Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - The Outcast

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:

ORPG ft. the cool @LadyStardust

WARNING; Apocalypse gang shit

niet op topic reageren please

Ivan Sørensen
19

The wind outside is cold
Restless feeling in my soul
Tempting me to get away
But there's no place a man can go

You are the one,
Oh, how could you be so blind?
The devil prays
On runaways
He's never far behind

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:

Nah man u the coolest

Mako Ashford
19

Stone cold sober and stone cold sweat
Running down the back of my neck
To lose means trouble, to win pays double
And I got me a heavy bet

They say chances on the outside
Are looking very slim
I've been so lucky on the inside
I feel I'm going to win

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
Samen met haar beste vriend Theodore, wie eigenlijk alleen maar Teddy werd genoemd, zat ze tussen de rest van de gang. Wasrom ze zich hadden aangesloten bij het stel overlevenden was puur uit veiligheid. Met zijn tweëen werd overleven enkel moeilijker met de dag en raakten de kleine voorraden van goeden die ze hadden alsmaar sneller op. Nu ze een grotere groep hadden was het gemakkelijker overleven. De meesten waren echter bittere overlevers, onvrijwillig hun emotie voor anderen verloren door de hel die zich afspeelde rondom hen. Het was niets anders dan begrijpelijk, al kon Mako met geen mogelijkheid zeggen dat hetzelfde waar was voor haar. Al had de apocalypse haar wel zeker veranderd.
Een enkeling leek met elkaar te praten, al zaten de meesten stil, luisterend naar elk geluid wat zich afspeelde rondom hen. De verlaten loods waar ze zich schuil hielden leek veilig, al vertrouwde niemand het helemaal. Hier en daar stonden wat auto's en stonden enkele kratten gevuld met wapens, munitie, ingeblikt eten en water. De tl-buizen die het pand verlichtten werkten enkel door puur geluk en waarschijnlijk zouden ze vandaag of morgen moeten gaan vertrouwen op vuur om het gebouw zichtbaar te houdeb van binnen.
Michael, iemand wie de meesten eigenlijk wel zagen als de leider, voor hoever je een leider kon hebben in anarchistische tijden als deze, liep wat onrustig langs de voorraden. Een zachte trap die hij gaf tegen de jerrycans die gevuld zouden moeten zijn met bezine, was genoeg om de legen om te laten vallen. 'We need new gas.' Murmelde hij waarschijnlijk tegen zichzelf, al kon iedereen het horen. Zodra hij had gesproken draaide hij zich om, zich gekeerd tot de anderen. 'You,' hij wees naar Mako vooraleer hij zijn zin voortzette. 'And Teddy are gonna get that new gas.' Tegenspraak hebben en weigeren zou hen niet verder helpen, dus knikten ze beiden even voordat ze opstonden om weg te gaan. 'Oh yeah.. And take Ivan with you, he's good with weapons.' Ivan, ze kende hem amper, hem vrijwel nooit horen praten. De jongen over wie hij sprak zat dan ook buiten de groep, alsof hij geen behoefte had aan sociaal contact. Maar wie was zij om er iets van te vinden, zelf was ze ook niet gek op grote groepen. Traagzaam liep ze op hem af, gevolgd door Teddy. Naast Ivan bleef ze stilstaan, hem even aangekeken. 'You comin'?' Een kleine glimlach vertoonde ze de jongen, om toch nog een beetje vriendelijk over te komen.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Het waren hem en zijn broeder, die deze keer zijn afwezigheid laten blijken had door het kamp voor zonsopgang te verlaten. Zo was het altijd al geweest. Doch hij de leegte aan de andere zijde van de hoek die ze zich toegeëigend hadden, niet bepaald met teleurstelling bekeek, had het hem niet gebaat dat Nikolai het pand terzijde had gelaten. Beide deden wat ze wilden, zochten vaker een uitvlucht uit deze bekende omgeving dan dat ze de 'veiligheid' opzochten. Men noemde het een daad uit verveling. Hijzelf eerder een actie gebaseerd op gewoonte, omdat hij evenzeer als zijn broer niet al te veel banden met de rest van de groep aanging. Indien zij hun middageten langs een tafel aan het eten waren in gezelschap, had hij zich bevonden op het gesteente voor het venster en zich beperkt tot het checken van zijn wapens. De mace had hij in zijn handpalm geklemd gehad.
De knuppel voor zich op de wand gelegd, daar waar hij al zittende de veranderingen aan het wapen aanbracht. Een van de gevonden spijkers tussen zijn tanden geklemd, de andere op het hout gehouden onderwijl hij het met behulp van een hamer langs het prikkeldraad in het materiaal sloeg.
Een tweetal gedaantes hadden zijn zicht op zijn omgeving versperd. Hem laten opkijken naar hun verschijning zodra een stem weerklonk en ze afwachtend naast hem tot stilstand waren gekomen, hun blikken op hem gebrand. De reden hiertoe was voor hem onduidelijk. Hij kende ze niet, dan wel amper, en op hun namen na wist hij net zomin over hen als zij over hem. Haar glimlach maakte hem wantrouwig en ietwat ongemakkelijk. Hij keerde zich voor kort terug naar het wapen voor zich, de laatste spijker tussen zijn kaken weggepakt om deze ook in het hout te dringen. "Where you headin' to?" Hij fronste, desalniettemin zijn vraag snel beantwoord werd door de jongen die zich achter Mako bevond. "Getting some new gas. Supplies are runnin' low." Dat waarop hij wederom zijn hoofd ophief om hen een blik toe te werpen, al duwde hij zichzelf van de wand af om zijn plek voor nu achter te laten. "Hm. Sure." De mace wierp hij over zijn schouder, een mes jachtig in een holster aan de zijkant van zijn jeans weggestoken. De zin in het maken van nieuwe contacten had hij nergens in het bezit gehad, maar het idee van een trip buiten het kamp klonk goed in zijn oren, daarbij geweten dat hij wellicht een nieuwe voorraad sigaretten scoren kon bij een van de tankstations. Het zou grofweg kortzichtig zijn hier nee tegen te zeggen.
"Think we gotta take those jerrycans with us though." Hij knikte naar de verzameling waar hij Michael gefrustreerd zag staan, een kleine grijns van vermaak niet kunnen onderdrukken. "Unless you wanna come back empty-handed."

** Nikolai

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
Haar handen had ze wat nonchalant in de zakken van haar jas gestoken, gemerkt hoe Teddy op haar schouder leunde. De jongen torende redelijk hoog boven haar uit en niet alleen omdat Mako klein was. De jongen was gewoon lang, iedereen kon het zien. Hoe hij nog geen doelwit was geworden van kogels en walkers was toch zeker wel een wonder. Hoe ze de jongen had ontmoet was puur toeval, en toch hadden ze elkaars zijde niet verlaten sinds die dag. Mako was er niets anders dan dankbaar om.
Voordat ze antwoord kon geven op de jongen, was Teddy haar al voor. Waarom Ivan zo wantrouwig was begreep ze niet. Misschien kwam het door de apocalypse, en anders was het wellicht gewoon zijn persoonlijkheid. Het waren haar zaken niet. Hoe de jongen besloot om te gaan met sociaal contact kon haar niet minder schelen. Waarschijnlijk zou ze hem na hun opdracht niet meer spreken, geweten hoe hij en nog een andere jongen zich het liefst afgezonderd van de groep hielden. Waar de ander zich bevond was echter wel iets was Mako haarzelf afvroeg zodra ze echt opmerkte dat hij weg was. Het was een enigszins vreemd stel. Waarom ze zich bij de groep hadden gevoegd was een raadsel waar niemand een antwoord op leek te hebben, al was Michael blijkbaar bereid iedereen bij zijn bende te laten wie hem niet direct neerstak.
'Good point.' Sprak ze grinnikend, even over haar schouder gekeken om recht in het chagrijnige gezicht van de man te kijken. Rustig liep ze erop af. 'Michael, chill.' Normaliter wilde ze het liefst iedereen te vriend houden, maar elke kans die ze had om Michael dwars te zitten, nam ze aan. 'I have to chill? How about you start using your fucking brain for once?' Het was duidelijk dat haar opmerking binnen was gekomen op de manier zoals ze het bedoelde. 'No, I'm afraid the zombies will eat it once they realise I actually have one.' Lachend pakte ze twee jerrycans van de grond en zette ze een paar stappen achteruit, gezien hoe Michael afkeurend zijn hoofd schudde na het horen van haar reactie. Hier en daar hoorde ze mensen lachen en ze ging er maar gewoon van uit dat het om haar, lichtelijk brutale, antwoord was.
Na te hebben gezien dat Teddy ook een van de jerrycans oppakte, draaide ze zich om en begon ze richting de deur te lopen om het pand te kunnen verlaten. Of Ivan met hen meeliep kon haar vrij weinig interesseren, sinds Mako ervan overtuigd was dat ze het met hun tweeën ook wel zouden overleven. Het was niet alsof ze haar best wilde doen om bevriend te raken met de jongen wie niet eens bij de rest van de gang wilde zitten. Ze had geen hekel aan hem, maar om hem te zien als meer dan een vage kennis was teveel gevraagd.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
De sfeer in de opslagloods was verbitterd. Hij kon de ergernis van Michael nog van een afstand voelen, de spanning waargenomen in de kamer waar elke aanwezige de rest van de groep met verbazing aankeek onderwijl de man zich verloor in zijn frustraties. Zelf gaf hij het geen aandacht. Hij vond het zijn aandacht niet waard, het tot een verspilling van energie gezien om een poging te doen en hem te kalmeren. Hij was immers de oudste van de groep, in het begin van de dertig en daarnevens had hij zich ongevraagd tot leider gekroond, noch deze titel aan hem ontbrak. Het waren geen geschreven regels geweest, maar ze waren wel degelijk geldig en dat maakte dat het hem niet schelen kon, gezien al dat hij wilde hem al aan was komen vloeien.
Zwijgzaam liep hij achter het tweetal aan, zelf ook zijn handpalmen versperd met een paar jerrycans die hij tot zich eigende. Een beetje gegrijns zijn lippen laten sieren over Mako's opmerkingen. Het had haar schijnbaar net zomin gedeerd als dat hem het had gescheeld, schaamteloos haar humor losgegooid ondanks zijn furiositeit. Hij vond het vermakelijk.
De buitenlucht kwam hen zonder genade tegemoet. Kou voelen weerkaatsen tegen zijn handen, die hij voor even in zijn broekzakken glijden liet voor het opzoeken van het sigaretten. Gesleten vond hij het weer. Er een opgestoken met een oude aansteker, geklemd tussen zijn lippen om rook met zijn adem uit zijn longen weg te kunnen voeren. Het pakje hield hij hen voor, dan wel besloten een beetje beleefdheid te tonen desondanks hij niet graag zijn voorraden deelde. "Want a cig?"
Twijfel zag hij weerspiegelen in de blik van haar vriend. Voor hoe lang hij zich sterk leek te kunnen houden voordat hij een knik voortbracht en er een weggreep om deze verlangend aan te kunnen steken, hoe hij dan ook weerzin en mogelijk wat afkeer dacht te spotten. Enkele seconden haalde hij zijn wenkbrauw vragend op. Vervolgens liet hij het achterwege, zich gekeerd tot haar met de gedachte dat het hem gestolen worden kon hoe de jongen zich gedragen wilde. "What about you? Mako, right?"

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
Toch redelijk vrolijk verliet ze het pand. Vrijwel meteen voelde ze aan hoe het seizoen veranderd was van de aangename zomer zon naar de kou die een rilling over haar deed lopen. De groene jas, afkomstig van haar vader uit zijn tijd in het leger, was duidelijk niet langer voldoende om haar warm te houden. Toch hechtte ze te veel waarde aan het kledingstuk om het te verwisselen voor iets wat een slimmere keuze was voor de temperaturen die eraan zaten te komen. Het was enkele maten te groot, met ''born to kill'' redelijk groot, al dan slordig, op de achterkant geschreven met watervaste stift. Haar vader zag het als een grap en Mako vond het toepasselijk voor de wereld waarin ze leefden. Haar kleine, dunne gedaante paste niet bij de woorden die zo duidelijk op het kledingstuk geschreven stonden, wat het in haar ogen grappig maakte. Toch was het blijkbaar niet ontworpen voor temperaturen onder de lente-norm. Het zwarte shirt, de denim tuinbroek en de fysieke inspanning zouden haar warm moeten houden. Ze mocht dan ook van geluk spreken dat ze naar buiten werden gestuurd voor redelijk zwaar werk.
Ietwat verbaasd keek ze de onbekende jongen aan, vooraleer er een glimlach op haar gelaat ontstond. De reactie van haar beste vriend was echter minder enthousiast, geresulteerd in een por in zijn zij door Mako's elleboog. 'What do we say?' Vroeg ze hem lachend, de woorden herhaald die haar ouders en verscheidene basisschool leraren haar hadden geleerd als ze mensen vergat te bedanken. 'Yeah, thanks dude.' Hoorde ze Teddy met enige tegenzin zeggen. 'I'm not a fucking child, you know.' Duidelijk geïrriteerd werd Mako erop gewezen dat de jongen een hekel had aan de manier waarop ze tegen hem sprak. 'Than don't behave like one.' De blonde Amerikaan leek duidelijk niet geamuseerd en wendde zijn hoofd van haar weg om oogcontact te vermijden.
Even kuchtte ze, de ongemakkelijk situatie duidelijk gemaakt, al sprak ze er geen woord over. Ook Mako kreeg een sigaret aangeboden, die ze aannam na een van de jerrycans in Teddy's vrije hand te hebben geduwd. Na de sigaret aan te hebben gestoken met een aansteker die ze tot haar geluk vond in haar jaszak, keek ze even opzij naar de jongen met wie ze zo goed als nog niet had gepraat. 'Thanks. Yeah, you got it.' Wat rook blies ze uit, vooraleer ze de sigaret tussen haar lippen liet hangen en even om haar heen keek, zeker gemaakt dat er geen walkers te dichtbij kwamen. Al snel liet ze haar ogen weer vallen op de jongen. 'Ivan, buddy, I think we're gonna get along just fine.' Grinnikend bracht ze de woorden uit. Teddy leek het echter zijn nieuwe taak te hebben gemaakt om onvriendelijk te doen tegen de jongen, ditmaal door Mako's woorden bijna te onderbreken. 'So what's the nearest gasstation?'

Teddy

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
De glimlach op haar gelaat sprak voor zich. Zij die nog niet rookten voordat de chaos uitgebroken was deden dat nu wel, en dat enkel om het hongergevoel te onderdrukken. Voorraden waren schaars. Supermarkten waren al leeggeroofd, andere winkels waren daarmede binnen enkele weken na de uitbraak geplunderd en dat wat er te vinden was, was vaak niet genoeg om hele groepen te kunnen voeden. Het verbaasde hem niks dat ook zij het aanbod van een sigaret aannam. Het was immers de beste uitweg te overleven, zeker wanneer er niet bepaald veel eten in bezit was.
Zijn bezigheden had hij van haar vriend weggehaald, geen aandacht meer verspild aan zijn ergerlijke gedrag. "Hm-m." Zijn dankbaarheid was gedwongen en had geen waarde, de stugge ondertoon maar al te helder meegekregen nadat hij ze uitgebracht had. Bij haar was het een ander verhaal geweest. Ze praatte spontaan, bedankte hem vrijwel direct nadat ze een sigaret tussen haar lippen gestoken had en liet gegrinnik horen, dat wat de jongen aan haar zijde minder leek te kunnen waarderen als hijzelf. Ze werd onderbroken nog voor hij antwoord geven kon en een nieuwe vraag werd in de conversatie gegooid, doende dat het aan hem de taak was Ivan de mond te snoeren. Hij zuchtte.
"Think we gotta steal a car." Hij inhaleerde de rook, blies deze achteloos naar zijn linkerzijde waar hij de Amerikaan vinden kon. De geïrriteerde blik die hem toegeworpen werd nam hij met genoegen aan; hij had de boodschap overgebracht dat ook hij alles maken kon wat hij wilde en het spel net zo spelen zou, als hij hem hiertoe zette. Hij wendde zich van hen af. "Drive 'round town, see what we can find." De weg naar het dichtstbijzijnde tankstation was er geen die hij voor zijn beeld halen kon. Hij kende de omgeving niet goed en dat wat hij kende, bevond zich ver weg van hier. Hij dacht dat het de beste optie was die ze hadden.

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
'Oh yeah! Let's go steal a car.' Haar enthousiasme was ongeëvenaard, sinds iedereen gedurende de apocalypse het liefste klaagde over zijn of haar leven. Mako weigerde toe te geven aan de vreselijke omstandigheden waarin ze leefden, met al haar wilskracht vastgehouden aan haar persoonlijkheid van voor de hel. De sigaret had ze weggenomen van tussen haar lippen, om haar uitspraken nog enigszins verstaanbaar te houden. Met een brede glimlach had ze opzij gekeken naar Teddy, wie alles behalve vrolijk leek. 'Cheer up, Teddy, this shit's gonna be fun.' Een redelijk onoprechte glimlach vertoonde hij haar, puur bedoeld om haar te laten stoppen met haar pogingen tot het opvrolijken van de jongen. In tegenstelling tot haar beste vriend, was Mako graag buiten de loods waar de bende zich schuil hield van het gevaar van de buitenwereld. Haar leven in gevaar brengen voor de kick die het gaf was zeker iets waar ze niet bang voor was, ondanks de vaak afkeurende woorden van Teddy. Hij was een stuk voorzichtiger met zijn leven, alsof hij verwachtte dat de uitbraak ooit voorbij zou zijn en hij weer verder kon met zijn leven.
Enkele minuten verstreken en, net als haar beste vriend, hield Mako zich gedurende die tijd stil. Het was alsof alle auto's in de omgeving al gestolen waren, of simpelweg nooit bestaan hadden. Eindelijk zag ze er een paar staan. Geen van de voertuigen leken in geweldige staat, maar een nieuwe auto zouden ze ook nooit meer vinden. 'If money still had value, which one would you bet it on?' Hoorde ze het bekende stemgeluid van Teddy. 'Ten pounds on the pick-up.' Antwoordde ze, traagzaam op het voertuig afgelopen. Al redelijk snel stond ze stil, haarzelf omgedraaid om wederom naar de twee gedaantes te kijken. 'unless either of you thinks I'm wrong?'

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Een route naar een tankstation was een vraag die hij niet beantwoorden kon. Op welke auto hij echter zijn geld inzetten zou, als geld nog waarde zou hebben, was een vraag waar hij wel mee uit de voeten kon. De voertuigen waar ze na een tiental minuten tegenaan gelopen waren, waren voor hem lastig en toch evenzeer gemakkelijk in te schatten. Zij besloot haar gok te laten vallen op de pick-up die zich aan de andere zijde van de weg bevond. Hijzelf bleef bij de gewoonlijke gezinsauto die aan de rand van het asfalt geparkeerd stond en half schommelde in de berm, alsof ze zich mits niet geremd in een ravijn hadden gestort. Hij greens. "Twenty on the station-wagon." Haar gedaante volgde hij voor zich naar de pick-up truck, zelf stappen ondernomen naar het voertuig waar hij zijn zinnen op had gezet. Haar vriend volgde haar bedachtzaam. "I'mma go with the pick-up on this one." Zijn woorden minder vriendelijkheid uitgestraald als zijn gebaar om zijn vriendin te volgen, het idee gewekt dat hij slechts een uitvlucht van hem probeerde te vinden. Hij hief zijn wenkbrauw kortstondig wat geërgerd op, desalniettemin van hen weggekeerd zodat geen van hen het waarnemen kon. Het laatste wat hij hem gunde was zijn irritatie te laten blijken en het hem te geven als beloning van zijn gedrag.
Onverschillig maakte hij er een kleine competitie van, zijn hand op de portier steunend indien hij over zijn schouder naar Mako keek. "Let's start those engines and find out who'd win the jackpot, huh." Mogelijk deed hij het voor de lol, misschien ook om de jongen naast haar nog wat meer dwars te zitten, maar het mocht hem niet uitmaken. Roekeloos volgde hij zijn eigen uitspraak op. De plaats op de bestuurdersstoel ingenomen in het geabandonneerde rijtuig, om de sleutels in het slot een kwartslag te draaien.

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
Het was vreemd om aan te zien hoe de overblijfselen van een normale wereld nog verspreid waren door de steden, die nu verlaten lagen. Hoe het leek alsof iedereen plotseling verdwenen was en zijn of haar leven stil had gezet. Mako haatte het om erbij stil te staan, simpelweg niet willen denken aan de werkelijke tragedie die zich had afgespeeld en hoeveel levens er verloren waren gegaan.
Al gauw schudde ze de gedachte van haar af, doorgelopen naar het voertuig waar ze haar geld op had ingezet. Ivan leek een andere auto te hebben gekozen. 'Twenty?' Vroeg ze lachend, na opnieuw even achterom te hebben gekeken. 'That's a lot of money to bet on a losing car.' Een grijns vertoonde ze hem, vooraleer ze zich wederom keerde tot de pick-up. Natuurlijk koos Teddy hetzelfde als zij, kiezen voor de stationwagen zou hij nooit doen, puur om de jongen die hem voor was geweest.
De portier trok ze open, plaatsgenomen achter stuur. Even keek ze naar haar vriend, wie met zijn rug tegen de auto leunde, meer bezig geweest met zijn jachtmes dat hij overal mee naartoe nam. Geen woord sprak ze erover, sinds ook Mako wel merken kon dat hij geen zin had om te praten. De chagrijnige uitdrukking op zijn gelaat zei genoeg. Het stemgeluid van Ivan deed haar echter opkijken. 'You're gonna owe me some money, Ivan.' Chagrijnig gemompel hoorde ze van de Amerikaan vandaan komen, hier geen aandacht aan besteeds, het was toch niets wat ze werkelijk verstaan wilde. Met een kleine glimlach richtte ze zich op de sleutel van de auto, die ze vastpakte. Zonder te wachten draaide ze deze iets om vervolgens een veelbelovend geluid uit de auto te horen komen.

'I win.'

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Het vuil dat zich in het rijtuig verzameld had, was datgeen wat hij verwachten kon van een gezin. Een handtas was verlaten en liggend aan de voetzijde van de bijrijdersstoel. Kinderspeeltjes achtergebleven op de achterste rij met stoelen, daar waar hij zijn pupillen op vestigde door kort in de achteruitkijkspiegel voor zich te kijken, dan wel de kleine knuffels gespot op het stof, doorweekt met bloed. Enkele koffers dacht hij in de achterbak te kunnen spotten maar hier had hij geen zekerheid over, doch het hem niet deren kon. Men die met zijn gezin vluchtte had wel degelijk aandacht besteed aan dat wat noodzakelijk was. Daarmede ook de motor, omdat het van levensbelang was dat ze niet stil kwamen te staan op de weg met geen meter meer om te verstrijken, simpelweg omdat het hart van de auto het begeven had. Hij had zekerheid dat de gezinswagen starten kon.
Echter bleek niets minder waar te zijn. De paar keren dat hij de sleutel in het contact omgedraaid had, was er niet meer te horen dan het overslaan van het motorblok. Geen magisch geluid van de startende machine kwam in de atmosfeer terecht, slechts het geluid van verdoemenis. Hij zuchtte. "Damn it." Uit het raam gekeken naar daar waar Mako haar plaats in de pick-up had gevonden en triomfantelijk deze motor draaien liet, wetende dat ze de weddenschap gewonnen had. Hoofdschuddend stapte hij uit. "Too bad money ain't a thing no more, hm." Hij liet er voor even een lach vanaf komen, zelf ook naar haar gekozen voertuig gelopen om aan de metalen buitenzijde van de portieren zijn gedaante te laten steunen. "Though, I demand to get the losers' price, second best. I'm ridin' shotgun." Technisch gezien had haar vriend de competitie niet eens vergezeld en daarbij de derde plek en laatste plek verdiend, voor hem betekenend dat hij in de buitenlucht zitten mocht en zich in de achterbak vestigen kon. Dat was immers net zo eerlijk, of niet soms?

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
Een vrolijke lach bracht haar overwinning voort. Het kwam niet vaak voor dat ze iets won in deze tijden, dus als er iets was wat ze winnen kon, dan was ze er ook blij om. 'Yeah, I'd be rich.' Lachend vertelde ze het de jongen, wie inmiddels buiten de pick-up stond. Hoe het kogelijk was dat het roestige voertuig won over een gezinsauto was vreemd, al stelde ze geen vragen. Misschien stond het universum voor een keer aan haar kant.
Teddy leek zijn opmerking te horen, vrijwel meteen protest uitgebracht. 'The fuck you are. If anyone gets second place, it's me.' Een zachte zucht bracht ze uit. Het was duidelijk dat Teddy een hekel had aan Ivan, maar om het zo duidelijk te maken was wat onnodig. 'Teddy please, you didn't even try to win.' Haar humeur verging er niet onder, grinnikend tegen de jongen gepraat. 'No, because you claimed the car.' De irritatie die ze voelde tegenover de Amerikaan verborg ze zo goed mogelijk, al veranderde haar stemgeluid iets. 'Yeah. My car, my rules. You're gonna have to sit in the damn back.' Nog voor hij iets kon zeggen trok ze de portier dicht. 'Ivan, my friend, take your loser's seat.' Het raam in de portier naast haar, deed ze omlaag, gekeken naar de Amerikaan. 'So we can fucking leave.'
Geïrriteerd liep de blonde jongen naar de achterkant van het voertuig, in de achterbak gesprongen na alle jerrycans erin te hebben gegooid. Wat hem zo irriteerde aan Ivan was haar een vraag waaroo ze maar ak te graag een antwoord wilde hebben.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
De jerrycans mikte hij in de achterbak, de sigaret tussen zijn lippen weggepakt om deze tussen zijn vingers te laten rusten. "You'd be twenty dollars closer to millionaire." Een grijns liet hij zien. Het vertrek van haar vriend naar de achterbak gebeurde wat tegenzinnig, zijn weerzin duidelijk gemerkt bij het woordspel dat tussen hem en Mako voortgezet werd. Hijzelf bemoeide zich er niet mee. Hij wachtte af wat de uitkomst was, nam haar uiteindelijke reactie aan en opende hierbij pas de portier. Ervoor wilde hij zich niet mengen in hun discussie. Gewoonweg omdat hij de irritaties hoog genoeg op vond lopen tussen hem en de jongen, en misschien omdat het hem ergens vermaakte te zien dat ze er enigszins door tegen hem uitviel. Door zijn mysterieuze, ergerlijke bui vond hij het meer dan verdiend.
Zijn naam was hij wel te weten gekomen wanneer hij de laatste klanken hoorde vervagen in de omgeving, en zichzelf de bijrijdersplek toe-eigende door er plaats te nemen. Teddy. Nergens als een naam die hij bij hem passen vond; het benoemde hem te lief, alsof het een klein onschuldig kind was.
"I like your friend." Sarcastisch rolde het over zijn lippen, naar buiten gekeken door het venster. Hij rolde het raam naar beneden, zijn arm op het beetje metaal bij de opening laten steunen om vervolgens een hijs te nemen. "What's his problem?" Het idee dat zij wist wat er met hem aan de hand was had hij niet, maar hij wist wel dat het hem dwars begon te zitten. Het zou niet lang meer duren voordat hij tegen hem uit zou schieten. De vraag was of het uit woede zou zijn, ergernis of uit het feit dat hij het zat was iets te verduren waarvan hij het doel niet wist.

LadyStardust
YouTube-ster

LadyStardust schreef:
Nogmaals draaide ze de sleutel iets om, de auto ditmaal gestart om werkelijk te kunnen vertrekken. Iedereen zat in het voertuig, dus reden om nog te wachten had ze niet. 'I'll take anything to get me closer to a million.' Gegrinnik liet ze erbij los, gedaan alsof haar argument met Teddy nooit plaats had gevonden. Ze weigerde toe te geven dat de iongen haar soms op haar zenuwen werkte. Hij was een te goede vriend om het hierdoor te laten verpesten.
'Yeah, he's very fond of you too.' Het sarcastische keerde ze terug, geen woord gemeend van haar uitspraken zoals de jongen naast haar dat ook niet deed. Het voertuig bracht ze tot beweging, de legale snelheid al vrij snel overschreden. 'I don't know. I'll let you know once I've figured it out.' Haar ogen bleven hamgen bij de weg voor haar, haar best gedaan om alle obstakels te vermijden, wat haar nog best aardig verging.
Na een kleine stilte voorbij te hebben laten gaan, begon ze opnieuw te spreken, niet gewild om het gesprek te laten eindigen op iets zo negatief als Teddy's humeur. 'So, where're you from? Because I refuse to believe you're American.' Als hij dat wel was geweest had hij beter overweg gekund met Teddy, daar was ze heilig van overtuigd. Voor even keek ze opzij naar de jongen, voordat ze haar blik weer verplaatste naar de weg en de omgeving rondom hen, zoekend naar een tankstation.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Vermaakt keek hij voor zich uit. "What's not to like." De ironische ondertoon die ze hem gaf, gaf hij haar terug en wel voelend hoe eens om de zoveel tijd Teddy's blik door de ruit achterin de auto bij hem bleef haken. Hij hoefde er niet voor over zijn schouder te kijken om door te hebben dat hij hem in de gaten hield. Dat wantrouwen kon hij hierbij des te meer terugverwachten, al was dit ook gebeurd zonder het hele voorval; hij vertrouwde mensen niet zo snel.
De mace zette hij op de grond tegen het dashboardkastje. Het voertuig kwam in beweging, rijdend over de verwaarloosde straten van de stad. Hijzelf bleef zich verliezen in al dat om hem heen en kreeg wat verstrooid mee waar ze over praatte, doch hij wel de moeite ondernam op te kijken zodra hij dacht haar stemgeluid weer te horen. Zijzelf leek ook niet te weten waar het over ging. Precies als zijn verwachtingen, al liet hij dat buiten het gesprek vallen.
Dat ze zich zijn afkomst echter afvroeg was geen vraag waar hij zich op voorbereid had. Hij had nergens geweten dat het van hem afstraalde of op hem aan te merken was dat hij niet oorspronkelijk Amerikaans was, maar klaarblijkelijk was het aan hem te horen geweest ofwel had ze goed oog voor zijn interesse in het landschap. Hij was dan wel vaak geneigd om zich heen te kijken alsof het de eerste keer was dat hij deze omgeving gezien had. Dezelfde grijns van net bleef plezierig staan. "It's that obvious, huh." Hij vroeg zich af waaraan ze het opgemerkt had, omdat hij zich voor zijn gevoel aardig van zijn accent af had gewerkt.
"I'm from Norway."
Hij blies de rook uit het raam en keek nonchalant aan hoe het verdween in de luchtstroom, die door de snelheid van de pick-up aan hen voorbijtrok. Hij was al sinds zijn achtste in dit land te vinden, maar de details noch de rest van het verhaal verzweeg hij kil. Het waren haar zaken niet.
"Guess you and Teddy in the back are native Americans?" Zijn mondhoeken trokken wat verder omhoog. "At least he is. No doubt."

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld