|
Blog
|
hi Allemaal (ouder Isueses) |
Hi Allemaal, ik ben Bubaloverab05, een vijftienjarig meisje uit Noord-Holland en ik heb een probleem. MIJN OUDERS. Mijn moeder (59) is chronisch ziek en is de hele dag moe en heeft de hele dag pijn, daarom heeft ze vaak een kort lontje waardoor ik vaak ruzie met haar heb. Ze wil altijd alle controle hebben over mij, omdat ze niet zo goed is in loslaten. Mijn vader (56) heeft autisme en heeft geen empathie, waardoor hij vaak ruzie heeft met mijn moeder. hij wil juist helemaal geen controle over me en is alleen maar met zichzelf bezig. beiden zijn ze heel streng en zwaar gelovig, dus bijna alles wat ik doe mag niet of is tegen gods wil in. Zelf geloof ik niet en dat maakt de situatie nog lastiger, want zij vinden dat ik naar de kerk moet en elke dag moet bidden enzo (no offense tegen het geloof). Ik snap soms bepaalde dingen niet van hun, zoals waarom ze altijd zo boos reageren als ik iets vertel. Ze zeggen altijd tegen me dat ik meer moet praten met hun maar elke keer als ik dat doe worden ze boos. Ze willen dat ik het kleine meisje blijf die ik was, maar ik ben een puber nu, ik ga mezelf uitvinden en experimenteren met dingen. Bijvoorbeeld als puber ga je vaak experimenteren met je kledingstijl, sex en dat soort dingen. Ik ben nu aan het uitvinden wie ik ben, op mentaal en fysiek gebied. Doordat mijn ouders mij niet los willen laten en ik niet mijn eigen fouten kan maken ga ik juist dingen doen die dan niet mogen Zoals roken, sex, drinken. Mijn ouders komen uit het tijdperk steen, het zijn van die mensen die vinden dat je pas sex mag hebben als je samenwoont en getrouwd bent. Daar ben ik het niet mee eens. De generatiekloof is daardoor ook echt heel groot. Ik vind hele andere dingen normaal dan zij vinden. Ik ben ook nog eens lesbisch en daar waren ze het eerst niet mee eens, maar ik heb ze overtuigd. Ze vinden dat de LHBT+ Gemeenschap veel te overdreven is en alleen maar oversext is. Ben ik het BTW niet mee eens, want er zijn ook veel oversexte hetero's. Nu heb ik elke dag ruzie met ze en wordt ik elke dag voor Varken, kkr kind, slet, hoer, k*t wijf en nog veel meer dingen uitgemaakt. Ik ben daardoor erg onzeker en was vorig jaar ook suïcidaal. Ik sneed mezelf ook in mijn arm en ik wilde dood. Daar kreeg ik hulp voor op school. Ik praatte veel met mijn mentor daarover en dat was echt heel fijn. ik ben ook het lievelingetje in de klas en ze zegt soms wel eens dat ik als een dochter voor haar ben. We hebben nu een gezinstherapeut (2 die ons dichter bij elkaar zou moeten brengen, maar ze bemoeid zich alleen maar met mijn leven. Ook gaat ze nu tegen mijn mentor (45) zeggen dat ze afstand moet nemen. Ze zegt dat het een ongezonde mentor-leerling relatie is en dat ze een stap achteruit moet nemen. Eigenlijk wil ik dat helemaal niet, maar als ik tegen haar in ga dan is het net of ik niet geholpen wil worden. Ik vind het echt heel stom, want mijn mentor is echt als een bonus moeder voor mij. ze is aardig tegen mij, houd rekeningen met mij, wil me bij alles helpen, vindt niks raar, ze heeft humor, wil graag met me praten en is gewoon heel lief. Ik denk dat ik me gewoon zo klote voel dat ik zo'n persoon gewoon hard nodig heb. Ik heb weer mijn hart gelucht, maar ik voel me nog steeds heel kut. WAAROM IS HET LEVEN ZO MOEILIJK!?! |