Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG • No, thank you. I've brought my own!

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:

Jacob: I'm here to see Mr. Roth.
Guard: Weapons?
Jacob: No, thank you. I've brought my own.

ORPG over de wel bekende Assassin's Creed Syndicate game. Graag alleen lezen en niet reageren!
Dank u voor uw medewerking!

Jacob Frye - Creepdoll

Marinda Wellingthon - Ingenting

Zuchtend keek ik naar mezelf in de spiegel. Was dit echt wat ik wilde? Een leven in een bordeel waar ik iedereen veiligheid bood. Elke dag was er wel wat. Mannen waren soms maar vreemde wezens. Kwalijk met hun handen van vrouwen kunnen afblijven en soms gingen ze gewoon heel ver. Ik had genoeg vrouwen voorbij zien komen die waren in elkaar geslagen en verkracht. Vreselijk was dat en meestal zorgde ik er dan ook wel voor dat die man het nooit meer zou doen. Zo nu ook weer vandaag. Deze man was veel te ver gegaan. Bijna zo ver dat een van mijn vriendinnen het net had overleeft. Net of tijd was ze weg gekomen bij die rot vent en ik zou het hem zeker betaald zetten. Alleen wou ik dit niet de rest van mijn leven doen. Ik wilde mijn vader vinden of in tenminste uitzoeken wat er met hem was gebeurt. Antwoorden had ik nodig voor ik echt verder kon met mijn leven. Mijn haar deed ik nog snel in een vlecht en deed het vast zodat het niet in de weg zou zitten. Daarna deed ik de capuchon over mijn hoofd en klom onopvallend door het raam naar buiten. Niemand mocht weten dat ik de gene was die dit deed. De politie moest er al helemaal niet achter komen want dat had ik al lang vast gezeten. Ik was wel benieuwd hoe deze vent nu zou reageren als hij in het nauw gedreven werd. Eigenlijk had ik wel om een einde aan zijn leven te maken, dat had hij wel verdient. Alleen zou ik dan echt vervolgd worden en dat moest ik voorkomen.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jacob:

Met de brief in mijn handen, zat ik gehurkt op het dak. De wind was koud en ik trok mijn capuchon wat beter over mijn hoofd. Er was een melding binnen gekomen dat deze man enkele items had die terug moesten naar hun eigenaar. De brief vouwde ik weer op en stopte deze in de binnenzak van mijn jas. Rustig kwam ik overeind en keek even om mij heen. Het huis was niet ver meer, maar iets zei mij dat er nog iets extra's zou gebeuren.
Kort schudde ik mijn hoofd, richtte dan mijn arm met mijn gauntlet voor mij uit en schoot de launcher af zodat ik naar het andere gebouw kon gaan. Laag over het dak rende ik verder tot ik bij het adres zou komen. Alleen voordat ik er was, kwam ik nog iemand in nood tegen. Deze hielp ik waarna ik snel verder ging. Het was een snelle actie, een dronken man deed vervelend, was zo opgelost.
Even grijnsde ik als ik dan uiteindelijk bij het aders aan was gekomen. De brief haalde ik weer tevoorschijn en las het nog eens door. Veel was er niet op te vinden, alleen wat kleine dingen. Deze vouwde ik weer op en stopte die weg. Tegen over het gebouw waar ik moest zijn, zat ik op het dak en keek naar de bewegingen binnen het gebouw. Zo te merken waren er meer mensen dan ik had verwacht. Mijn ogen kneep ik wat samen zodat ik alles waar kon nemen en wie waar was.
De man die ik juist moest hebben was beneden in de keuken. Een wenkbrauw trok ik op, wat moest hij daar als hij zo rijk was? Ach, wat maakte dat uit, zo kon ik hem naar buiten lokken. Maar niet veel later ging hij toch weer naar de kamers boven waar het gezeldschap was. Waarschijnlijk was er iets niet goed met het eten, dat kon niet anders.
Zo bleef ik zitten en bedacht ik een plan om het snel te kunnen doen, hierna had ik met Evie afgesproken om weer eens gezellig wat te gaan doen als broer en zus. Dat hadden we voor een lange tijd niet gedaan.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Marinda
Het was goed donker, maar op een of andere manier was mijn zicht prima. Ik had dit altijd als sinds ik klein was. Net iets wat ik uit en aan kon zetten. In het donker was het echt heel fijn en kon ik zo mijn weg vinden. Mijn vader had gezegd dat het een gift was en ik er mijn voordeel uit moest halen. Dat deed ik dan ook zeker. Het was best druk op straat voor deze tijd, voordeel daar van was dat ik minder opviel. Behendig ging ik van dak naar dak en kwam al snel in de buurt van het huis waar ik moest zijn. "Shit." Mompelde ik toen ik zag dat er veel mensen over de vloer waren. Ik moest hem daar weg krijgen, maar hoe? Misschien kon ik ook wel even rondkijken in zijn werkkamer in de tussentijd? Wie weet vond ik iets wat met mijn vader te maken had. Waarschijnlijk niet, maar kon het altijd proberen. Ik focuste me op het huis en zocht naar de kamer wat zijn werkkamer kon zijn. "Gevonden." Een grijns kwam rondom mijn lippen. Zonder nog langer na te denken maakte ik me een weg naar het raam van de werkkamer en maakte die los door mijn mes tussen de twee ramen door te laten gaan zodat het haak los ging. Voorzichtig duwde ik de ramen open en stapte de kamer binnen. De ramen liet ik open, zodat ik weer een vlugge uitgang had mocht er wat gebeuren. Rustig keek ik de werkkamer rond en had even geen idee waar ik moest beginnen tot ik opeens stemmen op de gang hoorde. Snel ging ik naast de deur staan zodat als hij open ging die gene me niet zou zien. Niet veel later ging de deur open en zag ik dat de man binnen kwam die ik moest hebben. Gelukkig niemand anders, maar de deur liet hij open. Dus drukte ik die dicht en kwam tevoorschijn met het mes in mijn handen. "Wie ben jij en wat doe je hier?" Brulde de man en keek me recht aan. Door de capuchon kon hij me gelukkig niet zien, waar ik erg blij mee was. Ik gaf geen antwoord en deed een stap dichterbij. De man haalde zijn pistool tevoorschijn, maar die had ik zo al uit zijn handen gehaald. Nu kon je zien dat zijn blik veranderde. De zelfverzekerdheid die hij eerst toonde vervaagde een beetje, maar hij wilde niet toegeven. Ik zou hem wel krijgen!

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jacob:

Net dat ik actie wilde nemen, zag ik ineens een extra persoon naar binnen gaan. Aan het figuur te zien van de persoon was het een jonge meid. Meteen trok ik een wenkbrauw op en kwam omhoog. Dit was niet goed, ze deed iets wat roekeloos was. Ik schoot snel mijn launcher af en ging via een andere verdieping naar binnen waar niemand was.
Eenmaal binnen liep ik, zo stil mogelijk naar beneden de trap af tot ik op de verdieping was waar de man en zij was. Waar was ze mee bezig? Dacht ik en schudde mijn hoofd. Dan hoorde ik wat vallen en versnelde mijn stappen. De laatste paar treden sloeg ik dan ook over en wilde de deur openen, maar deze was op slot. Geweldig, daarnet leek het of ze het gewoon dicht had gedaan. Dan trapte ik deze maar open, want om deze te picklocken deed me te lang op het moment en ik wilde niet dat zij in de problemen kwam. Op dat moment, dat ik de deur open trapte, zag ik dat de man nog een beweging maakte om wat te pakken, en dat deed die ook. Een kleine dolk trok hij uit zijn binnen zak en haalde uit.
Voordat de man haar raakte, greep ik de man zijn arm beet en draaide deze zo om zodat de dolk op de grond viel. Meteen daarna, met een gemakkelijke beweging, tackelde ik hem zo dat die op de grond lag. Met mijn knie op zijn rug hield ik hem daar en zat met mijn rug naar haar toe. "Ben je gek geworden!" riep ik zowat naar haar, maar bleef zo zitten zoals ik was stil komen te staan. "Deze man is meer in staat dan je denkt." zei ik daarna wat rustiger. De dolk pakte ik van de grond, maar bleef zitten. De dolk bracht ik naar mijn neus en rook er aan. "Poison." mompelde ik en schudde mijn hoofd. De man voelde ik bewegen, waarna ik mijn hiddenblade uit liet schuiven en deze tegen zijn hals aan hield. "Waar ligt het?" vroeg ik dan en bleef naar de man kijken, die op de grond lag. "Je weet waar ik het over heb." zei ik als ik hem zag grijnzen. Kregen we dit, typisch. Snel keek ik rond, maar keek niet de kant op van waar zij stond. Het moest hier ergens zijn, het kon niet anders.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Marinda
Voor ik mijn volgende actie wilde doen ging de deur met een ruk open. Het was alleen niet wat ik verwachtte. De persoon stond aan mijn kant in plaats van aan die van de man. Even wist ik niet wat ik moest doen en zag dan ook niet dat de man een dolk tevoorschijn haalde. Gelukkig was die gene me voor en voor ik het wist lag de man op de grond. Ik gaf geen antwoord op wat die gene naar me riep. Ik wist wel waar ik mee bezig was en ik had heus wel mijn huiswerk gedaan naar hem. Blijkbaar zocht die gene wat, maar hij kreeg geen antwoord van de man. Eigenlijk best logisch, zou ik ook niet doen. Voor ik het wist had ik al uitgehaald met mijn voet en de man een flinke trap tegen zijn gezicht gegeven. Dat had hij nog verdient van mijn kant, vieze kerel dat het was. Je kon horen dat de man pijn had, maar het deed me niks. Het liefst gaf ik nog een, maar ik hield me in. Zonder ook nog maar iets te zeggen ging ik naar het bureau midden in de kamer en begon de laden te doorzoeken. Al snel viel mijn oog op de lade waar een slot op zat. Die sleutel moest de man wel bij zich dragen, dus liep ik terug. Een gouden koortje viel me op. Daar zat vast een zakhorloge aan vast. Ik rukte die los uit de zak van zijn jasje en opende het klokje. Met mijn zicht had ik meteen de sleutel gevonden en maakte nog een stuk van de klok open waar een sleuteltje achter verborgen zat. Daarmee liep ik terug naar de la en opende die. Een ketting kwam tevoorschijn met een apart kruis. Het kwam me bekend voor. Had mijn vader me hier niet voor gewaarschuwd? Het kruis was rood en had verschillende rode diamantjes er op. Het had vast iets met status binnen de orde te maken. "Templar." Mompelde ik en keek daarna verder in de la. Wat die andere twee aan het doen waren maakte ik me even niet druk om. Ik moest kijken over informatie van mijn vader in lag.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jacob:

Geen antwoord kreeg ik van haar, maar wel een uithaal wat ik niet had zag aankomen. Maar die was naar de man die nu met een bloedende neus op de grond lag. Mijn knie haalde ik van zijn rug af en trok de man omhoog aan zijn kraag. Een grijns was wel even op zijn gezicht te zien als zij begon te zoeken in de lades. Kort keek ik haar kant uit, maar keek snel weer naar de man. "Fine, your choice." mompelde ik kwaad waarna ik hem een trap gaf in zijn noten.
De jonge vrouw bleef maar dingen doen tot ze stil stond en iets omhoog hield. Mijn ogen bleven op de hanger hangen en keek snel weer terug naar de man die in mijn gezicht spuugden. Dat was echt smerig. Ik veegde het weg en hield hem hoger. "Ik vraag het nog één ke....." ik kon mijn zin in afmaken of er kwamen mensen naar boven gerend met wapens. "Great." mompelde ik. Zelfs door de muziek hoorde ze dit dus. "Oi Lad!" riep ik naar de jonge dame, hopelijk stopte ze even met haar zoektocht, maar dat zou onwaarschijnlijk zijn.
De man begon ondertussen luid te lachen waardoor ik hem een klap in het gezicht gaf. Dan merkte ik op dat hij naar de muur keek, mooi hopelijk had ik mij niet vergist of daar moest het liggen. De mannen met wapens schoten ondertussen hun kogels af. Normaal zou ik ze aanvallen, maar dit keer was zij er bij en ik wist niet hoe goed ze was. Ik stapte naar haar toe en deed mijn arm rond haar middel gooide, een raam intrapte en mijn launcher af schoot zowat we hier weg konden. Ze zou er niet blij mee zijn, maar op het moment was dit het enige idee wat ik kon pakken. Een andere keer zou ik wel weer terug komen.
Ze zouden zo ie zo mij weer terug verwachten, maar dan had ik wel een nieuw plan bedacht. Deze was niet echt gegaan zoals gepland.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Marinda
Druk was ik bezig met zoeken, waardoor het even duurde voor ik door had wat er gaande was. Voor ik in actie kon komen gebeurde er al wat anders. Blijkbaar had ik het te laat door en had die gene al een idee. Eentje die me eigenlijk niet uit kwam, want ik zag net een document liggen met de naam van mijn vader er op. Ik kon die net niet pakken, wanneer hij me om mijn middel greep. Wat er precies gebeurde wist ik niet, maar voor ik het wist was ik buiten en zweefde ik door de lucht. Op een van de daken kwamen we terecht en de mannen deden niet de moeite om achter ons aan te komen. Blijkbaar waren ze al blij genoeg dat we weg waren. "Dank je maar ik had het echt wel zelf gered. Ik ben geen hopeloos meisje als je dat soms denkt." Zei ik een beetje nors. Ik had gewoon dat document willen hebben. Zo snel mogelijk moest ik terug naar die kamer en het pakken! "Als je even een paar seconden had gewacht, had ik het gene waar ik naar zocht." Ergens was ik gewoon ontzettend kwaad op hem, maar ik hield me in. Hij had wel mijn leven gered, al had ik me prima zelf kunnen redden uit deze situatie.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jacob:

Ze was niet blij, dat was duidelijk. Ik schudde mijn hoofd en draaide mij met een ruk om. "Als je nog een paar seconde daar had gestaan was je gaten kaas." zei ik nors en keek haar aan. Ik had zelf niet door dat ik in mijn arm was geraakt. Dan zuchtte ik en schudde mijn hoofd. "Als het rustiger ga ik terug." zei ik dan en draaide mijzelf weer om. "En hopeloos....?" mijn ogen liet ik over haar heen glijden. Deze kleding, het kwam mij bekend voor, waarvan, dat wist ik even niet. Dat kwam vanzelf wel weer.
"Dat zei ik niet.." geïrriteerd zakte ik door mijn knieën en had mijn ogen weer op de kamer gericht waar de man was. Die werd geholpen door de andere. Enkele keken wel door het raam, maar we waren op een afstand dat ze ons niet konden zien. Ik had hem neer moeten halen. "Waarom was jij daar?" vroeg ik uiteindelijk zonder dat ik mijn zicht van het huis af nam. Met mijn hand wreef ik over mijn kin en probeerde wat anders te bedenken. Nu zou deze kamer wel goed bewaakt worden, dan was de beste optie, allemaal doden. Maar dat maakte mij niet uit, ze waren toch allemaal van het zelfde. De Templars zoals ik haar eerder hoorde zeggen. Dat had ik allang door, maar goed, anders zou ik hier niet heen gestuurd worden om de items te halen.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Marinda
Hoofdschuddend keek ik naar de gene die me had gered. "Ik was daar om die vent zijn verdiende loon te geven. Hij heeft een vriendin van mij iets aangedaan wat hij terug verdiende. Alleen kwam ik dus wat tegen waar ik al tijden naar zoek, helaas heb ik dat nu dus niet kunnen pakken omdat jij daar net die seconde weg moest." Ik probeerde het niet al te kwaad te zeggen, maar het kwam er feller uit dan de bedoeling was. Mijn blik viel op zijn arm en beet meteen op mijn lip. Dat hij het niet door heeft, dat moet toch pijn doen? "Je weet dat je geraakt bent toch?" Vroeg ik en wees naar zijn arm. Het bloedde flink en moest dan ook snel wat aan gebeuren anders had hij ergere problemen. "Dus lijkt me geen goed idee dat je hier langer blijft, eerst daar maar eens naar kijken." Kon ik hem mee naar het bordeel nemen? Dan gaf ik meteen weg waar ik woonde. Ik kende hem net en wilde niet dat hij te veel over mij kwam te weten. Wie weet had hij juist ook wel iets met de verdwijning van mijn vader te maken.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jacob:

Zijn verdiende loon? En op haar toon lette ik niet echt. Ik trok een wenkbrauw op toen ze dat zei, maar al snel verdween dat weer. "De formulieren die daar meestal liggen zijn fake." zei ik en kwam weer overeind, op dat moment melde ze dat ik geraakt was in mijn arm. Eerst keek ik naar de verkeerde, tot ik een bepaalde beweging maakte en de pijn op de andere voelde. "Ja, dat weet ik." zei ik snel en draaide mij weer om, deze moest snel verzorgt worden, maar dit moest afgemaakt worden.
"De echte formulieren liggen goed verstopt in de kluizen in het hoofdkwartier van de Templars zelf." zei ik rustig. "Maar je kan altijd een betere kijk er op nemen als je dat echt zo graag wilt, sinds ik toch terug moet om mijn klus af te maken, en daarbij is doden toe gestaan." grijnsde ik.
Toch bleef de vraag in mijn hoofd hangen, waar had zij die kleding vandaan? Of zal ik dat voor een andere keer bewaren.
Net dat ik het wilde vragen, hoorde ik meer stemmen van het huis vandaan komen, draaide mijzelf met een rug om en kneep mijn ogen wat samen. "Shit." mompelde ik, meer versterking. Goed, dat ging nog leuk worden. Met een grijns keek ik terug naar haar. "Zin in een feestje?" vroeg ik en stak mijn hand naar haar uit.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Marinda
Net dat ik dacht een stap dichter bij mijn vader te zijn, bleek dat totaal niet zo te zijn. De formulieren waren dan vast nep en dan had ik er niks aan. Dan moest ik die kluis vinden want blijkbaar waren zij wel de gene die mijn vader hadden ontvoert, anders had zijn naam niet op dat document gestaan. "Dat ga ik zeker doen, ik neem het gewoon mee en lees het later wel door." Zei ik en ging verder niet op het doden in. Het liefst wilde ik dat voorkomen, maar ergens wilde ik het die vent echt betaald zetten wat hij had gedaan. Ik draaide me op toen ik hem iets hoorde zeggen. Mijn ogen gingen langs het gebouw en merkte het zelfde blijkbaar als hem op. Er was versterking bij gekomen want ergens hadden ze vast een vermoeden dat we terug zouden komen. Die vermoedens waren goed, wat we zouden zeker terug gaan. "Ik heb zeker zin in een feestje." Zei ik grijnzend en pakte zijn hand vast. Dit was al gedaan zonder dat ik het door had. Het was iets dat me uit de sleur zou halen van het leven als beveiliger bij het bordeel. Dit was echte actie. Iets waar ik lang naar had gezocht. Hopelijk had ik het nu eindelijk gevonden. Als ik dan ook nog antwoorden naar mijn vader zou vinden, was het helemaal mijn geluksdag!

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jacob:

Ik knikte op haar antwoord en keek nog even naar haar tot ik weer naar het gebouw keek die nu vol zat met templars. Een grijns verscheen rond mijn lippen als ze ook zei dat ze zin had in een feestje en haar hand gaf. Mijn arm sloeg ik rond haar middel. "Hold on." zei ik waarna ik de launcher af schoot en de kabel vast pakte om naar het iets verder gelegen gebouw te gaan. Op dat gebouw gekomen, hurkte ik even neer, we waren nu een zeker stuk dichterbij, maar toch kon je niet zo naar binnen. Op het dak was nog niemand, dus via daar konden we naar binnen bij het raam. "Goed, het beste is dat we rustig naar binnen gaan, en niet zoals ik eerder." zei ik, want dat was mijn fout geweest waardoor het voor haar mis ging. Kort schudde ik daardoor even mijn hoofd om mijn eigen domme fout. "De werkkamer word nu sterk beveiligd, dus doden is toe gestaan, ik weet niet hoe dat bij jou zit, maar deze mannen verdienen." zei ik. Dan moest je je maar niet aansluiten bij de templar order.
Terwijl ik op mijn hurken zat, en dat melden, liet ik mijn eagle vision over het gebouw heen gaan, er waren zeker 20 á 30 man bij gekomen. "Hoe goed kan je vechten?" vroeg ik dan en keek terug naar haar. Nog even voor een paar tellen had ik mijn eagle vision nog, waarna het weer verdween als ik naar haar bleef kijken.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Marinda
Voor ik het wist stond ik samen met hem op een ander gebouw. Dichterbij het gebouw waar we zonet waren geweest. "Prima! Dat moet wel goed komen." Zei ik over zijn plan om naar binnen te gaan. Via had dak was inderdaad een goed idee, maar nu was ik nog wel benieuwd hoeveel mensen er binnen waren. Ik richtte mijn blik op het gebouw en keek rond. Er waren aardig wat bij gekomen, dus ik moet me nu wel even gaan bewijzen. De training van m'n vader had ik veel aan gehad en dat moest nu tot z'n recht komen. Normaal was ik van het bedreigen en even goed iemand nakijken, maar doden. "Oke, moet goed komen. Ik kan me aardig verdedigen, dus maak je maar geen druk om mij. Ik red me wel." Al zat er een kleine twijfel in. Dit probeerde ik te negeren want ik kon dit! Ik wilde laten zien uit welk hout ik gesneden was. Maar hij had last van z'n arm, kon hij dit wel aan? "Weet je het zeker met je arm?" Vroeg ik dan ook meteen een beetje bezorgd. Ik kon hem namelijk niet op m'n rug naar buiten krijgen of wat hij bij mij deed dat ding afschieten en naar ander gebouw gaan. Ik wilde wel meer over hem te weten komen, maar daar was nu niet bepaald het moment voor.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jacob

Ik zag dat zij zich ook focuste op het gebouw, mijn schouders haalde ik even op en keek ook weer naar het gebouw. Maar al snel keek ik weer naar haar als ik haar gezicht anders begon te staan. Waar dacht ze aan? Nee Jacob, niet doen. Zei ik tegen mij zelf en schudde mijn hoofd. Even grinnikte ik als ze het zelfde als daarnet herhaalde. "Mooi, want het word echt een party." grijnsde ik en balde mijn vuist. Toch merkte ik dat ze twijfelde, maar als ze het echt wilde, dan ging ze er voor. Zo was ik ook in het begin. Dit was voor haar natuurlijk haar eerste grote hoeveelheid aan extra mensen die ze moest neer halen. "Haal diep adem, en concentreer je op je doel, dan komt het goed." zei ik en kwam weer overeind. Als ze dan over mijn arm begon knikte ik. "Maak je maar geen zorgen, dat komt later wel." zei ik met een glimlach. "Zelf met een flinke buit aan bier op kan ik nog goed vechten." zei ik half lachend.
"Goed, ik zie een opening dat niemand kijkt." zei ik en sloeg mijn arm dan om haar heen, schoot mijn kabel naar het gebouw waar we heen moesten. Ik wachtte tot ze mij ook goed vast had. "Let's go." zei ik en liet ons dan langs de kabel naar het andere gebouw gaan waar we heen moesten.
Daar op het dak, liet ik haar weer los en knielde bij het dakraam die er was. Schoof mijn hiddenblade open en wrikte bij het slot die al snel open klikte. Het raam opende ik en hield deze open. "Dames eerst." zei ik en keek naar haar met een glimlach.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Marinda
"Als jij het zegt." Zei ik met een kleine grijns rondom mijn lippen. Het was vast grote jongens taal, maar het had wel iets. Het paste bij hem. Dat ruige. Zodra hij me weer vast pakte volgde ik zijn instructies op. Diep haalde ik adem en daar gingen we naar het andere dak. Mijn doel had ik voor ogen en iedereen die in de weg stond ging er aan. Eenmaal op het dak maakte hij het raampje open en gaf aan dat ik eerst mocht. "Natuurlijk. Trouwens mijn naam is Marinda, aangenaam." Zei ik net nog voor ik helemaal door het raam was verdwenen. Het kwam uit op een zolderkamer die vol was gezet met spullen. De spinnenwebben zaten er al overheen en het was flink stoffig. Voorzichtig liep ik naar de deur en keek er doorheen of er op de gang ook mensen liepen. "Twee rechts." Zei ik zachtjes en keek achter me naar hem. "Jij pakt de linker ik de rechter?" Vervolgde ik en probeerde zo stil mogelijk te zijn. Snel keek ik weer naar ze, maar ze hadden niks door. Dat was fijn. Nu was het wachten tot ze even weg zouden kijken van deze deur en dan was het onze kans.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jacob:

Ik knikte nog voordat we naar het andere gebouw waren gegaan.
Het raam was open en ze maakte aanstalten om naar binnen te stappen, maar voordat ze door stapte. Vertelde ze haar naam. Een glimlach verscheen rond mijn lippen en knikte. "Jacob, aangenaam." zei ik en keek nog even om voordat ik ook naar binnen stapte, het raampje sloot ik weer zo goed als mogelijk en stapte achter haar verder de zolder op. Alles was echt stoffig, maar toch was er een gedeelte wat schoon was. Dat moest ik maar eens bekijken. Ik stapte er naar toe, maar dan hoorde ik Marinda en keek haar kant uit. "Ah, ja sure" zei ik dan en keek nog even naar het schone gedeelte. Het zag er op een bepaalde manier nadrukkelijk uit. Ik negeerde het maar en stapte naar haar toe. Kort keek ik ook die kant uit en keek dan naar haar. Ik was nog net op tijd terug gestapt voordat ze deze kant op keken. Samen wachtte we af tot ze weg keken en al snel zette ik mijn pas er in en stapte naar ze toe. Hopelijk volgde Marinda ook snel. Dan, met een snelle beweging, greep ik de linker man vast, trok hem naar achteren met mijn hand op zijn mond en sneed zijn keel door met mijn hiddenblade voordat hij nog kon protesteren. Zachtjes legde ik hem neer en wachtte rustig op Marinda tot zij klaar was.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld