Welkom bij Virtual Popstar, de #1 community voor jongvolwassenen!
|
Blog
|
| To be honest. |
| Well hello there, nee ik weet het ik heb geen lay-out but don't judge me, ik zit op mijn iPad. :c Nu we toch bezig zijn wil ik een paar dingen bekennen en ja, lees maar gewoon. c: first of all, veel mensen maken me belachelijk omdat ze niet geloven dat ik een HSP'er ben, (HSP=high sensitive person=hoog sensitief persoon) ik heb er helemaal geen problemen mee als je mij niet gelooft of als je denkt dat ik dat doe om sommige karaktertrekjes van mij op af te schuiven, maar het doet mij wel écht pijn als je het gaat bespotten of belachelijk maken alsof het niks is. Het mag dan niks fysieks pijnlijks zijn maar mentaal zit het mij wel echt dwars. Ik probeer zoveel mogelijk om te vermijden dat mensen boos op mij worden en ik zeg altijd het spijt me al is het totaal niet mijn fout (nou liggen ruzies en fouten vaak bij beide partijen dus deze klopt ff niet jenke). Een klein iets zoals zeggen dat iets waar ik heel trots op ben er niet uit ziet doet mij echt vreselijk zeer, ik merk ook dat ik vaak snel huil en ik heb daar een pishekel aan omdat ik vind dat het een toning van zwakte is, niet bij andere mensen, maar ik wil gewoon niet hebben dat ik het zelf doe. Ik vraag jullie dan om gewoon een klein beetje rekening te houden hiermee, behandel me niet anders maar het is een kleine gunst om te vragen of jullie het op zn minst niet belachelijk willen maken, ik heb het er zelf namelijk al zwaar genoeg mee. (Als je echt wilt weten wat HSP inhoud, wikipedia ftw) second, ik krijg vaak naar mijn hoofd geslingerd dat ik een aandachtshoer ben, dat ik geil op aandacht, etc. En ja, ik beken dat ik soms wat meer aandacht wil/nodig heb als andere kinderen van mijn leeftijd, dit is niet zomaar, hier zit ofc weer een reden achter. Mijn vader heeft een eigen bedrijf voor de kiddo's die dit nog niet weten en hij heeft het vreselijk druk, hij werkt op zijn minst 45 uur in de week maar hij heeft ook weken dat hij 90 uur werkt, en dat betekent dat ik heb gewoon niet zie voor bijv. 2 weken lang, dit betekent ook dat hij geen tijd heeft voor mij en voor het huishouden. Dit lijd weer tot dat ik het huis moet bijhouden en ik vind dat best zwaar. Ik mis heel vaak een vrouwlijk persoon in mijn leven gezien mijn vader te nuchter is over alle problemen die ik heb, hij noemt het geen echte problemen en zegt dat ik me er gewoon overheen moet zetten. Hij deed zelfs nuchter over het feit dat ik en mijn mentor er vooruit kwam dat ik mezelf snijd wanneer ik gefrustreerd of verdrietig ben, hij vroeg waarom en sindsdien heeft hij het er nooit meer over gehad, 5 fucking minuten heeft hij besteed aan dat probleem, 5 minuten. Toen vroeg hij of mijn mentor een kopje koffie wilde en stelde hij voor om iets anders te gaan doen. Ik heb dus soms aandacht nodig en vind het moeilijk om het op een positieve manier te vragen, en dus zoek ik een manier om toch aandacht te krijgen maar dan op een negatieve manier, t spijt me heel erg. Third, ik ben vaak onzeker en ik kan complimenten gewoon niet aannemen, ik ga er vaak tegenin omdat ik niet snap dat het waar is, sommige mensen zeggen dat dat arrogant is omdat ze denken dat ik vind dat het wel waar is maar dat ik doe alsof ik onzeker ben, ik vond dit echt vrij insulting en heb hier ook een tijdje mee gezeten. Ik vind mijn lichaam gewoon niet mooi omdat het er 5 jaar lang is ingestampt dat ik niet mooi ben, een verrot karakter heb en nog meer. Op het gegeven moment geloof je dat en maak je jezelf dat juist nog meer wijs. Het is écht vreselijk lastig om nu weer complimenten te geloven en meestal kan ik het ook niet, ik heb maar twee dingen die ik mooi vind aan mezelf en het maakt me niks uit of dat arrogant klinkt; het patroon in mijn ogen en mijn huid (mijn huidkleur niet altijd, tenzij ik pastelkleuren draag, dan weer wel.). Four, ik heb veel fouten hier gemaakt op vp en geloof me, daar heb ik echt spijt van. Sommige mensen willen mijn excuses niet aanvaarden en ik vind het jammer maar het is maar zo, niet iedereen kan je mogen right? En mensen zeggen dat ik een likker ben van zowel Jaimy, Alice, Veela (ik noem haar voor de zekerheid niet bij haar naam) en Tessel, ik moet eerlijk zijn, ja ik wou in het begin heel graag bevriend met ze zijn en er een soort van 'bijhoren' omdat ik een niemand was en ik keek/kijk erg tegen ze op, ik heb van dit likkerige gedrag geleerd en weet nu hoe annoying het was/is. Ik doe het nu niet meer, niet voor zover ik weet. Het zal op verschillende mensen altijd zo overkomen en ja ik heb zo mijn fouten gemaakt bij verschillende mensen en vaak valt dat ook niet goed te praten, maar ik heb er spijt van en ik heb ervan geleerd. Sommige dingen moet je gewoon 'the hard way' leren en vaak is dat hier ook gebeurt, ik ben vaak genoeg op mijn fouten gewezen en als ik er nu op terugkijk zie ik niet in hoe ik die fouten heb kunnen maken, het is en was gewoon dom, iets wat je had kunnen voorkomen. Maargoed het word nu wel erg langdradig, ik wou dit gewoon even kwijt, thanks voor het lezen. <3 |
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Speler blokkeren
