Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Ik vond laatst bij ons op zolder je astronauten helm
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
RPG The Death Virus [VOL]
Anoniem
Internationale ster



Elise

Ik bleef rustig en kreeg een grijns. Ik schopte haar wapen uit haar handen en de andere been schopte ik haar een grote stuk achteruit. ''Als je me te pakken wilt moet je beter je best doen.'' Ik rende naar de man toe die zichzelf een geleerde noemde. Ik pakte hem en hield een mes tegen zijn keel. ''Wat ga je nu doen?'', ik glimlachte en hield de man als een schild voor me met het mes dicht op zijn keel. ''Een schot en hij is dood. Dan heb je niks meer over van je geleerde en heb je niet veel meer info over mij.'' Ik liep stappen achteruit en pakte vele wapens mee die ik in mijn tas stopte. 
''Als je slim bent Thalia. Dan laat je me gaan of deze hier gaat eraan. Jouw keuze.'' Ik keek haar recht in de ogen aan en ze wist dat ik het niet zal durven om een onschuldige man te vermoorden. ''Kies snel.'' Ik liep achteruit en liep rustig naar het raam toe voor mijn ontsnapping. ''Jouw keuze. Zijn dood betekend geen informatie. Als je me vrij loslaat dan bespaar ik zijn leven.'' 
Dauntless
Wereldberoemd



Sarcastisch een van de eigenschappen die hij best wel leuk vond aan Thalia en waar zijn notitieboekje over haar vol mee stond. Hij wou net weggaan toen hij plots vanachter werd vastgegrepen en een mes tegen zijn keel voelde. Hij hoorde een stem, Elise al kon het net zo goed Thalia zijn, hun stemmen waren zo goed als identiek. "Meisjes laten we geen overhaaste beslissing nemen. Elise het is belangrijk dat je hier blijft voor je eigen gezondheid, dat moet je toch inzien" zei hij op een rustige toon en gaf haar tijd om na te denken. "Ik mag je hier eigenlijk niks over vertellen maar we zijn tot een doorbraak gekomen in ons onderzoek, dankzij jou en als je nu weg zou gaan, zou dat je dood kunnen betekenen, je moet hier blijven in het gebouw, nog een paar laatste tests en we zijn klaar en dan wordt je ondergebracht in een gezin en kun je een perfect normaal leven leiden zonder steeds te moeten vluchten" Hij wist dat dat perfect normaal leven helemaal niet zo perfect zou worden. Ze zou nog altijd constant in de gaten worden gehouden en vaak op controle moeten in het lab, maar dat was het beste voor haar en dat kon ze beter gaan inzien.
Anoniem
Straatmuzikant



Thalia
Ik zuchtte, ik hield niet van die onzin die hij vertelde en ik zag dat het meisje genaam Elise achteruit liep. Nu heb ik je bitch."Zei ik zacht en ik mikte op haar schouder en schoot. Ze liet het mes vallen van schrik en ik riep tegen de jongen dat hij moest vluchten. Hij rende naar achter en ik zag hoe Elise de kogel uit haar schouder haalde en genas."What the fuck ben jij" zei ik verbaasd. Ik begon te schieten op haar en raakte haar waar ik maar kon. In haar schouders bij haar benen en zelfs een paar keer dichtbij haar hart maar zij schoot natuurlijk ook terug. Gelukkig had ik training gehad en had ik nog mijn kogelvrije vest aan anders was ik nu al dood. Ik zag vanuit mijn oooghoek dat de jongen alarm sloeg. "Verdomme ik wil dit zelf afhandelen."
Anoniem
Internationale ster



Elise

''Wat ik ben?! Dit hebben jullie me aangedaan! Ze hebben me van jongs af aan vastgehouden! Jullie hebben mijn familie van me afgenomen! Wat ik ben?! En dat vraag jij nog!'', ik voelde woede in me opkomen en schoot vele keren op Thalia. ''Ik ben bionisch! Wiens schuld is dat?! Als dit er niet was, was ik normaal!'' Ik ontweek vele kogels van Thalia en sprong hoog over haar heen. Tijdens het sprong schoot ik mijn laatste kogels en herlaadde ik meteen mijn wapens tegelijk.
''Niet alleen jij bent zo handig met wapens en gevechten!'' Ik schoot handig effect kogels op haar die ieder moment een andere richting kon aannemen dat zij onmogelijk kon voorspellen waar ze heen zouden gaan. ''Je kan me zoveel keren raken maar je krijg me toch niet dood! Anders was ik hier allang weg!'', met deze woorden schoot en vocht ik verder terwijl er tranen van verdriet over mijn wangen gleden. ''Jullie hebben een monster van me gemaakt! Ik ben niet normaal! Dit is geen doorbraak! Van kinds af aan deden jullie alleen maar proeven op mij! Wat denk je anders wat ze doen?! Proeven doen op dieren?! Nee! Ze doen het op mensen! Ze willen het perfecte mens hebben en wat komt eruit?! Dit!'', ik schoot heel mijn magazijn leeg en verwisselde ze sneller dan een normaal iemand kon doen. Toen ik wisselde kwamen de eenheden binnen en speelde ik het spel slim.
''Snel pak haar! Zij is het! Project Elise is zij!'' Ik wees Thalia aan en bracht de mensen door de war. ''Kom op jullie stomkoppen zien jullie het dan niet?!'', Door deze opmerking gingen de eenheden zijn wapens op Thalia richten.
Anoniem
Straatmuzikant



Thalia
Ze was sluw maar lang niet zo sluw als ik. "GODVERDOMME STELLETJE EIKELS HEBBEN JULLIE DAN ECHT GEEN OGEN IN JULLIE FOCKING KOPPEN ZITTEN, JE ZIET TOCH DAT DIE GRIET WITTE UITGROEI HEEFT" de eenheden rchten hun wapens meteen op Elisee maar ik zei. "Wacht dit is een zaak die ik zelf wil afhandelen. Ik pakte mijn Teaser en zei tegen haar "Slaap lekker prinssjes. Ik gaf haar een schok van meer dan tienduizend volt. Een normaal mens zou dat niet overleven maar kennelijk deze bith dus wel. Ik draaide me om en zij "Neem haar maar mee, maar ik overhoor haar. Ze is helemaal van mij en zeg niet dat dat niet mag van de wetenschappers. Ik heb een paar vraagjes voor ons bionisch prinsessje. Oh ja en vergelijk mij nooit meer met dat wijf als je niet dood wilt." Ik liep rustig weg, niet achter omkijkend naar de eenheden.
Anoniem
Internationale ster



Elise

Ik voelde de schrok en even was ik knock-out. Ik wist van mezelf dat dit niet lang zal duren tot ik weer bij kwam. Na een paar seconde kwam ik weer bij en sloeg ik de mensen om me heen neer. ''Zo... zo.. niet zo snel dametje. Denk je nou echt dat je me kan uitschakelen met dat dingetje?'', ik kreeg een grijns op mijn gezicht. Ik had eerst mijn armen gekruist en haalde twee granaten tevoorschijn. ''Ik zie je later meid.'' Voordat ze me kon tegen houden gooide ik de granaten en kon ik makkelijk ontsnappen van haar.
Ik was in iemands kantoor gekomen en maakte het slot meteen kapot zodat ze niet naar binnen konden komen. Ik liep rustig naar het bureau toe. Op het naambordje stond: ''Leon Sebastian Nothwood''. Ik keek binnen en zag al zijn documenten. Meteen zocht ik naar het dossier met project Elise. ''Gevonden!'' Ik pakte het rapport mee en gaf de mensen even de tijd om binnen te komen.
Anoniem
Straatmuzikant



Thalia
"Verdomme stom wijf." Ik pakte mijn gasmasker want ze had traangas gegooid in plaatst van granaten en ik liep achter haar aan. "Oké bitch nu heb je me echt boos gemaakt." De rest kwam achter me aan en ikzag dat ze het kantoor van ene Leon binneging. Dat was vast die geleerde of zo. Ik kwam binnen en zag dat ze me zag. Ze zwaaide me gedag en beukte door de muren heen. Ik gaf niet op en pakte het nieuwste snufje dat ze hadden ontwikkeld. Ik liet die bitch niet zo gemakkelijk ontkomen en ik tikte het ding aan. Ze veranderde in schoenen waarmee ik ongelovelijk hard kon rennen. Ik rende achter haar aan en met mijn opkomende woede ging ik steeds harder lopen. Ik had zat haar op de hielen. "Nog even en je bent van mij, en je wilt niet weten wat ik met je ga doen. Eerst mijn id stelen, dan mijn mannen en vrouwen tegen me opzetten en dan nog opscheppen met je krachten. Volgens mij moet jij hardt gaan rennen wijfie. " En ik rende met mijn opgebouwde woede steeds meer op haar in.
Anoniem
Internationale ster



Elise

''Sorry maar deze keer krijg je me niet te pakken!'' Ik rende sneller en klom de muur op waardoor ik door het plafond ging. Ik maakte een omweg naar het wapen arsenaal kamer. ''Zo die is eventjes afgeschud.'' Ik ging meteen verder en ging de luchtschacht in. ''Dit gaat zij nooit halen'', ik begon te grijzen. Uiteindelijk kwam ik bij het opening naar het wapen arsenaal kamer. Ik kwam neer en nam zoveel mogelijk wapens mee. 
Na een tijdje had ik genoeg wapens voor een jaar en had ik hun arsenaal geplunderd. ik rende meteen naar het raam toe wachtend tot ze er zal komen. ''Nou... nou... Succes om me te pakken.'' Ik zwaaide eventjes en gaf een knipoog van succes. Als volgt sprong alweer uit het raam van 4 verdiepingen hoog en landde ik neer op het plein. Ik draaide me eventjes om en schreeuwde: ''Je moet iets doen aan die twee gebroken ruiten!'', ik zwaaide eventjes en rende meteen snel van het plein af.
Ik was opnieuw ontsnapt en had het dossier bij me. Ik had uit het wapenarsenaal een kleine computer meegenomen en hackte hun computers. Snel kopieerde ik de bestanden en delete ik alle bestanden over project Elise dat bij Ultra Tracers was. ''Nu ben ik de enigste met al het informatie.'' Ik pakte het dossier en begon te lezen. 
''Hmm.. Leon Sebastian Northwood....'', de man die al mijn data had verzameld. Hij kon alle informatie over mij weer herstellen. ''Ik moet hem uitschakelen voor mijn eigen veiligheid.'' Dat was mijn doel geworden. Ik kon moeilijk het pand weer insluipen en Leon pakken dus ik maakte een geheel andere plan. 
DarkDoll
YouTube-ster



Nozomi 
Ik kwam uit mijn rust moment toen de koeien luit begon te looien. ''Shut up!'' schreeuwde ik naar ze toen ik het hek weer opende en de koeien er naar leidde. Met luit geloei waren ze eindelijk weer in wei, ik sloot het hek en liep naar voren toe. ''Jeez.... waar blijven die vrachtwagen mensen nou, ze moesten er al een half uur geleden zijn.'' Ik zuchtte en liep naar het kippenhok toe. Ik pakte de bezem, bezemde het hok schoon terwijl de kippen het erf op rende van schrik, met luit gekakel pikte de kippen naar ik ging gewoon stug door. Pakte een hooi vork dumpte het vieze hooi in een kruiwagen, en reed die naar de mest hoop toe plreurde het op de hoop. Liep weer verder deed wat vries hooi weer in de kruiwagen en legde het weer in het hok neer. ''Zo nu tevreden ondank bare beesten.'' ik zette kruiwagen weer terug en liep naar voren wachtend op de kruiwagen terwijl de hete zon op mijn huid brandde. 
Dauntless
Wereldberoemd



Leon wist dat hij het echt verkloot had. Hij was nu eenmaal niet goed met woorden, nooit geweest trouwens. Ook had hij geen gasmasker bij de hand zoals de beveiliging en toen Elise die granaat gooide sprongen de tranen hem meteen in de ogen en ging hij op de grond zitten in de hoop dat daar nog wat frisse lucht was en hij al kruipend de uitgang van het wapenarsenaal kon bereiken. Er heerste een enorme chaos op de vierde verdieping, maar Leon was goed in mensen negeren en rende regelrecht naar zijn kantoor. "Klote" riep hij gefrustreerd toen hij merkte dat Elises dossier verdwenen was en ook de documenten op de computer verdwenen waren en het duidelijk was dat ze waarschijnlijk ook toegang had tot de rest. Gelukkig vertrouwde Leon niet echt op de hedendaagse technologie. De drie notitieboeken over de drieling waar ook alle experimenten instonden die op Elisa waren uitgevoerd had hij zelf nog en hij wist niet of hij blij moest zijn of juist niet omdat ze dus nog altijd niet zou weten dat zij en Thalia familie zijn. Hij moest meneer en mevrouw Rousseau gaan waarschuwen, nu meteen, als ze niet hier waren, waren ze sowieso in hun appartement. Hij probeerde hen eerst te bellen, maar aan de voicemail had hij niks. Hij ruilde zijn labjas voor een gewoon alledaags exemplaar en verliet het gebouw, zijn rugzak met de boekjes had hij zoals altijd bij zich. Het huis van de Rousseaus was niet zo ver van de werkplaats en Leon ging er gewoon heen lopen, want hij mocht nu geen tijd gaan verspillen door op een bus te wachten.
Anoniem
Internationale ster



Elise

Ik wist dat hij naar buiten zal komen. In het donker liep ik over de daken achter hem aan. Hij kon me niet zien door het duister. Ik had hem in het vizier. Zelf stond ik te twijfelen of ik me zal voordoen als Thalia. In het donker kon hij de kleuren van mijn haar toch moeilijk zien. Ik sprong zachtjes naar beneden en liep stilletjes achter hem aan. ''Leon!'',riep ik snel in de hoop dat hij zal geloven dat ik Thalia zou zijn. ''Leon! We hebben moeilijkheden in het pand! Elise is terug en we hebben haar gevangen genomen. Dit zijn de spullen die ze bij had. Misschien heb jij hier iets aan of ook weer gewoon niet.''. Ik dacht snel na wat ze zou doen. Meteen voelde ik in mijn zijvak en vond ik een sigaretten pakje. Ik stak snel een sigaret aan en keek hem diep in de ogen aan met de keuze. Zal ik hem nu aanvallen en vermoorden of speel ik nog verder? ''Schiet je nog op of wat?!'', ik bleef kijken wat hij zal doen. 
Anoniem
Straatmuzikant



Thalia
"That son of a bitch. Oké ik ben nu echt kwaad." Ik rende terug naar de  basis en duwde iedereen die in de weg liep aan de kant. Iemand wou wat terug zeggen maar ik keek hem zo duister aan dat hij snel wegliep. Ik liep naar de schietzaal en begon op alles te schieten wat ik zag. De volgende keer dat ik dat ding zag zou ik haar zo erg pijnigen dat wil ze niet meemaken. Ik begon als een maniak in mijzelf te lachen en knakte mijn knokkels. Ik plurde mijn wapen neer op de grond en liep naar de genieeën toe. Ze waren bezig met iets te ontwikkelen wat haar zou kunnen tegenhouden want als ik haar niet aankon dan kon niemand anders dat. Ik keek duister rond en zag dat ze bezig waren allerlei verschillende giffen aan het mengen waren. Het werd snel donker buiten en ik knikte ze gedag. Ik pakte mijn jas en liep naar buiten toe. Het kon me geen ene flikker schelen of er normale mensen waren of niet, als ik haar zag zou ik er alles aan doen om haar mee te krijgen zodat ze haar dat verdomde gif in konden spuiten.
Dauntless
Wereldberoemd



De zon was net onder en Leon rende automatisch naar het huis van zijn bazen en pleegouders, al had hij hen nooit echt als pleegouders gezien. Hij was ook al zeventien toen ze hem uit het weeshuis haalde en ze gaven hem meteen een eigen appartement en hij mocht voor zichzelf zorgen en verdiende geld door voor hen te werken. Hij hield halt toen hij en bekende stem hoorde en draaide langzaam om. Ok dit meisje leek als twee druppels water op Thalia, zeker in het donker en ook haar stem was bijna dezelfde. Maar wanneer je tien jaar lang iemand observeert begin je die persoon wel te kennen zelfs al kennen ze jou niet. Hij wist niet of hij dit spelletje moest meespelen of niet. "Neem eens een trek van die sigaret" zei hij kalm al lag er wel een gebiedende toon in zijn stem. Elise had nooit mogen roken, voor haar gezondheid en omdat de andere wetenschappers en ook totaal tegen waren en het was nu eenmaal bekend dat je je eerste sigaret niet kon roken zonder te moeten hoesten of je misselijk te voelen.
DarkDoll
YouTube-ster



Nozomi
Het begon al donker te worden, nogmaals zuchtte ik. Ik liep naar binnen. ''Ben er weer!!'' schreeuwde ik en was plan om naar boven te gaan. ''Nozomi kom is!'' schreeuwde oma. Met een gebogen hoofd liep ik naar oma toe. ''Sorry ze zijn weer niet komen opdagen.'' zei ik stil. Oma die keek me verdrietig aan, sins dat opa vertrokken was van morgen naar Indonesië was ze erg sip. Nu kreeg ze ook nog is te horen dat de deal niet door ging. ''Oma... Eet jij maar alles op ik red me wel.'' Ik gaf voor oma een glimlach ik zag gelijk haar gezicht een beetje opbeuren, ik liep naar der toe en gaf haar een knuffel.  
Anoniem
Straatmuzikant



Thalia
Ik liep door de straten op weg naar mijn appartement. Het was fris buiten geworden en ik zette mijn kraag een beetje omhoog. Ik had altijd genoeg wapens bij me maar nu extra veel omdat dat ding rondliep. Ik wist nu wel zeker dat dat nodig was want ze was ontsterfelijk. Ik zag twee mensen staan praten en verschool me in de schaduwen. Ik kon het niet goed zien maar ik dacht dat het haar wel eens kon zijn. Ik had speciaal handboeien meegenomen die niemand, zelfs zij niet kon kapot maken. De geleerde hadden het speciaal voor haar ontwikkelt. Ik wou haar meenemen en eigenhandig dat gif inspuiten. Alleen ik en nog een paar andere geleerden wisten hier vanaf, omdat ik eigenlijk de enige was die haar redelijk aankon.Ik bond mijn haar op voor de zekerheid en sluipde voorzichtig naar haar toe. Ik wist nu zeker dat zij het was want ze was identiek aan mij. Vooral in het donker. Ik pakte mijn teaser en sloop naar haar toe. Ik zag dat ze aan het roken was en rolde met mijn ogen. Probeerde ze nu ook al mijn gewoontes af te pakken. Dat was echt laag. Ik zette de teaser hoger dan de vorige keer en drukte hem keihard tegen haar aan. Ik had minder dan een paar minuten om haar de boeien om te doen maar dat was meer dan genoeg. Ik deed ze snel om en binnen no-time stond ze weer op. Ze probeerde en probeerde maar ze kwam niet uit de boeien. "Zo kleine bitch, nu heb ik je toch mooi te pakken." Ik knikte naar Leon en nam haar mee. Op naar mijn wraak!
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste