Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~ I can’t do this anymore.

XSapphireee
Landelijke ster

xSapphireee schreef:
Dit verhaal bevat grof taalgebruik.

Met

Aurora Rose ~ Prinses van Schotland ~ 23

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:

Fabio John Syverson

begin komt in volgende bericht

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
De drukte in de haven van Irvine viel erg mee. Waarschijnlijk had het te maken met het feit dat de meeste mannen zich op het moment in de kroegen bevonden in de stad. Zo ook de bemanning van Fabio en Fabio hemzelf. Al konden ze niet lang blijven, morgenochtend vroeg was het plan om weer te vertrekken en dus moesten ze zorgen dat ze vannacht op tijd weer terug zouden vertrekken naar het schip om nog wat te kunnen slapen. Vanaf morgen hadden ze weer een lange reis voor de boeg. Op het moment bevonden de mannen zich in Schotland en het plan was om als volgende locatie naar de haven van Gent te gaan. Deze reis zou nogal een paar dagen duren wat hopelijk betekende dat ze onderweg een schip zouden tegenkomen die ze konden kapen, hopelijk zouden ze wat goud krijgen wat ze dan meteen om konden wisselen voor munten in de haven van Gent. Al waren dit allemaal zorgen waar Fabio zich pas vanaf morgen druk voor hoefde te maken. Voor nu genoot hij van de bier en de hoeren in de kroeg waar hij was. Dit zou de laatste keer zijn voor een langere tijd dat de bemanning kon genieten van de vrouwen dus liet Fabio zijn mannen er zo lang mogelijk van genieten. Uiteraard genoot hij er zelf ook van, het was niet puur en alleen voor zijn mannen.
Na een paar uur vond Fabio het dan toch genoeg geweest, het was uiteindelijk dan toch tijd om terug keren naar hun sloepen zodat ze weer naar hun schip konden. “My men!” Riep Fabio door de kroeg terwijl hij zijn drinken hard op de houten tafel sloeg. “It’s time to get back to our ship.” Kondigde hij aan wanneer hij de aandacht had van zijn mannen. Er was wat gezeur en gekreun te horen maar daar deed Fabio niks op uit, hij en zijn mannen wisten wie de kapitein was en dus wie zei wanneer het tijd was om te gaan. Gezamenlijk keerde ze terug naar de haven. Er waren niet veel mensen, gelukkig was het rustig. Langzaam maar zeker verzamelde alle mannen zich over de verschillende sloepen die aangelijnd waren.

XSapphireee
Landelijke ster

xSapphireee schreef:
Aurora holde de poorten van het kasteel uit in het holst van de nacht. Ze kon het niet meer aan. Alexander behandelde haar als een stuk vuil en Aurora kon het niet meer aan. Ze trok een cape over haar haren en ging richting te haven. Er moest een schip zijn waar ze op kon. Er moest iemand zijn die haar zou kunnen helpen. Misschien kon ze naar Portugal of Frankrijk. De roodharige prinses zag een schip waar een aantal mannen rond stonden en het heel alsof ze binnen kort zouden vertrekken. De prinses veegde haar tranen weg en kreunde van de pijn terwijl ze naar het schip stapte. Ze had nog steeds pijn van de klappen die ze had gekregen de vorige avond en dat was dan ook de druppel die de emmer deed overlopen. Deze keer had Alex haar geprobeert te wurgen in zijn dronke bui. Haar nek deed zeer en smakkend naar lucht holde ze naar een van de mannen toe. “Where is your captain?” vroeg ze vluchtig en de man wees naar een schim. “Please help me, let me board your boat and I shall pay you,” zei ze wanhopig. Deze mensen zouden haar toch wel helpen. “I have a gold and jewels... I can offer you gemstones, please just help me leave this horrible place...” bedelde ik.

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Ondertussen waren 2 sloepen al terug naar het schip vertrokken. Nog 3 sloepen te gaan, rustig stapte zijn mannen in, één voor één. Fabio keek toe om zeker te weten dat al zijn mannen op de sloepen kwamen en dat alles goed ging, dan zou Fabio uiteindelijk met de laatste sloep vertrekken. Het was nogal donker, er waren een paar lantaarnpalen die de haven verlichte maar behalve dat was er niet veel aan licht. De zon was dan ook al een paar uur onder, het zou zelfs al weer een paar uur zijn voor deze weer omhoog zou komen. Veel slaap zouden de piraten dus niet krijgen maar hopelijk was het genoeg voor ze.
Fabio sloot zijn ogen en genoot even van het geluid van de zee gemixt met mannen die je nog kon horen genieten in de kroeg. Het geluid van de zee klonk altijd zo mooi was Fabio van mening. Voor hem was de zee zijn huis, dus alles wat hem aan de zee deed herinneren inclusief het geluid, de geur of het gevoel van op een schip zitten die over de zee vaarde, dat en meer gaf Fabio het gevoel van thuis zijn, het gaf hem een huiselijk gevoel een soort veilig gevoel. Al was je nooit veilig op zee, er waren zoveel dingen daar op zee die konden gebeuren. Je schip kon gekaapt worden, je kon in een storm raken wat je einde kon betekenen als je niet goed voorbereid was, als je uit je voorraad raakte had je ook een groot probleem en dan al helemaal als je niet in de buurt was van een haven. Genoeg gevaren lagen er dus op zee, dit stopte de bemanning niet van de zee op te gaan. Iedereen wist dat het leven van een piraat een risico was maar dat interesseerde hen echt niet.
Terwijl Fabio genoot van het geluid van de zee hoorde hij een stem achter hem die haast tegen hem leek te praten. Hij opende één oog en draaide zijn hoofd bij. Hier stond inderdaad een vrouwelijk figuur tegen hem te praten. Fabio draaide zich bij tot de vrouw. Lang rood krullend haar kwam onder haar cape vandaan te komen, haar stem klonk alsof ze bang en in paniek was. Verward bekeek Fabio de vrouw van top tot teen. “These are big things you are promising, how can I be sure I can trust you?” Fabio sloeg zijn armen over elkaar. De vrouw moest ten einde raad zijn als ze een groep piraten aansprak, of het moest een val zijn voor de mannen. Het was moeilijk te zeggen maar als ze echt zo goed betaalde als dat ze claimt dan was het zeker waard om te overwegen de vrouw te vertrouwen en dus te helpen.

XSapphireee
Landelijke ster

xSapphireee schreef:
“Aurora,” zei ze en stak haar hand uit met een zak die ze aan hem gaf. “Ten thousand gold coins...” zei Aurora en keek hem aan. “I will give you the rest when you have taken me away from here and have kept me safe on the way,” voegde ze er nog aan toe. “Please help me, I can’t do this anymore...” zei de prinses. Aurora haalde de cape van haar hoofd om haar rode haren en de lange blauwe plek in haar nek in het licht te brengen. Ze keek hem smekend aan en klom zonder verder iets te zeggen over de rand een sloep op. Hij moest haar vertrouwen, hij moest haar helpen. Ze kon hier echt niet langer blijven en hij was haar enige hoop. De prinses wist dat dit haar enige kans was en als ze terug zou gaan... Alex zou haar vermoorden. Ze had het lang genoeg volgehouden met Alexander en nu zou het eindelijk voorbij zijn. Aurora ging zelfverzekerd zitten. Zonder na te denken staarde ze voor zich uit en hoopte dat de kapitein haar niet van de sloep zou gooien.

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Het leek allemaal erg snel te gaan. Voor Fabio het wist had hij een zak met geld in zijn handen en was de vrouw, die bij de naam Aurora ging, in één van de sloepen gestapt. Zijn mannen keken hem verwarrend aan, al was Fabio net zo verward als de rest van zijn mannen. Voor hij hen het commando gaf om te vertrekken naar het schip keek hij naar de inhoud van de zak in zijn handen. De zak voelde zwaar aan maar toch, voor het te laat was en hij de vrouw definitief op zijn schip zou hebben wou hij kijken wat er in de zak zat. De inhoud leek inderdaad gevuld te zijn met munten. Met een peinzende blik keek hij nog even naar de vrouw. Hij had de blauwe plek gezien die ze om haar hals had, het leek er dus op dat ze inderdaad zijn hulp nodig had. “It’s alright, bring her to the ship, she is.coming with us.” Gaf Fabio het commando en zo vertrok de ena laatste sloep waar de vrouw op was geklommen. Al had hij haar toegelaten op haar schip, hij zou zeker ervoor zorgen dat ze ten aller tijden in de gaten zou worden gehouden en ze zou zeker niet boven zijn bemanning gaan. Al had ze hem verteld dat hij dubbel betaalt zou krijgen als ze veilig aankwam bij een andere locatie, als de keuze er op aankwam om zijn bemanning te beschermen of haar, dan was de keuze voor Fabio erg makkelijk.
Fabio nam plaats op de laatste sloep om te vertrekken naar het schip. Het was een paar minuten roeien maar gelukkig was dit niet iets wat Fabio zelf hoefde te doen. Een paar mannen van hem begonnen hard te roeien richting het schip. Na een aantal minuten waren hun ook aangekomen, de laatste mannen. “Alright, Ben, John and Leon, clean up these launches before you go to sleep.” Riep hij naar drie van zijn mannen toe. “If you need men to help you, ask them.” Voegde hij toe. Zijn ogen vielen op de vrouw die op zijn schip was gekomen, voorzichtig liep hij naar haar toe. “You can sleep with the rest of my men over at the crew’s quarters.” Vertelde hij haar. Daarna begon hij naar zijn eigen kajuit te slapen, Fabio was moe en klaar om naar bed te gaan zodat hij morgen op tijd kon opstaan om te vertrekken.

XSapphireee
Landelijke ster

xSapphireee schreef:
Aurora trok haar wenkbrauwen open liep achter de man aan. Gelukkig had ze een dolk bij zich want het leek niet veilig zonder een wapen. “Excuse me?!” zei ze kwaad. “I will not sleep between your horny men, do you think I would run away from my own husband and pay you for your men to rape me? Everyone knows pirates love to kidnap and rape women and don’t even get me started on their habits with th whores.” Aurora greep naar zijn schouder en versnelde haar stap om voor hem te staan. In de deur opening naar zijn kajuit zette ze zichzelf sterk neer. “I am paying you a lot, so I will be sleeping where it is safe,” zei Aurora vastberaden. “You cannot just take my money and shove me in some room with disgusting men who smell like beer. I am a prinses and I do no wish to be treated like some piece of dirt.” Aurora voelde zich zo sterk en de adrenaline gaf haar nog meer kracht. Helaas vergat ze op haar woorden te letten en zei snel: “Well, figuratively speaking every woman is a princes right?” Nu werd Aurora wel nerveus maar hopelijk zou hij naar haar luisteren... Hij kon haar makkelijk over boord gooien maar hij zag er niet uit als iemand die zoiets zou doen... Hij was vreselijk aantrekkelijk eigenlijk.

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Fabio hoorde de commandes die de vrouw achter haar maakte, al nam hij ze niet serieus. Ze zou gek zijn als ze dacht dat ze zulke commandes kon maken op zijn schip en er nog levend af te komen. De meer ze er over doorging de meer Fabio merkte dat hij nogal geïrriteerd werd maar waar het hem echt te gek werd was wanneer ze voor hem ging staan in zijn deuropening en hem ervan weerhield zijn kajuit in te gaan. “Look you little brat..” Begon hij, aan zijn stem was duidelijk te horen dat hij genoeg van haar had en al haar commandes naar hem toe. “I do not care if you are an actual princess or all women are princesses in your mind..” Hij pakte haar bij haar arm vast en gooide haar uit de deuropening, met zijn lichaam draaide hij weer naar haar toe. “But you do not get to command me on where you get to sleep.. my men had their fun with the whores tonight but if you are still worried..” Fabio draaide zich bij tot de bemanning die op het dek stond. “I do not want anyone to touch this girl, she is under my protection and if anyone harms her, you will hear from me” Riep hij over het dek. Na dit beval richtte hij zich weer op Aurora. “Now you can sleep safely..” Hij liep zijn deuropening in en draaide zich nog om naar de vrouw. “And do not think you can make commands like that on my ship again or it will be the end of you” Waarschuwde hij haar. Niemand vertelde Fabio hoe het er aan toe ging op zijn schip, zelfs niet als ze hem goed betaalde. Al was Aurora echt een prinses, dat zou voor Fabio niks uitmaken, ze was nu op zijn schip en niet in haar kasteel gevuld met mensen die haar bediende. “Anything else?”

XSapphireee
Landelijke ster

xSapphireee schreef:
Aurora keek hem angstig aan en knikte vluchtig toen hij haar vertelde dat ze veilig kon slapen. “If anyone touches me you will not be getting more gold and diamonds,” zei Aurora nog snel. “Look, captain... I am not trying to get killed, but I fled my own husband after getting chocked and your men look... Well, they look rough, like pirates obviously. I am alone, as a woman, on a ship filled with men. I have a single dagger on me to protect myself and no guarantee that you will not touch me. I’m sorry if I have insulted you but I do not feel safe. I understand that you are tired and I can do some work on the ship to repay you some more...” stelde ze voor. “Have it as you wish. Goodnight captain, I shall see you in the morning to discuss my tasks.” Aurora boog en draaide zich om. De prinses trok haar cape over haar haren en schudde haar hoofd. Misschien was dit toch niet zo’n goed idee... Alhoewel, ze kon niet langer bij Alexander blijven en dit kon niet erger zijn, toch?

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Het leek erop dat Aurora het door had wie hier de baas was, dus zij niet. Fabio liet zijn blik op Aurora liggen. “You better keep that dagger to yourself” Mompelde hij, als hij morgen één van zijn zijn dood zou vinden door haar, dan was Fabio zeker nog niet klaar met haar. Aurora hoefde niet veel te doen voor Fabio om op haar sterfbed te komen, daar zou ze misschien nogal snel achter komen. “And don’t bow to me, I am not some royal scum” Dat was het laatste wat hij zei voor hij de deur tussen hen sloot. Fabio zuchtte diep, hij nam plaats op de stoel die in zijn kajuit stond en gooide de zak met munten op het bureau voor hem. Nogmaals zuchtte hij diep, met een peinzende blik keek hij voor zich. In zijn gedachten was hij druk bezig met of dit wel de juiste keuze geweest was, Aurora toelaten op zijn schip. Het leek er nu al op dat hij zijn handen vol zou hebben aan haar. Na een paar minuten op zijn stoel gezeten te hebben om na te denken over alles besloot hij zich maar klaar te maken voor bed. Hij was niet veel verder gekomen in zijn gedachten maar hij was nu ook te moe om er te lang over na te denken. De piraat trok zijn kleding uit en hing deze over zijn stoel. Zonder enige vertraging kroop de man zijn bed in en viel langzaam in slaap terwijl hij luisterde naar het geluid van de golven die tegen de boot aankwamen.

XSapphireee
Landelijke ster

xSapphireee schreef:
Aurora liep naar de slaapruimte en nam een leeg bed in de hoek. Slapen kon ze niet en ookal raakte niemand haar aan, ze voelde zich toch bekeken. De prinses sliep dan ook met het dolk in haar hand en na twee uur sloop ze de ruimte al weer uit. Ze wist wel dat ze naar de kapitein moest luisteren maar ze voelde zich echt niet veilig. Het roodharige meisje sloop door de gangen en dacht na. Hm, hopelijk zou hij haar niet afmaken... met de deken om haar naakte lichaam trok Aurora de deur van de kapitein’s kajuit open en sloot die achter haar. Ze ging op de grond, gerold in haar deken, liggen en viel daar dan ook in slaap. Aurora had een aantal nachtmerries en werd tussen door wel wakker maar sliep verder goed. Zolang ze voor de kapitein wakker werd zou ze niet in de problemen raken.

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Gedurende de nacht had de kapitein wat geluiden gehoord, al was hij te moe om op onderzoek uit te gaan wat het was. Aangezien hij nog half aan het dromen was had hij überhaupt geen idee of het iets was of dat het een droom was. Achteraf gezien had hij wakker moeten worden want in de ochtend zag hij een figuur op zijn vloer liggen. Het duurde niet lang voordat Fabio erachter kwam wat of wie het was. Door de rode krullen was hij meteen weer herinnerd door de evenementen van gisteravond. Hij kon niet geloven dat ondanks alles van gisteravond hij haar hier nog steeds op zijn vloer aantrof. Zonder enige twijfel stapte de piraat uit zijn bed en liep naar het figuur toe wat nog leek te slapen op zijn vloer. Met zijn hand tilde hij haar op bij haar arm. “Are you fucking insane?” Hij wist dat hij zichzelf niet in de hand kon houden. Woedend sleurde hij de vrouw aan haar arm, hij trok haar mee over de grond het dek op waar hij haar op de vloer gooide. “I thought I was pretty fucking clear in what I said last night..” Riep hij uit. Met woede stampte hij terug zijn kajuit in, hier pakte hij een zwaard en liep het dek weer op. Er waren al een paar mannen op het dek die alles zagen gebeuren. Zonder nog maar na te denken zette Fabio het zwaard aan de nek van Aurora. “I don’t need double the payment, the first one was enough.. sure the second would be nice but not worth it if you keep acting like this.” Zijn ogen waren hevig op haar gefixt, hij voelde de woede door zijn lijf gieren. “I don’t need you, you need me! So maybe you should have listened because now it is too late” Waren de laatste woorden die hij sprak voor hij zijn zwaard terug hield om deze uiteindelijk door haar torso te steken.
Al ging dit niet door, helaas voor Fabio. Iemand van zijn bemanning riep voor Fabio om te stoppen. “She has to learn, give her one more chance!” Vervolgde de man. Fabio lagerde zijn zwaard en keek de man aan. “I am not going to give her chance after chance when my first warning was very clear.” Riep Fabio met woede naar de man terug. “Captain, get dressed, meanwhile I’ll talk to her.” De man liep langzaam op Aurora af en knielde naast haar neer. Met een diepe zucht draaide Fabio zich om en liep zijn kajuit in. “Don’t worry about Fabio..” Hoorde de kapitein nog voor hij de deur dicht deed van zijn kajuit.

XSapphireee
Landelijke ster

xSapphireee schreef:
Aurora schreeuwde het uit van de pijn toen ze op het dek werd gegooid en kroop angstig in elkaar. Als een bang hert keek ze met haar bruine ogen naar de kapitein. Alles gebeurde toen zo snel en ze zag haar leven al voor haar ogen flitsen. Gelukkig kwam een van de mannen tot haar redding en plots leken de bemanningsleden zo erg nog niet. “Thank you, sir,” zei Aurora zacht en krabbelde overeind. Tranen stonden in haar ogen en Alexander was lang niet zo erg als deze kapitein. Ja, hij had haar meerdere malen geslagen en geprobeerd te wurgen maar ze had nog geen zwaard tegen zich aan gekregen. “How long untill we reach land again after we leave?” vroeg Aurora toen aan de man. “A week or so, depending on the speed and the waves...” zei de man die zich toen voorstelde als John. “I am so sorry, John. I will learn. Please just talk to him, I don’t want to die... I am just so scared.” Aurora wist niet goed wat ze met de situatie aan moest en ging op een ton zitten. Daar zou ze dan ook blijven om niet in de weg te lopen. Het was best als ze de kapitein niet zou storen.

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Zuchtend zette Fabio zijn handen op zijn bureau. Nog steeds niet gekalmeerd door Aurora begon hij door zijn kajuit te ijsberen. De vrouw dacht werkelijk dat ze alles kon maken zonder dat er gevolgen voor kwamen. Als ze niet snel leerde dat dingen hier anders verliepen dan zou het haar leven kosten, dat kon Fabio haar sowieso garanderen. Fabio had weinig geduld, dit wist zijn bemanning en elke andere piraat die zijn naam kende. Het was dan ook al wel een tijdje geweest dat iemand zijn geduld zo erg had uitgeprobeerd, het was al lang geleden dat deze kant van hem naar boven gekomen was maar de manier waarop Aurora deed zorgde er gewoon voor dat Fabio zijn woede niet meer in controle had. Na een tijdje in zijn kajuit heen en weer gelopen te hebben begon Fabio dan toch maar met zich om te kleden. Eenmaal aangekleed zette hij zichzelf zuchtend neer in zijn stoel. Kort daarna klonk er een klop op zijn deur. Hier had hij dus geen zin in. “Come in.” Zuchtte hij. Door de deur kwam John, de man die hem er net van weerhouden dan Aurora voorgoed te beëindigen. “What is it?” Snauwde Fabio. John kwam naar binnen lopen en deed de deur achter hem dicht. “Captain, you have to understand not everyone knows how you work and things work around here.. just give her some time.” John deed echt zijn best de vrouw goed te praten. Met opgeheven wenkbrauw keek Fabio hem aan. “I do not have time to let her get used to shit around here, if she doesn’t change her ways fast.. then I’ll make sure she doesn’t bother me anymore.” Het was zo simpel als dat.
John kon niet meer antwoorden aangezien er buiten ineens voor Fabio geroepen werd. Op het dek waren er duidelijk meerdere mannen voor Fabio aan het roepen. Zonder nog enig woord met John te spreken liep Fabio zijn kajuit uit. Daar werd hem meteen een verrekijker in de handen gedrukt. “There is a launch coming for our ship with guards of the castle.” Vertelde iemand van de bemanning hem terwijl ze samen naar de rand van de boot liepen. Fabio keek door de verrekijker en daar was inderdaad in de verte een sloep te zien die hun kant op kwam, erin zaten inderdaad bewakers die kleding aanhadden met daarop duidelijk het familiewapen van het kasteel van Schotland. “I do not care about what they want, we have to leave now before they come aboard this ship.” Fabio drukte de verrekijker terug in de handen van Stephan, de man van zijn bemanning. Zodra Fabio aangaf dat ze vertrokken begon elk man bezig met zijn taak, iedereen wist wat hem te doen stond om te zorgen dat ze zo snel mogelijk weg kwamen van hier. “If the royals send guards, it can’t be anything good..” Mompelde Fabio naar Stephan terwijl het schip langzaam maar zeker vertrok.

XSapphireee
Landelijke ster

xSapphireee schreef:
“Oh no...” fluisterde Aurora tegen zichzelf. Alexander had natuurlijk door dat ze weg was omdat hij wakker zou zijn geworden in een leeg bed. Vluchtig liep Aurora naar de slaapkamers en kleedde zich aan want ze lag nog gerold in een deken. “So... You are a pretty one aren’t you? You look familiar, maybe Princes Aurora Rose?” zei een van de mannen die daar stond. “I bet if the royal guards are looking for you, you will be worth a lot of money soon,” vervolgde hij. Deze keer werd Aurora juist naar de kajuit van Fabio gesleept en ze voelde het schip in beweging komen. De man die zich identificeerde als Jack, zag Fabio op het dek en sleepte haar naar hem toe. “Captain, does she not look familiar?” zei hij en hield een portrait op van mijn familie. “I bet she will be worth a lot of money... if you don’t want to deal with her, we might as well return her.” John sprong er tussen en maakte duidelijk dat hij het er niet mee eens was. “Does anyone even care what I think?” zei Aurora kwaad tegen Jack. Ze kon er niks aan doen maar ze hoopte dat Fabio haar toch zou beschermen ookal had ze een grote fout gemaakt. Misschien zou hij haar met tijd accepteren en zou hij haar zelfs aardig vinden. Ze keek smekend naar de kapitein en schudde haar hoofd. “I am so sorry,” zei ze nog zacht.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld