Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG || Unexpected dangerous love

Dashic
YouTube-ster

Dashic schreef:

ORPG ft.

Adriana Zara Reyes - 23

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:

Charlie Mueller - 24

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
"Be ready. She can be here any minute. Over." Sprak hij in de walkie-talkie, waarna Charlie deze achteloos in zijn jaszak liet verdwijnen. Charlie had het altijd al een goed idee gevonden voor zijn bende, de Moltisani gang, om walkie-talkies te gebruiken. Zo kon zowel de politie als andere bendes hun niet opsporen en was het bijna onmogelijk om hen af te luisteren. De methode werd dan ook frequent toegepast binnen de bende.
Langzaam slenterde Charlie door het donkere weggetjes. De schaduwen verhulden zijn aanwezigheid, waardoor hij zich onopgemerkt kon verplaatsen. Het maanlicht zorgde voor een mysterieuze gloed op de stad, waardoor Charlie makkelijk de straat in het oog kon houden. Ook in de omliggende straten stond er steeds iemand gepositioneerd om de plek in het oog te houden. Vanavond was immers al de derde nacht op rij dat ze zich verscholen in de schaduwen van de stad om haar te pakken te krijgen. Vanavond zou het moeten lukken.
"Boss, she's coming your way. Over." Hoorde hij Dean zeggen, vanuit de walkie. Charlie's zintuigen stonden meteen op scherp. Niet veel later zag hij een meisje de straat inlopen. Hoewel er nog steeds een weloverwogen afstand tussen de twee was, kon Charlie zonder twijfel zeggen dat het Adriana was. Hij had haar gezicht ingeprent in zijn geheugen, want de verkeerde persoon ontvoeren, kon hij niet riskeren. Voor hij zijn aanwezigheid onthulde, gaf hij nog een laatste instructie aan zijn bende via de walkie.
"Sixty seconds."
Enkele seconden later had hij het apparaat uitgezet en stapte hij uit de schaduwen. Een kleine tien meter zou hij moeten overbruggen om tot bij Adriana te geraken, maar Charlie was echter niet van plan om een stap dichter te zetten. Dat zou hij aan zijn bendeleden overlaten. Vanuit zijn ooghoeken zag hij dan ook meteen twee schimmen de straat inlopen. "Isn't it dangerous for a girl like you to be on the streets alone, so late at night?" Vroeg Charlie haar met een lage stem, waarna een grijns zich een weg naar zijn gezicht zocht.
Charlie was de seconden aan het aftellen in zijn hoofd. Nog 30 seconden en ze zou bedwelmd worden door een doek met chloroform.

Dashic
YouTube-ster

Dashic schreef:
Fluitend maakte Adriana haar weg over de straten van New York. Ze wist dat het niet altijd even veilig was om alleen - in het donker nog wel - in deze stad rond te lopen, maar Adriana kennende boeide haar dat echt totaal niet. Ze was net op haar weg terug van een bar; daar werkte ze als bartender en ze vond het super leuk werk. Vooral omdat het haar afleidde van haar echte leven, haar echte identiteit. Adriana is namelijk het zusje van Miguel Reyes, oftewel de leider van de Reyes-gang. De Reyes-gang was niet alleen één van de grootste bendes hier in New York, maar ook in heel Amerika. De meesten waren dus dan ook bang voor haar broer en deden er alles aan zo ver mogelijk van hem verwijderd te zijn. Miguel zelf zou razend zijn mocht hij erachter komen dat Adriana zo laat nog en zonder bescherming over straat liep, maar vooral daar had ze de afgelopen tijd lak aan. Ze hield van haar broer, maar de bezitterigheid en de manier waarop hij over haar leven probeerde te beslissen dreef haar tot waanzin. Eigenlijk is ze nooit een voorstander geweest van de bende, maar veel kon ze er niet aan doen. Het was niet alsof Miguel nu ineens kon stoppen met zijn leiderschap. Geloof het of niet, maar dat zou echt zijn dood worden. Zodra je in dit wereldje zit, is er geen weg meer terug. Zelfs al ben je de leider.
Adriana keek tijdens het lopen door even op haar telefoon. Mooi, ze was over een kleine vijf minuten thuis. Ze kon niet wachten om eindelijk weer onder de warme dekens te liggen en op de tv haar favoriete serie te bingewatchen. Adriana wilde eigenlijk een zo normaal mogelijk leven leiden. Het leek soms een beetje onmogelijk, maar een mens moest proberen, toch? Verbaasd keek ze vervolgens op naar de zware stem die haar uit haar gedachtes haalde. Wat ze voor haar zag was een jongen van ongeveer haar leeftijd. Ze leek hem ergens van te herkennen, maar waarvan wist ze nog niet precies. Ze trok even lichtjes een wenkbrauw op. “Tell me, would it be dangerous if guys like you stopped lurking around?” Ze glimlachte even nep. Ze was niet bang. Adriana was niet heel gemakkelijk bang te krijgen. “Can I please-“ Voor Adriana nog überhaupt haar zin kon afmaken, voelde ze zich ineens bedwelmd raken door een intense en walgelijke geur. Gillend probeerde ze zich van de persoon achter haar los te komen, maar algauw had ze door dat de persoon achter haar juist zijn grip versterkte en echt niet van plan was haar los te laten. Het stofje werd nog strakker tegen haar neus aangehouden, waardoor ze even met haar mond moest snakken naar adem. Uit ervaring wist ze dat dit soort bedwelmende stoffen tijd nodig hadden om echt goed in te werken. “Let me go! Do you even know who I am!?” gilde ze de longen uit haar lijf, terwijl haar ogen weer terug schoten naar de jongen voor haar. Haar hart ging als een gek tekeer, wie weet wat deze mensen van plan waren met haar te doen. “Do you... even know...” begon ze ineens versuft te fluisteren. Het zou niet lang meer duren voor Adriana echt helemaal weg was. Ze keek nog één keer met knipperende ogen naar de jongen voor haar, waarna haar ogen binnen no-time dichtvielen.

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Zachtjes moest Charlie lachen bij haar antwoord. Natuurlijk zouden de straten dan heel wat veiliger zijn, maar daar trok hij zich echter niets van aan. De, weliswaar gevaarlijke, wereld waar Charlie momenteel in leefde, vond hijzelf immers geweldig. Ook hij moest toegeven dat er heel wat risico's aan verbonden waren, zeker aangezien hij de leider van zijn bende was. Toch vond Charlie het een heerlijk gevoel. Niet alleen voelde hij zich vrij van zijn vorige wereld, maar hij had het gevoel alsof de wereld aan zijn voeten lag. Charlie leek alles te kunnen krijgen wat hij wou, in tegenstelling met zijn vorige leven, leek dit wel de hemel. Vroeger moest hij zich rot werken voor het kleine beetje dat hij ervoor terug kreeg.
Midden in haar zin werd Adriana afgebroken. Hoewel ze eerst nog probeerde tegen te stribbelen, begon het verdovingsmiddel steeds meer zijn werk te doen. Bij haar geschreeuw moest Charlie even omkijken. "I know exactly who you are, Adriana." Vertelde hij haar dreigend, waarna hij even later zijn aandacht al richtte op het tweetal voor zijn neus. Dean en Lucas. "Carry her to the van and make sure nobody sees you. I don't want extra problems." Draagde hij de twee op, terwijl hij zijn weg al begon te zoeken naar het busje, dat ze wat verderop hadden geparkeerd. Charlie was blij dat er niemand meer te zien was op de straten, onnodige problemen kon hij er momenteel niet echt bijnemen. De kans dat ze hier ongezien weg kwamen was niet erg groot, maar Charlie had alles zodanig gepland dat het wel moest lukken. Eenmaal bij het busje aangekomen, viste hij de sleutels uit zijn zak, waarna hij ook de walkie-talkie in de hand nam. Met de sleutels opende hij de achterdeuren van het busje, terwijl hij teken deed dat Dean en Lucas haar er neer moesten leggen. De walkie-talkie gebruikte hij om de rest van de leden te contacteren. "Get to the hous. We got her. Over" - "Copy that. Over." Hoorde hij al enkele tellen later. De walkie verdween dan ook al snel weer in zijn zak. Zijn aandacht was nu echter al weer op het tweetal bij het meisje gericht. "Take my car, I'll ride the van." Zei Charlie hen, terwijl hij zijn autosleutels richting Dean gooide. Deze ving ze behendig en knikte kort. "Just leave it in one piece." Lachtte hij, al was hij wel degelijk serieus. Een klein schrammetje op zijn auto en Charlie zou waarschijnlijk woedend zijn. Hij vertrouwde het duo er echter wel mee. "Meet me at the house." Vertelde Charlie hen nog, terwijl hij de achterdeuren van het busje dicht gooide en zich een weg naar de bestuurderskant maakte.

