Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg} Humans of the future

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jayden:

Ik zag dat ze vreemd op keek dat ik helemaal niks at. Weer rekte ik mij even uit en merkte nu pas dat de kleding die ik aan had nog steeds doorweekt was en dat ik het bed nat had gemaakt. "Sorry dat je bed nat is." zei ik dan en keek er even naar. Je zag duidelijk een natte vlek waar ik had gezeten. Dan zag ik haar gezicht bedenkelijk trekken toen ik zei dat ze er één voor mij uit mocht kiezen en hoorde al snel een naam voorbij komen. Meteen knikte ik en keek haar nog steeds aan. "Dat is perfect." zei ik dan met een glimlach. Maar als ik zag dat ze daarvoor nog ergens anders aan dacht werd ik nieuwsgierig. 'Waar dacht je aan?" vroeg ik toen aan haar. Maar schrok toen ze zei dat ik onderdanig klonk. "Sorry, zo, zo ben ik gemaakt." zei ik dan en keek even weg. "Ik heb een lange tijd mijn maker gediend tot hij....." meteen viel ik stil en schudde mijn hoofd. Nu ik er weer terug aan dacht voelde ik de pijn weer terug keren. Misschien was het raar, maar ik kon pijn voelen en meer. Een zachte zucht kwam over mijn lippen waarna ik haar weer aan keek. "tot hij mij weg stopte." zei ik en trok even een mondhoek iets op maar liet die al weer zakken.

Lonn
YouTube-ster

Lonn schreef:
Macy

Ik wendde mijn blik even af, tot hij iets zei over mijn bed. Ik giechelde even toen ik de natte vlek zat. ''Sorry,'' lachte ik mijn zenuwen eruit, ''het geeft niet, dat verschoon ik nog wel.'' Mijn blik gleed over zijn kleren heen, die doorweekt waren. ''Ik heb nog wel wat achtergelaten kleren van mijn ex..'' Ik dacht even na, misschien lagen ze nog in de wasmand. Ik moest ze nog altijd aan hem teruggeven, maar zijn sweater zat té lekker en als ik zijn broek en ondergoed teruggaf, moest ik die ook teruggeven. ''Ja? Ik kan je ook anders noemen, hoor, wees maar eerlijk.'' Een pijnlijke stilte viel toen hij over zijn maker praatte. ''Oh. Ik kan je terugbrengen, als je wil? Of wil je dat juist niet?'' Ik snapte nu dat zijn maker hem pijn had gedaan en hem weg had gestopt, maar ik wist niet hoe hij hier was gekomen. Misschien wilde hij niet weg, wilde hij juist weer terug.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jayden:

Weer hoorde ik een raar geluid bij haar vandaan komen, maar als ik haar blik zag wist ik al wat het betekende en hoorde ik haar praten over dat het zo weer verschoond was. "Ah oke." zei ik dan en keek haar weer aan. Ze begon dan over kleding van haar ex, even trok ik een wenkbrauw op, maar al snel liet ik het weer gaan. "Als dat kan, graag." zei ik met een glimlach, maar deze verdween dan snel weer als ik begon over mijn maker.
Meteen schudde ik mijn hoofd als ze zei om mij terug te brengen. "Nee, dat, dat is niet nodig." zei ik en liet mijn hand weer even over mijn nek heen gaan, nog even en ik kon mijzelf weer loskoppelen. Nu was het maar afwachten of ik niet geregistreerd was. Ik ging maar weer zitten op het bed en staarde even voor mij uit. "Hij heeft mij vervangen voor nieuwe." begon ik toen en keek naar de muur tegen over mij. "Ik heb ze gezien en ze heten anders dan ik nu heet." zei ik en keek weer naar haar. "Ik ben een J versie en hun zijn een A versie. De tijd dat ik hem nog bediende, had hij geen andere J versies gemaakt, dus ben ik de enige nog over." ging ik verder en keek weer naar de muur. Het was fijn dat ik dit er uit kon gooien. Ook al was ik half mens half machine, ik voelde net als wat een mens voelde. Emoties, pijn en nog veel meer. Wat ik zelf nog niet achter was gekomen was of ik ook nog bloede, waarschijnlijk dat niet. Eten en drinken wist ik niet of ik het kon, mijn maker had mij wel is wat laten eten, maar hoe dat afgelopen was wist ik niet.

Lonn
YouTube-ster

Lonn schreef:
Macy

Ik knikte. Hij leek het gek te vinden dat ik de kleren van mijn ex nog had. Wist hij wel wat een ex was? Hoe afgesloten zou hij geleefd hebben? Ik zou het hem straks wel uitleggen. Ik beet op mijn lip, want ik had hem duidelijk iets laten voelen toen ik aanbood hem terug te brengen. Dat had ik ook niet moeten zeggen, het gaat me niet aan. Toch vond ik het fijn dat hij het me vertelde. Zijn hand in zijn nek leek hem zorgen te baren. Ik hoopte dat het niets ernstigs was. Straks kwam zijn maker hier binnen gestormd om zijn creatie terug te vragen. Ik bleef stil naar hem luisteren, zo respectvol mogelijk. ''A versies? Er zijn versies die perfecter zijn dan jij?'' Gooide ik eruit. Ik kon mezelf wel vervloeken. Dat zég je niet. Ook niet tegen een robotmensmachine, wat hij dan ook was. Ik bloosde zwaar, waarschijnlijk waren mijn waren gloeiend rood. ''Ik bedoel..'' Ik slikte. ''Ja, ik weet eigenlijk niet wat ik bedoel.'' Een nerveus lachje kwam eruit. ''Ik.. uhm.. Ik ga even kleren voor je halen.'' Meteen liep ik de kamer uit, naar mijn badkamer. Ik grabbelde in de wasmand, gooide er schone kleren en ondergoed uit. Opnieuw vervloekte ik mezelf, deze keer omdat ik zo rommelig was. Ik graaide de sweater eruit en vond een onderbroek. Zelf vroeg ik me ook af waarom ik dit alles nog had, ik wilde het zo snel mogelijk teruggeven, vandaar dat ik het had gewassen. Ik vond ook de broek en bracht alles terug naar de slaapkamer. ''Dit is het. Hij had waarschijnlijk dezelfde maat als jij. Ik.. wilde het terug gaan geven. Ze komen net uit de was om terug te gaan..'' Mijn excuusjes liepen door elkaar heen, tot ik maar gewoon mijn mond hield.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jayden:

Ik probeerde ondertussen te bedenken waarom hij mij nou weg had gedaan? Was ik echt niet goed genoeg meer? Ach, wat maakte het uit, ik was u de enige van deze serie en dat maakte mij eigenlijk best prettig. Ik schrok van haar opmerking en keek gelijk richting haar. Als ze uit was gesproken, knikte ik op haar vraag. "Helaas zijn er nu betere." zei ik en keek naar de grond. Aan haar houding, merkte ik dat er iets was gebeurd, ik ging maar niet vragen wat er aan de hand was. dat was onbeleefd. Haar wangen zag ik rood kleuren en trok even kort mijn wenkbrauw op, maar liet die al snel weer zakken. "Het is al goed." zei ik en hielt mijn hand even omhoog met een glimlach. Als ze dan de kamer uit liep toen ze zei dat ze de kleding ging halen knikte ik. Terwijl zij voor even weg was, rekte ik mij weer even uit tot ik merkte dat het klaar was en haalde de oplader er uit, die liet ik verdwijnen en merkte dat zij alweer terug was. "Dank je." zei ik en nam de stapel van haar over. "We zullen zien, ik heb geen idee wat voor maat ik heb, deze kleding had ik ergens vandaan getrokken toen ik weg ging." zei ik en keek haar aan. Andere woorden, ik was niet gekleed toen ik wakker werd. Dan merkte ik dat ze stotterde en draaide mij om, legde de stapel kleding op het bed neer en trok het shirt uit die ik nu aan had. Mij maakte het niet veel uit eigenlijk. Als zij zich om zou kleden zou ik niet kijken of bij haar in de buurt komen. Zelf had ik eigenlijk geen idee hoe ik er uit zag.

Lonn
YouTube-ster

Lonn schreef:
Macy

Hij leek zich te schamen voor de A versies, alsof hij zelf niet goed meer was. ''Je maker wilde je vast geen pijn doen..'' Zei ik nog onzeker. Aan zijn reacties merkte ik dat hij niet helemaal wist waarom ik zo gek deed. Gelukkig, hij had niet door wat een ongepaste opmerking ik had gemaakt. Ik vond het alsnog heel lief dat hij liet weten dat het goed was, al had hij natuurlijk geen idee wat er goed was. Ik zuchtte opgelucht en glimlachte flauwtjes. Toen ik terug was zag ik hoe hij de oplader wegrolde en bleven even kijken. Ik begon al te wennen aan het snoer uit zijn nek. Ik knikte begrijpend. Hij wist natuurlijk niet welke maat hij was, en ik ook niet, ik had enkel gekeken naar zijn lichaam, wat er ongeveer zo uit zag als dat van mijn ex. Maar iets sterker, al kwam dat waarschijnlijk doordat zijn botten niet echt botten waren. Of wel? Dat zou ik hem nog eens moeten vragen. Ik bloosde opnieuw bij de realisering dat hij naakt was geweest. Zou hij eruit zien als een man? Zou hij geslachtsorganen en dat soort dingen hebben? Ik besloot dit maar niet te vragen, alweer ging dit me niet aan. Ik keek nog steeds naar hem toen hij plots zich omdraaide en zijn shirt uitdeed. Ik zag een gespierde rug, althans het leken spieren, en vroeg me opnieuw af of hij echte botten had of snoeren. Ik werd opnieuw rood en opende mijn mond om iets te zeggen. Herhaaldelijk sloot en opende ik mijn mond. Toen er eindelijk iets uitkwam, klonk mijn stem hakkelig en onzeker. ''Ik.. ehhh.. Ik laat je maar.. ehh.. alleen.'' Zei ik snel. Ik draaide me om en liep de kamer uit, naar de keuken. Ik maakte een pan soep, voor zover dat me lukte, en pakte twee kommen, voor de zekerheid. Ik schonk een glas wijn voor mezelf in, God wist dat ik dit nodig had nu, en maakte de soep met een triomfantelijke glimlach op mijn gezicht. Er brandde niks aan!

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jayden:

Voor een tijdje bleef het stil en keek even over mijn schouder naar haar en glimlachte. Als ze dan begon te praten, klonk het meer als gestamel en draaide mij even om om haar beter te zien. "Eh oke." zei ik, als ze dan de kamer uit was, bleef ik nog even naar de deur kijken, maar al snel draaide ik mij weer om om verder om te kleden. Als ik niet veel later alles aan had, keek ik naar de kleding die ik aan had. Ik had, tijdens het omkleden, een object gezien waar ik mijzelf zag. Nu stond ik er voor en kon nu ook een zien hoe ik er zelf uit zag. Het was vreemd mijzelf nu te zien. Voor een paar minuten stond ik voor het object waarna ik iets begon te ruiken en de geur achter na ging. Niet vee later stond ik in de keuken waar zij ook stond. "Het ruikt heerlijk." zei ik als ik naar de pan keek. Ik liep er iets dichter bij en zag dat het dan soep was en glimlachte. "Ziet er goed uit." zei ik en keek haar aan.
Dan schoot het mij te binnen dat ik haar naam niet eens wist. "Sorry, wat je naam, volgens mij had je die nog niet verteld?" vroeg ik uiteindelijk en ging op een stoel zitten die in de keuken stond. Ik wilde haar niet in de weg staan terwijl zij aan het koken was. Maar dan gingen mijn ogen naar de twee kommen die op het aanrecht stonden, ik zei er maar niets over. Ik was eigenlijk best benieuwd hoe ik op het eten zou reageren.

Lonn
YouTube-ster

Lonn schreef:
Macy

De gedachte aan zijn perfecte, lachende, gezicht over de schouder van zijn ontblote bovenlichaam doet iets met me. Ik schud het van me af. Hij is een robot, in Godsnaam. Zijn omgedraaide lichaam zag er perfect uit, net als de rest van hem. Alsof zijn maker hem had ontworpen om er goed uit te zien en verder niets. Ik was verdronken in gedachten, tot ik een stem hoorde en Jay in de keuken stond. Ik glimlachte maar toen ik vervolgens naar de soep keek zag ik dat hij bijna overkookte. ''Dank je wel. Het is zelden dat ik iets maak wat lukt.'' Ik lachte en roerde snel door de pan heen. Zette het vuur wat lager. Ik keek hem aan en bleef daar een tijdje hangen. ''Oh.. ja. Inderdaad. Ik heet Macy.'' Ik schaamde me onmiddellijk. Ik had me niet eens voorgesteld. Wat zou mijn moeder van me denken.. Ik bleef roeren tot ik het idee had dat het goed was, gooide er een paar kruiden bij en zette toen het vuur uit. Ik zag dat hij naar de kommen keek. ''Ik wist niet of je at of wat dan ook, dus voor de zekerheid had ik een kom neergezet.. Voel je niet verplicht, alsjeblieft.'' Ik respecteerde wel dat hij er niets over zei. Hij was inderdaad onderdanig. Ik goot de soep in een kom, voor mezelf, en liet de pan staan zodat hij kon beslissen of hij wilde en hoeveel. Ik pakte twee lepels, nam er zelf een en zette de ander in de lege kom. ''Zie maar.'' Zei ik zacht. Ik ging naast hem zitten en vulde meteen mijn glas wijn bij. ''Wil je ook? Het is alcohol, laat je ontspannen en zo. Als je kan drinken en zo.''

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jayden:

Het leek wel alsof ze ergens mee zat, haar houding en haar gezichtsuitdrukking stonden anders dan eerst. Snel haalde ik deze gedachten van mij af en keek even om mij heen. De keuken was niet a te groot, maar groot genoeg voor haar. Als ik dan haar stem hoorde, keek ik weer naar haar en glimlachte. "Het ruikt en ziet er goed uit, dus het zou goed moeten smaken." zei ik dan en keek naar haar handelingen. Als ze de tweede kom niet vulde, snapte ik waarom, ze wist natuurlijk niet of ik at. Iets later hoorde ik haar naam en liet deze binnen drinken. "Macy, een mooie naam." zei ik en volgde haar als ze ook aan de tafel ging zitten, ze zei nog als ik wilde dat ik kon pakken, maar het niet hoefde. "Ik ben eigenlijk best benieuwd wat het met mij doet eigenlijk." zei ik en liet mijn ogen naar de pan soep gaan. "Hmmm." begon ik en stond dan op, liep er heen en pakte de kom, dan de lepel en schepte wat in de kom. Ondertussen probeerde ik terug te denken wat mijn baas mij had verteld wat ik allemaal kon, maar het leek ergens geblokt te zitten. Als ik klaar was, draaide ik mij om en ging ik weer aan de tafel zitten. Even keek ik op als ze begon over het vloeistof wat er in een fles zat en keek er even naar. "Ehm." was dat wel verstandig twee dingen te gelijk? Uiteindelijk schudde ik mijn hoofd. "Eerst kijken wat dit met mij doet." zei ik en glimlachte.
Terwijl zij rustig aan haar soep zat, bleef ik nog even naar de rode vloeistof kijken, pakte dan de lepel en zette die in de kom. Zou ik het nou wel doen? Straks kon ik er totaal niet tegen? Even slikte ik en bracht toen uiteindelijk toch de lepel, met het rode vloeistof, naar mijn mond. Mijn lippen haalde ik van elkaar af en nam de lepel in mijn mond om vervolgend het rode vloeistof in mijn mond te laten gaan. Wat ik totaal niet had verwacht was dat er een enorme explosie van smaak in mijn mond kwam. Ik liet het nog een tijdje in mijn mond zitten voordat ik het door slikte kwam er van alles naar boven. Het leek alsof, alsof ik het vaker had gehad, de smaak, het kwam zo bekend en heerlijk voor. Meteen keek ik weer naar de kom met het rode vloeistof en slikte het dan door. Het warme goedje gleed naar binnen, zonder problemen. Meteen likte ik mijn lippen af en nam nog een hap. Blijkbaar kon ik het gewoon eten zonder dat er iets gebeurde, en het smaakte echt zo heerlijk dat ik als een gek het naar binnen werkte. Het leek alsof een leeg gevoel in mij eindelijk weg ging wat ik al die tijd had en kon herinneren dat ik had tijdens mijn werk voor mijn maker. Maar hij zei altijd dat ik nooit iets nodig had, maar vaak had ik nog wel dat ik mij slap aan voelde, dan zei mijn maker weer dat mijn energie laag was en zette mij aan het snoer.
"Het is lekker!" zei ik dan na een paar happen en keek Macy aan met een grote glimlach.

Lonn
YouTube-ster

Lonn schreef:
Macy

Ik glimlachte om zijn complimentjes. Hij wist goed hoe hij iemand kon vleien. Ik vroeg me af of dat geprogrammeerd was, of hij helemaal geprogrammeerd was. Misschien was ik onderdeel van een test over normale mensen. ''Dankjewel.'' Ik keek verlegen naar mijn soep. Toen hij vertelde dat hij nieuwsgierig was, keek ik pas op. Mijn ogen volgden hem naar de pan en keken hoe hij opschepte. Hij leek diep in gedachten te zijn verdronken. Mijn ogen volgden hem nog altijd toen hij ging zitten en mijn wijn afsloeg. Ik knikte, dat snapte ik best. Hij wist niet eens of hij dit aan kon. Ik werkte mijn soep snel naar binnen, ik had al een paar uur niets gegeten, sinds het ontbijt. Zonder mijn ouders kon ik niet speciaal goed voor mezelf zorgen, ik vergat vaak te eten en drinken en kookte bijna nooit echt. Ik keek hem verwachtingsvol aan terwijl hij zijn eerste hap soep nam. Even was ik heel bang dat hij zou overgeven, toen hij het zo lang in zijn mond hield, maar daarna leek zijn gezicht een goede uitdrukking aan te nemen. Hij bleef happen nemen en een grote glimlach verscheen op mijn mond. Hij at zijn soep zo snel dat ik ervan begon te lachen. Eerst een glimlach, daarna een giechel en uiteindelijk een schaterlach. Alle spanning kwam eruit. Ik kon pas antwoorden nadat ik was gestopt met lachen. ''Mooi. Dankjewel.. Sorry.. Dat ik lachte. Veel spanning gewoon en je leek zo blij..'' Bijna moest ik weer giechelen, maar ik hield het bij een grijns. Ik nam een paar slokken wijn en werkte mijn soep weg.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jayden:

Terwijl ik verder at, hoorde ik Macy naast mij lachen en keek op toen ik klaar was en likte mijn lippen af. Nog even keek ik naar de lege kom voor mij, maar al snel keek ik naar Macy die een grote glimlach op haar gezicht had. Meteen schudde ik mijn hoofd als ze dat zei. "Het geeft niet, ik ben blij dat de spanning van je af is." zei ik dan en keek weer even naar de kom. Voor enkele seconde bleef ik stil maar keek dan weer op en haalde even diep adem. "Het leek alsof er iets in mij weer tot leven kwam toen ik de eerste hap nam." zei ik en keek weer naar Macy. "Alsof er een leeg gevoel werd gevuld." ging ik verder en sloeg even mijn ogen neer, maar al snel keek ik weer naar Macy. "Een grootte leegte in mij." zei ik een paar seconde later en legde mijn hand op mijn borstkas. "Misschien ben ik wel gek aan het worden." zei ik dan en schudde mijn hoofd. Dan keek ik even om naar de pan met soep en dan weer naar Macy. "Zou ik nog wat mogen?" vroeg ik dan en glimlachte. Het leek alsof het gevoel wat ik nu voelde meer wilde, alsof ik een groot iets moest vullen. Rustig wachtte ik op het antwoord van Macy terwijl mijn ogen afgeleid gingen naar haar bewegingen.

Lonn
YouTube-ster

Lonn schreef:
Macy

Dankbaar glimlachte ik nogmaals naar hem en richtte mijn blik naar beneden. Toen hij begon te praten over een leeg gevoel, keek ik omhoog. Ik kende het gevoel, maar op een andere manier. Sinds ik alleen woonde miste ik liefde en aandacht. Alles was eenzaam en zelfstandig en ik had het gevoel dat ik iemand miste om alles mee te doen en te delen. ''Nee, ik snap je helemaal eigenlijk.. Niet over het eten, maar die leegte.'' Ik bleef even hangen in mijn gedachten. ''Ja, natuurlijk!'' Onhandig stond ik op van de stoel en nam ik zijn kom mee naar de pan. Ik schepte hem vol en zette mijn lege kom op het aanrecht. Ik bracht de soep naar hem. Ik vulde mijn glas wijn bij, een kleine laag want ik had al wat op, en pakte er een extra glas bij, waar ik ook een kleine laag inschonk. Dit glas zette ik bij Jayden neer. ''Dit helpt met ontspannen, probeer het maar. Het vult bij mij ook een leegte,'' ik lachte even om mijn eigen grap, ''maar -uhm- pas wel op. Als je het te snel drinkt is het niet zo goed. En het kan gek voelen.. Nou ja, probeer alleen als je wil.'' Ik ging zitten en nam een slok, terwijl ik zijn gezicht bewonderde. Zijn gelaatstreken waren scherp en bijna perfect.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jayden:

Het bleef even stil toen ik wat tegen Macy had gezegd, maar al snel stond ze op en liep naar de pan met soep met de kom die ik had. Niet veel later kwam ze terug en ging weer zitten. Ondertussen moest ik even over haar woord van leegte denken en schudde mijn hoofd. "Ik bedoel een andere leegte, alsof je voor een lange tijd niets hebt...." even bleef ik stil en keek naar de kom soep. "gegeten." zei ik dan en keek weer naar haar.
Ondertussen schonk zij een glas in met het zelfde spul wat zij daarnet al had genomen en keek er even naar. Dan keek ik weer naar Macy en schonk haar een glimlach. "Bedankt." zei ik waarna ik weer de lepel in de soep stak en het naar mijn mond bracht. Al snel was de kom weer leeg en likte ik mijn lippen af, het smaakte echt zo heerlijk maar meer kon ik nu ook niet meer nemen. Mijn hand reikte naar het glas met het drinken, maar haalde mijn hand toch weer terug. Om dat nu nog naar binnen proberen te krijgen was geen goed idee. "Bedankt, het was lekker." zei ik en glimlachte weer naar Macy. Dan stond ik op en bracht de kom naar waar die van haar stond en zette die er naast, draaide mij om en keek haar weer aan. "Als ik iets kan doen, zeg het maar. Ik wil niet alles aan jou over laten." zei ik dan en liep weer naar haar toe.

Lonn
YouTube-ster

Lonn schreef:
Macy

Ik had gedacht dat ik zijn leegte snapte, maar wat hij beschreef klonk gek. ''Honger, bedoel je? Of is het echt een leeg gevoel?'' Ik probeerde hem zo goed mogelijk te begrijpen, maar ik wist niet hoe dat ooit zou kunnen met een robot. Want hoe graag ik me wilde verliezen in die prachtige ogen, ik moest mezelf eraan herinneren dat hij een robot was. Mijn glas wijn was ondertussen weer leeg en ik voelde me inderdaad opgeknapt. Alsof ik de alcohol nodig had om te vatten dat ik praatte met een robot. Ik merkte dat zijn hand aarzelde naar het glas en begreep dat hij het niet nam. Het leek alsof hij voor het eerst at, dan zou alcohol ook onvoorziene gevolgen kunnen hebben. Het was nog steeds vreemd hoe hij zich gedroeg als onderdaan, maar ik kon inderdaad hulp gebruiken. Zou water een slecht effect op hem hebben? De regen maakte hem zwak, of was dat omdat hij niet opgeladen was? Ik wilde het niet riskeren. ''Eigenlijk.. Zou je in mijn slaapkamerkast van de bovenste plank een dekbedovertrek kunnen pakken? Voor de natte plek. Het staat te hoog voor mij om zonder trapje bij te kunnen.'' Zelf bracht ik mijn glas en bord naar de keuken en begon ik aan de afwas. Schoonmaken was, net als andere huishoudelijke klusjes, niet een favoriete bezigheid, maar ik hield absoluut niet van viezigheid en deed het dus wel vaker.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jayden

Rustig wachtte ik op wat ze zou zeggen. Als ze dan wat zei, keek ik haar aan en knikte. Toen ik hier binnen was gekomen was ik natuurlijk drijfnat. "Zal ik doen." zei ik en liep dan vervolgens naar de andere slaapkamer. Zonder ergens anders naar te kijken ging voor de kast staan en opende deze, meteen gingen mijn ogen naar de bovenste plank, daar lagen inderdaad de dekens. Ik pakte deze er uit en sloot meteen de kast weer, liep de kamer uit door naar de andere kamer, daar begon ik het bed te verschonen. Maar tijdens het verschonen, voelde ik een schok door mij heen gaan en flitste mijn zicht weer even. Was ik nu alweer leeg? Dat kon niet. Gelijk kwam ik overeind en keek ik door het raam naar buiten vanaf de plek waar ik stond. Mijn ogen kneep ik iets samen en zoomde in op de straat. Daar stonden twee mannen, ik kende ze niet maar op één of andere manier voelde het niet goed. Ik draaide mij maar van het raam af en ging verder. Eenmaal klaar, vouwde ik de dekens die ik er af had gehaald op en liep de kamer uit.
Met de natte dekbed liep ik terug naar de keuken waar Macy nog stond. "Waar kunnen deze heen?" vroeg ik en keek haar aan met een glimlach.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld