|
Blog
|
Diary 1. |
Ik ga in mijn blog ook gwn een dagboekje bijhouden. Dit zal niet gaan over mijn geheimen. Maar wel over hoe ik me voel. Ik merk dat ik dit soms gwn even nodig heb. Ik haat thuis, constant de ruzie. Constant het gedoe. Ik vraag me soms echt af hoelang ik het nog allemaal volhoud... Ik kan het namelijk niet meer. Ik kan het niet meer aan dat me ouders constant ruzie maken. De angst op een scheiding wordt steeds groter bij mijzelf. En ik weet dat ik het mezelf niet in de hoofd moet halen. Dat ze altijd zeggen. Bij een ander is het gras niet groener. Maar ik kan het niet. Ik kan het niet meer uitsluiten. Ik ben gwn bang. Waarom begrijpen ze dat niet. En dan loopt ook nog eens mijn eigen liefdesleven niet. Ik was bijna over hem heen. Maar dan krijgen we weer wat meer contact en dan alles ineens weer terug. Ik snap het niet. Wat hebben we nou eigenlijk gehad? Het ging niet verder dan knuffelen af en toe een hand. En elkaar in de ogen kijken. Terwijl we toch ruim 3 weken samen op de camping stonden. Ik zie hem nu al 2 maanden niet. Het is toch absurd. Ik wil hem niet missen, ik wil niet constant een knuffel van hem willen als het even misgaat. Ik haat verliefd zijn. Oke, even stoppen met dat gehaat Pip. Hoe moeilijk het ook is. Kijk eens hoe je jezelf op school hebt teruggepakt. Hoe je nu in pauze's aan het genieten bent. Daar heb je jij je ouders niet voor nodig. Dat doe je zelf. Kijk eens naar je contact met Jara. Kijk eens naar wat je hebt. Kijk eens naar hoe je ouders het proberen. En ook zonder vriendje kan je het. Maar waarom moet ik het allemaal zo duidelijk naar mezelf zeggen. Ik wil weer tevreden zijn. Ik wil weer een zorgeloos leven leiden. Maar die tijd is voorbij. Ik moet het niet meer verwachten. Ik moet van al het goede genieten. |