Persephone, ook wel Kore genoemd, is de Griekse godin van de onderwereld en van de lente. Proserpina is haar Romeinse naam. Verder wordt het verhaal rond Persephone in die tijd gezien als de oorzaak van de seizoenen. Hieronder lees je de mythe over Persephone en wat zij te maken heeft met de seizoenen.
Het ontstaan van de seizoenen - de mythe Persephone is de dochter van Demeter (Romeins: Ceres) en Zeus (Romeins: Jupiter). Demeter is de godin van de landbouw en gewassen, en Zeus is de oppergod. Persephone groeide op bij haar moeder op het land, terwijl haar vader zich voornamelijk op de berg Olympus bevond. Zeus merkte dat zijn broer, Hades (Romeins: Pluto) een oogje op Persephone had en verbood hem om daar iets mee te doen. Demeter zou haar dochter nooit meegeven met Hades naar de onderwereld, waar Hades de god van is.
Toch ontvoerde Hades Persephone, terwijl ze bloemetjes aan het plukken was in het weiland. Demeter was geschrokken en ging direct overal op aarde opzoek naar haar dochter. Ze kon haar nergens vinden en dit had tot gevolg dat ze erg ongelukkig werd en alle landbouw verwaarloosde. Er groeide niets meer.
Uiteindelijk hoorde Demeter van Helios, de zon die alles ziet, dat Persephone in de onderwereld was. Ze vertelt het aan Zeus en hij verplicht Hades om Persephone terug te brengen naar haar moeder. Er waren teveel mensen hongerig op het land en dit probleem moet opgelost worden. Hermes (Romeins: Mercurius) wordt gestuurd om Persephone op te halen.
Hades gaat akkoord met dit verzoek, maar zonder dat Zeus en Demeter het weten laat hij Persephone een granaatappel eten uit de onderwereld. Normaliter kan iemand niet meer terug, wanneer iemand iets heeft gegeten uit de onderwereld. Dit betekende dat Hermes haar niet zomaar meer terug kon halen en ze tenminste een derde van het jaar (de wintermaanden) in de onderwereld verbleef. De rest van het jaar was ze op aarde en was Demeter gelukkig, waardoor er de rest van het jaar wel gewassen verbouwd konden worden en de bevolking weer genoeg te eten had.
Variaties op het verhaal Er zijn meerdere variaties op dit verhaal. Het verhaal hierboven is de versie uit de Homerische hymnen, toegeschreven aan Homerus. Echter is het door veel anderen ook opgeschreven en zijn daar kleine verschillen in het verhaal te vinden. Een voorbeeld hiervan is dat Ovid en Hyginus schrijven dat Persephone een halfjaar in de onderwereld was in plaats van een derde jaar.
Godin van de lente en van de onderwereld Persephone wordt dus de godin van de lente en de onderwereld: twee redelijk tegenstrijdige dingen. Dit komt doordat Persephone ook op twee plaatsen leeft die tegengesteld zijn van elkaar.
De filosoof Plutarch schrijft in zijn verhalen dat ze gerelateerd is aan de lente, omdat ze ieder jaar terugkeert naar de aarde wanneer het lente wordt. Haar terugkeer werd gezien als een teken van onsterfelijkheid en daarvoor wordt ze ook geëerd.
Echter is een meer duistere kant van Persephone dat ze de godin van de onderwereld is geworden. Het is verboden om haar naam uit te spreken en in de Odyssee wordt geschreven dat ze samen met Hades controle had over de doden. Persephone is dus zeker iemand met twee gezichten.