|
Blog
|
Naamloos blog over de zomer |
Mijn eerste blog op VP! Ik hoop dat het wat lezers trekt, en een aantal daarvan ook nog kan vermaken. Do not like? Sorry, je krijgt je leestijd niet terug :X. Maar als je het risico durft te nemen, bestaat er een kans dat je mijn blog zelfs leuk gaat vinden. 'Een meisje loopt over straat. Ze kijkt schuchter om zich heen, terwijl ze opgaat in de massa voorbijkomende voetgangers. Ze is redelijk lang, net als haar bruine haar- hoewel beiden niet lang genoeg zijn om op te vallen. De zon speelt met de schaduwen aan haar voeten. Een mooie zomermiddag in de Herestraat in Groningen'. Voor het geval je je zorgen begon te maken; dit blog is geen verhaal. Niet zoals dat bedoelt wordt tenminste. Het meisje, dat ben ik. Het was gisteren dat ik in het centrum van Groningen was; kleren kopen bij de HEMA. Altijd leuk (maar niet heus). Zeker als iemand bedacht schijnt te hebben dat meisjes geen cupmaat 75C mogen hebben. 75B of 80C, daar moeten ze het maar mee doen. Maar dit blog gaat niet over de Herestraat in Groningen of de HEMA of het lingerieaanbod aldaar. Dit blog gaat over de zomer. En over hoe de zomerdagen voorbijtrekken in een vreemd tempo; snel en tegelijkertijd tergend langzaam. Straks gaan we weer met z'n allen naar school, en dan verzuchten we; 'wat is die zomer toch weer snel voorbij gegaan'. Maar nu zit ik hier, achter de computer, kennelijk al zo ver heen wat verveling betreft dat ik zelfs het lef heb om jou, lezer van dit blog, te irriteren met mijn saaie verhalen over inkopen doen bij de HEMA. Waar dit blog overigens niet over gaat. Het is warm in Nederland. In mijn hoofd werkt er iets tegen terwijl ik die zin typ. 'Warm', en 'Nederland', lijken niet echt beste vrienden te zijn. En toch is het warm in Nederland. Ondragelijk warm zelfs. Misschien vindt jij, lezer van dit blog, het wel heel fijn dat de temperatuur al dagen rond de 30 graden is. Maar ik kan persoonlijk heel slecht tegen hitte. Misschien moet ik niet zo klagen over het weer, nu het voor veel mensen eindelijk echt op een tropische zomer begint te lijken. Nog even, en we hoeven niet eens meer naar Spanje! Niet dat ik daar naartoe ga. Ik ga naar Terschelling. Een week. Niet lang, maar het is genoeg. Genoeg tijd om me net zoveel te vervelen als thuis. Genoeg tijd ook, om weer zo'n nutteloos stukje tekst te verzinnen. En misschien schrijf ik de volgende keer wel een blog over de HEMA. Groetjes van een zweterige Rosalba. |