|
Blog
|
Ruzie's |
Vandaag had ik in de pauze ruzie met iemand van onze vriendengroep. De hele vriendengroep werd boos en een vriendin van mij barstte in huilen uit. Ruzie was in haar ogen slecht. Maar ik ben daar niet zo zeker van. Ruzie is denk ik een heel goed leermiddel. Omdat je door middel van ruzie soms dingen tegen elkaar gewoon maar zegt. Je zegt wat er op je hart ligt. Je gaat even die ander niet constant beschermen. En dan zou je denken wat is er hier in hemelsnaam goed in. Het lucht op. Je red het ook niet als je nooit ruzie maakt. Maar is het dan goed om tegen elkaar te schreeuwen? Nee... Daar schiet je niks mee op. Probeer toch een beetje ruzie te maken. Probeer na de ruzie na te denken, maar gaat het probleem ook niet uit de weg. En bied na het nadenken ook je excuus aan met waarmee jij fout zat. En als we dat nou allemaal doen, maken we denk ik na een tijdje misschien wel minder ruzie. Maar bij mijn vriendin deed de ruzie haar denken aan de scheiding van haar ouders. Waar alles naar wat ik heb gehoord volgens mij nooit ruzie werd gemaakt tot die laatste ruzie. Waarmee alles kapot ging. En dan heb je alleen maar die ruzie nog voor ogen. Die ruzie waarmee het allemaal kapot ging. Die nooit goed is gekomen. En in dat geval is het natuurlijk slecht. En dan denk ik had die ruzie voorkomen kunnen worden. Misschien wel. Wat als ze vaker tegen elkaar hadden gezegd, wat ze dachten. Misschien hadden ze het dan wel begrepen. Bij een vriend van mij. Zijn de ouders ook door een ruzie in een scheiding belandt. Maar toen vader het huis uit was. En een huisje had gehuurd. Begon de woede te zinken en gingen ze nadenken. Ze hielde toch nog van elkaar. En zijn uiteindelijk terug gekomen en daar gaat het inmiddels weer allemaal goed. In dit geval heeft het denk ik uiteindelijk goed gedaan. Maar nu praat ik 2 keer over een scheiding. Het kan ook de ruzie zijn tussen jou en je ouders. Over bijvoorbeeld: Bedtijd, cijfers, teveel computer enz. Ik denk dat iedereen zo'n ruzie wel eens heeft meegemaakt. Maar als je nu terugkijkt op 1 van die ruzies. Heb je dan niks geleerd? Misschien heb je geleerd dat je toch wel iets moet veranderen na de argumenten van je ouders. Maar misschien hebben je ouders wel door dat ze beter niet zoveel kunnen zeuren en je meer vrijheid moeten geven omdat je dan niet probeert tot eht laatste moment te gaan. Ik denk dat je ruzie niet kan indelen bij slecht of goed. Want ruzie is ruzie. Je maakt ruzie, je voelt je rot, gaat erover nadenken en lost het samen op. En daarna is wel even alles op tafel gelegd en heb je weer een schone lei. Maar let op 2 ding. Blijf rustig en denk na de ruzie nog wel even terug en ga het niet uit de weg en bied daarna ook je excuus aan met 1 fout van jou. Als we dat allemaal gaan doen. Misschien begrijpen we elkaar dan wel allemaal beter. |