3 Weken later..

Ik omhels Luna. 'Ik zal je missen!' Zeg ik. Ik voel me verdrietig met het gevoel, dat ik iedereen hier moet verlaten. 'Ik blijf je mailen, sms'en, en ik kom in de herfstvakantie naar je toe!' Belooft Luna. 'Zeker weten!' Ik geef Luna nog een afscheidsknuffel, en ik stap de vliegtuig cabine in. Ik ren nog even snel terug en geef iedereen een knuffel. 'Dag!!' Zeg ik zacht. Ze zwaaien me uit. Ik stap in het vliegtuig, en ga naast mijn moeder en Lucas zitten. Lucas is erg aardig. Hij heeft blond haar, en bruine ogen. Hij is iets ouder dan mijn moeder, en is echt ontzettend rijk. Ik hoor de motor starten, en kauw snel hard op mijn kauwgom. Dit is de eerste keer dat ik ga vliegen. Ik ben best zenuwachtig. We gaan de lucht in. Ik voel mijn oren, maar schenk er geen aandacht aan. Ik zwaai net zolang naar mijn vrienden en familie totdat ik ze niet meer zie. Er start een Franse film. Ik kijk naar de plaatjes, maar begrijp er al snel niets meer van. 'Mam, ik moet plassen.' Sis ik. 'Ga dan, daar is de wc.' Zegt ze, ze knikt met haar hoofd naar een cabine achterin. 'Maar straks stort het vliegtuig neer, en zit ik op de wc.' Zeg ik bang, ik gruwel bij de gedachte. 'Dat gebeurt echt niet, schat. Ga nou maar gauw.' Ze trekt haar voeten in, zodat ik er langs kan. Ik loop langs haar en Lucas. Hij zit druk te typen op zijn Iphone. Ik kijk naar de mensen, er is een groot verschil tussen ieder mens. De een is blank, de ander donker. De een heeft een doekje op haar hoofd, en de ander heeft haar haar in een paardenstaart. Ik schrik op, als ik ineens het etenskarretje zie. De man die het karretje bestuurt, wijst dat ik naar de zijkant moet. Ik zet een stapje op zij, en val op een jongen zijn schoot. 'Sorry' Mompel ik. 'Maakt niet uit, niet elke dag vallen er van die knappe meisjes, als jou op mijn schoot.' Zegt hij glimlachend. Zijn ogen twinkelen blauw. Hij heeft bruin haar, met een beetje stekeltjes. Ik bloos, en voel me zo rood worden als een tomaat. Het karretje is al weg, en ik loop snel naar de wc. Ik kijk in de spiegel, en zie dat mijn haar ontzettend wild zit. In mijn mascara zitten klontjes, en op mijn voorhoofd heb ik een pukkel ter grote van Mars. 'Wat hij knap noemt.' Mompel ik in mezelf. Ik werk mijn mascara bij, en doe mijn haar opnieuw. Op de pukkel doe ik een cremetje zodat je hem niet meer ziet. Ik ga naar de wc, en trek door. Ik schrik me rot van het geluid, en deins opzij. Tegen de punt van de wasbak. Ik wrijf met een pijnlijk gezicht over mijn heup. Ik doe de deur open, en zie dat er een hele rij chagrijnige mensen staan. Ze kijken me allemaal boos aan. Ik word rood en schuifel snel naar mijn plaats. 'Deze reis vergeet ik echt nooit meer, wat ben ik toch een kluns.' Spookt er door mijn hoofd. 

Even later hoor ik in het Engels dat we gaan landen. Daarna wordt het nog in een paar andere talen gezegt. Ik maak mijn riem vast, en leg mijn tijdschrift weg. Ik voel dat het toestel de grond raakt. Ik knijp in mijn moeders hand. Ik voel weer de pijn in mijn oren, en kauw weer hard op mijn nieuwe kauwgommetje. Hoort het wel, dat dat ding zo wiebelt?!