelf verbranden samen met al haar waardevolle spullen, maar dit werd haar verboden door één van Augustus’ metgezellen.

Hierna viel Augustus Alexandrië binnen, nam het paleis in, en nam Cleopatra’s drie kinderen met zich mee. Cleopatra bereidde zich voor op haar eigen zelfmoord. Op 39-jarige leeftijd liet zij zich, zo gezegd, bijten door een giftige slang, en stierf ze. Haar zoon, Caesarion, vluchtte en was hierna 18 dagen lang farao, totdat Augustus hem naar Alexandrië liet komen onder het voornemen dat hij van Augustus farao mocht blijven, waarna Caesarion vermoord werd. De Romeinse provincie van Egypte werd zo tot stand gebracht. Augustus werd de eerste Romeinse keizer.