The Queen's Gambit klinkt je waarschijnlijk wel bekend in de oren. Op 23 oktober 2020 was de serie voor het eerst te zien op Netflix. In de eerste 28 dagen wist de serie 62 miljoen kijkers te trekken, het belandde in de top 10 in 92 landen en op de eerste plek in 63 daarvan. Zelfs nu, na drie volle maanden, doet de serie het nog steeds goed in de top 10, terwijl andere series zijn gekomen en gegaan.

.oOo.________________________________________________.oOo.

De serie volgt de wees Beth Harmon, gespeeld door Anna Taylor-Joy, in de jaren ‘50 en ‘60 van de vorige eeuw. Ze leert schaken van meneer Shaibel, de conciërge van het weeshuis. Het duurt niet lang voordat hij haar uitzonderlijke talent opmerkt en de leraar van de schaakclub van de nabij gelegen middelbare school contacteert. Beth mag tegen alle jongens van de schaakclub spelen en weet ze met gemak te verslaan. Haar liefde voor schaak en haar obsessie begint te groeien en ze leert alles wat ze te weten kan komen.

Haar talent komt met een prijs en voor Beth is dat een verslaving die ze op jonge leeftijd al oploopt. Kalmeringsmiddelen werden in het weeshuis toegediend en Beth maakte er dankbaar gebruik van omdat ze zo makkelijker schaakspellen op het plafond van de slaapzaal kon visualiseren en nalopen. Nadat de pillen werden afgeschaft kreeg Beth het zwaar te verduren.

Het duurt een lange tijd voordat Beth geadopteerd wordt, maar uiteindelijk vindt ze een plekje bij Alma en Allston Wheatley. De laatste schenkt haar maar weinig aandacht en vertrekt al snel uit hun leven zonder enige verklaring. Als Beth het voor elkaar weet te krijgen mee te doen aan een schaaktoernooi, verbaast ze iedereen met haar onverwachte overwinningen. In een schaakwereld gedomineerd door mannen maakt ze wel haar eerste vriend: Townes, gespeeld door Jacob Fortune-Lloyd. Hij is een aardige jongeman, met wie ze de vloer aanveegt op het schaakbord, maar hij bekijkt het sportief en verwacht grootse dingen van haar.

Beth's adoptiemoeder Alma heeft na het toernooi door dat Beth een wonderkind is en samen maken ze plannen voor Beth's toekomst. Ze zoeken schaaktoernooien uit over het hele land en Alma meldt Beth ziek op school zodat ze kan deelnemen. En vanaf hier groeit Beth's schaakcarrière alleen maar.

Beth's pad is niet zonder obstakels, Beth maakt dankbaar gebruik van de kalmeringsmiddelen die Alma gebruikt en ook drank gaat er makkelijk bij haar in. Maar ze maakt onderweg ook vrienden die haar helpen. Benny Watts, gespeeld door Thomas Brodie-Sangster, de huidige schaakkampioen in de Verenigde Staten en één van haar meest uitdagende tegenstanders, wordt uiteindelijk een mentor en vriend. Ook de arrogante Harry Beltik, gespeeld door Harry Melling, die ze bij haar eerste toernooi wist te verslaan, warmt op en wordt ook een vriend.

Op weg naar de top is er maar één persoon waar Beth echt bang voor is en dat is de huidige Russische schaakkampioen Vasily Borgov.

.oOo.________________________________________________.oOo.

De zeven aflevering lange serie is gebaseerd op het gelijknamige boek van Walter Tevis dat werd uitgegeven in 1983, een jaar voor zijn dood. Een deel van de inspiratie kwam van zijn eigen levenservaring, zo had ook hij het moeilijk met verslavingen. Hoewel Tevis ook leerde spelen op jonge leeftijd, was hij geen wonderkind. In dat opzicht en andere opzichten lijkt Beth meer op grootmeester Bobby Fischer, hoewel de gelijkenissen tussen de twee niet met opzet zijn.

In de serie werd er wel voor gezorgd dat de schaakspellen realistisch waren en hiervoor werden grootmeesters gevraagd om te helpen. Schaakkenners hebben de serie dan ook geprezen voor de realistische schaakspellen. Het schaken zelf werd gedaan door de acteurs, zelfs de scènes met het snelschaken, die de zetten uit hun hoofd moesten leren.

Mocht je nou denken, ik heb he-le-maal niets met schaken, waarom zou ik dit in vredesnaam kijken? Dan is de serie nog steeds een aanrader, hoewel Beth geobsedeerd is door schaken en het liefst niets anders doet, is de serie wel zo geschreven en gemaakt dat er andere dingen zijn om naar te kijken, zelfs als je niet per se wat met schaken hebt.