Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
Check het forum voor gezelligheid!!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG ~Secret Love~
GreenPeaceGirl
Landelijke ster



Aan het eind van de middag ben ik klaar op school. Zo snel mogelijk rijd ik naar huis toe. Eenmaal aangekomen plof ik meteen neer op de bank. Ik pak mijn mobiel erbij en check de inkomende berichten. Er zit ook een berichtje bij van een onbekende merk ik op. Ik klik het aan en het verhaal komt in beeld. Anna...Hm..Het voelt fijn om een berichtje van haar te krijgen. Jammer genoeg gaat het over schoolzaken en niet over wat anders. Ik stuur meteen een bericht terug: 

'Hallo Anna! Wat fijn dat je zo snel reageert en al helemaal dat je twee keer in de week bijles wilt nemen. Zullen we morgen maar meteen beginnen? Wil je op school bijles, want het kan eventueel ook ergens anders. Op een plek waar we ons niet kunnen afleiden en kunnen focussen natuurlijk... Luuk x 

Ik verstuur het zonder aarzeling. Ach een x achter mijn naam kan toch niet kwaad? Ik voel me opgelaten en zit gespannen te wachten op een reactie, maar natuurlijk krijg ik dat niet meteen. Ondertussen voeg ik Anna toe aan mijn contacten en bekijk haar profiel op WhatsApp. Zo mooi...



Opblaasxkrokodil
Internationale ster



Ik schrik van mijn telefoon die in mijn handen trilt terwijl ik de profielfoto van Luuk open heb staan. Ik heb blijkbaar een berichtje gekregen. Ik schrik als ik zijn naam zie staan en ik open het bericht meteen. Hij sluit het bericht af met zijn naam en een 'x' erachter. Ik weet niet wat ik daar van moet denken, doen leraren dat normaal wel?

'Hoi Luuk, ehm ik weet niet zo goed wat u anders in gedachten had qua plek? Normaal heb ik wel bijles op school, maar dan word ik wel snel afgeleid inderdaad. Laat het maar weten.''

Ik verstuur het en ik stop direct mijn telefoon weg. Ik ben hartstikke zenuwachtig door dit gesprek. Ik laat een bad vollopen en ik laat mij na een paar minuten er rustig in zakken. Ik probeer niet op mijn telefoon te kijken om te zien of Luuk al iets heeft gezegd. Waarom boeit het mij eigenlijk zo? Het is mijn leraar... 
GreenPeaceGirl
Landelijke ster



Tijdens het koken hoor ik mijn mobiel trillen. Ik leg de pollepel neer en zoek naar mijn telefoon. Oké, ben benieuwd! Ik open het berichtje en lees het aandachtig. Ik zie het nu al helemaal voor me, Anna en ik bij bijles. Dan bedenk ik een goed antwoord in mijn hoofd en begin te typen. 

'We kunnen ook in de bibliotheek afspreken? Lekker rustig en geen last van te veel prikkels. Ik denk dat dat wel een goed idee is, toch? Als je toch liever op school bijles wilt, mag ook! Geen probleem, hoor haha. 

Na het een paar keer te herlezen, besluit ik om het berichtje te versturen. Ik schrik op van geluiden in de keuken. Het water in de pan gaat erover heen. 'Shit!', roep ik en ren erheen. 
Opblaasxkrokodil
Internationale ster



Ik droog mijzelf af terwijl mijn telefoon door het hevige trillen van de wastafel valt. Arme telefoon, hij moet zoveel kunnen verdragen. Ik raap hem op en ik lees het bericht wat net binnen is gekomen. Elke keer wanneer ik een berichtje krijg van Luuk word ik duizelig. 

'De bibliotheek klinkt wel goed, wanneer heb je tijd?'

Ik verstuur het berichtje meteen zonder er nog te lang bij stil te staan. Ik loop naar mijn kamer om een trainingsbroek en een wijde trui aan te trekken en ik doe mijn haar in een rommelige knot. Ik kijk naar mijn telefoon die angstvallig stil blijft. Na twintig minuten heb ik nog steeds geen bericht terug en ik blijf er maar aan denken. Wanneer mijn moeder roept dat het avondeten klaar staat loop ik naar beneden en laat ik mijn telefoon achter. Zo maak ik me er ook geen druk om.
GreenPeaceGirl
Landelijke ster



Wanneer ik net begonnen ben met eten zie ik mijn telefoon opnieuw  trillen. Ik lees het berichtje met een lach. Ik leg mijn telefoon weg en probeer eerst rustig mijn eten op te eten. Eerst eten en de rest komt later. Maar mijn gedachten gaan alleen nog maar over Anna. Ik kreun en steun mijn hoofd op mijn handen. Even gewoon eten, jemig!  

Als ik mijn eten op heb na vijftien minuten, pak ik mijn telefoon er weer bij.

'Zullen we morgen maar meteen beginnen met bijles na jouw laatste les? Misschien is het handig als je je rooster doorgeeft, zodat het makkelijker plannen is voor mij voor de volgende keren. Dan zie ik je morgen in de bibliotheek bij de ingang.' 

Verstuurd. 
Opblaasxkrokodil
Internationale ster



'Maandag: 08.30 - 14.30 
 Dinsdag:   10.30 - 13.30 
 Woensdag: 08.30 - 16.00
 Donderdag: 09.20 - 15.30
 Vrijdag: 08.30 - 14.30 

Ik heb soms ook een tussenuur en het kan bijvoorbeeld ook wel eens in de avond of in het weekend als het niet anders lukt hoor! Tot morgen en slaap lekker.'

Ik verstuur het bericht en ik schakel direct mijn telefoon uit. Ik ga met ongepoetste tanden en met kleren aan in bed liggen en ik doe mijn ogen dicht. Ik heb geen idee wat mij overkomt, maar ik voel me er goed door. 
GreenPeaceGirl
Landelijke ster



Ik krijg al snel een berichtje van Anna. Yes, ik zie haar morgen! Oh nee, waar ben ik nu mee bezig, denk ik er meteen achterna. Nu moet ik haar ook echt zien...Ik begin al wat zenuwachtig te worden en de adrenaline stijgt. Luuk, je kan het het niet maken om weer in je oude gewoontes terug te vallen. Heb je het nou niet eens geleerd van de vorige keren. Ik ga alleen bijles geven, that's it! Geen gekke dingen, want ik ben docent. 

Ik ga vroeg op bed, want ik ben gesloopt door de eerste schooldag. Ik kleed me om en poets mijn tanden. Snel kruip ik in bed onder de warme dekens. Ik sluit mijn ogen en zie Anna voor me, lachend naar mij kijken. Binnen een paar minuten val ik in slaap. 
Opblaasxkrokodil
Internationale ster



Ik ring met mijn fietsbel als ik Sabine en Roselien in haal. 'Goedemorgen zonnestraaltjes!' schreeuw ik uit terwijl ik weer op adem probeer te komen na het harde trappen. 'Wat ben jij vrolijk,' zegt Roselien terwijl ze me onderzoekend aankijkt. 'Oh, An! Roselien en ik ga na school even snel naar het centrum, ik heb nu al zin in de cafetaria!' Ik rol met mijn ogen terwijl ik om haar lach. 'Ga je mee?' 'Ik heb na school bijles van Luuk... meneer Westerhof,' zeg ik snel terwijl ik daarna meteen weer naar mijn stuur kijk. 'Laat me het gesprek zien,' zegt Sabine ernstig, maar met een speelse lach op haar gezicht. 'GESPREK?!' horen wij Roselien opeens roepen. Terwijl Sabine uitlegt wat er gebeurd is, zetten wij onze fietsen in de fietsenstalling. 

Ik haak mijn arm in die van Sabine en we lopen gezamenlijk de school binnen. Vlak voor de deur bots ik perongeluk tegen een medestudente op. 'Sorry,' mompel ik waarna ik meteen weer door wil lopen. Wanneer ik omhoog kijk, kijk ik recht in het gezicht van het meisje dat ik eerder deze week ben tegengekomen op de gang nadat ik het nummer van Luuk kreeg. 'Ik zal maar uitkijken als ik jou was,' sist ze waarna ze ruig doorloopt. Ik slik en ik zeg niks meer tot we bij het lokaal zijn. Wiskunde.
GreenPeaceGirl
Landelijke ster



Ik ben vandaag eerder op school dan gisteren. Ik loop door de ingang en zie de eerste studenten al pratend in de kantine zitten. Op mijn gemak loop ik de docentenkamer in en hang mijn jas op. Nog genoeg tijd over voor een lekker bakje koffie. Ik bedenk me dat ik eigenlijk nog niet eens een leuk gesprekje heb gehad met een collega. Ach ja, dat komt vanzelf! Het is pas mijn tweede werkdag. De collega's die aanwezig zijn in de docentenkamer zitten allemaal op hun mobiel. Gezellig...Ik besluit om alvast naar het lokaal te gaan waar ik les moet geven, want hier is het ook een saaie boel. Ik groet iedereen voordat ik wegloop en neem mijn koffie mee. 

Ik begin weer in hetzelfde lokaal, dus ik heb geen moeite om het lokaal te vinden. Wanneer ik naar binnenloop zitten er al een paar (vrouwelijke) studenten. 'Oh, wow! Ik had jullie nog niet verwacht. De les begint pas over vijftien minuten...Dat weten jullie wel, toch?' Ze knikken en lachen naar me. 'Als jullie niet al te luidruchtig zijn, mogen jullie wel blijven voor deze ene keer', zeg ik. Een beetje ongemakkelijk begin ik met de lesvoorbereiding en drink ondertussen mijn koffie op. Voor ik het weet zijn de vijftien minuten al voorbij en komen de studenten naar binnen gestormd. Ik zie Anna en ik voel sterke hartkloppingen. 
Opblaasxkrokodil
Internationale ster



Als wij het lokaal binnenlopen kijk ik meteen naar Luuk. Ik voel mijn hoofd rood worden bij ons oogcontact en ik richt meteen mijn blik op de grond terwijl ik achter Sabine aan loop naar onze plek achter in de klas. Ik ga zuchtend zitten en ik pak mijn boeken en mijn schrift erbij. Ik steun met mijn hoofd op mijn handen terwijl ik met luister naar het gesprek van Sabine en Roselien. Ik kan het niet uit mijn hoofd zetten dat Luuk en ik gepraat hebben, omdat het zo veel bij mij los maakte. Ik weet niet wat het is, maar het voelt goed. Ik volg Luuk met mijn ogen die naar een groepje meiden loopt en met ze praat. Ik voel een lichte steek van jaloezie als ik zie hoe die meiden op hem reageren. Ik hoest en ik pak mijn flesje water.

Luuk begint de les en ik probeer oprecht mijn hoofd erbij te houden, maar ik vind het veel te moeilijk. Ik ben blij dat ik bijles krijg vanmiddag, niet alleen vanwege mijn cijfers op dit vak, maar ook vanwege Luuk. Als wij bezig moeten met de opdrachten bijt ik op mijn pen en kijk ik moeilijk naar Sabine en Roselien. Zij lijken het te snappen en zij zijn driftig aan het werk. Uitslovers. Ik heb de hele uitleg ergens anders aan gedacht waardoor ik het nu niet weet. 'Kun je het me even uitleggen?' vraag ik aan Sabine. 'Dames, ik heb aangegeven dat ik niks wilde horen!' zegt Luuk op een strenge maar een vriendelijke toon. 'Sorry,' mompel ik. Ik sla mijn ogen neer en ik leg mijn pen op mijn schrift.
GreenPeaceGirl
Landelijke ster



Nadat ik Anna en haar vriendinnen heb aangesproken, draai ik mij om naar het digibord. Ik laat een zachte zucht, want dit gaat zo tegen mijn gevoel in. Toch moet ik proberen om een goede docent te blijven en consequent te zijn. Stiekem meende ik niet echt wat ik zei, maar je moet toch wat...Mijn gevoelens en objectiviteit gaan door elkaar heen en hoe vaker ik Anna zie, hoe meer het gebeurt. Soms word ik er gek van, maar aan de andere kant vind ik het leuk en spannend. 

Aan het einde van de les vraag ik Anna om nog even te blijven. Ondertussen twijfel ik of het handig is wat ik met haar wil bespreken...Niet doen, Luuk. Doe het gewoon, joh! Ik word onrustig van binnen door al die gedachtes. Ze knikt en samen wachten we tot de laatste student het lokaal uit is en de deur dicht doet. Ik loop zo beheerst mogelijk naar haar toe en ga op één van de tafels zitten. Er zit nog een meter of twee tussen ons. Ik heb mijn handen in elkaar en voel het zweet opkomen. 'Wil je dat we gezamenlijk naar de bibliotheek gaan vanmiddag? Het is nog wel een stukje fietsen en ik heb een auto, dus dan zijn we er sneller!' Ik kijk haar aan en wacht op een reactie. 'Alleen als jij het wilt, hoor!', voeg ik gehaast erachter aan. Ik glimlach even. 
Opblaasxkrokodil
Internationale ster



Ik heb de hele les geen klap uitgevoerd en ik heb alleen maar naar Luuk gekeken. Dit moet echt gaan veranderen voordat het begint op te vallen. Daarnaast ben ik een leerling en hij een leraar dus dit gaat sowieso niet gebeuren. Dit mag ik allemaal niet eens denken. Ik leg mijn hoofd in mijn armen en ik sluit mijn ogen. 

De bel gaat en ik sla mijn boeken dicht. Terwijl ik mijn tas in pak roept Luuk naar me. 'Anna! Wil jij nog even blijven zitten?' Ik zie meteen dat de hoofden van Sabine en Roselien mijn richting op gaan en ik slik. Ik krijg geen woorden uit mijn mond dus ik knik kort. Luuk blijft net zo lang bij het bord staat tot alle studenten het lokaal uit zijn en daarna komt hij rustig naar me toe lopen. Ik krijg het warm, mijn hart begint sneller te kloppen en ik voel dat het zweet me uitbreekt. Hij komt op de tafel tegenover me zitten. Damn, wat is knap. Ik vind het fijn dat hij nu zo dichtbij is. Als hij voorstelt dat we ook met de auto kunnen gaan in plaats van dat ik met de fiets ga slaat mijn hart over. Ik wil glimlachen, maar ik wil ook niet laten zien wat hij met me doet. 'Ja, graag. Dat vind ik heel fijn!' zeg ik. 'Ik ben om half drie vrij, ik weet niet hoe laat u klaar bent?' zeg ik beleefd. 'Anders wacht ik wel op u, dat vind ik geen probleem.' Ik hoor dat de volgende bel gaat en ik sta snel op terwijl ik mijn tas pak. 'Euh, stuur anders maar een berichtje,' zeg ik met een rood hoofd 'ik zorg dat ik dan bij uitgang van school sta.' Ik doe mijn tas op mijn rug en ik loop snel het lokaal uit.
GreenPeaceGirl
Landelijke ster



Ik ben blij met haar antwoord. Ze heeft JA gezegd!! Daarna zegt ze nog wat tegen mij en voordat ik antwoord kan geven is ze al weg. Ik blijf verward achter in het lokaal. Ik haal mijn hand door mijn haren heen en daarna over mijn baardje. Heb ik iets fout gedaan? Was dit tóch een domme zet van mezelf? Kwam het raar over? Was het te veel voor de tweede dag? Ik sta op om mijn telefoon te zoeken. Na een paar seconden heb ik hem gevonden en ga naar WhatsApp. Ik klik op de chat van Anna en mij en stuur meteen een berichtje om haar vraag te beantwoorden. 

'Je was zo snel weg, haha! Ik ben vandaag ook op hetzelfde tijdstip als jij klaar. Tot vanmiddag, Anna!'

Ik doe mijn telefoon in mijn broekzak en ruim het lokaal nog eventjes op. Daarna ga ik naar de docentenkamer voor een vergadering. Onderweg speelt de situatie van zonet over en over in mijn hoofd. Anna, wat doe je toch met me...
Opblaasxkrokodil
Internationale ster



Wanneer ik in mijn volgende les zit krijg ik een berichtje op mijn telefoon van Luuk. Ik lees het en ik krijg een rood hoofd. Ik ben inderdaad ook wel heel snel weggelopen. Ik kan mezelf wel voor mijn hoofd slaan voor mijn gedrag, wat bezielt mij eigenlijk? Vindt hij me nu stom? Ik was gewoon zo blij met het voorstel dat ik niet meer normaal kon functioneren, hoe moet ik in godsnaam normaal blijven doen als ik hem zie vandaag? Ik leg mijn telefoon op mijn schoot zodat ik -hopelijk- onopgemerkt een bericht terug kan schrijven.

'Sorry! De bel ging een ik moest nog naar een nieuwe les! Oke, dan sta ik bij de ingang, tot vanmiddag.'

'Anna, leg je telefoon maar even op mijn bureau', zegt mevrouw Matthijsen streng. Ik sta op en ik zet met mijn telefoon uit voordat ik het op het bureau leg, ik wil niet dat iemand ziet dat Luuk en ik elkaar berichten sturen. Ik neem het zekere voor het onzekere. Ik ga weer op mijn plek zitten en ik begin mijn opdrachten te maken. Na dit uur zie ik Luuk, ga ik bij hem in de auto zitten en gaan we samen naar de bibliotheek. Ik ben nu al zenuwachtig.
GreenPeaceGirl
Landelijke ster



Tijdens mijn eerste vergadering let ik niet heel erg op wat er gezegd wordt. Ik kijk af en toe op mijn horloge om te zien hoe laat het is. De bijles komt steeds dichterbij. 'Wat vind jij ervan?', vraagt de directeur. Ik schrik op en kijk mijn collega's aan. Ze staren allemaal naar me en wachten op een reactie. Het blijft stil en ik kijk erg bedenkelijk naar de directeur. 'Nou..uhm...', zeg ik stotterend. 'Kunnen we het niet even hebben over de app van school? Ik hoorde van een paar mede-collega's dat er een storing mee was!', hoor ik de dame zeggen schuin tegenover mij. Ze knipoogt naar me en ik knik terug als bedankje. Er valt een last van mijn schouders en er is niemand meer die op mij let. Het gesprek gaat over de app en geen één persoon die meer terugkoppelt naar de vraag, die voor mij was bedoeld. 

Na de vergadering maak ik een kopje koffie klaar voor mezelf. Iemand tikt op mijn schouder. Ik kijk half om en zie de vrouw die mij heeft geholpen tijdens het gesprek. 'Ohja! Jij bent die persoon die mij uit de brand heeft geholpen!, zeg ik lachend. 'Geen probleem! Die persoon heet trouwens Laura.' en ze steekt haar hand uit naar mij. 'Luuk', zeg ik. Ik zie aan haar gezicht dat ze mij van top tot teen aan het observeren is. Ik word er een beetje ongemakkelijk van. *piep 'Ah! De koffie is klaar.' Ik draai me weer om naar het koffieapparaat en probeer daarna weg te lopen. Laura blijft voor me staan en op een hele stomme manier botsen we tegen elkaar aan. De koffie vliegt half uit mijn beker en komt op mijn shirt terecht. 'Shit, man.' zeg ik. Laura rent naar het keukentje om een handdoek te pakken. Ze begint haastig te vegen over mijn shirt. Ik kijk haar geïrriteerd aan. 'Laura! Je maakt het alleen maar erger...' zeg ik een beetje te hard. Ze stopt en kijkt me verlegen aan. Ik zet de beker koffie - wat er nog van over is - op het aanrecht in het keukentje en loop weg. Ik voel de ogen van mijn collega's in mijn rug branden. 

Tijdens deze bizarre situatie zat een student onopgemerkt mee te kijken achter het raam, maar niemand die haar heeft gezien. Een gemeen lachje komt te voorschijn en ze loopt weg.  

Op het toilet kijk ik in de spiegel hoe mijn shirt eruit ziet. Dit kan ik zo niet aanhouden voor de bijles straks... Ik app Anna:

'Ik ben klaar en ga nu naar de ingang. We moeten even langs mijn huis i.v.m. een koffie situatie die slecht is afgelopen.. Ik zie je zo!' 

Als ik uit het toilet kom ga ik snel naar de docentenkamer om mijn jas te pakken. Al lopend trek ik hem aan en ga naar de ingang van school. 

 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste