Geen blogs gevonden. Maak nu een blog aan door te klikken op Sociaal en dan op Blog maken/beheren.
MeldenMijn eetstoornis - 2
Hallo iedereen,
een half jaar geleden had ik hier mijn verhaal verteld. Nee, niet voor aandacht. Gewoon omdat ik mijn hart wou opluchten en omdat ik mensen die met hetzelfde probleem kampen wil laten zien dat ze niet alleen zijn. Aangezien spelers me vroegen om te vertellen hoe het nu - een half jaar later - met me gaat, heb ik besloten om het te vertellen.
Na mijn verhaal hier gepost te hebben, heb ik geprobeerd om te genezen in mijn eentje. Niemand weet van mijn probleem, buiten mijn internetvriendinnen die met hezelfde probleem kampen. Ik wil ook niet dat iemand erachter komt, maar eerlijk, het is toch zo verdomd moeilijk om hiermee alleen te zitten. Ik heb 3 maanden lang gewicht bijgewonnen totdat mijn BMI van 14,5 naar 17 ging. Ik weet niet waar opeens mijn motivatie naartoe ging. Ik heb het eigenlijk elke dag in die 3 maanden moeilijk gehad met eten, maar toen ik die 17 zag, veranderde ik opeens terug in de obsessieve ik die ik al lang was. Waarom? Tja... Uit angst. Uit afschuw voor mezelf. Het is moeilijk om te begrijpen, dat versta ik, maar het is me dus niet gelukt om terug een gezond gewicht te krijgen. Ik begon weer met vermageren. Het is sterker dan mezelf. Had ik op een dag toch veel gegeten dan - hoe afschuwelijk het ook klinkt en is - kwam het er weer uit in het toilet als je begrijpt wat ik bedoel. Ik deed nog meer workouts en ik verkleinde mijn porties eten ook weer. Vandaag nog steeds. Momenteel ben ik terug gezakt naar een BMI van 15,6. Je weet niet hoe vaak ik wens dat ik een 'normaal' iemand was. Leerkrachten vragen me steeds of ik wel oké ben. Mijn moeder vraagt 't ook steeds. Volgens mij raak ik in een depressie. Ik kan gewoon niet gelukkig zijn. Mijn moeder lijkt het te merken, maar dan zeg ik gewoon dat ik 'moe' ben. Ik val geregeld bijna flauw tijdens sport en dan vraagt de leerkracht me altijd of ik wel gegeten heb. De toezichthouder in de eetzaal op school ziet me een deel van mijn eten weggooien en vraagt me altijd of ik wel genoeg gegeten heb. Een vriendin vroeg me of ik anorexia heb. Kan iedereen zich niet bezighouden met zijn eigen zaken? Ik ben ook hervallen in zelfbeschadiging en ik kan het gewoon niet tegenhouden. Ik voel me gewoon ellendig en elke keer als ik weer in een huilbui ben, kan ik gewoon niet meer helder nadenken. Mijn maandstonden zijn ook gestopt. M'n haar valt uit. Het is allemaal zo stom. Echt zo verschrikkelijk stom. Ik wou dat ik een normaal leven kon leiden, maar nogmaals, het is sterker dan mezelf.
Als er mensen zijn die hetzelfde meemaken, alsjeblieft blijf sterk. Vecht tegen je stoornis! Zoek hulp of mail mij als je een luisterend oor wilt. Ik ben hier voor iedereen.
Ik hoop dat je hiervoor respect hebt en ik wil absoluut geen negatieve reacties. Ik ben zoals ik ben en wil jij daarover persé iets slechts vertellen? Oké, dat toont dan aan hoe een laag niveau jij hebt. Ik hoop dat iedereen hier volwassen genoeg is om niks gemeens te zeggen. Nogmaals, ik doe dit niet voor aandacht. x
Dank je als je alles hebt gelezen, dat apprecieer ik echt!