Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - The princess and the vampire

Emotionless
YouTube-ster

Emotionless schreef:
Wat bedoel je? Sorry dat het zo kort is sad

--
Tyler knikte en zei: 'Prinses, ik denk echt dat u best terug kunt keren naar het kasteel.' Iets in hem wou niet dat ze terug keerde en dat ze bij hem bleef maar zo kon het niet. Of te wel zou een andere vampier haar aanvallen of te wel zou zijn drang naar haar zo groot worden dat hij haar iets zou aan doen. En kennelijk wou hij dat niet.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ik keek hem aan en keek naar Jake. "Geen denken aan." Zei ik dan als hij zei dat het beste was dat ze terug ging naar het kasteel. Jake zette het op een lopen naar me. "Dan ga ik zelf maar , je ziet maar." Zei ik dan en deed mijn schoenen met hakken uit want daar mee kun je niet lopen. Net op tijd liep ik weg zodat Jake me niet kon inhalen, ik wou niet terug en bedacht me echt niet, wat de jongen daar ook op te zeggen had.

Emotionless
YouTube-ster

Emotionless schreef:
Oeps ik zette Tyler ipv van Steven.
--
Steven keek toe hoe er een discussie tussen Jake en de prinses ontstond. Blijkbaar had de prinses dan toch echt problemen met haar toegewezen partner. Steven wist niet wat te doen en stond voor een tijdje maar een beetje stom te staan. Maar iets trok hem weer aan. Hij volgde haar en zei: 'Ik weet dat het opdringerig over komt maar laat mij u alstublieft vergezellen, prinses. Het is gevaarlijk.'

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Jake, ik mocht hem ook niet afschepen nee. En mocht hem ook niet afwijzen. Maar dit wou ik niet, ik wou niet trouwen met iemand die ik net pas kende. Dat mam en pap daar gelukkig mee waren was hun probleem maar ik was dat niet. Ik wist dat ik mijn tiara nog op had. Ik liet hem dan vallen, want ik wou hem niet. Al die regeltjes die ik tot nu toe zonder ook maar een keer te morren had aangenomen wou ik niet meer. Mij hielden ze daar niet. Na even kwam de jongen naar me lopen. Ik keek naar hem en knikte dan. "Is goed." Zei ik dan en keek hem dankbaar aan. "Kan je me tegen de monsters beschermen." Grinnik ik dan zacht. "Blijkbaar doe je dat toch graag. "Zei ik dan zachtjes lachend.

Emotionless
YouTube-ster

Emotionless schreef:
Steven keek naar de prinses en ze stemde toen. Natuurlijk kon hij haar tegen monsters beschermen maar waartegen hij haar niet kon beschermen was zichzelf. Hij deed zijn best maar haar geur. Het brandde. Het prikte. Het was zo overheersend. Het was zo aanlokkelijk. En het begon afgezaagd te worden voor iemand die niet besefte hoe moeilijk het was. Maar er waren geen woorden voor. Er was geen uitleg voor. Steven vroeg zich nog steeds af waarom hij gewoon niet weg ging of waarom hij haar niet gewoon beet. Maar het ging niet. Hij kon haar niet aan haar lot over laten. En hij wou haar niet veranderen in het monster dat hij was.
Steven besefte nu pas dat hij nog steeds geen antwoord had gegeven dus zei hij: 'Ja, dat kan ik maar ik kan u niet beschermen tegen mijzelf.'
Steven had zoveel spijt van wat hij zei en keek naar de grond waar hij haar tiara zag liggen. Hij raapte haar kroontje op en zette hem op haar hoofd. 'Prinses, of u nu weg bent van het kasteel u bent de prinses en de tiara staat u beeldschoon. Het zou zonde zijn om hem zomaar op de grond te gooien.'

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ze keek onderweg even naar hem. "Ik hoop dat je beseft dat ik hier niets ken hé, dus jij zult me de weg moeten laten zien." Zei ik dan. Ik zag hoe hij nadacht over nadacht. Als hij dat zei over zichzelf zuchtte ik even. "Dat weet ik en dat hoeft ook niet. Als je me wou bijten had je dat al lang gedaan daarnet." Zei ik en bedoelde op buiten.
Als hij mijn tiara weer op mijn hoofd zette keek ze weg. "Weet je misschien wil ik helemaal geen prinses zijn." Zucht ik dan en stapte verder. Ik wou me niet aan al die regeltjes moeten houden. Ze waren te drukkend, te weinig vrijheid, voor mij waren ze even verstikkend als het korset dat onder mijn jurk zat te knellen.

Emotionless
YouTube-ster

Emotionless schreef:
Steven keek haar geschrokken aan en ging voor haar staan. 'Dus je weet dat ik net zo'n monster ben als die man die je daarnet had aangevallen?' Vroeg Steven met die geschrokken blik op zijn gezicht. Als ze wist wat hij was waarom was ze hier dan nog? Waarom was ze niet terug gekeerd naar de plaats waar ze veilig was: het kasteel? Steven snapte het niet. Een vampier had haar willen aanvallen en nu liep ze rustig aan de zijde van een vampier. Wou ze dan echt zo graag weg uit het kasteel dat ze haar leven daarvoor wou opgeven?

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ik keek op als hij plots voor me stond. "Je bent geen monster." Zei ik dan en kijk naar hem. "Kijk ik heb vroeger ook sprookjes gehoord over vampiers, ik merk ook dat je sterk was en dat er geen andere verklaring was. Maar als je me had willen bijten had je dat toch al gedaan?" Zei ik dan en ik keek hem vragend aan. "Kijk ik wilde daar weg, al lang, nu nog meer. Ik vertrouw je. Maar als je niet wilt ga ik wel terug en trouw met hem en wordt mijn hele leven ongelukkig." Zucht ik dan en draaide me om om weg te gaan en hoopte stiekem dat hij me tegenhield. Die aantrekkingskracht kwam van hem en ik wou niet weg. Niet van hem.

Emotionless
YouTube-ster

Emotionless schreef:
Steven wou zeggen dat ze terug moest keren en een ongelukkig leven moest lijden. Wat met een vampier zou ze al helemaal geen gelukkig leven kunnen lijden. Hij kon haar niets bieden. Geen kinderen. Geen toekomst. Geen veiligheid. Eigenlijk helemaal niets. Maar in iets in hem snoerde hem de mond. Zodat hij het niet kon zeggen zodat Rose dat niet zou horen. Steven zei: 'En je denkt dat je wel gelukkig kan zijn met mij, een vampier? Een monster dat het bloed moet zuigen uit mensen om in leven te blijven?' Hij draaide haar niet om want hij durfde haar zelfs niet aan te kijken toen hij dat zei. Steven keek alleen maar naar de grond.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ik keek om als hij dat zegt. "Daar zeg je het net. Jij kunt er niks aan doen. Het was die rottige vampier die jou beet die beter zijn of haar tanden had thuis gehouden. En weet je, dat wilt dus zeggen dat ik sowieso ongelukkig zal zijn dus wat maakt het uit?" Vroeg ik dan iets te luid. "En die aantrekkingskracht..." fluisterde ik zacht en keek weg. "Laat maar, je geeft niet om me." Zei ik dan en keerde me weer om en liep weg. Maar na een tijdje ging ik tegen een boom zitten en zuchtte even. Ik beet op mijn lip. Ik had misschien niet mogen weg gaan maar het was beter dat Jake niet iedere ochtend moest wakker worden naast iemand die hem helemaal niet leuk vond, dat was het niet alleen ik die ongelukkig was maar hij ook. Als ik voetstappen hoorde keek ik weg van de jongen want ik wist dat hij het was. "Laat me met rust." Zei ik tegen hem.

Kijk mail

Emotionless
YouTube-ster

Emotionless schreef:
Steven stapte nog achter haar maar hij had het verpest. Ze wou gerust gelaten worden. Ze wou niet dat hij haar lastig viel. Het was gedaan. Het einde. Steven kon zich niet inhouden en kroop weer in de boom. Misschien wou zij hem dan wel niet zien maar dat betekende niet dat hij haar aan haar lot kon over laten. Het as hier gevaarlijk en ze hoorde niet alleen rond te lopen. Als ze dan toch zijn gezelschap niet wou dan zou hij maar vanop een veilige afstand toekijken. In slaap vallen zou hij toch niet doen want vampieren sliepen nooit.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ik zat daar gewoon en staarde voor me uit. Ik wist dat hij er nog was. "Doe geen moeite je te verstoppen. Ik weet dat je er nog bent." Zucht ik dan. Als de sprookjes waar waren zou hij me toch kunnen horen. Het enige waarom ik de tiara niet weer had afgedaan was omdat ie mooi was. "Als je me dan toch blijft volgen kun je me ineens vertellen hoe het gebeurde." Zucht ik dan en had mijn ogen gesloten.

Emotionless
YouTube-ster

Emotionless schreef:
Hij hoorde haar maar was als zo ver in de bomen gekropen dat zij hem niet meer zou verstaan. Steven zou een antwoord moeten geven op wat ze zei maar hij wist dat het verkeerd was. Hij wou niet dat ze zou eindigen als Helena. Hij had haar met zijn eigen handen vermoord. Haar leven ontnomen. Helena had zo'n mooi leven kunnen hebben. Zou een andere man ontmoet kunnen hebben. Misschien was ze nog wel gelukkig geworden. Misschien had ze wel een mooi kind kunnen baren van een andere man. Maar dat recht had hij haar ontnomen. Hij wou dat niet nog eens laten geburen. Hij wenste Helena iets veel beters toe. Iets mooiers. Maar er was iets wat hem aantrok. Iets onverklaarbaar dus sprong hij uit de boom en lande hij een beetje verder. Hij ging op een afstand van haar zitten en begon een beetje lomp heen en weer te wandelen. 'Mijn broer kwam terug van zijn legerdienst. Hij moest niet gaan strijden want wij waren van adellijk bloed maar toch besloot hij mee te vechten. Hij voelde zich daartoe verplicht. Maar toen hij terug kwam was hij nooit meer dezelfde. Er was iets anders aan hem. Hij werd heel ziek. Zijn laatste wens was gaan wandelen in het bos dat aanleunde tegen ons kasteel. Ik wou hem die wens gunnen dus nam ik hem mee naar het bos. Ik zag hem veranderen in iets dat hij niet was. Een vampier, weet ik nu. Hij veranderde mij ook en beloofde mij een mooi leven.' Ratelde Steven terwijl hij nog steeds heen en weer stapte. Hij wist niet waarom hij haar dit vertelde maar het floepte er gewoon uit.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ze merkte op de een of andere manier dat hij tijdens het praten heen en weer zat te ijsberen dus nam ze zijn hand vast. "Jezus ga zitten." grinnik ik even en trek hem naast me. "Anders wordt ik nog gek van je." zei ik dan en had toen pas door dat het dubbelzinnig klonk. "Ik bedoel van je gewandel." zei ik dan snel en luisterde naar zijn verhaal. "En jij haat wat je bent?" zei ik dan en keek naar hem. Vast wel, anders zou hij reageren als die vampier die me had geprobeerd aan te vallen. "Ik vind het erg voor je." zei ik dan en keek naar hem. "Maar echt, als je me blijft achterna zitten ga ik denken dat je me stalkt." zei ik dan en kijk naar hem. Ik voelde me een beetje moe en legde m'n hoofd tegen zijn schouder en probeer een geeuw te verbergen want prinsessen geeuwen niet, nooit.

Emotionless
YouTube-ster

Emotionless schreef:
Toen ze haar hoofd op zijn schouder legde leek het alsof zijn hart terug opnieuw begon te kloppen. Iets wat kwassie onmogelijk was want zijn hart was versteend door zijn vloek. De vloek der onsterfelijkheid. Steven keek haar aan en keek even, een paar seconden, gewoon naar haar. Haar gezicht was warm en menselijk. Haar warmte leek door hem heen te branden maar op één of andere manier vond hij dat wel prettig. Steven had gezien hoe de prinses een geeuw moest onderdrukken. Misschien was het beter dat hij haar naar zijn nederige stulpje zou brengen. 'Prinses, ik kan begrijpen dat u moet geeuwen van mijn verhaal maar ik veronderstel dat u moe bent van de lange dag. Als u dan toch niet wil terugkeren naar het kasteel kan ik u een slaapplaats in mijn huisje verderop bieden.. En om te antwoorden op mijn vraag ja ik haat wat ik ben.'

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld