Tot vlak na de tweede wereldoorlog waren er vuistregels voor het vernoemen van kinderen. Er werd vrijwel nooit zomaar een naam gekozen, maar kinderen werden altijd vernoemd naar andere familieleden. Het waren de volgende regels die over het algemeen de vernoeming verzorgde:

• 1e zoon: vader van de vader
• 2e zoon: vader van de moeder
• 3e zoon: oudste broer van de vader (of: de vader van de vader van de vader)
• 4e zoon: oudste broer van de moeder (of: de vader van de vader van de moeder)
• 5e zoon: tweede broer van de vader (of: de vader van de moeder van de vader)
• 6e zoon: tweede broer van de moeder (of: de vader van de moeder van de moeder)

• 1e dochter: moeder van de moeder
• 2e dochter: moeder van de vader
• 3e dochter: oudste zus van de moeder (of: moeder van de moeder van de moeder)
• 4e dochter: oudste zus van de vader (of: moeder van de moeder van de vader)
• 5e dochter: tweede zus van de moeder (of: moeder van de vader van de moeder)
• 6e dochter: tweede zus van de vader (of: moeder van de vader van de vader)

Natuurlijk waren er uitzonderingen voor deze regels. Regionaal konden andere regels gelden, en ook niet iedereen gaf hun kind daadwerkelijk de naam van een ander familielid. Daarbij kwam het ook wel eens voor dat een kind overleed, waarna het volgende kind van dat geslacht dezelfde naam kreeg. Dat kind was dan overigens niet vernoemd naar het overleden kind, maar naar de persoon waarnaar dat overleden kind vernoemd was.

Na de tweede wereldoorlog werden deze regels steeds wat meer losgelaten. Je zag dat ouders hun kinderen opeens vernoemden naar publiekelijke personen: Jacqueline (naar de vrouw van Amerikaans president John F. Kennedy) of Sylvester (naar 80's acteur Sylvester Stallone). Door de jaren heen bleef dit fenomeen bestaan, en nu nog steeds zie je bepaalde trends in namen die populair zijn in een bepaald jaar. Kindernamen kunnen overigens ook gewoon verzonnen worden, je hoeft niet per se ergens vernoemd naar te zijn. Dat is bij mijn naam het geval geweest.

In de jaren 90 kreeg het fenomeen "kinderen vernoemen naar bekende personen" opeens een naam. Vooral in Duitsland is "Kevinismus" een bekende term (ook wel Kevinisme, Kevinism of de vrouwelijke variant Chantalismus" genoemd). Het was in de jaren 90 dat het vernoemen van kinderen naar Engelstalige personen uit muziek en film vaak in contact werd gebracht met mensen van lagere sociaaleconomische klassen. In Duitsland staat Kevinismus dus niet al te goed aangeschreven, omdat mensen op voorhand al een sociaal-economische klasse proberen te achterhalen aan de hand van een naam. Duitse sociologen zijn al erg lang bezig om een definitief antwoord te geven op de vraag of mensen uit deze lagere klassen inderdaad hun kinderen vaker exotische of Engels-Amerikaanse namen geven. Het kan gewoon een trend zijn, het kan toevallig zijn dat deze mensen vaker hun kind een naam als "Kevin" geven of misschien zit er wel degelijk iets achter. Een ander variant hiervan is overigens dat mensen uit hogere sociaaleconomische klassen vaak hun kinderen vernoemen naar personen die behoren tot de elite.

Toen ouders hun kinderen in de jaren 90 de naam Kevin gaven, verwees deze naam overigens naar Kevin uit de megapopulaire boyband "Backstreet Boys". Ken jij een Kevin die in de jaren 90 is geboren? Kans is groot dat moeder (of misschien zelfs vader) fan was van de Backstreet Boys. De term is trouwens voortgekomen van een satirische site, maar werd al snel, samen met Chantalisme, opgepakt door journalisten en is nu wereldwijd een bekende term.

Achternamen, ook wel familienaam of geslachtsnaam genoemd, zegt veel over de afkomst van een persoon. Aan sommige achternamen kun je al snel zien waar die persoon, of in ieder geval zijn familie, vandaan komt. De meeste achternamen behoren tot de volgende categorieën: afstammingsnaam (De Jong, Jansen), geografische naam (Van den Berg, de Vries), beroepsnaam (De Boer, Bakker) of eigenschapsnaam (De Lange, Groen, De Wit).

Wanneer een vrouw trouwt, wordt er altijd gesproken van een "meisjesnaam". Deze meisjesnaam is de naam waarmee een vrouw geboren wordt, haar familienaam. In Nederland is het zo dat een vrouw de meisjesnaam nooit verliest. Word jij geboren als "Marie Jansen" en trouw je met "Hendrik de Jong", dan blijf jij officieel altijd Marie Jansen. Je hebt vervolgens wel de keuze hoe je je onofficieel kan laten noemen. Het kan Marie Jansen, Marie de Jong, Maria Jansen-de Jong of Maria de Jong-Jansen worden. Op officiële documenten sta je dan als "Marie Jansen" met eventueel "e.v." (echtgenote van).

Verder is het in Nederland niet mogelijk om een kind officieel een dubbele achternaam te geven. Dat gaat er wel komen want er is hiervoor een wetsvoorstel ingediend vorig jaar. Als nu kinderen worden geboren, krijgt het kind de naam van de vader of de moeder. Daar zijn zij vrij in om een keuze in te maken. Het gaat mogelijk worden om je kind "Julia de Jong-de Wit", zodat het kind de identiteit van beide ouders draagt. Mocht het zo zijn dat het kind al een dubbele achternaam heeft (zoals mensen met blauw bloed regelmatig hebben), kan het het zelfs zo worden dat het kind als het ware drie achternamen gaat dragen.

Naamgeving is dus een stuk ingewikkelder dan het lijkt. Voornamen geven is een stuk makkelijker (en creatiever) dan het was. Mocht je overigens niet tevreden zijn met je voor- of achternaam, dan kun je een verzoek indienen bij het Ministerie van Justitie en Veiligheid. Hier moet je wel een goede reden hebben, aangezien de Koning de wijziging moet toestaan.