Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
PAINT THE TOWN BLUE RIOTS ALL AROUND YOU!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Welkom bij Virtual Popstar, de #1 community voor jongvolwassenen!

Maak nu gratis een account en praat mee op het forum. Speel games en kies uit duizenden kledingitems om je popster mee te verkleden.

Klik hier en maak je eigen account
> Sluiten
Helper
16 van de 24 sterren behaald
Profiel
Thrandy
avatar

Blog

TitelReactiesDatum
Blind bags!127-06-2014 19:11
How to... Loom armbandje!1017-06-2014 20:19
Minder bloggen215-06-2014 17:15
Pullip poppen!3927-05-2014 13:12
THG competitie wapen120-05-2014 15:38
NT brief Thrandy ;32814-05-2014 16:14
Get to know Thrandy!1110-05-2014 14:21
Johnny Depp1103-05-2014 21:55
Cake Boss top 10!1601-05-2014 20:41
Recept; Kladdkaka5028-04-2014 22:34
Interview met Lianne!!!1327-04-2014 16:35
Koningsdag blog926-04-2014 11:46
Win 10 credits!425-04-2014 19:30
Film aanrader en review!1423-04-2014 20:27
Moederdag tips!1022-04-2014 20:01
Thrandy's top 10 (muziek)1320-04-2014 14:35
Vrolijk Pasen iedereen!719-04-2014 19:37

 MeldenTHG competitie wapen

Zodra ik de ruimte naderde waar we onze wapens moesten kiezen drong een gefluister mijn oren binnen. Een aparte belevenis, aangezien er niemand anders dan ik in de ruimte was op dit moment. Althans, niet zover ik dat kon zien. Mijn ogen lieten zich door de ruimte gaan om te zien of er daadwerkelijk niemand was, maar in geen enkele hoek was iemand te zien. De vraag die mij nu nog resteerde was waar het geluid dan vanaf kwam. Zou er iets tussen de wapens verborgen zitten? Was het allemaal een val? Voorzichtig zette ik wat stappen richting de hoop met wapens en het geluid leek te versterken. Het kwam dus van de wapens af, maar van welk wapen? Ineens viel mijn oog op een blauwe schittering die weerkaatste in mijn ogen. Een aantal andere wapens, die mij niet aanstonden, legde ik aan de kant en het wapen waar de schittering vanaf kwam werd onthuld. Mijn handen sloeg ik direct voor mijn mond, naar adem snakkend. Natuurlijk wist ik waar dit wapen van was, en ik wist ook maar al te goed waartoe dit wapen in staat was. Het zwaard, genaamd Frostmourne, was vroeger eigendom geweest van de Lich King, maar was zoekgeraakt en dus uiteindelijk hier terecht gekomen. Frostmourne was in staat om de zielen van zijn eigenaar op te slokken en in het zwaard te houden. Dit zorgde er voor dat het zwaard een blauwe gloed over zich droeg. Het was dus zo dat als je dit zwaard gebruikte, je ziel langzaam maar zeker verdween en je een “ondode” werd, zoals ze dit noemde. Je leefde nog wel, maar had geen gevoelens meer en geen emoties. Je was dus een soort zombie. Dit was misschien een twijfelpuntje om dit zwaard te kiezen, maar ineens schoot mij iets anders te binnen. De persoon die bezat had over het zwaard hoorde de stem van de Lich King, waardoor ze zouden kunnen communiceren. Dit zou enkel handig kunnen zijn bij mijn strijd in The Hunger Games, want zeg nou zelf, de Lich King is toch de perfecte persoon die aanwijzingen kan geven als het om vechten en overleven gaat?!
Een grote grijns kwam op mijn gezicht te zitten. Er leken zoveel voordelen aan dit wapen te zitten dat ik eigenlijk al vrij zeker wist dat ik dit wapen zou gaan kiezen. Het was een wapen dat er machtig uitzag en waar je bang voor zou zijn. Natuurlijk moest ik zoiets hebben, dan zou ik zeker winnen. Iedereen die overleed door de aanraking van Frostmourne zou voor eeuwig opgesloten zitten in het zwaard, en daarmee bedoelde ik natuurlijk hun ziel. Ik strekte mijn handen uit om het zwaard op te pakken, maar ik vergiste mij in het gewicht van het immense zwaard en viel voorover met mijn gezicht tussen de wapens. Een rilling liep over mijn rug heen zodra mijn hand het ijzer van het zwaard raakte. Bah, dat voelde akelig! Voorzichtig hielp ik mezelf weer omhoog en ik trok Frostmourne, dit keer zonder rillingen, uit de hoop met wapens. De blauwe schittering leek nu nog feller dan ooit en mijn ogen konden zich niet meer van het wapen afhouden. ‘Ik heb gekozen,’ begon ik met een grote grijns op mijn gezicht ‘dit gaat hem worden. Frostmourne.’
Ik wierp een laatste blik op de berg met wapens, om zeker te zijn van mijn keuze, maar dit was ik al. Met een tevreden glimlach draaide ik mij om en liep met het zwaard in mijn handen naar buiten. De effecten die het zwaard op je kon hebben, kon ik al licht in mijn borstkas voelen. 


Reactie plaatsen

Reageer op de blog THG competitie wapen van Thrandy .
Bericht plaatsen
Melden | Citeer
Thrandy schreef op 20-05 17:54:
Thrandy schreef:
Angel schreef:
Goede tekst! Hopelijk ben je door!

Dank je! En dat hoop ik, natuurlijk, ook hehe.