Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~ How many nights does it take to count

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:

*How many nights does it take to count the stars?
That's the time it will take to fix my heart.

Ik:
Harry Styles ~ 19 + Foto

Jij:
Jongen + begin
Succes! : D

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Lewis Lightwood ~ 18 ~ foto

De bar waar ik nu zat, was één van de vele waar ik deze week al was geweest. Alhoewel ik eigenlijk niet echt neer zat, ik stond samen met mijn vrienden rond de pooltafel. De enige reden dat ik hier stond, waren dan ook zij. Mijn vrienden hadden me overgehaald om met hun te vieren dat we waren afgestudeerd. Enkele dagen geleden had ik inderdaad mijn diploma gekregen en sindsdien heb ik al elke avond in één of andere bar gezeten. We hadden allemaal te samen een appartement gehuurd, waar we deze week in zouden gaan slapen. Al kwam niet iedereen ook daadwerkelijk daar slapen. Ik high-five Jake even wanneer hij het winnende punt scoort. De twee andere spelletjes die we al hadden gespeeld vanavond, hadden we ook gewonnen en dat betekende dat het andere team er ons één moest trakteren. Samen liepen we naar de bar, wat vrij moeilijk ging, aangezien er vrij veel mensen aanwezig waren, maar ook doordat we al redelijk dronken waren. Normaal was ik degene die altijd het minste dronk, ik kon er immers niet tegen om geen controle te hebben, maar vanavond was de voorlaatste avond en volgens mij hadden mijn vrienden samengespand om me dronken te voeren. Aan de bar bestelt Lucas enkele shotjes die hij meteen aan ons begint uit te delen. Daarna bestelt hij ook nog een paar pintjes. Ik neem er eentje uit Lucas' handen en neem er een slok van. Ik hield niet zo van alcohol, maar als mijn vrienden dronken, dronk ik met hun mee.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Harry
De avond was nog jong toen ik en de andere jongens aan komen in een bar. Hoewel het nog niet heel laat was, was het wel al laat genoeg. Mensen hadden nu al een hoop gedronken en waren té dronken om ons echt te herkennen. Vandaag was de laatste avond van onze echte grote tour, en Niall stond er op dat we dat gingen vieren. Ik had niet echt een keus, dus moest ik wel mee. We blijven de komende weken wel nog in het hotel hier, want onze komende optredens en shows zijn vooral hier in de buurt. En Harvey, onze manager, vond het dan ook een goed idee om gewoon in een vast hotel te verblijven, dan hoeven we niet steeds weer onze spullen te pakken enzo. Alhoewel, dit geld alleen maar als niemand er achter komt in welk hotel we verblijven. Eenmaal we echt de bar binnen lopen komen de gemengde geuren van zweet en alcohol gelijk mijn neus binnen. Het stinkt. Maar de geur is bekend genoeg om er niet misselijk van te worden. In de auto onderweg hier heen hadden we al een paar drankjes op. En bij mij was dat goed te merken. Ik kan niet zo heel goed tegen alcohol. Daarnaast heb ik vandaag nog amper iets gegeten, dus dronken word ik sowieso heel snel. Ik loop maar gelijk naar de bar toe om drankjes te halen, maar eenmaal ik daar ben ben ik de jongens allemaal al kwijt. Ah joh, we gaan nooit zonder elkaar naar huis dus ik hoef me er geen zorgen om te maken. Ik ga aan de bar staan en bestel een drankje daar. Ik krijg dat dan ook relatief snel, wat ik erg leuk vind. Met een kleine glimlach drink ik het glas snel leeg. Ik moet al mee naar de bar, dan kan ik er maar beter het beste van maken. Als ik even rond kijk zie ik dat Liam al bezig is met een meisje en ik rol met mijn ogen. Typisch. Dan draai ik me om, alleen doordat ik niet door had dat er iemand dicht naast me stond vallen de overgebleven resten van mijn drankje, wat nog best veel blijkt, over mij en de andere jongen heen. "Oh god, het spijt me." Zeg ik meteen.

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Ik blijf nog eventjes aan de bar staan om mijn glas leeg te drinken, zodat ik straks niet meer zou moeten terug komen. Anders zou ik twee keer door al deze mensen heen moeten en in deze dronken bui, lukte dat niet al te best. Wanneer mijn glas leeg is zet ik het weer op de bar en maak ik aanstalten om te vertrekken, maar ik heb nog niet eens een stap gezet of iemand draait zich om en heel zijn drankje valt op me. Meteen kijk ik hem boos aan en hij komt me vaag bekent voor, al weet ik niet precies van waar. Al snel valt de boze gezichtsuitdrukking van mijn gezicht, iedereen kon dit voor hebben en hij had nu de pech dat hij dat was. "Geen probleem." Probeer ik net luid genoeg te zeggen zodat mijn stem het kabaal in de bar overstemt. Al weet ik eigenlijk niet zeker of hij me wel heeft gehoord. Snel probeer ik de drank wat uit mijn shirt te wrijven, maar met sterke drank lukte dat nooit echt al te goed, waardoor ik nu dus met een serieuze vlek op mij shirt zat. Snel keek ik eens rond, maar de jongens waren al uit mijn gezichtsveld verdwenen en hen kon ik dus ook niet om hulp vragen. Ik richt mijn blik weer op de jongen, weer komt hij me bekent voor, maar het kon ook gewoon zijn dat ik hem eerder deze avond al eens in de bar had gezien. Plots hoor ik iemand mijn naam roepen en wanneer ik rond kijk, zie ik dat Jake tussen de mensen staat en me wenkt om naar hem toe te komen. "Kom nu meteen!" Hoor ik hem roepen, al word zijn stem erg verzwakt door het kabaal dat steeds luider en luider in mijn hoofd begon te worden. Nog een van de bijwerkingen die ik door alcohol kreeg. Het leek alsof al het geluid bijna tien keer werd versterkt. Nu was het nog niets, maar later op de avond, zou het enkel nog erger worden. "Ik zie je hier nog wel." Roep ik een beetje verbaasd naar de jongen, wat waarschijnlijk wel waar was, wanneer ik vertrek richting Jake. het leek erop dat mijn vrienden nog lang niet van plan waren om te vertrekken en de jongen was volgens mij niet echt dronken, dus dat betekende waarschijnlijk dat hij wel nog een tijdje bleef. Of dat hoopte ik gewoon, dat kon ook. Wanneer ik naast Jake stond, begon hij me mee te trekken aan mijn arm. "Wat was er nu zo dringend?" Zeg ik in zijn oor, terwijl mijn blik nog steeds op de jongen rust. Wanneer ik hem niet meer kan zien, ruk ik mijn arm los uit Jake's hand en loop gewoon met hem mee. Al snel heb ik door dat hij richting de pooltafel stapt, maar in plaats van dat onze andere vrienden er staan, spelen we nu tegen iemand anders. Ik ken ze niet, maar ook zij komen ze bekent voor. Ik wist niet van waar, maar ik had ze al eerder gezien.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Een kleine glimlach komt op mijn gezicht te staan als de jongen zegt dat het geen probleem is. Althans, ik denk dat hij dat zegt. Ik weet het niet heel zeker, het geluid in de club is té luid om het echt goed te kunnen verstaan. Na een paar momenten gaat de jongen ineens weg. Ik volg hem met mijn ogen en zie dat een andere gast hem mee trekt. Ik schud kort mijn hoofd maar en bestel dan een nieuw drankje. Ik voel dat ik ergens licht teleurgesteld ben dat de jongen al weg moest, maar ja, dat gevoel zal zo wel weg gaan. Ik snap ook niet waar het vandaan komt. Ik schud het maar van me af en drink mijn volgende drankje gelijk op. Ik ben echt van plan dronken te worden, hoe zou ik me anders moeten vermaken in een bar? Na even hoor ik Louis en Liam naar me roepen, dus ik kijk gelijk op. Ik was nog nuchter genoeg om hun stemmen goed te herkennen, zelfs op zo een afstand. Ik begin dan maar rustig naar ze toe te lopen, wel met lichtelijke moeite vanwege de al zo dronken mensen die in de weg lopen. "We spelen pool! Doe mee!" Roept Niall dan heel enthousiast. Ik grinnik zachtjes door zijn blijheid. "Oké dan." Zeg ik en ik ga bij de jongens staan. Ik kijk op naar het andere team. Hun zijn duidelijk erg bezopen, dan zijn ze hier waarschijnlijk ook al een hele tijd. Mijn oog valt dan op een van de jongens. Hé! Ik heb net drank over hem laten vallen. Grappig dat hij ook mee speelt. "Waar spelen we voor?" Vraag ik dan. "De verliezende groep trakteert de andere op drankjes." Zegt Louis dan en ik knik klein. Zo gaat het meestal. En wij verliezen ook meestal. Maar vaak doen we dat gewoon expres. Het is leuk om de tegenpartij dan blij te zien. Daarnaast hebben wij genoeg geld voor drankjes, terwijl de meeste mensen in dit soort bars heel weinig geld hebben, of nou ja, een studente inkomen. Wat betekend dat je niet echt veel geld over hebt voor alcohol.

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Wij mogen als eerst beginnen en Jake doet dat dan ook meteen. Jake kon beter poolen dan mij, maar omdat hij meer gedronken had als ik, waren we nu eigenlijk gelijk aan elkaar. Wanneer de beurt aan de anderen is, zie ik dat er nog een aantal jongens bijkomen staan, het was niet de gewoonte dat er meer als twee personen speelde. Maar wat maakte het eigenlijk uit? Al snel viel het me op dat één van de jongens, de jongen was die zijn drankje op mij had gemorst. Even staar ik hem aan, maar dan duwt Jake me om duidelijk te maken dat het mijn beurt was. Hij hield niet bepaald van wachten, dus rukte ik mijn blik los van de jongen en liep ik rustig naar de pooltafel die amper op een meter afstand van me stond. ik probeerde echt mijn best te doen om te winnen, aangezien we anders de andere ploeg moesten trakteren. Het was al bijna het einde van de week en dat betekende dat ons geld dat we allemaal hadden opgespaard ook bijna ten einde was. Waarschijnlijk wouden mijn vrienden nog van hun laatste dag genieten en moest er dus wel nog wat geld over zijn voor morgen. Naarmate het spel vordert, wordt ik ook steeds meer dronken. Het leek wel of de drankjes maar bleven komen, al wist ik eigenlijk niet van waar ze kwamen of wie ze betaalde. Doordat ik steeds meer drank op had en niet alleen ik, maar ook Jake, leek het er niet echt meer op dat we het spel nog zouden gaan winnen. Niet dat ik het erg vond, we hadden vanavond al enkele keren gewonnen, eens verliezen kon ik er wel makkelijk bijnemen. Al ging Jake het er niet bij neerleggen, denk ik.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Naarmate het later werd valt het me op dat ik steeds dronkener word. Ik weet inmiddels ook al niet meer hoeveel drankjes ik nu op heb. Ik zou eigenlijk moeten stoppen, maar mijn dronken hoofd kan daar niet goed genoeg voor nadenken. Ook valt het me op dat de andere twee jongens steeds slechter beginnen te spelen, komt waarschijnlijk door de alcohol. Het was moeilijk om nog ons best te doen te verliezen. Maar na een tijdje lukte het dan wel eindelijk. Liam gaat naar de bar om drankjes te halen voor de andere twee jongens en ik vertrek naar het toilet om mezelf even op te knappen. In de bar zelf is het heel druk, maar gek genoeg is de wc helemaal leeg. Een zwakke glimlach ontstaat op mijn gezicht en ik blijf even stil staan om van de rust te genieten. Meestal zijn de wc's in bars altijd heel druk en moet je vet lang wachten voordat jij eindelijk aan de beurt bent. Maar nu heb ik de hele ruimte voor mezelf. Wegens dikke muren is de muziek hier ook voor een groot stuk gedempt, wat ik wel fijn vind. Ik word omringt door kalmte en merk dat ik er zelf ook relaxed van word. Met een zwakke glimlach loop ik dan naar een van de kraantjes en ik kijk naar mezelf in de spiegel. Mijn haar zit slap door het zweet en mijn ogen hangen nog maar voor de helft open. Ik zie er alles behalve aantrekkelijk uit. Ik draai dan de kraan aan en vorm van mijn handen een kommetje. Ik laat het koude water in mijn handen stromen en gooi het vervolgens in mijn gezicht. Meteen ben ik er weer helemaal bij en staan mijn ogen weer scherp. Ik droog mezelf af met een papieren handdoekje en draai de kraan weer uit. Ik besluit wel om nog even in de wc te blijven, even rustig. Dat is wel fijn.

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Na een tijdje ziet het er uiteindelijk toch niet meer zo slecht uit en winnen we zelfs. Al denk ik eigenlijk dat het niet door mij of Jake kwam, maar eerder door het andere team. We krijgen een drankje van het andere team, maar ik wist niet meer of ik het wel nog ging op krijgen. Ik had al zo veel op dat ik zelfs bijna moest over geven en dat kwam maar zelden voor. Ik besloot om even naar de wc te gaan in de hoop dat het daar een beetje rustig was. Meestal was dat niet zo in dergelijke bars, maar een tijdje geleden was ik er ook al geweest en toen waren er maar enkele mensen. Hopelijk was dit nu ook het geval. Eerst moest ik nog door heel de menigte, maar merkwaardig genoeg, lukte dat nog vrij snel. Wanneer ik daar aankwam, was er maar één iemand. Eerst zag ik niet wie het was, maar toen mijn ogen gewent waren geraakt aan het felle licht dat er scheen, zag ik dat het de jongen was die zijn drankje op me had gemorst. "Jij weer." Zeg ik een beetje lachend terwijl ik richting de wasbak loop. Ik had het nog steeds erg warm ook al was de temperatuur hier vele lager dan in de bar zelf. Het water laat ik even stromen, tot ik uiteindelijk vond dat het koud genoeg was en dan bracht ik mijn gezicht richting de stroom water. ik was van plan om ervan te gaan drinken, maar ik wist dat het erg onhandig was en daardoor werd ook heel mijn gezicht nat. Niet dat ik het erg vond, nu had ik het tenminste niet meer zo warm. Ik kijk terug op naar de jongen en realiseer me dan dat dit er ongelooflijk raar moest hebben uitgezien, maar trek me er niet echt iets van aan. Waarschijnlijk zou ik hem nooit meer zien, behalve vanavond dan.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Terwijl ik mijn haar probeer goed te zetten loopt er alweer een andere jongen de ruimte binnen dus ik kijk op. Ik grinnik zachtjes als hij dat zegt. Wauw ik ben echt dronken. "Heeyy." Zeg ik met ene kleine glimlach en ik bekijk de jongen. Hij ziet er totaal niet verkeerd uit. Wat denk ik nou, ik val niet op jongens. Ik schud klein mijn hoofd om de gedachte achter me te laten en kijk weer even in de spiegel. Als mijn haar goed zit richt ik mijn blik weer op de andere jongen. Ik moet zacht lachen door zijn actie. Het zag er dan ook erg grappig uit. Maar aan de andere kant vind ik het er erg aantrekkelijk uit zien. Wat is er mis met me? Ik heb waarschijnlijk echt veel te veel drankjes op. Misschien is dit een goed moment om te stoppen met drinken.. Ja dat lijkt me wel. Maar ik heb ook nog geen zin om naar huis te gaan, en als ik nu stop met drinken word ik al snel weer nuchter. Lastig. Ah joh, stoppen met drinken is het niet waard. Deze avond is om iets te vieren. Waarom zou ik me dan tegen laten houden door gekke gedachtes die ik heb over een jongen die ik helemaal niet ken. Natuurlijk heb ik wel vaker gedachtes over jongens gehad, maar ik heb er nooit veel van gedacht. Het leek me gewoon niets te doen. Daarnaast, wat zou er zo erg aan zijn als ik wel zo denk over een jongen? Het is niet dat mensen mijn gedachtes kunnen lezen en het in de media gaan plaatsen. Nee, dat zou niet zomaar gebeuren. Daar geloof ik wel in. Ik kijk weeral op naar de jongen en glimlach een beetje scheef. "Cute." Mompel ik zachtjes, niet zeker of de jongen het wel kan horen. Maar het maakt me niet zo veel uit. Ik heb liever zelfs dat hij het niet kan horen. Dan heb ik ook niks uit te leggen.

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Vlug neem ik mijn bril van mijn hoofd en veeg hem droog aan mijn shirt dat gelukkig al was opgedroogd van het drankje dat de jongen om me had gemorst. Ik moet zachtjes lachen wanneer hij dat zegt, maar trek me er niet echt iets van aan. Mensen hadden wel al raardere dingen gezegd wanneer ze dronken waren en daar hoorde ik ook bij. Mijn bril zette ik weer op mijn gezicht en mijn zicht werd weer scherp. Ik had mijn hele leven al een bril gedragen en was het al gewoon. Soms droeg ik ook wel eens lenzen, maar dan kreeg ik al snel last aan mij ogen. Plus, iedereen zij me dat ik er beter uitzag met een bril, dus why not? Doordat mijn ogen waren uitgespoeld en ik eindelijk mijn bril op had, kon ik de jongen eens bekijken. Hij was knap, dat was zeker, maar zo mocht ik niet over hem denken. Dat wist ik van mezelf, maar wanneer ik dronken was, deed ik het steeds vaker en vaker. Gelukkig deed ik het enkel als ik dronken was. Ik zet die gedachte vlug van me af en probeer iets te verzinnen om het wat minder ongemakkelijk te maken. We stonden elkaar gewoon aan te staren. "We zijn denk ik nog niet aan elkaar voorgesteld." Zeg ik uiteindelijk, terwijl ik mijn hand uit steek, al was het gewoon om vriendelijk te zijn. "Lewis" Voeg ik er nog zachtjes aan toe.

---

Sorry, zo kort

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Ik voel mijn wangen rood worden als hij zacht moet lachen. Hij heeft het dus wel gehoord. Ach, wat maakt het eigenlijk uit? Na vanavond ga ik deze jongen nooit meer zien, dan kan ik net zo goed gewoon even los gaan. Het is ook niet alsof hij mij herkend ofzo, dus dat maakt het nog eens veel makkelijker. Ik kijk op als hij begint te spreken en glimlach zwakjes. Ik schud zijn hand en knik. "Lewis, dat is een erg mooie naam. Ik ben Harry." Zeg ik en ik probeer zo serieus mogelijk te kijken maar dat lukt niet echt. Ik moet voortaan echt oppassen met hoeveel ik drink. Alhoewel het voor een avond niet zo erg is. Ik kan niet hebben dat dit vaker gaat gebeuren. Zeker niet dat het een gewoonte word, om zo dronken te worden. Maar dat gebeurt sowieso niet. Ik krijg met mijn drukke leven niet eens de kans echt om zo veel te drinken. Ik krijg amper de kans om normaal naar het toilet te gaan als ik aan het werken ben. "Lewis, ik zeg dit waarschijnlijk vanwege een te veelheid aan alcohol, maar je bent heel, heel erg knap." Zeg ik dan zonder er over na te denken. Dan pas realiseer ik me hoe gek dat klinkt. Maar het kan me niet zo heel veel meer uit maken. Wat gezegd is kan niet ongezegd worden. En dat maakt ook niet zo heel veel uit. Morgen kan ik het me waarschijnlijk toch niet herinneren. Dan maak ik er maar beter het beste uit vanavond.

--
Is niet erg haha

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Enkele seconden bleef ik sprakeloos staan. Meestal gaven enkel meisjes dat compliment me, het was nu eenmaal raar om dat tegen een jongen te zeggen, vond ik zelf. Natuurlijk vond ik het niet echt erg, want ik vind het altijd leuk om dat te horen. "Jij bent zelf ook niet zo slecht hoor." Probeerde ik een beetje lachend te zeggen, al was het dan zonder de lach. Waarom zei ik dit eigenlijk? Waarom flirtte ik met een jongen? Even was ik van mezelf in de war, maar die gedachte viel al snel van me af waardoor er een glimlach op mijn gezicht verscheen. Vlug ging ik eens met mijn hand door mijn haar waarna ik mijn bril even wat rechter zette op mijn neus. "En? Wat is jouw reden om zoveel te drinken?" Vroeg ik hem terwijl ik zachtjes tegen de dichtstbijzijnde muur leunde en hem een beetje aanstaarde. Na enkele seconden bedacht ik me dat dat er misschien wel wat eng uitzag - gek dat ik dat zelfs dacht - en besloot om naar ergens anders te kijken, al kreeg ik het gevoel dat het dan leek dat ik het niet leuk had met hem. ik wist gewoon niet naar waar ik moest kijken en sloot ik mijn ogen, hoewel dat er ook wel vreemd moest hebben uitgezien. Geduldig wachtte ik op een antwoord, terwijl ik nu probeerde om overal een beetje naar te staren. Wat dan ook niet echt goed lukte, want nu leek het alsof ik hem gewoon ontweek, maar dan met mijn ogen. Normaal werd ik nooit zo nerveus en zeker niet als ik dronken was, maar dat was zo te zien nu wel het geval.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Een gek gevoel ontstaat in mijn buik als hij even niet reageert. Was het zo gek om dat te zeggen? Straks denkt hij dat ik echt gek ben. Waarom boeit het me zoveel wat hij van me vind? Een lichte blos verschijnt er dan wederom weer op mijn wangen als hij dat zegt. Het is raar, ik hoor dat zo vaak, maar het doet me nooit iets. Tot nu. Het komt waarschijnlijk gewoon door de drank, ik moet me niet zo veel zorgen maken. "Ik heb iets te vieren vanavond. Jij?" Vraag ik vervolgens en ik doe heel erg mijn best om normaal te klinken, maar het lukt niet echt want om de een of andere reden ben ik echt heel enthousiast om met hem te praten. Waarschijnlijk gewoon de drank... Ik bijt zacht op mijn lip als ik merk dat hij zijn best doet naar alles te kijken behalve mij. Zie ik er zo slecht uit dan? Lichtelijk geschrokken kijk ik snel even in de spiegel, maar ook al zeg ik het zelf, zo slecht zie ik er echt nog niet uit. Ik keer mijn hoofd naar de grond en voel een licht teleurgesteld gevoel zijn lichaam binnen stromen. Het is verwarrend, waarom ben ik teleurgesteld? Waarom zou het mij iets uit maken wat deze jongen van mij denkt? Ik ken hem toch niet. En ik weet van mijzelf dat ik er gewoon goed uit ziet. Waarom word ik hier zo onzeker van? Dit kan echt niet gewoon aan de alcohol liggen. Normaal gedraag ik me nooit zo als ik dronken ben. Wat is er mis met mij vanavond? Heb ik misschien iets verkeerds gegeten? Nee dat kan niet. En als het wel zo was zou ik me toch niet zo gedragen?

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Ik werd steeds meer nerveuzer en ik wist dat het niet aan de drank lag. Dat kon toch ook gewoon helemaal niet? Wie werd er nu in hemelsnaam nerveus van drank of alcohol? "Afgestudeerd." Zeg ik terwijl ik mijn hand in de lucht houd om het bandje te laten zien dat er rond hing. Het was zo'n bandje als je op fuiven kreeg, alleen was dit dan van de school. Ik vond het wel mooi, maar ik ging het beslist niet lang dragen, zeker niet wanneer ik naar de universiteit zou gaan. Dan zou iedereen kunnen zien dat ik een eerste was en niemand vond dat nu eenmaal leuk. Ik ging met mijn hand door mijn haar en zette opnieuw mijn bril recht al stond hij eigenlijk al recht. Dit deed ik nu eenmaal wanneer ik zenuwachtig was, maar gelukkig viel het niet al te hard op en leek het gewoon alsof mijn bril dan niet recht stond. "Wat heb je dan misschien te vieren?" Vroeg ik omdat ik nieuwsgierig was. Ik wist dat ik het eigenlijk beter niet kon vragen, maar het leek wel alsof ik me gewoon op mijn gemak kon gedragen, al was ik wel erg zenuwachtig. Het was vreemd dat ik beide gevoelens te gelijk voelde, maar het leek erop dat het wel degelijk mogelijk was. Mijn blik zwerfde nu niet langer door de ruimte die leeg was op ons na, maar ik probeerde nu naar hem te kijken zonder dat het op staren leek. Hij was best wel knap en hoe langer ik nar hem keek, hoe meer ik dat ook vond.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Kort kijk ik op naar zijn bandje en glimlach zwakjes. "Gefeliciteerd." Zeg ik vervolgens en ik kijk weer even naar zijn gezicht. Hij ziet er echt heel schattig uit met die bril. Maar dat mag ik niet denken. Of mag het wel? De gedachtes worden me een beetje te veel dus ik laat me een beetje tegen de gootsteen aan leunen. Ik kijk kort weer weg, de hele tijd naar hem staren kan hem afschrikken, dat wil ik niet. Maar waarom niet? Ik zou ook gewoon met andere kunnen praten. Alleen wil ik dat simpelweg niet. "Het einde van een lange periode." Zeg ik simpel weg. Ik kan moeilijk zeggen dat ik net mijn wereld tour beëindigd heb, dat zou wel een beetje het idee van onbekend naar de bar gaan verpesten. Na even kijk ik weer op naar hem en voel dat ik weeral begin te blozen zodra ik door heb dat hij ook naar mij kijkt. Waarom bloos ik zo veel? Ik zie er waarschijnlijk als een gek uit! Hij zal me nu sowieso niet leuk vinden! Wacht waarom zou ik dat überhaupt willen? Ik schud klein mijn hoofd, dit kan toch echt niet aan de alcohol liggen. Nee, dat kan echt niet. Zelfs een klein kind kan dat weten. Ik bijt zachtjes op mijn lip en kijk weer op naar Lewis. Ik kijk naar zijn ogen, hij heeft hele mooie ogen. Ik zou er zo verdwaald in kunnen raken. En dat gebeurt ook lichtelijk. "Jesus Christ je bent mooi." Zeg ik onder mijn adem en ik heb er meteen spijt van, dat had ik misschien echt niet moeten zeggen. Nu kom ik waarschijnlijk over als een creep. Goed gedaan Harry.

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Het einde van een lange periode, ik wou vragen wat precies, maar besloot het toch niet te doen omdat ik me bedacht dat het eigenlijk mijn zaken niet waren en als hij wou dat ik het wist, had hij het me ook gewoon verteld. Even voelde ik me een beetje gekwetst, ik voelde me namelijk echt op mijn gemak bij hem, maar het leek er op dat hij niet het zelfde voelde. Waarom vond ik dat zelfs erg? Ik kon evengoed naar mijn vrienden gaan die me wel alles vertelde. Toch wou ik hier blijven, bij hem. Zachtjes bijt ik op mijn lip wanneer hij dat zegt. Dat was al de tweede keer vanavond, al vond ik het eigenlijk niet erg dat hij het zei. Zeker omdat hìj het zei. Opnieuw zette ik mijn bril weer recht op mijn neus, al raakte ik hem eerder gewoon aan, dan hem echt te verplaatsen. Ik probeerde er echt mee te stoppen, maar vaak had ik het pas door, wanneer ik het al had gedaan. Ik hoopte dat het niet te hard opviel, ik wou immers niet dat hij merkte dat ik zenuwachtig werd van hem. Werd ik dan degelijk zenuwachtig van hem? Of kwam het door iets anders? En waarom wou ik niet dat hij het merkte? Er waren genoeg andere mensen waar ik mee kon praten. Mijn blik werd plots gevestigd op de vele ringen die hij aanhad, vaak vond hij het niet erg aantrekkelijk wanneer een man veel ringen droeg. Maar bij hem paste het perfect, het was net de juiste hoeveelheid. Niet te veel en niet te weinig. Lewis keek vaak naar de kleding van mensen en zo kon hij ook al vaak mensen beoordelen. Hij vond dan ook dat mensen hun kledingstijl, hun karakter omschreven. Harry zag er, naar zijn menig, uit als iemand die vrij rijk was, maar het wou verbergen al wist Lewis niet waarom iemand dat zou willen. Verder zag hij er wel vriendelijk uit. Veel meer kon hij jammer genoeg niet uit Harry's kledingstijl opmaken.

@SeriouslyLisa

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld