Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

10 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~Secret Love~

GreenPeaceGirl
Landelijke ster

GreenPeaceGirl schreef:
Luuk Westerhof | 28 jaar | docent Wiskunde

Opblaasxkrokodil
Internationale ster

opblaasxkrokodil schreef:
Anna van der Linden | 17 jaar | vwo'er

GreenPeaceGirl
Landelijke ster

GreenPeaceGirl schreef:
Ik schrik wakker van de wekker. Het is 7:15 uur, zie ik. Een nieuwe week en een nieuwe start vandaag. Ik ga op een laag tempo de ochtend tegemoet met een bakje koffie en de krant. Even rust voordat mijn eerste werkdag gaat beginnen. Nadat mijn koffie op is, maak ik mij klaar om daarna weg te gaan. Voordat ik de deur uitstap check ik nog even snel of ik alles bij mij heb. Als ik plaats heb genomen in de auto, laat ik een diepe zucht. Het gaat vandaag beginnen...De adrenaline en de spanning voel ik door mijn hele lichaam heen.

Opblaasxkrokodil
Internationale ster

opblaasxkrokodil schreef:
Geeuwend geef ik een harde klap op mijn wekker die al een paar minuten af gaat. Ik kan nooit uit bed komen en al helemaal niet wanneer het maandag is. Ik sla de dekens van mij af en ik zet beide voeten op het koude laminaat, een rilling gaat door mijn lijf. Met een kreun sta ik op en trek ik mijn kleren aan die ik gisteren al klaar had gelegd. Ik had gisteren gekozen voor een zwarte spijkerbroek met gaten, een zwart hemdje en een blauw spijkerjasje. Ik kijk op mijn horloge en ik zie dat de tijd veel te snel gaat en dat het al later is dan ik dacht. Ik haal snel een borstel door mijn haar, pak het glas melk dat mijn moeder al voor me klaar heeft gezet voor ze naar haar werk ging, ik pak een rijstwafel en ik duw met mijn heup de deur naar de tuin open. Met de rijstwafel tussen mijn tanden geklemd pak ik mijn fiets en begin ik naar school te fietsen.

GreenPeaceGirl
Landelijke ster

GreenPeaceGirl schreef:
Eenmaal aangekomen op school vind ik zonder moeite de docentenkamer. Vorige week had ik een korte rondleiding door het gebouw gekregen, dus ik weet ongeveer wel waar ik moet zijn. Ik groet mijn nieuwe collega's en stel mij voor aan de docenten die ik nog niet eerder heb gezien. Ik hang mijn jas op en houd mijn tas bij mij. Een beetje ongemakkelijk ga ik aan de grote tafel zitten die midden in de ruimte staat. Ik observeer de vrouwen en mannen. Ik ben de jongste, volgens mij, als ik zo naar het uiterlijk kijk van iedereen. De docenten doen hun eigen ding en letten nergens anders op. Daar zit ik dan...Ineens zeggen de docenten gedag tegen elkaar en lopen één voor één de deur uit. Ik kijk hun bedenkelijk na. Dan schiet het ineens door mijn hoofd heen. Ohja, natuurlijk! De les begint bijna. Ik kijk snel op mijn horloge en zie dat ik nog 10 á 15 minuten heb. Ik grabbel in mijn tas en vind een papiertje. Hierop staan de de lokalen en tijden voor de hele week op. Daarna moet ik mij redden met één of andere app van school. Met mijn tas en het papiertje loop ik de docentenkamer uit. Met een beetje haast ga ik richting de eerste verdieping. Ik kijk om mij heen en zoek het lokaal. Wanneer ik mij omdraai om een stukje terug te lopen, bots ik tegen een student aan. 'Oh, sorry. Wat dom van mij!', zeg ik.

Opblaasxkrokodil
Internationale ster

opblaasxkrokodil schreef:
Ik rijd het schoolplein op en ik zwaai naar Sabine en Roselien, mijn vriendinnen die altijd buiten staan te wachten, voordat ik het fietsenhok in ga. Ik zet snel mijn fiets op slot en ik haal mijn tas onder de snelbinders vandaan. Ik spring naar mijn vriendinnen toe en ik geef ze beide een stevige knuffel. 'Goedemorgen!' roep ik vrolijk. Sabine en Roselien maken mijn dag op school altijd beter, ik vind school helemaal niet leuk. Vorig jaar ben ik blijven zitten en ik dreig dit jaar ook weer te blijven zitten op wiskunde. Het blijft een vreselijk vak en ik zal het nooit begrijpen. We lopen gearmd de school binnen en ik pak mijn telefoon om op het rooster voor vandaag te bekijken. Ik let niet op waar ik loop tot mijn telefoon uit mijn handen valt omdat iemand tegen mij aan botst. Ik kijk recht in een onbekend gezicht en ik weet niet wat ik moet zeggen. 'Oh, sorry. Wat dom van mij!' zegt hij tegen me. Mijn hoofd loopt rood aan en ik stotter: 'N-nee, geen probleem. Ik lette niet op'. Ik buk snel op mijn telefoon te pakken en ik wurm me langs hem heen om mij weer bij mijn vriendinnen te voegen. 'Hij is knap!' fluistert Sabine extra hard zodat hij het sowieso ook gehoord heeft. Ik rol met mijn ogen en ik loop verder naar het lokaal zonder nog achterom te kijken. Maar ja, knap was hij zeker.

GreenPeaceGirl
Landelijke ster

GreenPeaceGirl schreef:
Haar wangen verkleuren en ze zegt wat tegen mij. Ik zie haar lippen bewegen, maar ik hoor het niet eens. Ik ben afgeleid door deze onverwachtse verschijning. Ze pakt haar telefoon van de grond en voor ik het weet is ze al weg. Ik blijf wat verward achter in de gang. Ik hoor één van haar - waarschijnlijk - vriendinnen zeggen dat ik knap ben. Er komt een kleine glimlach van mijn gezicht. Meteen probeer ik mij weer te focussen. Luuk..., niet weer de fout in gaan. Focus... Het was gewoon een botsing, niets speciaals. Ik probeer te concentreren op mijn papiertje. 'Het lokaal. Dat was ook zo', zeg ik hardop tegen mezelf. Na wat heen en weer lopen en vragen stellen, kom ik eindelijk aan bij het lokaal. De meeste studenten zitten al op hun plek. 'Excuses! Het is mijn eerste dag hier vandaag en ik kon het lokaal niet zo snel vinden.' Ik hoor wat gemopper van de studenten, maar ik maak mij er niet al te druk om. Ik berg het papiertje op in mijn broekzak en haal de benodigde spullen uit mijn tas. Ik kijk even op en zie dat iedereen aanwezig is. 21 studenten op papier en 21 studenten in het lokaal. Correct! Ik sluit de deur en verwelkom iedereen. Zonder een goede voorbereiding, besluit ik om toch maar te beginnen met de les. Terwijl ik begin met mijn voorstel praatje, merk ik iets op. Eigenlijk niet iets, maar iemand. Het is het meisje waar ik zonet nog een botsing mee had in de gang. Ik probeer haar te negeren en verder te gaan met mijn verhaal. 'Oké! Laten we beginnen!'

Opblaasxkrokodil
Internationale ster

opblaasxkrokodil schreef:
Ik loop het wiskundelokaal binnen en ik zie dat er nog geen leraar aanwezig is. Raar, want de school is heel strikt met dit soort dingen. Ik haal mijn schouders op en ik neem plaats naast Sabine. 'Hé! Wie is onze leraar eigenlijk?' vraagt Roselien terwijl ze zicht omdraait. Ik haal mijn schouders op en ik pak een flesje water uit mijn tas. Terwijl Sabine en Roselien fantaseren over wat voor docent we krijgen, rol ik met mijn ogen. Het kan mij helemaal niks schelen wie wij voor wiskunde krijgen en hoe diegene eruit ziet, het is en blijft een rotvak. Ik draai de dop van mijn flesje af en ik neem een slok. Als ik een beweging bij de deuropening zie, schieten mijn ogen er automatisch heen. Ik zie de man waar ik net tegen aan ben gebotst haastig naar binnen lopen en zijn tas voor de klas uitpakken. Ik verslik me in mijn slok water en ik begin hard te hoesten. Met een rood hoofd draai ik de dop weer op mijn waterfles en stop ik het in mijn tas. Als ik weer boven de tafel komt kijkt Roselien met grote ogen naar mij en Sabine haar gezicht begint langzaam op te klaren. 'Luuk...' herhaal ik zachtjes als hij zichzelf voorstelt. Ik voel meteen dat ik rood word en ik bijt op mijn lip als ik snel mijn schrift uit mijn tas haal. Hij weet vast niet eens meer wie ik ben. 'Get yourself together, Anna. Het is je leraar', bijt ik mezelf toe.

