|
Blog
|
Mijn dagboek.1# |
Dit is nog steeds een anoniem account. Ik denk dat ik voor een lange tijd niet meer op mijn andere account ga komen. Ik heb hier inderdaad geen lay-out rond gedaan, omdat ik vond dat het voor dit even niet nodig was om een lay-out te maken. Hier komt ie dan. Ik voel me de laatste tijd echt vreselijk kut. De laatste dagen waren de ergste dagen van mijn leven. Mensen waar ik om gaf gooide me weg als een stuk afval of er gebeurde iets ergs mee. Ik kreeg pijnlijke steken waarvan de pijn niet meer weggaat. Soms wens ik gewoon dat ik nooit geboren was. Al die haat, het gepest, de beledigingen. Ik kan het niet meer aan. Alle pijn stapelt maar meer en meer op en het is als een brok die niet meer weggeraakt. Het gevoel dat ik voor niemand iets beteken word groter, de pijn word onverdragelijk. De enige mensen die echt iets voor me betekenen zijn de mensen hier op VP. In real heb ik niet veel vrienden, ik ben nooit sociaal geweest en heb daarom ook het kleuterklasje overnieuw gedaan. Hierdoor zit ik bij kinderen die een jaar jonger zijn dan me. Ik ben altijd al buitengesloten. De enige vrienden die ik heb zijn mijn beste vriendinnen, maar zei begrijpen het allemaal niet. Ook zij zijn geen goede vrienden. Vandaar zijn de enige mensen waar ik om geef hier. Ook bij mijn familie kan ik geen steun vinden. Mijn moeder is gek, de rest van mijn familie (met mijn zussen inbegrepen) geven niets om me en mijn vader begrijpt het niet. Ik heb zoveel medelijden met hem voor alles wat ik hem aandoe. De enige waar ik om gaf waren mijn vader en mijn grootvader. Mijn grootvader heeft helaas zelfmoord gepleegd en dat doet me nog steeds pijn. Mijn vader, ach ja, lang verhaal. Ook op school gaat het niet goed. Ik word buitengesloten en gepest, niet alleen binnen school, maar ook buiten school. En door deze dingen worden mijn punten ook niet beter. Ik heb geen zin om alles uit te leggen. Het is te veel. Ik kan er niet alles uitgooien! Die brok blijft hier dus, mijn hele leven. Daarom heb ik liever dat ik mijn leven kan beëindigen. Ik had al gezegd dat de enige personen waar ik om geef hier op VP zitten, dus ik heb hen ook al gedag gezegd via mail...helaas doen sommigen alsof het niets is, en anderen doen alsof ze me opeens niet meer kennen? Het doet me vreselijk veel pijn en hierdoor staat mijn besluit vast. Ik weet nog niet of ik het zeker ga doen, maar het lijkt de beste oplossing. :/ Over alles wat ik hier nu heb gezegd valt een hele uitleg te vertellen, die nooit afgeraakt...dus jullie zullen nooit weten hoeveel pijn ik wel lijd en me ook nooit begrijpen. Alvast dag... Anoniem. |