Welkom bij Virtual Popstar, de #1 community voor jongvolwassenen!
|
Blog
|
| Schrijfwedstrijd ronde 1 |
| Tegenstelling: Goed vs slecht! De volle maan staat al hoog aan de hemel en dat betekent maar één ding: De Siren gaan weer op jacht. Hoewel de oceaan groot is, moet ik toegeven dat hij eigenlijk te klein is voor deze wereld. Er leven zoveel meer wezens, dan de mensheid denkt. De zee gaat verder, dan die drie goudvissen die de mensen Orka, walvis of dolfijn noemen. Ga de legendes maar eens na. Denk je dat Hans Christian Andersen zijn verhaal uit zijn duim gezogen heeft? Ow nee, hij had de eer om een deel van de waarheid te mogen weten. Al moet ik helaas toegeven, dat zelfs hij, de echte waarheid niet kent. Nu zal de waarheid onthult worden. De waarheid over de oceaan. Waar zal ik eens beginnen? De zee is natuurlijk groot. Vol met fantastische wezens, zo ook de zeemeerminnen, die in Atlantis leven. Er zijn twee soorten zeemeerminnen, waar ik jullie nu over ga vertellen. De soort Sirene en de Siren. Eigenlijk zijn ze van één soort, maar de Siren kozen jaren geleden, voor het kwade. Terwijl wij, Sirene proberen het goede te beschermen. Vooral met volle maan betekent dat natuurlijk een hoop werk. De Siren hebben helaas maar één doel. Mensen naar de zee lokken en laten verdrinken. Het is een hobby van ze. Een manier om de volle maan te vieren. Wij Sirene vinden het walgelijk. Een mens is geen speelgoed. Daarom proberen we alles om ze tegen te houden. De beste manier om een mens naar de zee te lokken, is een heilig Siren lied. Een Sirene kan dat lied ook zingen, maar afhankelijk van het gevoel dat je erin legt, wordt de invloed bepaalt. Een Sirene zingt met puurheid en liefde, waardoor de mensen de controle over hun lichamen blijven houden en normaal blijven functioneren. Een Siren zingt met duisternis in haar stem. Op die manier worden mensen als een soort slaaf van de Siren. Hierdoor gaan ze naar het strand, zoals het lied hen beveelt. Nooit komen ze meer terug. Families en vrienden zullen nooit weten wat er precies met ze is gebeurt, al hebben ze vaak wel een vermoeden. Een zucht verlaat mijn lippen, als ik de stemmen van een Siren hoor. Een zachte stem, aan het begin van het lied. Duisternis is duidelijk te horen, maar als Sirene ben ik er immuun voor.“ Kom hier, kom hier. Naar de grote zee. Zwem met me mee, ver over zee. Kom hier, kom hier, in de oceaan. Ik zwem al weg, kom jij me achterna?” begint het liedje en snel spring ik, op een rots vlakbij het strand en de Siren. Zelf begin ik ook te zingen. “Kom hier, kom hier. Naar de grote zee. Zwem met me mee, ver over zee. Kom hier, kom hier, in de oceaan. Ik zwem al weg, kom jij me achterna?” De lichten in de huizen op het strand gaan aan, maar niemand komt naar buiten. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht, maar de Siren lijkt niet blij en zingt luider. “Kom hier, kom hier. Naar de grote zee. Zwem met me mee, ver over zee. Kom hier, kom hier, in de oceaan. Ik zwem al weg, kom jij me achterna?” Even bijt ik op mijn lip, als ik een jongetje van vijf jaar naar buiten zie komen. Hoe hard ik ook zing, hij lijkt volledig door duisternis in beslag genomen. Kinderen zijn vaker gevoeliger dan volwassenen. Ik slik zacht, als hij naar het strand toe loopt. Ik kan niet bij hem komen. Dan moet ik stoppen met zingen en zullen er meer slachtoffers vallen. Ik weet het, het is verschrikkelijk.... Wilde niet echt lukken XD |
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Speler blokkeren