GreenPeaceGirl
Landelijke ster

GreenPeaceGirl schreef:
Nadat ik uitleg heb gegeven over het nieuwe hoofdstuk, zet ik de studenten aan het werk. Ik ga aan mijn bureau zitten en observeer de klas. Het verbaast me dat iedereen meteen serieus bezig gaat. Op de vorige school was dat totaal anders. 'Meneer..uhm.' Ik kijk op en zie een student met haar hand omhoog. 'Meneer Westerhof', zeg ik met een glimlach. 'Ik heb een vraag. Kunt u mij even helpen?' Ik knik en loop naar haar toe. Mijn gezicht dwaalt even af naar haar buurvrouw. Ik kuch. 'Wat was je naam ook alweer?' vraag ik fluisterend. 'Sabine', zegt ze een beetje giechelend. 'Aha! Ik moet echt nog even oefenen met die namen!', zeg ik lachend terwijl ik ze allebei aankijk. 'Wilt u opdracht 4 uitleggen aan mij en Anna?' Focus Luuk...Focus.Terwijl ik de opdracht uitleg, zie ik in mijn ooghoek Anna naar me kijken voor een paar seconden. Negeren, Luuk...Het is gewoon toeval. 'Ik snap het nu helemaal!', zegt Sabine ineens door mijn uitleg heen. 'Oh! Nou...,uhm. Dat is mooi, dan!', zeg ik met wat verbazing in mijn stem. Ik sta weer op en loop terug naar mijn bureaustoel. Het is tijd, zie ik. 'De les is voorbij. dames en heren. Hopelijk vonden jullie het een leuke, eerste les met mij. Ik zie jullie woensdag weer!' De studenten staan meteen op en pakken hun tas in. Druk in gesprek lopen ze in kleine groepjes het lokaal uit.

Opblaasxkrokodil
Internationale ster

opblaasxkrokodil schreef:
Ik zucht als meneer Westerhof bezig is met zijn uitleg over het nieuwe hoofdstuk. Ik snap er nu al niks van. Ik zie Sabine naast me ook al bedachtzaam op haar pen kauwen. Wanneer hij klaar is met zijn uitleg gaat iedereen meteen aan het werk, het is een moeilijk hoofdstuk en de hele klas staat behoorlijk laag op het vak. Voor het eerst in tijden hebben wij weer een normale leraar en een normale uitleg gekregen, dus dat werkt natuurlijk motiverend. Ik laat mij rustig achterover hangen, niet bereid om ook maar iets uit te voeren. Ik kijk naar het gezicht van Luuk terwijl hij de klas rond kijkt. Zie je wel dat hij me niet meer herkent, hij heeft me niet eens een seconde aangekeken. Wat boeit mij dat eigenlijk? Mijn aandacht wordt getrokken door Sabine die in één keer haar hand omhoog steekt. Ik zet grote ogen op en ik stoot haar aan. 'Doe omlaag, idioot!' sis ik, maar het is al te laat. Luuk is al onderweg naar onze tafel en begint ons na een tijdje de opdracht uit te leggen. Terwijl hij voor me staat begin ik weer met het bestuderen van zijn gezicht. Weer heeft hij mij geen blik waardig gegund. Wanneer de bel gaat spring ik op, stop ik al mijn spullen razend snel in mijn tas en luister ik naar Sabine die vertelt hoe knap onze nieuwe leraar wel niet is. 'Och, An! Ik denk echt dat ik verliefd geworden ben!' kreunt ze terwijl ze met haar handen wappert. Nog voor ik het lokaal uit loop kijk ik nog één keer naar achteren, recht in de ogen van Luuk.

GreenPeaceGirl
Landelijke ster

GreenPeaceGirl schreef:
Ik heb mijn blik gericht op de deur, waar alle studenten door heen lopen. Ik hou Anna een beetje in de gaten, terwijl ik mezelf van binnen vervloek. Ze kijkt recht in mijn ogen en ik in die van haar. Ik draai me om en voel mijn wangen verkleuren. Jezus, Luuk! Gedraag je, man! Het is een student. Dit kan ik mezelf niet weer veroorloven. De laatste keer ging het ook fout...Ik pak mijn spullen en neem ruim de tijd om het volgende lokaal te vinden.

Eenmaal aangekomen heb ik deze keer wél genoeg tijd om mijn les te kunnen voorbereiden. Alleen mijn hersenen werken niet mee. Anna...Anna...Ik zucht. Wat is er mis met mij? Mijn hoofd maakt overuren. Ik kan niet helder nadenken. Met moeite kan ik mezelf inhouden. Ik krijg het benauwd en besluit om het raam even open te doen. Ik draai mij weer om en schrik kort. Er wordt op de deur geklopt. Wie is dat nou? De volgende klas? Nee, dat kan niet. Daar is het te vroeg voor. Of...Anna? 'Kom maar binnen', zeg ik met een kleine aarzeling in mijn stem.

Opblaasxkrokodil
Internationale ster

opblaasxkrokodil schreef:
Ik sta in de pauze bij de automaat om een Mars te halen. Ik kijk ongeduldig naar het apparaat tot dat ding mijn Mars eindelijk vrij geeft. Terwijl ik de verpakking om mijn Mars weg haal loop ik tegen mijn mentor op. WAT IS ER TOCH MET MIJ AAN DE HAND? 'O sorry, mevrouw', mompel ik zachtjes. 'Anna!' roept ze vrolijk uit, 'jou had ik even nodig.' Ik kijk haar vragend aan terwijl ik de Mars langzaam in mijn mond steek. 'Waarom?' vraag ik al kauwend. 'Ik heb even naar jouw cijfers gekeken en zoals je weet sta je op dit moment op het punt weer te blijven zitten. Aangezien je vorig jaar ook al bent blijven zitten, kan dat dit jaar niet weer. Als dat gebeurt moet je een niveau lager of je moet van school af.' Ik stop met kauwen en ik zet grote ogen op, ik wist niet dat dit de consequenties waren. 'En nu?' vraag ik terwijl ik mijn papiertje verfrommel. 'Ik stel voor dat jij bijles volgt bij de vakken wiskunde en biologie, daar heb je de meeste onvoldoendes. Ik verslik in mijn laatste hap Mars en ik wapper met mijn hand voor mijn gezicht. Met bezorgde ogen klopt mijn mentor mij op mijn rug en overhandigt mij twee papieren. 'Ga maar even langs mij meneer Stolp en meneer Westerhof om te overleggen', zegt ze voordat ze weer verdwijnt in de mensenmassa. Ik had geen tijd om er tegenin te gaan.

Ik klop op de deur van lokaal C1.104 en ik wacht rustig op reactie. Ik heb besloten om eerst naar meneer Stolp te gaan, wiskunde kan ik sowieso niet meer ophalen. 'Kom maar binnen,' hoor ik een bekende stem zeggen. Het is niet de stem van meneer Stolp. Ik stop met ademen en ik kijk direct op het papier. 'Shit' mompel ik zachtjes in mezelf, ik dacht dat dit lokaal het lokaal van meneer Stolp was. Ik zucht, rol met mijn ogen en ik open de deur.

'Eh, hoi, meneer Westerhof?' vraag ik aarzelend terwijl ik een stap in het lokaal zet. Daar staat hij, hij kijkt me aan. 'Ik eh, moet van mevrouw Matthijsen bijles volgen om mijn cijfer op te krikken en ik moest dat met u overleggen...' Ik voel dat ik rood word en ik houd direct mijn mond.

GreenPeaceGirl
Landelijke ster

GreenPeaceGirl schreef:
Anna staat in de deuropening. Ze legt kort uit waarom ze er is. 'Dat is geen enkel probleem, joh! Je hoeft je er niet voor te schamen. Je bent niet de enige', zeg ik om haar op haar gemak te stellen. 'Heb je ook een cijferlijst mee?' Anna overhandigt het papiertje. Onze vingers raken elkaar aan. Het waren een paar seconden. Niet eens expres, maar toch. Wat voelde dat fijn. Een tinteling...die door mijn hele lichaam heen gaat. 'Oké, even kijken', zeg ik hardop. Ik probeer de situatie die net gebeurde te vergeten. Na een stilte waarin ik heb nagedacht hoe ik dit ga doen met Anna, zeg ik: 'Zal ik je twee keer in de week bijles geven? Aan jou de keus, want jij het moet het uiteindelijk doen. Eén keer mag natuurlijk ook. Dan krijg je wel minder snel resultaat.' Ik kijk in haar blauwe ogen en wacht op haar antwoord. In de verte hoor ik de voetstappen van studenten voor de nieuwe les. 'Weet je wat...', zeg ik snel. Ik pak pen en papier en schrijf iets gehaast op. 'Denk er maar even over na. Ik hoor het wel van je morgen', en ik overhandig haar het papiertje met mijn telefoonnummer erop. Mijn volgende studenten komen het lokaal zonder pardon het lokaal binnenstormen. Eén paar jongens en meisjes beginnen te fluiten. 'Haha, jongens. Erg grappig! zeg ik lachend. 'Jaloers?', grap ik eruit. 'Let maar niet op hun, Anna', en ik geef haar een klopje op het schouder. 'Zagen jullie niet dat ik even bezig was met een student? De volgende keer graag even buiten de deur wachten!'

Opblaasxkrokodil
Internationale ster

opblaasxkrokodil schreef:
Het gesprek ging compleet langs mij heen en voor een paar seconden kon ik niet ademen nadat onze vingers elkaar aanraakten. Ik kwam weer op de wereld nadat meneer Westerhof mij zijn nummer op een papiertje gaf. Ik bleef er naar kijken tot er andere studenten waren die het lokaal binnen kwamen en begonnen te fluiten. Meneer Westerhof ging er luchtig mee om en hij sprak ze aan waardoor mijn hoofd nog roder werd. Ik stop snel het papiertje weg en ik mompel een bedankje voor ik het lokaal uitbeen.

'Hé hallo, waar was jij?' hoor ik achter mij. Ik lach en ik draai me om naar Sabine terwijl ik mijn arm in die van haar haak. 'Ik moest even bijles regelen van mevrouw Matthijsen,' zeg ik met een zucht. Sabine blijft staan en kijkt me aan. 'Zeg me niet dat je bijles krijgt van meneer Westerhof.' Ik rol met mijn ogen en knik instemmend naar haar. 'O MY GOD ANNA!', schreeuwt ze uit voordat ze omhoog springt. 'Aaaah en ik weet dat je hem leuk vind en andersom!' Ik probeer haar de mond te snoeren en het te ontkennen door haar aan te vallen. 'Hou je mond,' sis ik. 'Daar is helemaal niks van waar!' Er loopt een student langs ons die nu les heeft van meneer Westerhof en van wie ik weet dat zij ook floot toen ze net het lokaal in liep. 'Hm, jullie vinden elkaar leuk en hij geeft jou zijn telefoonnummer? Goed om te weten.'' Ze loopt met een arrogante blik verder en ik blijf achter met een rood hoofd. Ik kom weer bij zinnen als ik merk dat Sabine mijn tas overhoop haalt om het nummer te zoeken.

GreenPeaceGirl
Landelijke ster

GreenPeaceGirl schreef:
Net zoals bij de vorige klas, stel ik mij kort maar krachtig even snel voor. De meeste studenten nemen niet eens de moeite om mij aan te kijken of in iedergeval te luisteren. 'Weet je wat. Ik probeer hier mijn best te doen voor jullie, maar ik krijg niks terug. Alsjeblieft, luister even. Wanneer het je niet interesseert kan je beter de les uitgaan.' Eén van de studenten staat op, geeft mij een boze blik en loopt het lokaal uit. 'Aan de einde van de les even terugkomen, hè!', roep ik haar na. 'Nog meer..?' Iedereen kijkt elkaar even aan, maar het blijft stil.

'Jullie krijgen deze keer nog geen huiswerk, maar de volgende keer wel!', zeg ik tegen de studenten. De meiden juichen en de jongens geven elkaar een high five. 'U bent de beste!' Ik lach hardop. 'Nou hup! Snel naar de volgende les, jongens!' Als iedereen zijn spullen heeft opgeruimd en uit de klas is verdwenen, ga ik bij de deur staan. Hmm...Dat meisje is niet meer teruggekomen en ik weet haar naam niet...Lekker voor de administratie straks. Ik pak mijn tas in. Mijn liniaal, een speciale digibord pen, kladpapier en werkboek liggen allemaal weer op hun plek. Er wordt geklopt op de deur. 'Ja?' en ik draai me om. Dat is het meisje die het lokaal zo uit was. 'Daar ben je al!', zeg ik met een glimlach. 'Ik wilde het even hebben over....' Ze laat me niet eens uitpraten. Ze praat zo door mij heen alsof ik niks ben. 'U hoeft niet zo tegen mij te doen, meneer...' Ik kuch en zeg: 'Meneer Westerhof.' Ze komt een beetje dreigend naar me toe. Ik zet een stap naar achteren. 'Misschien kunt u dat andere meisje verleiden, maar mij mooi niet! Ik zag wel hoe u keek naar haar en zij naar u, meneer Westerhof! Een beetje met grapjes haar verdedigen, zodat niemand het opmerkt. De korte aanraking die zogenaamd niks voorstelt.' Ik kleur een beetje rood. Hoe ga ik hier normaal op reageren? Dit moet niet fout lopen op mijn éérste schooldag. Ik laat dat studentje mij niet overhoop halen. Ik zet een stap naar haar toe. 'Moet je zelf eens even luisteren. Ik ben jouw docent en ik accepteer dit niet zo van jou. Niks van je stomme verhaal klopt, want ik ben hier nog maar een dag. Denk je dat ik meteen de eerste, de beste meid pak hier? Ik ben docent! Dat is waarvoor ik hier ben en niet als versierder. Als je nog eens zo durft te praten tegen mij, zorg ik ervoor dat je geschorst wordt.' Ik pak snel mijn spullen en loop expres tegen haar aan. Daarna ga ik het lokaal uit zonder om te kijken. Ik veeg met mijn hand over mijn hoofd heen. Ik voel zweet, gadver. Ik loop richting de jongens wc van de docenten en spoel mijn gezicht onder het koude water om. Ik laat een zucht gaan. 'Zware dag?' hoor ik naast me. 'Ja, dat kan je wel zeggen.'

Opblaasxkrokodil
Internationale ster

opblaasxkrokodil schreef:
'HOI MAM' schreeuw ik naar boven nadat ik de voordeur achter mij dicht heb getrokken. De dag op school zat er eindelijk weer op en ik ben van plan helemaal niks te doen. De rest van de dag hebben Sabine en ik niet meer zo veel uitgevoerd en zijn we naar de stad gegaan om wat te eten en te drinken bij de Hema. Ik vertel mijn moeder kort wat er gebeurd is op school en ik klem een boterham tussen mijn tanden die ik mee neem naar boven. Boven pak ik mijn tas uit en mijn blik valt op het papiertje van meneer Westerhof waar zijn telefoonnummer op staat. Meteen krijg ik geen hap meer door mijn keel en ik gooi mijn brood weg. Ik pakte het papiertje en houd mijn telefoon er naast om het nummer goed in mijn telefoon te zetten. Is dit wel goed? Mag dit wel? Ik ken hem letterlijk een dag...

Ik ga op mijn bed zitten en ik houd mijn telefoon stevig in mijn handen vast. WhatsApp? Sms? Bellen? Hoe moet ik hem in godsnaam benaderen!?
Ik open WhatsApp en ik begin me het typen van een bericht.

'Dag meneer Westerhof, ik heb uw nummer gekregen om nog mijn bijles door te geven dus daarom stuur ik u dit bericht. Ik wil graag twee keer in de week bijles volgen, ook omdat u aangaf dat u het beter voor mij zou vinden. Ik zal u daarna geen berichten meer sturen op dit nummer, ik wilde het alleen doorgeven. Ik gun u uw privacy. Met vriendelijke groeten, Anna van der Linden.'

Ik kan met alle zekerheid zeggen dat dit het vreselijkste bericht is wat ik ooit geschreven heb. Na tien minuten twijfelen heb ik besloten om het bericht te versturen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld