Op 02-02-2013 13:11:48, rozalie schreef: Ik stond voor de deur van een hoekhuis. Ik bekeek de deur aandachtig en twijfelde of ik wel durfde om aan te bellen. Langzaam gaat mijn vinger naar de deurbel. Ik leg mijn vinger er voorzichtig op en zucht nog even zenuwachtig voordat ik hem indruk.
Op 02-02-2013 13:14:50, Jesley schreef: Ik zag Robin bij het koekhuisje staan. Ik stond stil en keek naar haar. Wat deed ze? Drukte ze op de bel? Ja. Ik rende naar Robin en ik wou haar wegtrekken. ''Robin, heb je nooit het sprookje van Hans en Grietje gelezen of gehoord?'' Samen liepen we het pad van het huisje af, maar een geheimzinnige vrouw die in de deuropening stond riep dat we terug moesten komen. ''Laten we maar terug gaan,'' zei ik, ''het is namelijk wel onbeschoft.''
Achja, heksen bestaan ook niet. Toch?
Op 02-02-2013 13:17:48, rozalie schreef: Ik aarzel even maar knik. Ik was altijd wel braaf geweest en beleefd tegen mensen. We liepen terug naar het nogal vreemde vrouwtje. Haar huisje zag er best leuk en klein uit. Het vrouwtje zelf zag er ook wel lief uit. ''Sorry dat ik aanbelde, dit is het verkeerde huis'' zeg ik vriendelijk tegen de vrouw. ''Kom toch binnen'' zegt het oude vrouwtje. Is het wel verstandig om naar binnen te gaan bij zo'n persoon? Ik tuur even naar binnen. Eventjes binnen zijn kan toch geen kwaad?
Op 02-02-2013 13:21:20, Jesley schreef: Ik zag dat Robin keek naar binnen. Ik trapte haar op haar teen toen ze naar binnen wou lopen samen met de vrouw. Hoezo ging ze mee? Urgh, meisjes ook. ''Uhm, mevrouw... we moeten helaas door. We moeten water en brood halen bij de put en bakker.'' Ik keek naar de vrouw die mij met een vreemde blik aanstaarde. Ze brabbelde wat, zo zacht dat ik het niet kon verstaan. Opeens zei ik iets wat ik niet wou zeggen. ''Laten wij toch maar naar binnen gaan.''
Huh? Hoezo? Ik was verward.
Op 02-02-2013 13:24:17, rozalie schreef: Het deed pijn toen Jesley op mijn teen trapte. Ik keek even naar hem en glimlachte toen hij zei dat hij toch mee wilde naar binnen. Ik trok hem rustig mee het kleine huisje in. De gang was klein, en toen we in de woonkamer kwamen zag ik heel veel snoep. Mijn ogen begonnen te stralen en ik liet de hand van Jesley los. Dit zag er wel heel lekker uit allemaal.
Op 02-02-2013 13:26:02, Jesley schreef: Ik fluisterde in haar oor dat we over 5min. weer buiten moesten zijn. Vader heeft namelijk altijd verteld dat we niet met vreemden mogen meegaan.
Toen ik het snoep zag, was ik ook even verkocht. Samen liepen we naar de tafel en aten we wat snoep. Hmm, wat was dit lekker. Maar ik werd zo moe.
Op 02-02-2013 13:28:53, rozalie schreef: Ik eet veel rode dropveters en andere soorten snoep. Het oude vrouwtje staat het ook allemaal toe dat we zonder te vragen al dat snoep opeten. Even zie ik Jesley gapen, zelf word ik ook wel moe. Langzaam sluit ik mijn oogjes en val ik in slaap.
Op 02-02-2013 13:34:07, Jesley schreef: Ik zie dat Robin in slaap is gevallen. Was zij ook zo moe? Ik keek haar aan, duwde haar, maar ze gaf geen kick. Ik keek naar de heks die begon te lachen. Ik werd ook zo moe dat ik mijn ogen sloot.
Ik werd wakker. Ik zat buiten in de kou. Huh? Hoe kom ik hier? ''ROBIN!'' riep ik, ''WAAR BEN JE?!''
Op 02-02-2013 13:36:15, rozalie schreef: Als ik wakker word merk ik dat ik in een bed lig dat net groot genoeg voor me is. Ik rek mezelf uit en kijk om me heen. ''Jesley?'' ik kijk nog een keertje rond en zie ineens het oude vrouwtje staan. ''Waar is Jesley?'' vraag ik bezorgd. Ik sta op en ren het kamertje uit. ''Jesley?!'' roep ik angstig.
Op 02-02-2013 13:39:15, Jesley schreef: Ik zat vast en ik kon niks doen, of leek dat maar zo? Terwijl ik rammelde aan de tralies merkte ik dat deze ook van snoep waren. Hmm, dikke zuurstokken, lekker! Ik zoog er aan en na een paar minuten was de eerste zuurstok al op. Ik paste nu net door de tralies heen en ik klom het dak op waar een raampje zat. Ik klom door het raampje en sprong op het bed dat daar stond. Ik was aan het kijken waar de vrouw was, zij zou dit hebben gedaan? Terwijl ik zachtjes fluisterde in de hoop dat Robin mij zou horen, werd ik gesnapt door de vrouw. Ze greep me bij mijn kraag en gooide mij in de kelder. Hmm, niet zo slim. Hier was ook weer een raampje èn een deurtje.
Op 02-02-2013 13:42:37, rozalie schreef: ''Jesley, Jesleeeey?! waar ben je?!" blijf ik als een gek door het huis gillen. Ik merk dat het oude vrouwtje Jelsey meesleurt naar de kelder. ''Heks!'' gil ik naar haar. Het vrouwtje -die ik vanaf nu heks zou noemen- draait zich om en slaat me hard in mijn gezicht. Het doet pijn, maar ik laat niets merken. De heks laat me een snoepje zien in de vorm van een sleutel. ''Eet maar op'' zeg ze liefjes tegen me. ''Nee'' zeg ik kortaf en ik trek aan de deurklink van de kelderdeur.
Op 02-02-2013 13:45:15, Jesley schreef: Ik zie Robin staan in de deuropening. Ik wou net ontsnappen dus het kwam goed uit. Snel deed ik het deurtje open en liet ik Robin er als eerste door heen gaan. Snel liepen we door naar het grasveld en rende voor uit. Net zolang totdat we de bossen weer in waren. Ik kuste Robin op haar mond en knuffelde haar. ''Het is nu veilig, wees maar niet bang,'' zei ik.
Op 02-02-2013 13:49:06, rozalie schreef: Ik bloos even van de dingen die Jesley doet, en kijk dan weer even achterom. Die vrouw was gek, alsof ze het sprookje van Hans en Grietje na wilde bouwen, alleen dan in het echt. Zou ze ook echt van plan zijn geweest Jesley op te eten? Ik moet er niet aan denken. Ik kijk Jesley weer aan en druk hem zachtjes tegen me aan. ''Dankje'' fluister ik tegen hem.
Op 02-02-2013 13:51:09, Jesley schreef: Samen liepen we weg naar huis, laat dat brood en water maar zitten.
Na 10 jaar zijn Robin en Jesley getrouwd en leven ze nog lang en gelukkig samen met een aantal kinderen.