Hoewel New York een grote stad was, deed Charlie er maar een dikke tien minuten erover om bij het huis te geraken. Het late uur zorgde ervoor dat de straten niet erg druk waren en soms zelfs verlaten. Eenmaal bij het huis aangekomen, parkeerde hij het busje aan de achterkant ervan. Niet veel later had hij Adriana al in zijn handen en liep hij door de deuropening van het huis. Ze was nog niet helemaal wakker, al leek Adriana wel al haar bewustzijn terug te krijgen. Hij vervloekte Dean zachtjes, dat hij meer chloroform had moeten gebruiken, maar liet het voorval echter al snel uit zijn hoofd verdwijnen. Charlie bracht Adriana naar de kelder van het huis, waar hij haar uiteindelijk neerlegde. De kelder was nogal een donkere plek en daarnaast ook nog eens obscuur. Naast een eenzame stoel was er geen enkel meubelstuk in terug te vinden.
Na haar te hebben neergelegd, nam Charlie haar tas. Een telefoon was er in te vinden en hij haalde meteen de sim en de batterij eruit. Hij vervloekte zichzelf dat hij dit al eerder had moeten doen, voor ze het huis hadden bereikt.

Dashic
YouTube-ster

Dashic schreef:
Versuft opende Adriana haar ogen en besefte ze algauw dat ze in de achterbank van een van zat. Veel kon ze niet doen, aangezien haar lichaam op het moment gewoon veel te zwaar voelde. Zelfs haar ogen kon ze met moeite openen, dus deed ze daarom ook maar geen moeite meer. Haar ogen vielen meteen weer dicht. Alles ging eigenlijk als een waas langs haar heen. Ze was zo bedwelmd door de stof dat zelfs nadenken gewoon teveel energie van haar opeiste. Na een aantal minuten merkte ze hoe de van tot stilstand kwam en ze vervolgens niet veel later werd opgetild. Ze wilde echt van alles doen; hem uitschelden, slaan. Wie dacht hij wel niet dat hij was? Hij noemde haar naam eerder op, dus wist hij echt wel wie zij was. Hij moest wel weten dat ze het zusje van Miguel Reyes was en er met Miguel gewoon niet viel te spotten. Wat wilde hij? Geld? Adriana wist dat ze Miguel's zwakke plek was. Ze was namelijk nog de enige familielid die hij overhad en hoewel Adriana en Miguel elkaar soms wel konden vermoorden, was de liefde tussen de twee onvoorwaardelijk. Hun ouders waren Miguel en Adriana helaas op jonge leeftijd al kwijtgeraakt. Ze raakten namelijk verwikkeld in een zeer heftige auto-ongeluk die Adriana en Miguel nog maar net hadden overleefd. Hun vader was destijds de leider van de Reyes-gang, maar doordat hij overleed werd zijn macht overgedragen aan Miguel. Hij was nou eenmaal de eerstgeborene en had dat erfrecht. Adriana hoorde je daar echt niet over klagen. Zij wilde eigenlijk helemaal niks met het wereldje te maken hebben, dus een goede leider zou ze sowieso nooit zijn geweest.
Algauw voelde ze de koude vloer onder haar en bewoog ze een beetje onrustig met haar hoofd. Ze hief haar hand die veel te zwaar aanvoelde op en haalde versuft wat haar voor haar gezicht weg. Het stofje begon nu gelukkig wel uit te werken. Dit is niet de eerste keer dat Adriana zoiets had meegemaakt. Zoals ze al had gezegd was ze Miguel's zwakke plek en is er eerder wat geprobeerd bij haar, alleen is het nooit zo ver gekomen als dit. ''Who...'' fluisterde ze versuft, terwijl ze haar ogen met al haar macht probeerde open te houden. ''Who... are you?'' slikte ze hevig. Ze probeerde haar lichaam iets om te draaien zodat ze hem beter kon aankijken. ''Why?'' Meer dan korte zinnen kreeg ze er op het moment niet uit.

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Opschrikkend door de plotse fluistering, richtte Charlie zijn aandacht wederom op het meisje. Ze was nog steeds wat gedesoriënteerd door het verdovingsmiddel, maar leek wel stilaan bij te komen. Bij haar vraag keek hij dan ook meteen om, waarna hij langs haar heen hurkte. Adriana was nog te verdoofd om een ontsnappingspoging te wagen of zelfs maar iets te proberen. Dat zorgde ervoor dat hij toch al één zorg minder aan zijn hoofd had. "I must say, I'm a little disappointed you don't know who I am. You know, I thought with me being the leader of your brother's rivalry gang, I must have made some sort of appearance. Guess I thought wrong." Vertelde Charlie haar met een onbewogen expressie. En hoewel Charlie haar liet denken dat ze hem wel degelijk had moeten herkennen was niets minder waar. Maar enkelingen buiten de bende wisten hoe hij eruit zag, aangezien hij er altijd een prioriteit van had gemaakt om zijn uiterlijk verborgen te houden voor buitenstaanders. Hoewel dit erg veel moeite had gekost, was het wel iets waar Charlie erg trots op was en daarnaast gaf het hem een serieuze koepel van bescherming. Zo kon hij bijvoorbeeld nog steeds over straat lopen, zonder steeds over zijn schouder te hoeven kijken. Het betekende echter niet dat Charlie niet meer op zijn hoede was, maar op één of andere manier gaf het hem wel een gevoel van veiligheid. Want als niemand weet wie je bent, kunnen ze ook niet achter je aan komen.
Op dit moment kon het hem echter niet schelen of Adriana er achter kwam wie hij was. Momenteel wou hij immers enkel wraak op haar broer, Miguel. Niet alleen had hij er voor gezorgd dat een grote drugslading door de politie ontdekt werd, daardoor werden echter ook nog eens twee van zijn leden gearresteerd. Charlie had niet geweten of Miguel het had gedaan om zichzelf te redden of om hem dwars te zitten. Desalniettemin ging Charlie er voor zorgen dat hij er spijt van ging hebben. Adriana, zijn zus, was dan ook het perfecte doelwit geweest. Zo kon hij immers zowel informatie verkrijgen als de zwakke plek van Miguel raken.
"Why I'm doing this?" Stelde hij de vraag opnieuw. "Well, let's say your brother messed with the wrong guy and now it's payback time." Grijnsde hij. Enkele tellen later werd zijn aandacht getrokken door een opengaande deur, waarna Dean de trap kwam afgelopen met een glas water in de hand. Charlie nam het glas aan en meteen voelde hij de koude ervan in zijn vingers prikken. "Thanks." Bedankte hij Dean. "And take her stuff upstairs." Hij knikte richting de tas die iets verder op de grond lag en die Dean niet veel later al zin zijn handen had.
De jongen was nog niet verdwenen of Charlie gaf het glas aan Adriana. "Drink this." Wetende dat het geen pretje was om verdoofd te zijn, hoopte hij dat ze blij zou zijn met het frisse water. Haar hoofd zou er alleszins toch al wat helderder door worden en dat was exact wat hij nodig had als hij informatie uit haar wou loskrijgen.

Dashic
YouTube-ster

Dashic schreef:
Terwijl Adriana over haar voorhoofd wreef, kneep ze haar ogen stevig dicht. Het verdovingsmiddel had wel echt een tol van haar energie geeist. Ze deed weer een poging haar ogen op te krijgen en slikte vervolgens hevig bij het zien van de draaiende ruimte. Alles was voor haar ogen super wazig en het liet haar zelfs een beetje misselijk worden. Ze zag hoe hij zich naar haar keerde en fronste vervolgens even haar wenkbrauwen. “Well...” ze slikte even. “Sorry to disappoint, but I have no idea who the fuck you are. My brother’s rivals are his rivals.” Hoe meer tijd er voorbij ging, hoe meer ze zich weer gelukkig zichzelf ging voelen. De situatie waarin ze zich verkeerde was geen grapje, maar ze had er alle vertrouwen in dat haar broer haar zou vinden. Adriana en Miguel belden elkaar namelijk altijd op een vast tijdstip, ongeacht wat ze deden. Op die manier wist Miguel dat ze veilig en wel was. Als ze straks dan niet opnam, zou hij weten hij dat er iets mis was. Ik kijk even slikkend naar de simkaart. Dom. Heel dom. Die had hij er beter uit moeten halen voor hij haar hier naartoe bracht. Uit haar telefoon zou hij echter niks kunnen halen. Die was zo beveiligd als wat en kon alleen worden gehackt door het team van Miguel. Als je nou immers het zusje was van zo’n gangleider, deden instanties zoals de politie er alles aan om via de naasten informatie te winnen.
“You made a huge mistake,” fluisterde Adriana een beetje hees. Miguel zou woedend worden. “He doesn’t care about anyone but me. He’ll kill you.” Adriana was niet bang. Helemaal niet. Miguel zou haar vinden, daar had ze alle vertrouwen in. Ze hees zichzelf een stukje overeind en ging een beetje tegen de muur aanleunen. Ze legde haar hoofd tegen de muur aan voor steun.
Ze kon het niet laten even haar wenkbrauwen op te trekken bij het zien van het glaasje water. “You think I’m stupid? You really think I’m going to drink that?” Ze keek even naar het glaasje water. Hij kon daar net zo goed wat in hebben gestopt. Eerst verdoofde hij haar en nu wilde hij haar dit aanbieden?

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Bij het horen van haar dreigementen zuchtte Charlie diep. "I know, I know. He'll kill me, I'm going to regret this and other stuff like that." Charlie wist dat Adriana belangrijk was voor Miguel, maar dat was echter ook nodig geweest voor zijn plan. Charlie was misschien stom geweest door de sim vergeten te verwijderen uit de gsm. Miguel zou misschien kunnen te weten komen waar Adriana was, maar in deze ruimte kon hij nooit komen. Niet alleen was de ruimte afgesloten met een vingerafdruk van hem of Dean, maar daarnaast was de kelder bijna onmogelijk te vinden in het huis, belave als je wist waar hij zich bevond. "Well, he won't kill me. At least not until he knows where you are, because as you said, he doesn't care about anything but you." Een korte zucht verliet zijn lippen na de uitspraak. Vroeger had Charlie gehoopt dat er ooit ook zo iemand in zijn leven zou hebben. Iemand waar hij meer om gaf dan zijn eigen leven. Die hoop had hij echter al snel opgegeven toen hij in de criminele wereld terecht kwam. Daarnaast was het trouwens enkel een zwakte die tegen je kon gebruikt worden. Adriana was hier al het perfect voorbeeld van. "He won't figure out you're here, so don't think for a second he'll storm in here to rescue you."
Toen hij hoorde dat ze het water afsloeg rolde hij met zijn ogen. "Really? Suit yourself." Mompelde hij, al was hij vrij zeker dat zijn stem hoorbaar was geweest door de stilte die in de ruimte hing. Charlie vroeg haar dan ook geen tweede keer of ze het water moest hebben en gewoon om zijn punt duidelijk te maken, dronk hij zelf het gehele glas leeg, waarna hij het liet rondtollen in zijn hand.
Hoewel Charlie nog niet erg lang had recht gestaan, had hij toch de behoefte gekregen om te gaan zitten. Zijn oog viel meteen op de stoel die wat verder in de hoek stond. Niet veel later zette Charlie hem omgekeerd voor zijn neus, waarna hij ging zitten en zijn lichaam liet rusten op de rugleuning. Charlie wou haar net een vraag stellen, toen hij het geruis van de walkie de stilte hoorde verbreken. Even later werd de stem van Dean herkenbaar. "Charlie, they're already here. What do we do? Over." Charlie hoorde een klein beetje paniek in zijn vriend's stem, maar ook hierop was hij voorbereid geweest. Hoewel hij had gehoopt dat dit moment nog wat langer zou duren, wist hij precies wat zijn jongens moesten doen. "Leave the house. Take the emergency exit and go to the safe house. They won't find anything. In an hour, change the frequency to 107.5 to get an update. Over." - "Copy that. Over." Hoorde hij meteen als antwoord. Exact acht keer hoorde hij het, waardoor Charlie was gerust gesteld dat iedereen hem had gehoord en hopelijk ook het huis had verlaten.
"Looks like your brother's here." Hoewel de info nogal hoopvol klonk voor Adriana, was het allesbehalve. Miguel zou Adriana hier immers nooit kunnen vinden.

Dashic
YouTube-ster

Dashic schreef:
Adriana zette haar kaken stevig op elkaar toen ze hoorde dat hij met haar woorden liep te spotten. Ze had echt een hekel aan mensen zoals hij. “Well, don’t say I didn’t warn you.” Ze wendde haar gezicht van hem af en keek even voor zich uit. Ze bevond zich in een kelder, dat wist ze nu wel. Hij had niet eens de moeite gedaan er wat in te zetten of wat dan ook. Alles zag er grauw en grijs uit. Lekker somber. “He’ll find me. Just mark my words.” Ze rolde met haar ogen. Adriana wist van zichzelf dat ze niet zoals andere meisjes was. Anderen zouden nu waarschijnlijk hebben gehuild of de boel er vanaf hebben gegild, maar Adriana daarentegen wist dat dat haar totaal niet zou helpen en ze beter haar energie kon opsparen. Ze heeft ooit met haar broer een gesprek gehad over wat er zou kunnen gebeuren als mensen ooit voor haar zouden komen. Hij had haar beloofd haar te vinden, wat er ook voor nodig was. In ruil daarvoor wilde hij dat ze kalm bleef en dat was ook exact wat ze deed. Ze gilde niet. Ze huilde niet. Ze deed niet opstandig. Ze spaarde haar krachten voor als het echt nodig was.
Ze beet even zachtjes op haar lip toen hij het glas water voor haar gezicht opdronk. Alsnog was ze blij dat ze het niet had aangenomen. Ze wilde geen hulp van hem. Hij was de reden dat ze hier was. Ze zou precies niks van hem aannemen. Als hij wilde dat ze zou praten, wat ze echt nooit zou doen, kon hij dat alvast heel gauw vergeten. Adriana wist namelijk weinig over wat haar broer allemaal deed.
Toen hij voor haar plaatsnam weigerde ze hem aan te kijken. Hij was knap, dat zag je, maar wat een klootzak. Als hij iemand had van wie hij hield zou hij moeten weten hoe het zou voelen als diegene van je afgepakt zou worden. Miguel zou niet rusten tot hij me terugkreeg. Op dit moment was ik de enige vrouw in zijn leven en hij had me duidelijk gemaakt me nooit te laten stikken. Wat er ook gebeurde.
Direct hief ze haar hoofd naar hem op toen ze dat hoorde. Ze kon het niet laten om haar mondhoek een stukje op te trekken. “He already located me. You really think he’s not going to find me? He’ll even bomb this place if he has to.” Miguel was meedogenloos en ook al keurde ze dat af, kwam dat nu wel goed van pas.

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Adriana's woorden deerden hem niet. Haar waarschuwingen leken hem nutteloos, want hoe vaak ze het ook zou blijven herhalen, Miguel zou haar hier nooit vinden. Als er nog maar een kleine kans was geweest dat iemand hen hier kon vinden, zou Charlie haar nooit hierheen gebracht hebben. Hij begon zich te irriteren aan het feit dat Adriana dacht dat hij hier niet over had nagedacht en dat hij niet elk probleem op voorhand had zien aankomen.
Bij het horen van haar woorden rolde Charlie met zijn ogen. "Of course he found you already, because it's part of the fucking plan." Charlie's woede begon langzaam aan te groeien. Hoewel hij nooit zijn intelligentie had willen tonen, ergerde hij er zich mateloos aan wanneer mensen hem onderschatte. Niet alleen gebeurde dit nu, maar ook in zijn jeugd had hij hier mee te kampen gehad. Zijn ouders hadden nooit gedacht dat hij iets kon bereiken. Ze hadden hem als een mislukking gezien die het niet zo maken in het leven, enkel en alleen omdat hij 'niet gepland' was, zoals hem vele keren gezegd werd. Charlie schudde de herinnering van zich af en focuste zich weer op het meisje dat voor hem neerzat.
"Frankly, I don't care if he bombs the place. He'll probably lose his precious Adriana." Charlie sprak haar naam uit alsof het vergif was en haalde lichtjes zijn schouders op. Hij had veel op het spel gezet voor dit plan en was dan ook blij dat zijn bende hem erin steunde. "And him losing you, is maybe all the revenge I need." Sprak hij, terwijl er een duistere glimlach op zijn gezicht verscheen.

Dashic
YouTube-ster

Dashic schreef:
Adriana’s woorden leken hem vrij weinig te doen. Hij moest het allemaal zelf maar weten. Ze had vertrouwen in haar broer en ze zou hier zo snel mogelijk wegkomen. Eigenlijk was ze wel benieuwd naar wat hij allemaal van plan was. Het is grappig, ze wist nu wel wie hij was, maar zijn naam kende ze nog altijd niet. “Oh, wow. Don’t get mad on me now. I don’t really see how all of this could be convenient for you,” rolt ze met haar ogen en weigert hem nog meer aan te kijken. Het verdovingsmiddel was bijna uitgewerkt en je zag toch wel echt hoe Adriana langzamerhand weer terugkeerde door haar opmerkingen. Ze heeft nooit echt goed haar mond kunnen houden en had vaak overal wel een tegenreactie op. Als hij dacht dat ze maar een zielig meisje was dat niks durfde, zat hij helemaal fout. Adriana was zeker niet zoals de rest. “He never touched me. Never. He never hurt me. Maybe if you had a sister, you’d understand,” sist ze hem dit keer zelf een beetje boos terug. Eigenlijk wist ze niet zeker of hij überhaupt familie had en of ze hem hiermee pijn deed, maar hij had het allemaal kunnen zien aankomen. “Me dying would mean your end. You have no idea how far his connections go. All I see right now is some pathetic little boy that doesn’t know what he’s doing.” Als hij haar zo behandelde, kon hij het krijgen ook. Waarschijnlijk had hij totaal niet verwacht dat ze zo zou zijn. Er waren wel meer dingen over Adriana die niemand wist, maar wat de meesten wel wisten is dat ze niet gemakkelijk opgaf. Hij heeft haar hier naartoe gebracht. Stil zijn is niet iets dat ze gaat doen.

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Hoewel hij het niet probeerde te laten merken, begonnen Adriana's woorden hem steeds meer te irriteren. Charlie merkte op dat ze hem probeerde te raken, maar ze probeerde het op alle verkeerde manier. Adriana wist niets over hem en gebruikte de verkeerde woorden om hem te proberen kwetsen. Dit wilde echter niet zeggen dat zijn ergernis kleiner werd. Integendeel. Charlie kon echte niet zeggen dat hij er verbaasd over was. In deze wereld was het belangrijk om je mannetje te kunnen staan, of het nu fysiek of verbaal was.
Bij het horen over een zus, keek Charlie even op. Stiekem had hij altijd een zus of broer gewild. Zo hoopte hij misschien te kunnen ontsnappen aan de minachtende blikken en verwijtende woorden van zijn ouders. Meer dan eens kreeg hij immers te horen dat hij het probleem was van de ene keer zijn moeders drankprobleem of de andere keer van zijn vaders gokverslaving. Het idee van een broer en zus had hem altijd hoop gegeven, maar uiteindelijk was hij blij dat zijn ouders niet nog een kind hadden gekregen. Hij wenste immers niemand de jeugd toe die hij had moeten doorstaan.
"I'm sure I would understand." Antwoordde hij spottend. Hoewel hij zich mateloos ergerde aan haar gepraat, wou Charlie haar niet het genoegen geven om het te laten merken. Bij het horen over zijn Miguel's 'connecties' werd Charlie's aandacht plots erg getrokken. Een kleine twinkeling werd zichtbaar in zijn ogen, wanneer hij terugdacht aan het plan dat hij had voorbereid. "Oh, I know exactly how far his connections can go. Not lang ago I was one of them, and because of that, I know he'll go to Cedric for help." Charlie stopte even met praten, geen idee of het wel een goed idee was om Adriana zijn plan te vertellen. Al snel besliste hij echter dat het niet erg was om haar een klein beetje te vertellen. Charlie was het immers beu dat ze hem als een onvoorbereide persoon zag, die geen idee had wat hij deed. Nee, hij had elk detail hiervan gepland. Charlie wist hoe Miguel reageerde op dingen en hoe hij te werk ging. "I'm sure you know Cedric. He's this amazing hacker that I happen to be really good friends with. What a coincidence, isn't it?" Charlie's gedachten brachten hem terug naar wanneer hij Cedric had leren kennen. Niet veel nadat hij van huis was weggelopen, had hij Cedric leren kennen. Door hem was Charlie in deze wereld terecht gekomen en hoewel het tweetal elkaar niet regelmatig meer zag, waren ze er wel altijd voor elkaar.
Zijn blik wederom op Adriana gericht, kruiste hij zijn armen. "But you know, I'm just some boy who doesn't know what I'm doing, so what do I know, right?" Lachtte hij, waarna er een grimas begon te vormen op zijn gezicht.

Dashic
YouTube-ster

Dashic schreef:
Adriana zette zuchtend haar handen op haar knieën. Alles voelde gelukkig niet meer zo zwaar aan als eerst. Ze begreep echt wel waarom er bij haar een verdovingsmiddel werd gebruikt, maar het gevoel dat je er aan overhield daarna was gewoon echt klote. Verder boeide het haar ook niet veel of ze hem raakte met haar woorden en wat voor effect die eigenlijk hadden. Zij werd hier tegen haar wil in gehouden waardoor ze extreem geërgerd raakte, dus was het alleen maar eerlijk dat zij hem irriteerde met haar woorden. “Oh, believe me, you wouldn’t. It’s hard to imagine loving somebody so deeply it would kill you. I know for sure I’d die for my brother if I had to. God, I would even kill for him.” Ze rolde met haar ogen en wendde haar blik vervolgens weer van hem af.
Verbaasd trok Adriana vervolgens haar wenkbrauwen op toen ze zag hoe geïnteresseerd hij plots reageerde op wat ze zei over haar broer en zijn connecties. Ze besefte ze nu echt beter op haar woorden moest gaan letten. “You really think he only has Cedric to go to?” Ze moest even zachtjes grinniken. “He was already suspicious about him. He won’t ever go to him. Believe me.” Ze schudde grinnikend haar hoofd. “Exactly. And don’t you dare forget that,” kaatste ze terug en glimlachte vervolgens nep naar hem. Hoe zeldverzekerd ze ook klonk, was het toch zo dat ze met de seconde banger werd. Wie weet wat hij met haar zou doen. Ze haalt even diep adem. “What are you planning on doing with me? What happens when you don’t get what you want? Will you kill me?” Slikkend keek ze hem even aan. Ze wilde nog niet dood. Ze wist wat voor risico’s er vastzaten aan dit wereldje en de dood keek altijd wel om de hoek mee. Ze wist dat ze niet zo mocht denken, maar er was zeker een kans dat ze hier niet levend uitkwam.

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Toen hij Adriana zo liefdevol over haar broer hoorde praten, rolde hij kort met zijn ogen. Hij had misschien niemand uit zijn familie waar hij dit voor over had, maar de jongens van zijn bende? Voor ieder van hun zou hij sterven. Er echter niet verder willen op ingaan, liet hij het onderwerp voor wat het was.
Bij het horen over Cedric zuchtte Charlie zachtjes. Het was misschien wel een wending in het plan die hij niet had verwacht, maar het was zeker niet het enige dat hij voorbereid had. Als al zijn hoop op één persoon hadden gelegen, had hij dit plan waarschijnlijk nooit doorgevoerd. Nee, hij was op bijna elk klein detail dat er kon mis gaan, voorbereid. Het feit dat Miguel zich niet tot Cedric zou wenden voor hulp, zou dus slechts een tegenvaller zijn.
Een zucht verliet zijn lippen bij haar volgende antwoord. Hij rolde kort met zijn ogen, maar Charlie was het beu om zichzelf te moeten verdedigen tegenover Adriana. Hij was niet degene die gevangen genomen was en moest zich dus ook niet verantwoorden. Een reactie kreeg Adriana dan ook niet bij hem los. Charlie had besloten niet meer in te gaan op haar zwakke pogingen om hem te raken. Hij had er genoeg van dat hij de nood voelde om haar dingen uit te leggen, gewoon om te tonen dat hij niet zomaar een onvoorbereid joch was, dat hier niet over had nagedacht.
Toen hij haar volgende reeks vragen hoorde, keek Charlie even op. Enkele seconden keek hij haar doordringend aan, maar al snel wendde hij zijn blik af. "I wasn't planning to, but since you're so damn irritating I'm seriously considering it." Mompelde Charlie, al hoopte hij vurig dat zijn woorden onverstaanbaar waren geweest.
Na een korte blik op zijn horloge, wist Charlie te vertellen dat er bijna een uur verstreken was. Hij fcuste zijn aandacht dan ook niet langer op het meisje voor zijn neus, maar nam zijn walkie tevoorschijn en veranderde de freqentie naar 107.5, zoals hij eerder tegen de rest had gezegd. "Can I get an update, Dean? Over." Enkele seconden heerste er een stilte op de walkie, maar niet veel later hoorde hij Dean's stem al. "Reyes left about twenty minutes ago. I'm back at the house, but the others stayed at the safe house. Over" - "Perfect. Over." Reageerde Charlie meteen, waarna hij de walkie wederom liet verdwijnen in zijn jaszak en zijn aandacht op Adriana richtte. "Enjoy your alone time." Vertelde hij haar, terwijl hij het waterglas van eerder van de grond nam. Charlie keek nog een laatste keer om voor hij zich naar naar de deur begaf en zijn vingerafdruk gebruikte om buiten te geraken.

Dashic
YouTube-ster

Dashic schreef:
Adriana bleef hem even bestuderend aankijken toen hij zijn blik van haar afwendde. Ze had nog maar weinig met de jongeman voor haar gesproken, maar ze zag nu al een aantal overeenkomsten tussen hem en haar broer Miguel. Ze hadden allebei een soort blik dat uitstraalde dat ze de hele wereld aankonden. Adriana schudde even haar hoofd bij die gedachte. Uit ervaring wist ze dat dit wereldje ervoor kon zorgen dat je jezelf kwijt zou raken. Ze zag het gebeuren bij Miguel en elke keer moest ze hem weer vertellen hoe erg hij aan het veranderen was. Voor haar was hij nog altijd haar broer Miguel, maar dit wereldje en zijn leiderschap hadden hem zo erg veranderd dat er van de oude Miguel niks meer over was. Ze vroeg zich af of dit ook het geval was met de jongeman voor haar. Ze haatte het om toe te geven, maar haar nieuwsgierigheid naar hem geleid. Het kwam namelijk niet vaak voor dat je oog in oog stond met een leider van een bende. Wat was er voor hem veranderd? Werd hij gedwongen dit allemaal te doen? Of was leider zijn, zijn eigen keuze geweest? Van Miguel wist ze dat hij gewoon leider was geworden zonder erom te vragen. Iemand moest het wel doen en dus had hij zichzelf opgeofferd.
Adriana slikte even toen ze het antwoord hoorde op haar vragen. Hij sprak een beetje binnensmonds, maar ze had hem degelijk wel verstaan. Ze zou hem niet smeken om haar leven. Ze zou dan namelijk zwak lijken en dat was het laatste dat ze wilde. Ze hield haar mond wijs dicht en sloot haar ogen even. Ze hoopte echt dat Miguel haar zo snel mogelijk zou vinden.
Op het moment dat ze hem in zijn walkietalkie hoorde spreken, opende ze haar ogen weer. Meteen slikte ze hevig toen ze hoorde dat haar broer was weggegaan. Nee... Ze kneep haar ogen even stevig dicht. Ze haatte hem. Ze haatte dit allemaal. Waarom moest ze nou persé het zusje zijn van de leider van een gang. Ze was altijd al een doelwit geweest. Haar hele leven lang al. Eerst was ze de dochter van de leider, en nu was ze het zusje van de leider. “Fuck you,” mompelde ze, toen hij haar dat zei. Ze schopte met haar been tegen de stoel aan waar hij van op was gestaan en weigerde hem nog aan te kijken toen hij de kelder verliet. Adriana zuchtte diep toen ze dacht aan wat voor de hel de nacht zou worden.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld