Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg ~ From the day that I met you I knew

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:

With @SeriouslyLisa

~ From the day that I met you
I knew I'd be okay ~

Jazmyn Anna Adams
18 jaar

Jij: Jongen + begin succes <3

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:

Daniel (Dan) Michael Johnson
18 jaar
Foto onderaan het bericht : )

Daniel is in zijn kamer aan het gamen als zijn vader hem ineens naar beneden roept. Een beetje verbaasd loopt hij maar de trap af richting de woonkamer. Hier ziet hij zijn vader, die druk bezig is met opruimen. "Waarom ruim je op? Je ruimt nooit op." Zegt hij vronsend. Was hij iets vergeten? Had zijn vader een feest ofzo? "Alsjeblieft zeg me dat je het niet vergeten bent. Vandaag trekken Melissa en haar dochter bij ons in." Zegt hij. Daniel fronst en probeert zich te herinneren dat zijn vader dit verteld had. Natuurlijk weet Dan dat zijn vader een nieuwe vriendin heeft, al een tijdje. Hij had haar zelfs een keer ontmoet! Maar hij kan zich echt niet herinneren dat zijn vader hem had verteld dat ze vandaag zou komen. "Weet je zeker dat je dat verteld hebt? Ik kan het me echt niet herinneren." Zegt Daniel. Zijn vader lijkt een beetje verbaasd. "Misschien ben ik het wel vergeten. Hoe dan ook ze komen vandaag. Oh en Jazmyn krijgt de helft van je kamer, dus kun je even alles naar een kant schuiven en het bed uit de logeer kamer neer zetten aan de andere kant?" Vraagt zijn vader. "Waarom kan ze niet in de logeer kamer? No way dat ik mijn kamer deel met een meisje, gosh." Zegt hij. "Dan je hebt nu even geen keus, de logeer kamer zit vol met troep, jouw troep. Het is alleen tijdelijk tot we de logeer kamer hebben opgeruimd. Je hebt toch een grote kamer, zo veel ruimte heb je echt niet nodig. Doe nu maar wat ik vraag." Zegt de man. Daniel zucht diep en hij schud zijn hoofd. "Oké fine whatever." Zegt hij dan maar. Hij weet dat een discussie met zijn vader echt geen zin heeft op dit moment.
Dan loopt naar zijn kamer toe en begint zijn spullen te verplaatsen naar de ene kant van de kamer. De kant met het raam natuurlijk. Vervolgens brengt hij het bed uit de logeer kamer naar zijn kamer en zet die aan de andere kant neer. Meer gaat hij ook echt niet doen voor dat meisje. Hij KENT haar niet eens!

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Jazmyn kijkt nog eens even naar haar huis. Dit zal dan het afscheid zijn. Ze heeft erin geleefd, altijd samen met haar vader. Het is een huis vol herinneringen en daarom gaan ze weg. Nee, eigenlijk niet daarom, haar moeder heeft een nieuwe vriend. Een jaar nadat haar vader al overleden is. Zelf snapt ze het niet. Hoe kan je een jaar na het overlijden van je man al een nieuwe relatie hebben en daar al bij gaan intrekken? Maar dat gaan zij nu doen. Jazmyn stapt langzaam de auto in als ze ziet dat haar moeder de deur dichttrekt van het huis. Haar moeder legt nog de laatste tas in de autokoffer en dan stapt ze zelf in. Jazmyn kijkt naar haar moeder, die de auto start en Jazmyn kijkt weer buiten. Ze kijkt naar haar ouderlijk huis en wanneer de auto begint te rijden ziet ze hoe het huis steeds verder weg gaat.'Je gaat je gedragen daar, ik wil geen gedoe en wees vriendelijk. Het wordt daar je nieuwe thuis,' vertelt haar moeder haar. 'Nee, ik heb een thuis en heb een vader,' zegt Jazmyn bokkend.
Ze wilt daar niet gaan wonen. John, de vriend van haar moeder, is wel vriendelijk, maar ze moet hem gewoon niet hebben. Haar vader is nog maar een jaar geleden overleden en haar moeder heeft al een nieuwe vriend. Ze snapt het gewoon echt niet. 'Ja Jazmyn je hebt je vader, hij gaat die plaats niet innemen maar je moet wel vriendelijk zijn,' zegt haar moeder streng tegen haar. Ze antwoordt wat mompelend, wat niet te verstaan is.
De rest van hun rit zegt Jazmyn geen woord meer. Ze wilt er nog niet aan denken dat ze straks ergens anders woont met iemand die de plaats van haar vader wilt innemen. Haar vader, die mist ze nog elke dag. Ze wist wel dat ze afscheid van hem moest nemen, dat het ervan ging komen. Zijn ziekte sleepte lang aan, hij had een hartziekte, maar ze wou er niet aandenken toen. Ook al was het afscheid verwacht, het kwam toch nog steeds heel hard en onverwacht aan. Je vader verliezen is niet fijn, dat weet zij heel zeker.
Wanneer haar moeder voor een groot huis stopt, na twee uur rijden, kijkt ze op. Ze zijn er. Zonder wat te zeggen stapt ze uit. De helft van haar kleren moest ze ook achter laten dus ze gaat morgen gaan shoppen. Ze wilt sportkleding en alles wat. Alleen haar favoriete kledingstukken mochten mee. Haar moeder heeft geen grote auto dus ze mocht maar één tas meenemen en als je een grote inloopkast hebt dan moet je erg veel kledij achterlaten. Ze neemt haar tas uit de auto en ook nog haar make-uptasje. Haar make-Up moest wel allemaal mee, dus daarom had ze een apart tasje ervoor voorzien. Nu staan ze voor de deur. Ergens hoopt ze wel dat ze een piano hebben, ze bespeelt de piano, maar ze hadden een grote staan en die kon niet mee jammer genoeg. Ze kijkt afwachtend naar de deur voor haar, ze is zeker en vast niet van plan om hun te begroeten. 'Schatje gedraag je alsjeblieft,' zegt haar moeder tegen haar. Ze kijkt haar aan en dan voor haar. Haar gedragen? Dat zal ze nog wel zien.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Daniel zit inmiddels weer op zijn bed. Hij is erg blij voor zijn vader dat hij een nieuwe vriendin heeft, hij weet ook wel hoe erg het voor zijn vader was geweest toen zijn moeder bij hun weg ging. Zelf hoeft het voor hem nog niet, een nieuwe vrouw in huis, maar het doet zijn vader goed en dat vind hij voornamelijk erg belangrijk. En deze vrouw maakt zijn vader gelukkig, dus dan zal Daniel ook wel zijn best doen om aardig over te komen.
Hij vind het soms nog wel lasti dat zijn moeder weg is, hij had altijd een goede relatie met haar, hij kon haar altijd alles vertellen. Met zijn vader heeft Daniel niet zo een relatie. Natuurlijk zegt zijn vader wel dat hij hem alles kan vertellen maar hij voelde dat gewoon niet. Er zijn dingen die hij nooit met zijn vader zal bespreken. En als dat soort dingen voor komen dan mist Daniel zijn moeder wel erg. Maar het is ook al een tijd geleden, hij komt er wel over heen.
Een zucht rolt over zijn lippen als Danie zijn vader weer hoort roepen. "Dan volgens mij zijn ze er, kun je komen?" Roept zijn vader. Zonder zelfs te proberen om te discussiëren loopt Daniel maar gewoon naar beneden toe en gaat hij in de woonkamer op de bank zitten. "Jezus pa kalmeer eens een beetje, ik zie je zweet vlekken van uit hier." Zegt Daniel rollend met zijn ogen. Hij houd er soms wel van om zijn vader een beetje te plagen als hij nerveus is. "Zweet vlekken? Je maakt een grapje toch? Oh nee ik moet een nieuw shirt aan!" Zegt zijn vader dan paniekerig. "Hey hey relax het was een grapje je ziet er geweldig uit, ik weet zeker dat ze je prachtig vind." Zegt hij. Daniel bekijkt zijn vader nog even. Hij staat vervolgens op en doet zijn vaders stropdas en kraagje goed. "NU zie je er mooi uit. Maak je geen zorgen ouwe, ze zal heus niet zomaar terug krabbelen." Zegt hij met een glimlach en hij geeft zijn vader een knuffel.
Daniel besluit dan voor zichzelf maar een glas drinken in te schenken, hij wilt toch niet zo heel lang beneden zijn als die mensen komen ze komen hier wonen dus hij zal ze nog vaak genoeg zien. Dus hij wilt vandaag nog even zo veel mogeljk voor zichzelf hebben.
Hij loopt rustig naar de keuken en pakt een glas uit een van de keuken kastjes. Voorzichtig plaatst hij het glas op het kookeiland en loopt hij naar de koelkast. Daniel pakt de fles Fanta er uit en schekt rustig zijn glas in. Hij hoopt dat het nog wel even zal duren voor die mensen komen, dan is het nog even lekker rustig hier. Maar op het moment dat die gedachte zijn hoofd binnen komt gaat de deurbel al en hoort hij zijn vader snel naar de deur lopen. Daar gaat de rust dan.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Jazmyn kijkt nog steeds naar de ongeopende deur. Ze laten wel op zich wachten. Ze wilt gewoon direct naar een kamer, waar ze rustig alleen kan zijn. Dit is het huis waar ze zal in moeten wonen en ze heeft er helemaal geen zin in. Ze heeft ook veel moeten opgeven ervoor. Al haar vrienden en ze had bijna een relatie gekregen, voordat haar moeder met dit idee afkwam. Maar ze vindt nog steeds het ergste dat ze het huis heeft moeten verlaten waar alle herinneringen aan haar vader zijn. Alle foto's heeft ze wel meegenomen, de foto's met haar vader zijn haar het meeste waard dat wat dan ook.
Na lang gewacht te hebben, voor haar lijkt het toch lang,wordt er open gedaan door een man. De vriend van has moeder dus, John. 'John,' zegt haar moeder meteen heel happy en ze geeft hem een zoen. Jazmyn walgt ervan. 'Dag Jazmyn,' zegt John tegen haar. Zij kijkt hem even aan en loopt dan gewoon naar binnen. Ze is hier niet om vriendelijk te doen, ze wilt hier niet zijn zelfs. 'Daniel kom je?', roept John dan richting een kamer. De kamer begeeft zich achter een deur aan het einde van de hal, daarom denkt Jazmyn wel da het de woonkamer zal zijn.
Oh ja dat was ze nog vergeten Daniel, de zoon van John. Ze heeft er direct een soort broer bij. Daar heeft ze ook geen zin in, die zijn altijd slordig en wanordig. Zijzelf is erg gestructureerd en altijd netjes. Hoe langer ze nadenkt over dit alles, hoe meer ze het begint te haten.
Met een plof laat ze dan haar tas op de grond vallen en haar make-up tasje houdt ze nog vast. Zuchtend neemt ze haar mobiel uit haar broekzak en ze ziet haar moeder kijken. 'Mobiel weg nu en vriendelijk dan zeggen,' vertelt haar moeder haar met een strenge blik. Zuchtend stopt ze haar mobiel terug in haar broekzak en daarna kijkt ze John aan. 'Dag,' mompelt ze bijna onverstaanbaar.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Daniel zucht diep als hij de mensen naar binnen hoort komen. Hij zet zijn glas neer op het aanrecht en draait zich om naar de deur die richting de woonkamer gaat. Hij heeft hier totaal geen zin in. Hij zit nog liever op school! Misschien kan dat ook wel? Natuurlijk niet echt naar school... Maar hij kan wel zeggen dat hij een project moet maken bij een van zijn vrienden. Nee zijn vader zou dat nooit geloven. Zijn vader weet wel dat Daniel altijd al zijn projecten zelf maakt. Hij heeft ook vaak genoeg tegen zijn vader aangeklaagd hoe slordig al zijn vrienden wel niet zijn met school. Natuurlijk zit hij zelf ook liever in een bar dan op school, maar hij doet wel zijn best voor projecten. Hij wilt natuurlijk wel een goede toekomst.
Zodra hij zijn vader hoort roepen rolt er een diepe zucht over zijn lippen. Daar gaat ie dan. "Kom er aan!" Roept hij terug en hij loopt door de deur naar de woonkamer. Kort kijkt hij op naar het meisje en haar moeder. Hoe heette ze ook alweer? Oh wacht dat was hem nog niet verteld. Had zijn vader wel mogen zeggen hoor. Met een beetje tegenzin loopt Daniel naar Melissa toe en geeft haar drie kussen op de wang, zo moest hij dat altijd doen van zijn oma. "Goed u weer te zien." Zegt hij met een neppe glimlach. Puur omdat hij hier geen zin in heeft betekend niet dat hij niet zijn best mag doen. Hij ziet zijn vader met een tevreden glimlach naar hem kijken en glimlacht zwakjes terug. Zolang zijn vader maar blij is is het allemaal goed.
Kort kijkt Daniel weer naar het meisje. Haar outfit was wel leuk maar niet echt zijn smaak. Maar ja het is wat zij leuk vind. Op school denken veel mensen dat Daniel gay is omdat hij erg perfectionistisch is en omdat hij gewoon een goede smaak heeft. Hij snapt dat zelf niet, puur omdat hij een goede smaak heeft zou hij op jongens moeten vallen? Logisch. Nee. Maar hij negeert het maar, het boeit hem niet veel wat anderen van hem denken. Waarom zou het hem überhaupt uitmaken? Het is zijn leven niet die van hun.
Hij zucht diep bij de gedachte aan de domme mensen van school en kijkt weer naar zijn vader en Melissa. "Jazmyn, wil je alsjeblieft even netjes gedag zeggen tegen Daniel?" Zegt haar moeder. "Eigenlijk vind ik dat Daniel dat wel mag doen." Zegt zijn vader dan en Daniel kijkt beledigd op. "Rude." Mompelt hij. Hij kijkt vervolgens weer naar het meisje. Ze zit toch op haar telefoon waarom zou hij gedag zeggen? Dat is onbeleefd, ze is duidelijk met iets bezig.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Jazmyn kijkt dan wat rond. Ze heeft hier helemaal geen zin in. Oké, ze is wel blij dat haar moeder terug gelukkig is, maar dat het zo snel moet? En al zo snel gaan samen wonen? Nee, dat mocht van haar nog even wegblijven. Maar het kleffe gedoe tussen haar moeder en John zien, dat vindt ze nog erger. Dan komt de jongen binnen Daniel dus want John riep op hem. Ze ziet hoe hij vriendelijk dag zegt tegen has moeder en rolt even met haar ogen.
Diep nadenkend neemt ze hem dan in zich op. Hij ziet er niet verkeerd uit. Hij heeft een goede smaak van kledij, ziet er verzorgd uit. Op het eerste zicht denkt ze wel het met hem te zullen kunnen vinden. Maar dat zal ze natuurlijk niet toegeven. Ze kijkt opnieuw naar hem en probeert aan zijn uiterlijk te zien hoe een persoon hij is. Hij lijkt wel nog een ordelijk iemand, volgens haar dan. Ze denkt het omdat hij er netjes en verzorgd uitziet.
Diep in gedachten kijkt ze op als haar moeder wat zegt. Ze moet gedag zeggen. Verwacht ze dat nu echt van haar? Ze was het niet vak plan. Als John dat er op antwoordt, grijnst ze even. Zie je wel dat ze geen dag moet zeggen. Snel laat ze die grijns vanop haar gezicht verdwijnen en kijk dan Daniel aan. Ze glimlacht even, een paar seconden en knikt dan naar hem om dag te zeggen. 'Jazmyn,' zegt ze alleen en dan kijkt ze naar haar tas.
Opnieuw kijkt ze de hal rond, het is er wel best nog mooi. Ze probeert gewoon een voordeel te zoeken, maar ziet alleen maar nadelen. Haar vrienden zijn weg, haar ouderlijk huis is weg, haar moeder vergeet haar vader en dan moet ze ook nog erbij gaan inwonen. Oh, het belangrijkste vergeet ze, ze is ook nog eens van school veranderd, toch leuk, even nieuwe school. Je kent niemand en dat in je laatste jaar. Niet dus, dat is nog één van de grootste dingen waar ze tegenaan kijkt. Ze wilt gewoon weer thuis zijn, haar echte thuis.
'Mag ik naar mijn kamer,' mompelt ze dan. Ze zegt maar direct haar kamer. Het is nu ook haar kamer, ze woont hier nu inmiddels of ze het leuk vindt of niet. Ondertussen neemt ze Daniel voor de zoveelste keer in haar op. Wie weet is ze tegen hem wat vriendelijker, hij kan er ook ten slotte niets aan doen dat hun ouders nu een relatie hebben.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Daniel kijkt naar haar en knikt klein. "Daniel." Zegt hij daar op en pakt vervolgens zijn telefoon uit zijn zak. Hij grijnst zwakjes als zijn vrienden hem berichten over een feest vanavond maar realiseert zich dan dat hij van zijn vader nooit te nimmer zou mogen gaan. Normaal mag Daniel altijd wel naar feestjes enzo maar zijn vader wilt natuurlijk een goede indruk achter laten op Melissa, en hij weet niet hoe zij voelt over feestjes op doordeweekse dagen, ook al heeft hij morgen de eerste paar uur vrij. Daniel zucht diep en probeert er niet meer aan te denken. Hij ziet nog wel of hij komt of niet, desnoods klimt hij uit het raam wanneer zijn vader denkt dat hij slaapt.
Hij kijkt op als dat meisje, Jazmyn, dat zegt. "Maar natuurlijk, Daniel, wil je zo vriendelijk zijn Jazmyn jullie kamer te laten zien." Zegt zijn vader dan en Daniel moet zijn best doen een kleine glimlach er uit te persen. Hij kan er nog steeds niet tegen dat hij zijn kamer moet delen. Natuurlijk, hij heeft misschien niet alle ruimte nodig, maar het is wel zijn ruimte. Nu hij zijn kamer moet delen kan hij privacy wel vergeten. "Ja sure, volg mij." Zegt hij tegen Jazmyn en hij begint richting de hal te lopen en de trappen op. Als hij uit het raam moet klimmen hoopt hij wel dat Jazmyn vroeg slaapt. Hij weet niet wat voor persoon ze is, en wie weet zal ze het wel tegen zijn vader vertellen. Dan was hij echt te lul. Als zijn vader er achter komt dat hij soms uit het raam klimt en toch naar feesten of de kroeg heen gaat, zonder toestemming, dan komt Daniel nooit meer het huis uit. Wie weet krijgt hij dan wel tralies voor zijn ramen. Oké dat is wel overdreven. Maar het zou kunnen, hij heeft dat wel eens in films gezien. Van die ouders die dan zo flippen dat ze allemaal gekke dingen gaan doen. Hij rolt zijn ogen bij de gedachten en opent dan de deur naar zijn hun slaap kamer. "Er staat nu alleen nog een bed maar ik kan de kast er zo ook nog neer zetten. De rest moet nog gekocht worden." Zegt Daniel kijkend naar de nu lege kant van zijn kamer. Er staat alleen nog een bed en het ziet er best zielig uit. Zeker omdat zijn muren helemaal wit zijn. Eerst was alles in zijn kamer helemaal zwart wit, maar nu komt er een meisje bij dus dat zal snel wel allemaal veranderen. Ugh hij moet er niet aan denken!

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Jazmyn ziet hoe Daniel zijn mobiel boven haalt en vindt dat ze het zelf dan ook mag doen. Eigenlijk is ze wel best benieuwd naar haar kamer. Ze vraagt zich af hoe de eruit zou zien en of ze wat mag veranderen. Ook hoopt ze dat er een plekje hangt waar ze haar spullen kan opzetten en ook wat foto's. Foto's van met haar vader en van met haar vrienden. Waarschijnlijk verwacht ze te veel, want ze hoopt ook op een grote kledingkast. Wat ze wel al weet is dat ze morgen naar school moet en dat ze daarachter de stad in trekt om kleren te kopen. Ze heeft zeker nood aan nieuwe kleren.
Dan krijgt ze antwoordt op haar vraag om naar haar kamer te gaan. Wanneer ze jullie kamer hoort kijkt ze op. 'Wacht jullie kamer? Ik krijg geen eigen kamer?', zegt Jazmyn licht roepend. 'Jaz,' zegt haar moeder waarschuwend. Jazmyn kijkt van haar, naar John en dan naar Daniel. 'Een beetje privacy wilt een meisje,' zegt ze dan boos en loopt achter Daniel aan.
Een nieuw huis en dan een kamer moeten delen. Wel nog met een jongen die haar nieuwe broer moet voorstellen. Ze kent die jongen niet eens. Makkelijk gaat zij het hem niet maken, ze zal wat aan de kamer willen aanpassen. Dat weet ze nu al. Het zal ook een stort zijn de kamer, wat wil je het is een jongen. Hij ziet er wel netjes uit, maar op een kamer leeft een jongen en daar is het nooit proper.
Achter Daniel loopt Jazmyn de kamer in. Als een wonder is de kamer best proper. Best? Nee hij is echt mooi. Hij is gewoon standaard en om eerlijk te zijn zou ze er niets aan willen veranderen, maar om moeilijk te doen gaat ze dat sowieso doen. Ze heeft al direct door wat haar deel van de kamer is. Het lege. 'Ja een plaats voor mijn kleren zou handig zijn,' mompelt ze dan doelend op die kledingkast waarover hij het had. De rest moest nog aangekocht worden? Dan gaat ze zelf de dingen kiezen en kan zijn vader, John alles maar betalen. En inhouden zal ze zich niet doen.
Terwijl ze de kamer rondkijkt vraagt ze zich af wat ze morgen zou doen. Ze moet morgen naar school en al redelijk vroeg haar rooster gaan halen, maar dat zijn zorgen voor morgen. Ze weet niet eens waar de school is en in welke klas ze zit. Ze heeft geen zin in school dus ze negeert die gedachte. 'Wat ga jij nog doen vanavond?', vraagt ze dan om een soort van gesprek aan te knopen. Niet dat ze het wilt, maar zwijgend zitten staren is ook maar raar.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Daniel kijkt naar haar en rolt kort met zijn ogen. "Maak je geen zorgen over privacy ik ben toch nooit thuis." Zegt hij dan. Het is wel waar, maar zijn vader weet dat niet. Hij denkt meestal dat Daniel al zijn tijd op zijn kamer besteed met zijn games. Maar dat zullen de meeste ouders wel van hun kinderen denken. Daniel weet dat zijn vader gewoon niet wilt toegeven dat Daniel ook ouder wordt en niet meer zoals vroeger is. Zijn vader weet wel dat hij niet de hele dag games speelt, hij wilt de gedachte gewoon niet toe laten.
Daniel kijkt op als Jazmyn dat zegt en knikt. "Dan zal ik die zo neer zetten." Zegt hij. Waarom zegt hij dat? Hij wilt helemaal niks voor haar doen. Maar hij heeft zijn vader beloofd om aardig te zijn. Dus het moet wel. Het is ook niet of hij echt de keus kreeg.
Hij denkt kort na over zijn antwoord zodra Jazmyn dat vraagt. Hij kan moeilijk zeggen dat hij het huis uit gaat sluipen om naar het feest van zijn vrienden te gaan, dan komt hij al gelijk over als zo een typische jongen die alle regels breekt en zo. Maar hij is een slechte leugenaar, dus liegen zal ook niet werken. "Oh een paar vrienden van mij geven een feest, maar ik denk niet dat ik toestemming ga krijgen om te gaan. Dus ik blijf waarschijnlijk gewoon thuis." Zegt hij dan eerlijk. Bijna eerlijk dan. Hij blijft wel thuis, tot zijn vader aan het slapen is dan wel. Dan gaat hij gewoon weg. Tenminste, als Jazmyn ook al slaapt. Als zij nog wakker is kan hij moeilijk ongezien het huis uitslapen.
"Ik zal je kast wel halen." Zegt hij dan, hij kan het maar beter gelijk doen anders blijft hij het uitstellen en gebeurt het nooit. Daniel draait zich om en loopt naar de logeer kamer. Hier heeft hij al zijn 'uitprobeersels' staan. Het zijn voornamelijk dingen waarvan hij dacht dat hij het goed zou kunnen doen maar het na een week al op gaf. Hij probeert soms nog wel een paar van de dingen uit, maar het blijkt dan toch niet zijn ding te zijn. Er staat zowel een drumstel als een ezel met een on-afgemaakt schilders doek, een piano, er liggen een paar schaatsen en er staat een ongebruikte computer van de keer dat Daniel dacht dat hij games kon ontwerpen. Hij baalt er wel soms van dat hij met zo veel dingen vaalt maar ja, het is gewoon niet zijn ding.
Met een diepe zucht ruimt hij wat dingen uit de weg zodat zij de kast zonder iets kapot te maken de kamer uit krijgt. Hij trekt vervolgens de kast richting zijn nu gedeelde kamer.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Jazmyn hoort wat hij zegt. 'Ik ben toch nooit thuis,' citeert ze hem in haar gedachten. Alle jongens zijn dus hetzelfde, altijd uitgaan. Zelf doet ze het ook wel, maar allen op een vrijdag en zaterdag, in de week mag niet van haar moeder. Zou slecht zijn voor school volgens haar, maar Jazmyn ziet er eigenlijk geen probleem in. Ze gaat graag naar feestjes, daar kan ze lekker losgaan en leert ze wat mensen kennen. Hoe is ze zelfs op feestjes uitgekomen? Oh ja door Daniel zijn opmerking. Misschien is hij wel gewoon altijd bij vrienden te vinden? Zij heeft haar vrienden moeten achterlaten. Oké, nu moet het gedaan zijn met dat zelfmedelijden vindt ze dan.
Wanneer hij direct zegt om die kast te gaan halen kijkt ze op. Hij is vriendelijk ja, dat is wel fijn. Dat zal voor haar zorgen dat ze ook wat vriendelijker tegen hem zou kunnen doen.
Ze ziet hoe hij aan het nadenken op een antwoord op haar vraag. Zo een moeilijke vraag stelde ze toch niet? Of is hij een smoes aan he verzinnen? Dat ziet ze wel nog aankomen, hij is een jongen. Jazmyn heeft altijd snel veel vooroordelen over iemand en soms zijn die fout en soms juist, maar bij hem weet ze nog niet of ze juist of fout zijn. Het antwoord dat hij haar geeft laat haar opkijken. 'Waarom? Het is een feest,' zegt ze direct. Bij het woord feest te horen heeft iedereen altijd haar aandacht, ze weet dat ze niet zou mogen van haar moeder nu, maar toch zou ze er altijd alles aandoen om er naartoe te gaan.
Dan is hij de kamer uit, achter de kast. Jazmyn laat haar op he bed ploffen dat nu van haar is. Ze vraagt zich nog altijd afvof ze hier een piano hebben, of een keyboard, ze heeft veel moeten achterlaten, dus daarom hoopt ze dat dat ze hier hebben. Ze ziet dan hoe de kast wordt binnengeduwd en hoe graag ze ook bitchy wilt overkomen, moet ze glimlachen naar Daniel erdoor. Hij is lief, hij doet het direct voor haar, wat voor haar het dan ook moeilijk maakt om onvriendelijk te zijn.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Daniel trekt de kast de kamer in en kijkt even op naar haar. "Om terug te komen op dat feest, ja het is een feest maar mijn vader heeft liever niet dat ik op school dagen uit ga, wat ik wel begrijp." Zegt hij en hij bijt zacht op zijn lip. Hij begrijpt echt wel dat zijn vader dat liever niet heeft. Maar hij gaat het toch doen. "Waar wil je de kast hebben?" Vraagt Daniel dan en hij kijkt even rond. Tot nu toe vind hij Jazmyn nog niet zo erg. Hij heeft wel een beetje het gevoel dat ze een hoop vooroordelen over hem klaar heeft staan maar hij verwacht het ook niet anders. De meeste vooroordelen over jongens kloppen niet bij Daniel, hij is niet slordig, hij geeft om zijn uiterlijk en of hij schoon is enzo, hij geeft juist om zijn school cijfers en hij is niet zomaar een player. Als hij een relatie heeft dan zal hij ook alleen bij dat meisje blijven. Alleen heeft Daniel nog niet echt een relatie gehad. Natuurlijk heeft hij wel eens een vriendin gehad maar niks serieus. Meestal zijn het dan vakantie vriendinnetjes, dat het ophoud na de vakantie omdat ze elkaar daarna toch niet meer zullen zien. Daniel vindt het ook niet nodig om een vaste relatie te nemen, hij is pas 18, hij heeft nog zijn hele leven voor zich om de ware te vinden. Voor nu houd hij zich vooral bezig met school en scharreltjes. Hij was echt geen fuckboy hoor, maar als je naar de kroeg gaat en wat drankjes op hebt is het wel leuk om een beetje te flirten. Maar die meisjes weten ook dat het niks serieus is.
Dan bedenkt hij zich iets. "Houd jij van feestjes?" Vraagt hij met een lichte grijns op zijn gezicht. Als ze mee zou gaan dan zou ze hem moeilijk kunnen verraden. Dat was wel een slim idee. En het is niet dat hij dan steeds bij haar hoeft te zijn. Ze kan daar wel haar eigen vrienden maken. Er kwamen sowieso nog andere meisjes.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Jazmyn ziet hoe de kast nu in de kamer staat en begint even na te denken waar ze de kast, langs haar kant kan plaatsen. Waarom kan ze niet gewoon een eigen kamer hebben. Als achttien jarig meisje wilt ze ook wel gewoon haar privacy. Omkleden in de kamer zal niet meer gaan, tenzij ze wilt dat hij naar haar lichaam openlijk kan kijken, wat ze natuurlijk niet wilt.
Ze wordt uit haar gedachten gehaald wanneer Daniel terug over het feest begint. Zijn vader is dus van dezelfde mening als haar moeder. Hoera, ze had nog gedacht van als die mening verschillend is haar moeder zou toegeven, maar dat is dus niet zo. Nog een extra nadeel dat erbij komt. Zo begint ze terug over haar lijstje met nadelen na te denken. Haar piano bedenkt ze zich weer en dan kijkt ze op. 'Heb je hier toevallig een piano of een keyboard liggen?', vraagt ze hoopvol. Ze heeft waarschijnlijk te veel hoop om niets, ze zal dus ook erg teleurgesteld zijn als ze een nee als antwoord krijgt. Maar je weet nooit, misschien hebben ze er toevallig wel één.
Bij Daniel zijn vraag wordt ze uit haar gedachten gehaald. 'Wat denk je in het midden van de muur?', stelt ze dan voor. Ze is best nog vriendelijk voor haar doens, maar ze weer dat ze alleen maar vriendelijk is omdat Daniel hier ook niet voor gekozen heeft en hij vriendelijk is. Tegen zijn vader zal ze niet vriendelijk zijn, hij heeft dit voorgesteld, dus hoe vriendelijk hij ook gaat zijn, zij gaat het nooit zijn tegen hem. Voor nu toch.
Ze hoort zijn plotse vraag over feestjes en ziet zijn lichtelijke grijns. Onbewust moet ze ook grijnzen. 'Wie houdt nu niet van feestjes,' is haar antwoord. Jazmyn denkt al te weten wat Daniel zijn plan is bij de vraag, maar ze wacht toch nog even af om helemaal zeker te zijn.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Daniel kijkt kort rond in de kamer. Het ziet er nog best netjes uit en daar is hij zeer tevreden mee. Misschien was dit toch nog niet zo slecht achteraf. Maar omkleden zal hij nu wel in de badkamer moeten doen. Of als Jazmyn nog in slaap is. Of gewoon weg is. Maar dat maakt niet heel veel uit. Het boeit hem ook niet zo heel veel als hij zich moet omkleden voor haar. Hij denkt niet dat ze echt naar hem zou kijken. Zij zou ook niet willen dat hij naar haar kijkt.
Bij haar vraag kijkt hij op. "Ja we hebben wel een piano. Je mag er best op spelen maar dan moet ik hem eerst stemmen, anders klinkt het zo lelijk." Zegt hij schouder ophalend. Wacht waarom stelt hij voor de piano voor haar te stemmen? Dat is echt een rot werk waarom zou hij dat doen? Ah joh, hij heeft het nu al gezegd dus het zal niet zo erg zijn.
Als ze dan antwoord geeft op zijn vraag knikt hij enkel en zet de kast op de aangewezen plek neer. "Ziet er goed uit." Zegt hij met een klein knikje. Hij is blij dat ze niet de kast in het midden van de kamer wilt ofzo. Dat zou de hele kamer verpesten. En dat wilde hij echt niet. Zijn kamer is zo een kamer waar zijn vrienden naar toe zouden komen als ze gewoon willen chillen. En met een kast in het midden van de ruimte zou die vibe al gelijk weg zijn. Daarnaast woont er nu al een meisje in zijn kamer, dat is al erg genoeg voor zijn vrienden om niet meer te komen. Hij zucht zachtjes bij de gedachten. Ah ze kunnen altijd nog in zijn game kamer zitten. Dat is net zo relaxed.
Gelijk als hij haar antwoord hoort word zijn grijns iets breder. "Mooi, ik heb een voorstel voor je. Vanavond mag je mee naar het feest, daar kun je al gelijk allemaal mensen ontmoeten zodat dat minder awkward is morgen op school. Als je beloofd dat je mijn vader niet verteld dat we gegaan zijn. Of jou moeder. Gewoon geen ouders. En we moeten om 2 uur maximaal thuis zijn." Zegt hij en hij gaat op zijn bureau stoel zitten terwijl hij haar aan blijft kijken. Hij hoopt echt dat ze ja zegt, anders kan ze hem nu al verraden en komt hij nooit vannacht het raam uit.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Jazmyn denkt even na, normaal kleed ze zich altijd om in haar kamer. Dat doet ze altijd heel uitgebereidt en vaak nig dansend tussen door. Maar dat zal niet meer lukken. Ze heeft geen zin hoe hij naar haar zou kijken, het is en blijft een jongen en die kijken naar het lichaam van meiden.
Haar hoop op een piano wordt dan zekerheid, ze hebben echt een piano hier staan. Het maakt haar echt blij, heeft ze toch nog een klein beetje iets van thuis. Wanneer hij voorstelt om hem te stemmen voor haar kijkt ze op. Een piano stemmen is best veel werk, dat weet ze en hij wilt dat voor haar doen. Dat is ook eens lief. 'Wil je dat echt doen? Zou die wel in de kamer kunnen staan, de piano?', vraagt ze aan hem zwak glimlachend. Ze is best vriendelijk naar hem toe en hij ook naar haar. Wat ze best fijn vindt.
Ze ziet hoe hij de kast daar zet. 'Dankje,' glimlacht ze lief en ze opent haar tas en haalt al haar kleren eruit. Ze zal die alvast in de kast dan hangen. Tijdens dat ze de kleren in de kast hangt hoort ze wat hij over het feest zegt en begint te grijnzen. 'I'm in, ik ga mee,' grijnst ze breed en begint dan al naar een jurkje of iets te zoeken waar ze mee kan uitgaan. 'Wat voor een feest is het?', vraagt ze dan aan Daniel.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Daniel knikte. "Tuurlijk, stemmen is niet zo heel veel werk. En ik denk dat hij wel makkelijk in de kamer past, staat ook wel leuk in het zwart en witte theme hier." Zegt hij, meer iets tegen zichzelf over dat thema. Dat over het stemmen was wel een kleine leugen, het is heel veel werk om een piano te stemmen. Maar hij zal vast zitten met dit meisje voor de komende jaren, dan kan hij maar beter zijn best doen om op haar goede kant te komen. Hij weet hoe meisjes zijn als je aan hun slechte kant zit, en hij heeft liever niet dat ze zijn ogen ooit uitkrabt ofzo.
Hij staat al klaar om de piano te gaan halen en in de kamer te zetten als hij haar antwoord hoort. Een grijns komt wederom op zijn gezicht te staan. "Het is een thema feest, het thema is hoeren en pooiers, maar omgekeerd, jongens gaan als hoeren meisjes als pooiers. Als je er niks voor hebt mag je wel iets van mij lenen." Zegt hij met een zwakke glimlach. Hij en zijn vrienden gaven altijd thema feesten, daar stonden ze om bekend. Maar Daniel moest eerlijk zijn, dit was een van de leukste thema's waar ze ooit mee gekomen zijn. Het komt niet vaak voor dat Daniel voor iemand een jurk en hakken aan zal doen, maar zijn vrienden doen het ook, en hij wilt niet uit de maat lopen. Daarbij was zijn figuur echt geweldig in de jurk die hij in zijn gedachte heeft. Nu zul je wel denken; 'welke jongen heeft er nou ene jurk in zijn bezit?' Nou Daniel dus. Hij weet ook niet meer hoe het precies komt dat hij deze jurk heeft, maar toen hij laatst door zijn kast keek vond hij hem gewoon.
Daniel schud de gedachte van hem af en gaat met een hand door zijn haar. "Maar eerst moeten we zorgen dat onze ouders hier niet binnen zullen komen, en niet door hebben dat we weg zijn." Zegt hij dan met een zwakke grijns. "Ik weet niet hoe jouw moeder werkt maar ik weet precies hoe mijn vader in elkaar zit, dus ik zal het met hem regelen. Doe jij hem met je moeder?" Stelt hij dan voor. Deze avond gaat geweldig zijn.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld