katnissx schreef:
Jazmyn glimlacht. Ze mag zijn kledingskast gebruiken, hopelijk passen die kleren wat. Als hij voorstelt om zich in de badkamer om te kleden glimlacht ze. Dat is vriendelijk van hem vindt ze. 'Nou, wat stel je voor dat ik kan dragen?', vraagt ze dan aan hem. Ze heeft niet direct wat in gedachten, om een hoer te zijn wel, want ze is ook een meisje/vrouw dus ze weet perfect hoe ze zich dan moet kleden.
Dan ziet Jazmyn hoe Daniel een jurk uit zijn kast neemt, hoe heeft hij dat daarin zitten? Het maakt niet uit, misschien had hij het gekocht met dit thema al ik zijn hoofd. Zelf begint ze na te denken over een gepaste outfit, maar nog steeds weet ze niets. Daniel zal wel helpen met iets gepast te zoeken wat ze kan aandoen. Vervolgens heeft hij het over de schoenmaat. Jazmyn mag dus echt alles gebruiken van hem. Dat is wel een meezitter. '38, maar ik heb altijd mijn gewone adidassen hoor,' glimlacht ze. Ja, adidassen draagt toch iedereen? Dat zou toch goed zijn? Daar kan zr dan ook goed op los gaan. Daniel zal waarschijnlijk een veel grotere voet hebben dus dan heeft ze dat probleem niet.
Jazmyn ziet hoe Daniel aan het nadenken is over het gebruik van zijn kastje. Toch stemt hij in, hij wilt vast goed overkomen. Ze is dan wel nog benieuwd hoe hij echt is, want als hij alleen goed wilt overkomen om goed bij haar te staan, zal ze waarschijnlijk nog kunnen verschieten van hem. 'Don't worry, ik ga echt je kastje niet aansmeren, ik ben altijd netjes,' zegt ze dan tegen hem. Ze neemt haar make-uptasje waar ze dan alles uitneemt en het in het kastje plaatst. Ze vindt haar spullen daar eigenlijk wel mooi staan.
'Trouwens, je moet me morgen zeggen waar de winkelstraten zijn, ik heb nieuwe kledij nodig en vooral waar de echte merken zijn,' vertelt ze tegen hem. Ja, haar kledij is altijd van redelijk dure merken, maar ze ziet ook aan hem dat die van hem dat ook zijn. Daarin zijn ze dus hetzelfde. Ze doet zelf niet graag kledij aan van goedkope merken, het is ook een principe geworden bij haar en op het geld moet ze niet kijken.
Ze kijkt op als hij dat zegt. 'Een ladder,' mompelt ze dan. Ze kent haarzelf en weet dat ze er dus veel mee gaat sukkelen, niet enkel om naar beneden te geraken, maar wanneer ze terug naar boven klimmen, dat gaat pas geklungel worden. Ze hoopt maar dat het goed gaat eindigen. Dan hoort ze wat ze zegt over het plan en knikt. 'Wat had jij al in gedachten?', vraagt ze aan hem. Het is raar om hier te staan voor haar met hem. Ze worden op één of andere manier broer en zus, ze snapt haar moeder nog steeds niet en dat gaat ze ook nooit doen.
@SeriouslyLisa