Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

11 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG met Morgenstern

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Ik keek even naar Alicia wanneer ze dat zei en glimlachte terug naar haar. Ik wist nog steeds niet zeker of ze wist wie ik was, het was dan ook al een tijd geleden, maar ik was het nooit vergeten. Zij was het enige meisje geweest voor wie ik echt iets had gevoeld en toen ik dacht dat het echt serieus begon te worden tussen ons, praatte ze niet meer met me. Ik had er geen idee van, van wat ik mis gedaan had, maar toen het duidelijk werd dat ze echt niet meer met me wou praten, liet ik het rusten. Toch ben ik nooit echt over haar heen geraakt, al zou ik dat nooit echt toegeven. "Dan gaan wij maar als eerst!" Zei ik toen mijn moeder en Jake ook niet wouden beginnen. Lucas werd al meteen nog meer enthousiast dan hij al was en hij ging rechtstaan, waar iedereen hem kon zien, al was ik eigenlijk de enige die moest raden. "Duidelijk praten he." Zei ik nog zachtjes tegen hem voor ik de timer startte. Vanaf het moment dat de timer begon, nam hij een briefje uit de pot en begon die persoon uit te leggen. Ik was blij dat ik met Lucas had, want we bekeken mensen altijd op dezelfde manier, waardoor ik altijd meteen begreep over wie hij het had. Wanneer de timer begon te piepen, wat betekende dat de één minuut om was, hadden Lucas en ik in het totaal zeven namen verzameld. Toen hij weer in de zetel kwam zitten high-fivede ik hem en deden we ook nog onze speciale move. Hij was niet zo 'speciaal', het was immers gewoon een vuistje dat ontplofte, maar het was iets 'speciaal' tussen ons. "Dan zijn nu jullie aan de beurt." Zei ik terwijl ik verwachtingsvol keek naar Alicia en Hendrick. Ik was verbaasd geweest dat Hendrick wou meedoen, maar dat deed hij waarschijnlijk gewoon voor Alicia. Normaal gezien deed hij nooit mee met dit soort dingen, niet dat ik het erg vond, dat betekende immers dat wij meer tijd hadden met ons gezin. Mijn moeder vond dat jammer genoeg wel erg, ze vond immers dat hij meer moest omgaan met ons zodat we een betere band zouden krijgen, al zou hij denk ik niet eens voor mijn moeder de moeite daarvoor doen. Opnieuw stelde ik de timer in op één minuut en wachtte tot er iemand van hun groepje naar voor kwam.

Account verwijderd

schreef:
Ikkeek toe hoe Lucas en Lewis samen het spel begonnen. In een minuut tijd wist Lewis zeven namen te raden, wat ik best wel goed vond. Waarschijnlijk was dat ook de reden dat ze zo enthousiast waren, omdat ze wisten dat ze gingen winnen, of in ieder geval een goede kans maakten. Mijn vader en ik moesten daarna. Ik zuchtte even diep, want ik wilde geen loserzijn en verliezen. ‘Ik ga wel de personen beschrijven,’ zei ik toen, want ik dacht dat mijn vader daar toch niet goed in was. Zodra Lucas weer in de zetel zat ging ik op de plek staan waar hij zojuist stond en wachtte totdat Lewis de timer weer had aangezet op een minuut. Het was best ongemakkelijk want het voelde alsof iedereen me aanstaarde, maar daar probeerde ik niet op te letten. Ik keek alleen naar mijn vader die straks namen moest gaan raden en ik hoopte maar dat dit een beetje ging lukken.
Toen de timer afging begon ik enthousiast met het eerste briefje en gelukkig had mijn vader een beetje kennis over de namen die ik probeerde te beschrijven. En ondanks dat ik niet echt van spelletjes hield ging de minuut heel snel voorbij en hadden we daarna vijf namen kunnen verzamelen. Het was niet zoveel en ook minder dan Lewis en Lucas, maar dat maakte me niet uit, ik was toch al iets vrolijker dan voorheen.

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Al snel ging Alicia in de kring staan en begon de timer te lopen. Na de één minuut hadden ze in het totaal vijf namen verzameld. Het was helemaal niet slecht, maar niemand kon nu eenmaal onze recordscore verbreken. Opnieuw stelde ik de timer in. "Het is aan jullie." Zei ik dan kijkend naar mijn moeder en Jake. Zij vonden het ook altijd leuk om dit spel te spelen, maar waren er niet zo goed in als Lucas en ik. Na hun minuut, hadden ook zij vijf namen verzameld en waren wij weer aan de beurt. Ik keek even vluchtig op mijn gsm om te zien of ik een melding had en dat was inderdaad het geval. Ik had een bericht gekregen van Isabelle, al noemde iedereen haar eigenlijk Iz. "Feest vanavond, kom je ook?" Stond er in het bericht, waarna ze ook nog het adres had gestuurd. Ik had wel zin om er naar toe te gaan, maar was bang dat het waarschijnlijk niet zou mogen. Net wanneer ik wou recht staan om de timer in te stellen en in het midden van de kring te gaan staan, onderbrak iemand me. Het was mijn moeder. "Hendrick, dat was ik helemaal vergeten! We hebben straks afgesproken met onze vrienden." Riep mijn moeder plots uit terwijl ze naar de kalender staarde. "Kunnen we dat niet verzetten?" Antwoordde Hendrick een beetje teleurstellend, waarschijnlijk omdat hij nog wat tijd met zijn dochter wou doorbrengen. "Maar schatje, het is al maanden gepland en zo kunnen de kinderen met Alicia kennis maken, zonder dat wij hun stoorden." Zei mijn moeder, waarmee de discussie duidelijk afgelopen was. Als mijn moeders iets wou, dan kreeg ze het en dat was nu ook het geval. "Misschien kunnen we beter stoppen, dan kunnen jullie je gaan klaarmaken." Zei ik en zonder op een antwoord te wachten, begon ik alles al op te ruimen, wat niet erg veel werk was. Ik stal alle papiertjes terug in de pot. Het zou zonde zijn om ze weg te gooien, want we hadden amper gespeeld. We konden ze dus makkelijk eens een andere keer gebruiken, al had ik het gevoel dat dat nog een tijdje ging duren. Voor dat ik het vergat, nam ik nog even mijn gsm en stuurde iets terug naar Iz. "Ouders zijn weg, dus moet wel lukken." Stond er in het bericht. Ik stak mijn gsm in mijn zak en liep de woonkamer uit. Niet alleen mijn ouders moesten zich voorbereiden, ik ook. Mijn kleren trokken inderdaad op niks en dat maakte me niet echt uit als ik binnen zou blijven. Wanneer ik het huis verliet, zorgde ik er altijd voor dat ik er op mijn best uitzag. Tegen over andere jongens had ik dan ook een betere stijl. Althans, dat zeiden mijn vrienden toch tegen me.

Account verwijderd

schreef:
Toen ik eindelijk een beetje in het spel leek te komen kwam er al snel een einde aan. En niet omdat het was uitgespeeld, maar omdat mijn vader en zijn vriendin zich plotseling bedachten dat ze een afspraak hadden. In de eerste instantie had ik daar begrip voor, je kan je wel eens vergissen in je afspraken. Maar daarna realiseerde ik me dat het mijn vader dus ook niks kon schelen dat ik vandaag was gekomen. Dat ik de zomervakantie hier zou doorbrengen was al lang van te voren afgesproken, hij wist dat ik kwam en hij had zich dus allang kunnen bedenken dat hij wellicht een dubbele afspraak had. Daarom was ik erg teleurgesteld, maar ik besloot daarom ook maar wat leuks voor mezelf te gaan bedenken. Ik vond het geen prettig idee om hier alleen in huis te zijn dus haalde ik mijn gsm uit mijn broekzak en stuurde een berichtje naar Emily, een van mijn beste vriendinnen, en vroeg of ze zin had om vanavond af te spreken. Mijn ouders en ook Lewis gingen naar hun kamer, waardoor ik achter bleef met de twee jongste kinderen die al snel de tv hadden aangezet en een of ander programma gingen kijken. Ik vroeg me af hoelang we alleen thuis zouden blijven, want ik had niet echt zin om aan mijn vader te vragen of ik uberhaupt uit mocht. Het was dus een kwestie van op tijd terug in huis zijn, anders kwam ik vast in de problemen.
Al snel kreeg ik een reactie van Emily dat ze vanavond wel kon en ze vroeg ook of ik mee wilde stappen vanavond. Ik twijfelde eerst, dat betekende dus tot diep in de nacht feesten en dan kwam ik sowieso niet op een normale tijd terug. Toch antwoorde ik dat ik kon, alles beter dan hier zijn dacht ik maar. Daarom ging ik ook snel de trap op naar boven en begon alvast met mijn koffer uit te pakken. Ik wachtte tot mijn vader en zijn vriendin uit huis waren zodat ik mezelf daarna kon klaarmaken, want dan zou dat het minste opvallen.

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Wanneer ik mijn kamer binnenkwam, keek ik vluchtig eens rond. Het was er vrij rommelig, maar dat ik eerder gewoon nog niet opgemerkt. Ik ruim vlug een beetje op en open mijn kleerkast dan. Ik had een vrij grote kast, maar ik had ook veel kleren, dus dat was dan ook wel nodig. Ik nam een lichte jeans broek van een stapel samen met een zwart shirt dat ik nog niet zo lang geleden had gekocht. Nadien nam ik nog een kaki vest uit een andere kast. ik had me al gedoucht, dus dat was ik niet van plan om nog eens te doen vandaag. Ik koos nog snel een paar grijze sneakers uit en zette ze naast mijn deur. Dan liet ik me even neerploffen in m'n zetel en nam mijn gsm in de hand. Ik stuurde wat met Alec om te vragen of hij ook zou komen en sprak uiteindelijk af met hem voor de club samen met Iz. Nu moest ik gewoon nog wachten tot mijn moeder samen met Hendrick ging vertrekken, wat eigenlijk elk moment kon zijn. Ik begin mijn schoenen vast te knopen, wanneer ik de voordeur hoor dichtvallen. Ik steek mijn gsm in mijn achterzak en loop naar beneden. Ik hoopte dat Alicia op haar kamer zou zitten. Ik kon het niet riskeren dat ze het wist en me dan zou verklikken. Dan zou ik 's nachts nooit meer uit kunnen gaan. Ik hoor een zacht geluid uit de woonkamer en besluit om daar even naar toe te gaan. Waarschijnlijk waren mijn twee kleine broertjes daar. "Hé, let jij vanavond even op Jake? En zorg dat Alicia denkt dat ik op mijn kamer zit, ze zou me kunnen verklikken." Zeg ik zachtjes tegen Lucas, waarna ik naast hem me neerzet. Hij knikt zachtjes, maar gaat dan al weer volledig op in het programma. Waarschijnlijk was het één of andere serie die hij volgde. Ik stond weer op en besloot om ook nog even iets te eten. Ik kon nooit echt goed drinken op een lege maag en als ik vandaag wou vergeten, zou ik erg veel moeten drinken. Terwijl ik bedacht wat ik kon gaan eten, liep ik de keuken in, waar gelukkig niemand was en begon de kasten wat te doorzoeken in de hoop iets lekkers te vinden. Ik hoopte maar dat ik Alicia niet meer tegen kwam, want anders zou ik haar moeten uit leggen waarom ik me zo had aangekleed en daar had ik absoluut geen zin in. Al dacht ik niet dat ze naar de keuken zou komen, of zelfs maar uit haar kamer komen.

Account verwijderd

schreef:
Zodra ik klaar ben met mijn koffer uit te pakken, waar ik best wel lang mee bezig was, hoorde ik een auto van het huis wegrijden. Dat betekende dus dat mijn vader uit huis was nu...
Op mijn nieuwe kamer stond een tafel met een spiegel waar ik al mijn make-up spulletjes had neergelegd. Het was niet erg veel, ik hield er niet van als ik een dikke laag met make-up op mijn gezicht had en daarom had ik ook niet heel veel tijd nodig om me klaar te maken. Na enkele minuten had ik me klaargemaakt en een paar spullen in mijn handtas gedaan. Met Emily had ik afgesproken dat ik eerst naar haar huis zou gaan en dat we daarna bij vrienden gingen afspreken voordat we op stap gingen. We hadden meestal een vast groepje waarmee we gingen indrinken, niet elk weekend maar vaak wel minimaal eens per maand. Ik moest er niet aan denken om die momenten te missen, daarom kwam het juist goed uit dat mijn vader deze avond weg was want zo had ik de kans ook om het huis uit te komen, al had ik dat pas op het laatste moment bedacht.
Ik trok een zwart jurkje aan met daaronder mijn nieuwe witte gympen. Hakken had ik ook wel maar daar kon ik niet de hele avond op lopen, en zeker niet als ik drank op had. En ik wilde mezelf niet voor schud zetten door op die dingen onderuit te gaan.
Toen ik klaar was bekeek ik mezelf nog even in de spiegel en haalde een hand door mijn haar. Ik was wel tevreden, en liep daarom zachtjes de trap af en haalde mijn jasje van de kapstok. Snel liep ik nog even naar de keuken om een glas water te drinken voor ik weg ging, want ik had dorst. In de keuken kwam ik Lewis tegen. Verbaasd keek ik hem aan, toen ik zag dat hij zich had omgekleed, maar waarschijnlijk dacht hij hetzelfde over mij...
''Ik zal niks zeggen'' zei ik direct, en ik vulde een glas met water. Als ik iets zou zeggen dan zou ik ook mezelf verraden, dat was alleen maar dom. Wel was ik nieuwsgierig waar hij heen ging, maar ik besloot het maar niet te vragen. Ik wilde niet met hem praten, maar zijn aanwezigheid gaf me toch een fijn gevoel, een vertrouwd gevoel dat ik liever wilde vergeten. Nee, we kenden elkaar niet en dat moesten we zou houden.

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Net wanneer ik de koelkast open trek, hoor ik een deur achter me open gaan. Ik veronderstel dat het Lucas is, die iets komt halen om te eten, maar wanneer ik me omdraai, nadat ik een appel uit de koelkast had genomen, zie ik niet Lucas voor me staan, maar Alicia. Ik denk even na over haar opmerking. Ze zou me inderdaad niet verraden, want dan zou ik hetzelfde doen bij haar. Vluchtig bekeek ik haar lichaam, terwijl ik een hap van mijn appel nam. Ze ha d een zwarte jurk aan, maar geen hakken, wat ook wel normaal was. Bijna geen enkel meisje droeg nog hakken, omdat je zo enkele makkelijker onderuit ging als je dronken was. Ik veronderstelde dat ze ging uitgaan, je ging nu eenmaal niet met zo'n kleren gewoon naar wat vrienden. Ik wend mijn blik van haar af, ik wou niet dat ze het gevoel had dat ik haar zat aan te staren. Ik negeer haar opmerking die ze had gemaakt en vraag haar: "Lift nodig?" Waarna ik een tweede hap van mijn appel nam. Zonder op haar antwoord te wachten, liep ik richting de deur. Mijn sleutels lagen in de gang. Zowel mijn moeder, als Hendrick dachten dat ik niet wist waar ze die voor me verstopten, maar hun verstop plekken waren vaak gewoon zo slecht, dat ik meestal niet langer als vijf minuten nodig had om ze te vinden. Ik loop naar een kast waar alle jassen in hangen en open die, waarna ik mijn hand over de bodem laat glijden. Wanneer ik bij de hoek ben, voel ik een aantal sleutels en neem die meteen in de hand. Aan mijn autosleutel hingen ook nog wat andere sleutels, zoals die van het huis. Maar de meeste ervan gebruikte ik eigenlijk niet, toch lukte het me vaak om mijn sleutels terug te krijgen door te zeggen dat ik één van de sleutels die er aan hing nodig had. Ik laat ze in mijn achterzak glijden, waarna ik mijn gsm er uit haal. 'Ben met de auto, dus kan jullie oppikken' Stuurde ik vlug naar Alec en Iz, waarna mijn gsm alweer verdween in mijn broekzak.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld