Welkom bij Virtual Popstar, de #1 community voor jongvolwassenen!
|
Blog
|
| Liefde kent geen grenzen.. |
Zelfverzonnen..
'Wie ik ben?' zei het vrouwtjes half hikkend. 'Ik ben een heks!' "Alsof ik dat nog weet' antwoordde het meisje. Ze naar de heks, in haar ogen lach een vriendelijke blik. Opeens begon het meisje te snikken. De heks spreidde haar armen en gaf haar een knuffel. "Kom maar hier" zei ze op een sussende toon. 'Je moet iemand boordelen van hoe die eruit ziet maar hoe die is' denkt het meisjeDat klopt' zeg de heks. Met open mond kijkt het meisje de heks aan. 'Kom we gaan wat eten' zegt ze. Zingend tovert ze de pannen, de ingredienten bij elkaar.. 'Maak nu snel het eten klaar'. Even later zitten ze samen te eten. 'Mmm wat lekker' zegt het meisje. 'Wat is het eigenlijk?' 'Mieren in worteltaart' antwoord de heks. 'Het meisje spuugt het eten uit. 'Nee joh, het is chocoladetaart' Het meisje kijkt de heks even aan maar gaat uiteindelijk toch verder met eten. De heks grinnikt in zichzelf. 'Kom we gaan een eindje wandelen' 'Ja leuk' zegt het meisje' 'Hoe heet je eigenlijk?' vraagt de heks tijdens het lopen. 'Ik heet Sylvie' antwoord Sylvie. 'Mooie naam' antwoord de heks. 'Ik ben trouwens Veerle' Even is het stil.... 'Kom volg me' zegt Veerle. Ik weet een hele mooie plek. Door middel van kleine zigzaggende weggetjes zijn er dan. Het is een open plek met een grote boom in het midden 'Ogen dicht' zegt Veerle. Snel en geluidloos tovert ze een schommel aan de boom. 'Kijk maar!' 'Wou' fluistert Sylvie. Snel rent ze naar de schommel. Kraaiend van plezier begint ze te schommelen. Even later lopen ze terug. Ze spelen verstoppertje. 'Heb je eigenlijk vrienden' vraagt Veerle, 'Nee, en mijn ouders kijken niet eens naar me om' zucht Sylvie. Even later zijn ze weer terug bij het huisje en stop Veerle Sylvie in. 'Ik blijf hier' zegt Sylvie slaperig. Veerle lacht. Sylvie wordt wakker waar ze slaperig kijkt ze om zich heen. Ze is weer thuis.. Naast haar ligt een stuiterbal. Van Veerle, Sylvie weet het zeker, ze knelt het ding in haar armen. Slaperig stapt ze uit bed. Beneden ontbijt ze met haar ouders. 'We moeten helaas gaan, we nemen wel een leuk kadootje mee. 'Kadootje, is dat het enige waar jullie aan denken?' 'Ik hoef dat niet beter keken jullie een keer naar me omkeken' 'In kadotjes zitten geen liefde!' Snel neemt ze haar boterham mee en snelt naar school. In de pauze speelt ze met haar stuiterbal. Nu heeft ze vrienden en vriendinnen en het allerblangrijkste is liefde en een goede band met haar ouders. |
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Speler blokkeren
