Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

18 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - Magic can save us all

Solis
Landelijke ster

Solis schreef:
Ik breek de spreuk van de optische illusie en leg mijn kop weer op de grond. Ik ben aan het trillen ik weet niet of ik er wel klaar voor ben. Zolang zij maar veilig is vind ik het goed. Ik probeer op te staan om Paige aan te kijken de eerste keer faal ik om op te staan maar de tweede keer lukt het. Ik leg mijn hoofd tegen Paige aan en wrijf even tegen Paige aan met mijn hoofd. Het voelt goed om iemand bij me te hebben na al die jaren alleen. Mijn vader verloor ik in een strijd tegen Aliens helemaal aan het begin toen ik zeven was. Het brak mijn hart ik had op dat moment geen zin meer om te leven ik ging in het maanlicht zitten en wachtte tot iemand mijn hoofd zou afhakken of me door mijn hoofd zou schieten. Maar dat is nooit gebeurd ik huilde in het maanlicht alleen met mijn vader naast me en op dat moment werd ik gezegend door de maan ik kreeg haar kracht en het werd me al snel duidelijk dat ik deze krachten nodig had om mezelf, de aarde en haar de maan te beschermen. Een glimlach vormt zich op mijn gezicht als ik denk aan hoe dom ik eerst was met mijn nieuwe krachten. Ik kijk Paige weer aan met een verdrietige blik in mijn ogen en een traan rolt uit mijn ooghoek. Ik vind het jammer om afscheid te nemen van haar maar alleen een wonder zou me op dit moment nog kunnen redden.

PowerWriter
YouTube-ster

PowerWriter schreef:
Als ik in Luna's ogen kijk zie ik moeheid en verdriet. Ze is aan het opgeven. Ik snap ook wel waarom, de kansen zijn klein dat ze het overleefd met zulke grote wonden. Ik leg mijn armen over de kop van de vosvorm van Luna en knuffel haar. We zijn maar een halfuur bij elkaar geweest maar het is het beste halfuur geweest in jaren. Als ik zie dat Luna de tranen niet meer kan tegenhouden begin ook ik te huilen. Luna had een keus. Ze had kunnen kiezen om zichzelf te redden maar in plaats daarvan koos ze ervoor om mij te redden uit de handen van de akelige aliens. "Sorry dat ik je niet heb kunnen redden" zeg ik zachtjes tegen haar. Ik leg haar kop weer op mijn schoot. Ik teken snel een magiccircle en ik zorg ervoor dat de grot waar we in zitten ermee verlicht wordt. De mooie vacht van Luna's vossenvorm glinstert in het licht. Ik sluit mijn ogen en houd het hoofd van Luna vast. Ik wacht op het moment waarop ik Luna's ademhaling niet meer kan voelen en de helse pijn in mijn been begint voor het nieuwe litteken. Echter gebeurt dat niet.
Ik kijk verbaasd op als ik zie dat er geen wonden meer te zien zijn op Luna's vacht. Verbaasd kijk ik om me heen hoe dat zou kunnen komen. Dan merk ik mijn magiccircle op. Hij gloeit op. Ik herken het gegloei gelijk. Toen mijn mentor nog leefde heeft ze me uitgelegd dat magiccircles speciale krachten bevatten die je alleen kan gebruiken als er iets speciaals gebeurd. En blijkbaar bevatte mijn magiccircle de kracht om te helen.

Solis
Landelijke ster

Solis schreef:
Als ze me knuffelt komen de tranen pas echt los bij mij ik huil in Paige haar schoot. Ze verlicht de grot waar we in zitten en ik sluit mijn ogen op Paige haar schoot. Ze heeft mijn hoofd in haar handen en ik wacht tot de dood mij komt halen. Net op het moment dat ik begin weg te vagen voel ik iets raars in mijn lijf een sterke kracht. De pijn verlaat pijn lichaam al snel nadat ik de kracht heb gevoeld. Ik haal mijn hoofd uit Paige haar schoot en ik kijk naar mijn lichaam waar geen wonden meer opzitten en zelfs geen bloed. Blij duw ik mijn snuit tegen Paige aan waardoor ze bijna omvalt. Snel vang ik haar op zodat ze niet valt. Ik knuffel haar en tranen van geluk stromen van mijn gezicht af. Ik buig daarna uit respect voor Paige omdat ze mij gered heeft. Ik kan haar niet genoeg bedanken voor het redden van mijn leven. Mijn magische kracht heeft nog wel de tijd nodig om terug te keren maar dat maakt me niks uit ik leef nog en zij ook! "Dankje voor het redden van mijn leven ik sta voor eeuwig bij je in het krijt. Ben je moe?" Ik slaap niet door de nacht en meestal ook niet overdag ik heb een keer in de zoveel tijd slaap nodig door de maan wat erg handig is als je snel ergens heen moet en dat is een lange reis. Ik til Paige op in mijn mond en leg haar op twee van mijn staarten en de rest leg ik op haar zodat ze lekker kan slapen.

PowerWriter
YouTube-ster

PowerWriter schreef:
Ik ben nog steeds aan het trillen als Luna me neerlegt. We liggen tegen elkaar aan en het is lekker warm. Echter kan ik geen slaap vatten. De tranen blijven uit mijn ogen stromen en er is geen stoppen meer aan. Ik huil geluidloos zodat Luna het niet kan horen. Ik wil dat ze gaat slapen, vandaag is een heftige dag geweest. Niet alleen voor haar, maar ook voor mij. Vandaag heeft allerlei gevoelens in me opgeroepen die ik al jaren bedwongen heb gehouden. Alle gevoelens die verdwenen waren tot het sterven van mijn begeleider zijn weer terug en ik weet niet of ik daar blij mee moet zijn. Het zijn ingewikkelde gevoelens waar ik me liever voor wil beschermen. Maar hier lig ik dan, alleen met deze gevoelens die me langzaam van binnenuit verscheuren. Ik sluit mijn ogen in de hoop om mijn tranen tegen te houden en het werkt ook nog. Ik val al snel in een droomloze slaap.

Solis
Landelijke ster

Solis schreef:
Deze nacht slaap ik niet ik besluit te gaan "dreamwalken." Ik loop door Paige haar droom en ik zie een zwarte massa met een wit middelpunt met een huilende Paige daarin. Ik zorg dat ze me kan zien in haar droom en lik haar tranen weg. "Wat is er Paige?" Ik zorg ervoor dat de rest van de droom mooi en vrolijk word. Ik zie er raar uit aals ik in dromen magie gebruik mijn ogen worden dan bezeten door blauwe vlammen. "Kom laten we even door je droom lopen Paige." Ik loop alvast vooruit en kijk in de gedachte van Paige waarin ik een magie begeleider zie. Ik laat hem verschijnen in Paige haar droom en verdwijn zelf. Ik bouw alles zo goed mogelijk op uit haar herrinderingen. Stil kijk ik vanaf de zijlijn toe naar haar droom en zorg dat alles goed verloopt. Ik glimlach als ik kijk naar haar droom die prachtig is ik hoop dat ze ervan geniet.

PowerWriter
YouTube-ster

PowerWriter schreef:
Ik schrik wakker. Ik had niet verwacht een mooie droom te hebben. Luna was er en ze had me uit mijn donkere put van verdriet gehaald. Ze liet mijn beschermer tevoorschijn komen. Ik ben gelijk naar hem toe gerend en heb hem geknuffeld. Hij is me altijd al zo dierbaar geweest omdat hij bij mijn zijde geweest is sinds ik geboren ben. Sinds mijn leven explodeerde door al dit gedoe met de aliens. Hij was er altijd en heeft ervoor gezorgd dat ik de persoon ben die ik nu ben. En dat ben ik hem voor eeuwig dankbaar. Uiteindelijk was hij zelfs de enige familie die ik nog had. Mijn ouders waren gestorven, mijn vrienden hadden me uit angst verlaten en mensen durfden niet bij me in de buurt te komen. Hij was de enige die ik nog had en toen de aliens hem te pakken kregen op mijn twaalfde was dat een enorme klap. Ze hadden hem meegenomen en als hij niet zou vertellen waar ik was dan zouden ze hem vermoorden. Ik moest van hem wegrennen en niet meer omkijken. Dat heb ik ook gedaan. Ik ben weggegaan en heb het uitgehuild onder een boom. Toen ik hoorde dat zijn lieflijke stem een verdorven schreeuw vormde wist ik dat het gedaan was. Ik heb gewacht tot de aliens weg waren en ben teruggegaan. Ik heb een goed afscheid van hem genomen. Ik hoop elke dag dat ik op deze aarde sta dat ik hem trots doe. Toen ik hem in mijn droom zag kwamen alle herinneringen terug. Ik vind het jammer dat de droom nu voorbij is en ik klaarwakker ben. Ik besluit om op de staan uit en even bij de ingang van de grot te gaan zitten.

Solis
Landelijke ster

Solis schreef:
Ik merk al snel dat Paige haar droom over is. Ik ga uit mijn trans en kijk naar haar ze zit voorin de grot. Ik loopnaar haar toe en ga naast haar zitten jammer genoeg kan ik niks doen op dit moment om haar weer te laten dromen maar ik heb een afspraak gemaakt met mezelf. Zolang ik leef en zij bij mij is zal ik over haar dromen waken en haar leuke dromen geven het liefst zonder dat zij weet dat ik het doe. Ik snij met magie ongemerkt een x in mijn arm om de afspraak te verzegelen. "Gaat het?" Vraag ik aan haar met een rustige stem. Ik knuffel tegen Paige aan en merk dat de avond al bijna voorbij is. "O wacht kom ik heb je wat leuks te laten zien!" Ik verander in een mens en trek Paige mee de grot uit. "Kom kom we moeten opschieten!" Ik loop naar een plek toe waar de maan het meest helder is en focus mijn krachten in de maan zodat ze langzaam zakt achter de horizon.

PowerWriter
YouTube-ster

PowerWriter schreef:
Luna trekt me mee. Ik weet niet waar we heen gaan, maar het is in ieder geval buiten de grot. Ik ben nog een beetje dof van alle gevoelens als ze stopt met lopen en haar energie ergens op richt. Ik kijk verwonderd rond als de maan langzaam begint te zakken. Het wordt langzaam lichter en door de bomen heen zie ik de opkomen. Ik heb veel zonsopkomsten gezien maar deze is speciaal. Misschien omdat ik zie hoe het gebeurt of dat Luna bij me is, maar het voelt goed. Als de zonnestralen over de aarde schijnen stopt Luna met haar krachten gebruiken en komt ze naast me staan. We staan er en zeggen niks.
Van binnen ben ik diep aan het nadenken of ik Luna het verhaal van mijn beschermer wil vertellen. Waarom het feit dat ik nu samen met haar ben ervoor zorgt dat ik zo veel gehuild heb. Maar aan de andere kant weet ik niet of ik er klaar voor ben om het haar te vertellen. Wanneer Luna aanstalten maakt om weer weg te gaan raak ik haar schouder aan en stop ik haar. "Dat was heel mooi, wat je met de maan deed" zeg ik en ik trek een lichtelijk glimlachje tevoorschijn, "Maar als we dan toch samen blijven dan wil ik je een verhaal vertellen. Een redelijk emotioneel verhaal. Vind je dat oké?"

Solis
Landelijke ster

Solis schreef:
"Haha dankje ik ben de beschermster van de maan sommige noemen me Godin van de maan maar die naam gebruik ik niet dat is een te grote naam voor mij." Ik luister naar Paige en kijk haar aandachtig aan. "Ja is goed weet je zeker dat je dt wel kwijt wilt? Ik wil je niet dwingen als je niet wilt." Zeg ik met een glimlach op mijn gezicht. Diep in gedachte verzonken over wat het kan zijn en of het misschien gaat over de man in de droom gaat. Paige weet natuurlijk niet dat ik al een groot deel heb gezien in haar droom maar dat hou ik voor me dreamwalking is iets wat niemand weet wat ik kan doen en dat hou ik het liefst zo. Ik kan er waarschuwingen mee brengen en iemand zich blij laten voelen. Verdrietig maken doe ik meestal niet en bang maken ook niet behalve als die persoon het nodig heeft wat ik kan voelen.

PowerWriter
YouTube-ster

PowerWriter schreef:
"Ik geef je niet alle details" zeg ik en ik kijk naar de grond, "maar het zorgt er voor dat ik soms minder alert ben of niet helder kan nadenken.. Dus ik vind belangrijk dat je tenminste een deel weet". Ik zucht en kijk Luna aan. Ik begin met vertellen. Ik vertel een deel van het verhaal van mijn begeleider. Ik vertel haar hoe ik hem ontmoet heb en waarom hij zo belangrijk voor me is. Ik vertel haar ook over hoe hij gestorven is, dat de aliens hem gevangen namen en om informatie gedood hadden. Wanneer ik klaar ben laat ik een haperende zucht los. "Sorry.." zeg ik zachtjes, "Je liet me er gister aan denken. Aan hem. Dat je je leven wilde offeren voor mij".

Solis
Landelijke ster

Solis schreef:
"Awh het spijt me dat was nooit de bedoeling van mij ik wil gewoon geen vrienden van mij meer zien sterven dat is alles. Ik weet dat het cliché klinkt maar in een korte tijd ben je erg veel voor mij gaan betekenen en ik denk dat wij het goed met elkaar gaan kunnen vinden en dat we elkaar kunnen helpen met vechten." Ik geef Paige een dikke knuffel en zeg: "Je bent als een grote zus voor me bedankt daarvoor." Op mijn arme en benen zijn best veel littekens te zien van kruisjes een bloederig kruisje van de afspraak van net veel magische littekens en veel krassen. De meeste daarvan heb ik zelf gemaakt voor een belofte of een familielid die overleden is of een vriend. Alles symboliseert wel wat qua littekens. Ik heb ook op mijn pols een brandmerk staan van de maan als belofte dat ik aan haar trouw zou blijven. Ik kijk hoe de zon opkomt en denk: 'Jammer dat ik niet echt in de maan heb kunnen zitten vanavond maar ze had het nodig.' Ik gebruik meestal mijn tijd in de maneschijn om na te denken over alles wat ik heb meegemaakt of om te trainen.

PowerWriter
YouTube-ster

PowerWriter schreef:
Luna's knuffel doet me opleven. Ze heeft geen idee hoe fijn het is om na al die jaren weer om iemand te kunnen geven. Wanneer we de knuffel loslaten zeg ik; "Nee, jij bedankt. Voor het redden van miin leven. En het luisteren". Ik lach naar haar. "Ga maar even zitten" zeg ik tegen Luna, "Je bent nog maar net geheeld..". Ik help haar met zitten en sta zelf weer op. Ik loop een paar meter buiten de grot. Ik teken mijn magiccircle op mijn arm en fluister mijn locatie. Ik trek mijn wenkbrouw omhoog als ik een interessant plaatje te zien krijg. Ik zie een aantal flikkerende stippen op een open plek die hier dertig meter vandaan is. Zo iets heb ik nog nooit gezien. "Luna" Roep ik, "Let even op de omgeving. Ik ga even een klein stukje die kant op, ik moet zien wat er aan de hand is". Voordat Luna iets terugzegt trek ik mijn zwaard al en ga ik tussen de bomen staan. Ik verstop mezelf goed en het aanzicht wat ik zie op de open plek is afschuwelijk.

Solis
Landelijke ster

Solis schreef:
Ik ga zitten maar ik krijg geen rust ik vind het niet fijn dat Paige in haar eentje vertrokken is en ik niet weet waar ze heen is. Ik verander in mijn vos gedaante en loop rusteloos heen en weer. 'Luna hoe kan je zo verschrikkelijk dom zijn?! Je had gelijk achter haar aan gemoeten als ze nu dood gaat is het jouw schuld en dat weet je..' Ik verander in een wolf en huil hopend dat Paige de boodschap begrijpt. Ik kan alleen in een wolf en een vos veranderen ik hou meer van wolven maar mijn vos gedaante is sterker dus loop ik daar meestal mee rond. Rusteloos zit ik in de ingang van de grot en kijk naar buiten hopend dat Paige zo terug naar mij komt en zegt: "O er was niks gewoon een paar dorpelingen." Ookal weet ik in mijn hart dat dat niet gaat gebeuren hou ik de hoop erin.

Ik als wolf.

PowerWriter
YouTube-ster

PowerWriter schreef:
Mijn gezicht vertrekt als ik het afschuwelijke gezicht in me opneemt. Ik zie een aantal mensen op de grond liggen. Of tenminste, wat eerst mensen waren. Een hoofd lijkt van het bijbehorende lichaam te zijn gereten, bij één ontbreekt het onderlichaam en de ander is enorm misvormt. Het gezicht van al deze mensen zorgt ervoor dat ik wil terugdeizen maar in plaats daarvan neem ik een stap naar voren en bekijk ik de lichamen en de omgeving beter. De wonden en de lichamen zien er redelijk vers uit. Ik kan zien dat rondom de wonden er een soort zwarte korst ontstaat, een teken dat dit het werk was van de aliens die gekomen zijn om mijn ras op te jagen. En dan zie ik iets dat me nog banger maakt. Het is maar een klein zilver balletje dat op de grond ligt. Ik weet precies wat het is. Ik pak het op en klik op het knopje aan de onderkant. Gelijk komen er kleine zaagjes uit de zijkanten en deze beginnen rond te draaien. Dit is een dodelijk wapen en is waarschijnlijk gebruikt om deze arme dorpelingen te doden. Ik klik hem snel uit en stop hem in één van de buidelzakjes die ik bij me draag.
Ik wil weglopen als ik een geritsel hoor in de bosjes. Een verassingsaanval. De aliens zijn veel slimmer dan dat ze eruit zien. Ze hebben natuurlijk ontdekt wat de kracht van mijn magiccircle is. En nu kunnen ze deze informatie tegen me gebruiken. Ik trek mijn zwaard en voor ik het weet heb ik een van de aliens die nu een cirkel om me heen vormen doorboort. "Slimmer dan je dacht" roep ik terwijl ik er nog eentje doorboor.

Solis
Landelijke ster

Solis schreef:
'Oké genoeg ze reageert niet op me en ze is veel te lang weg ik ga naar haar opzoek.' Denk ik bij mezelf. Ik sprint als wolf door het bos tegenover onze grot. Ik zie een groot bloedbad en Paige daar vechtend met een paar Aliens. Ik verander terug in een mens en schiet de wezens neer met vuurpijlen. Paige zorgt ervoor dat de rest van de wezens dood gaan en we zijn weer veilig. "Paige genoeg we gaan hier weg." Ik verander in een vos en ik ga voor Paige haar voeten liggen als teken dat ze op kan stappen. "Stap maar op." Zeg ik door mijn gedachtes naar Paige. "Ik slaap niet en ik heb niet veel pauze nodig dus ik zorg ervoor dat we over een dag op een nieuwe veiligere locatie zijn aangekomen." We hebben vrij weinig keuze op dit moment behalve hier blijven en dood gaan of vluchten en daarna weer naar een andere plek gaan en zo doorgaan. Ik vind het jammer dat we hier weg moeten maar zoals ik al zei er is geen keuze we moeten weg hier. Vastberaden nu van mijn keuze kijk ik snel even Paige aan.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld