Een aardbeving is een schokkende of trillende beweging van de aardkorst. De aardkorst is de buitenste laag van de aarde en bestaat uit meerdere elementen en ongeveer 15 aardplaten. Als er een aardbeving plaatsvindt komt er in de aardkorst plotseling veel energie vrij. Aardplaten bewegen dan langzaam tegen elkaar aan en creëren een spanning in de korst. Als deze spanning te hoog wordt wordt deze spanning ontladen en dit noem je een aardbeving.
Dagelijks vinden er wereldwijd honderden aardbevingen plaats. Van de meeste aardbevingen verneem je niet veel, maar soms gaat het mis. De meeste aardbevingen vinden plaats in China, Japan, Iran, Filipijnen en Indonesië. De zwaarte van aardbevingen wordt gemeten door de Schaal van Richter. Dit is de eerste schaal voor aardbevingen waarmee een schatting wordt gegeven van de energie die bij een aardbeving vrijkomt. Ook meet de Schaal van Richter zeebevingen. Zeebevingen zijn hetzelfde als aardbevingen, alleen ligt het epicentrum hier op de zeebodem. Gemiddeld vinden er jaarlijks 3000 aardbevingen plaats met een magnitude van 5, 100 met de magnitude van 6, 20 met de magnitude van 7, 2 met de magnitude van 8 en een beving met een magnitude van 9 of hoger is erg zeldzaam.
Aardbevingen kunnen ook ontstaan door het gevolg van vulkaanuitbarstingen. Dit worden ook wel vulkanische aardbevingen genoemd. Deze bevingen zijn over het algemeen veel minder sterk dan tektonische aardbevingen. Ook kunnen aardbevingen ontstaan door de mens, dit zijn onnatuurlijke aardbevingen. In Nederland hebben we ook te maken met zulke aardbevingen, namelijk in Groningen. Deze aardbevingen zijn het gevolg van gaswinning en zijn bijna niet voelbaar. In Limburg hebben we wel eens te maken gehad met natuurlijke aardbevingen, de zwaarste beving die werd gemeten had een kracht van 3,4.
De krachtigste aard- en zeebevingen sinds 2000 zijn er onder andere twee in Indonesië. In 2004 vond er een verwoestende zeebeving plaats in de Indische Oceaan met een 9,3 op de schaal van Richter. Deze zeebeving veroorzaakte een vloedgolf en trof maar liefst 15 landen en meer dan 230.000 slachtoffers. Deze zeebeving wordt gezien als een van de ergste natuurrampen in de recente geschiedenis. Bij deze zeebeving ontstonden er 3 grote tsunami’s die zich in verschillende richtingen over de Oceaan verplaatsten met een snelheid tot 900 km per uur. De vloedgolven konden een hoogte van 10 meter bereiken. Ook werd er na deze ramp gevreesd voor een ecologische ramp omdat veel koraalriffen bij de kust ernstig beschadigd leken. 40% van de riffen waren beschadigd en 13% had zware schade opgelopen. In 2012 vond er weer een zware zeebeving plaats in de Indische Oceaan, dichtbij het eiland Sumatra in Indonesië. Deze had een kracht van 8,7 op de schaal van Richter. Er werd direct een tsunamiwaarschuwing afgegeven voor de complete Indische Oceaan en in veel landen brak er grote paniek uit omdat er werd gevreesd voor een herhaling van 2004. Kustgebieden in verschillende landen werden geëvacueerd. Gelukkig viel het deze keer mee en kon de waarschuwing na zes uur worden ingetrokken.