Welkom bij Virtual Popstar, de #1 community voor jongvolwassenen!
|
Blog
|
| Eigen Verhaal |
| Hey allemaal, ik heb een eigen verhaal gemaakt en ik zou graag willen weten wat jullie ervan vinden. Op vakantie gaan naar Vietnam. Dat kan nooit fout gaan. Dat dacht ik tenminste..... Mijn naam is Luke en ik ben 23 jaar. Ik zal vertellen hoe mijn vakantie in Vietnam was. In 1 woord: verschrikkelijk. Nu denk je vast, waarom was het verschikkelijk? Ik zal jullie het hele verhaal vanaf het begin vertellen. Ik en mijn vriendin besloten om op vakantie te gaan naar Vietnam. Op 17 juni zouden we gaan vertrekken met het vliegtuig. Mijn vriendin zou op me wachten bij het vliegveld. Ik stond om 2 uur s 'nachts op om naar het vliegveld te gaan. Ik rekte me uit en stond daarna op om te gaan douchen. Nadat ik me had gedoucht ging ik me aankleden, haren goed doen ( Ja, ik hou me heel erg bezig met mijn haar) en poetste mijn tanden. De taxi zou om 02:30 komen. Het is uiteindelijk 3:00 geworden, omdat de taxi in de file stond en benzine moest tanken. Nadat ik een half uur had gewacht was de taxi er eindelijk. We moesten opschieten, want het vliegtuig zou om 5:30 vertrekken. Ik kwam aan om 4:00 bij het vliegveld en daar zat mijn vriendin te wachten. Ik betaalde en bedankte de taxichaffeur en daarna ging ik naar mijn vriendin toe. Samen gingen wij ons inchecken en onze bagage laten inladen. Ik hoopte, dat het vliegtuig geen vertraging zou krijgen. En gelukkig verliep de vlucht spoedig en kwamen we om 9:00 uur aan op het vliegveld in Vietnam. Toen we aankwamen in Vietnam, was ik verbaasd over het landschap. Het was zo indrukwekkend, met al die gebouwen en winkels. Ik wist niet, wat ik er moest van vinden. Ik dacht bij mezelf, dat dit een topvakantie zou worden. Ik wist niet, dat ik er flink naast zou zitten. Ik en mijn vriendin gingen samen met een groepje toeristen in de bus zitten op weg naar de hoofdstad van Vietnam: Hanoi. Ik zag allemaal fantastische dingen: huizen, bergen en nog veel meer. Ik was zo gefascineerd door alles wat om me heen was, dat ik niet opmerkte, dat er een groep mannen met wapens op de weg stonden en de bus liet stoppen. Ik merkte dat pas op, toen er opeens een keihard geluid hoorde, het geluid van een schot, en zag opeens dat de buschaffeur was neergeschoten. Het eerste wat ik dacht was: WEGWEZEN HIER! Ik wou dat net doen, maar er klonk weer een schot. Ik zag een kogel op mij afkomen. Ik duikte net op tijd weg, maar mijn vriendin zag dit niet aankomen en dat werd haar fataal. De kogel ging dwars door haar hart. Het laatste wat ze tegen mij zei: Red jezelf en daarna viel ze dood neer. Ondertussen was er paniek in de bus ontstaan. Gillende mensen die probeerde te ontsnappen, huilende mensen en tegelijkertijd schoten de terroristen op ons. Ik moest huilen, omdat ik mijn vriendin had verloren, maar tegelijkertijd zag ik dat een vrouw met kinderen werd doodgeschoten. Ik voelde verdriet, maar tegelijkertijd ook angst en woede. Ik besloot, ook al hadden mensen dat al gedaan, de politie te bellen. Ik wou dat net gaan doen, en toen viel de groep terroristen de bus binnen. Ze schoten op iedereen. Ook op mij. Het laatste wat ik voelde en zag was dat ik een kogel door me heen kreeg en een pijnsteek krijg. En toen gingen de lichtjes uit en werd het zwart voor mijn ogen. Ik hoop dat jullie het een leuk verhaal vinden. Als ik meer verhalen moet schrijven , zet het dan hieronder en ook tips ben ik blij mee. |
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Speler blokkeren
