Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG| All I see is the remains of an ugly tru

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:

Alyssa

Na een hele reeks vragen te hebben beantwoord van Bellamy, bleef Alyssa alleen over met Murphy. Bellamy leek immers een afspraak te hebben en had geen zin om te laat te zijn. Alyssa had niet de moeite gedaan om te vragen met wie hij had afgesproken, vooral omdat het haar niet zoveel boeide. Nu Bellamy ook degelijk weg was, wenste ze dat ze het toch had gevraagd. De onwetendheid, van niet weten waar iemand was, stoorde haar best, maar uiteindelijk liet ze het voor wat het was. Op een bepaald moment zou hij wel terugkomen en dat was het belangrijkste. Nu gefocust op Murphy, herinnerde ze zich dat hij een totaal andere afkomst had dan zij. Alyssa was opgegroeid tussen de bomen, de planten en de dieren. Tussen de natuur, maar in de ruimte, tussen de sterren, was ze nog nooit geweest. Ooit hoopte ze eens daarboven te kunnen zijn, maar het had altijd een utopie geleken. "Could you you tell me things from the sky? It seems amazing up there, not that it's boring or something down here, it's just different." Alyssa wou dolgraag weten hoe het daarboven was. Zou alles er net zo magisch zijn als op aarde, of zou et eerder een teleurstelling zijn? Het waren dingen die ze zich altijd al had afgevraagd en waar ze nu misschien eindelijk een antwoord kon op krijgen.

Bellamy

Langzaamaan, begon Bellamy zich schuldig te voelen over de vele beschuldigingen die hij had gemaakt over deze plek. Hij had nog steeds een slecht gevoel over deze plek, maar hij voelde zich slecht dat hij alles gewoon had uitgestort op Aurora. Bellamy begreep haar zelfs. Ze woonde hier al enkele jaren, dit was haar thuis geworden en ze kon die niet zomaar laten instorten, dat zou hij zelf waarschijnlijk ook niet laten gebeuren. Toch probeerde hij haar nog steeds te overhalen. Ze wou misschien de waarheid over deze plek niet inzien, maar was het niet beter om weg te zijn van een slechte plek, dan er voorgelogen worden, denkend dat de mensen er echt om je geven? "I get why you trust these people, but we are not the ark. We're just a bunch of kids who want nothing to do with the ark. The ark sent them down, here, thinking the earth wasn't suvivable, so they practicly sent us to die. Here we can make our own rules, but only when you leave this trashy place. Okay, you're right. You'll probably lose your family when you leave, but you can have a new one. Us." Bellamy probeerde haar met de juiste woorden te overhalen, maar begon stilletjes aan het gevoel te krijgen dat het tevergeefs was. Hij kon haar natuurlijk beginnen tegenspreken, maar wat wist hij over deze plek? De dingen die Aurora hem eerder verteld had, maar dat was amper genoeg informatie geweest om zijn eerdere uitleg te kunnen doen. Hij moest iets anders belastend hebben, maar zonder dat te weten komen, kon hij ook niets aan Aurora vertellen. Bellamy had een vrij groot vermoeden dat Aurora net zoals hun was, bijna immuun voor de straling. Dat moest hij op één of andere manier proberen te bewijzen. Hij moest alleen nog een manier bedenken. Hij kon Aurora mee naar buiten nemen, maar dat zou ze zelf en de rest uit Mount Weather nooit toestaan. Zouden ze zelfs ooit nog naar buiten mogen gaan? Er werd hun dan wel verteld dat ze konden vertrekken, wanneer ze maar wouden, maar was dat dan ook echt het geval. Het leek er namelijk vrij hard op, dat ze alles deden om de 100 hier te houden. Dat kon alleen betekenen dat ze nog van nut zouden zijn. Nu waren ze immers alleen nog maar een last geweest. "If you don't want to believe me, than just give me a chance to prove it. You probably don't want to discover the truth about this place, you call your home, but I do and you can help me or let me do this alone, but either way, I'm going to find out what they're hiding." Bellamy had niet veel meer te vertellen en had ook niet langer de behoefte om nog in dezelfde kamer als het meisje te zijn. Hij liep dan ook richting de deur, om te vertrekken. Voor de deur achter zijn rug te sluiten draaide hij zich nog een laatste keer om. "You know where to find me." Enkele seconden later, was Bellamy al verdwenen.

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
Aurora

Aurora wilde nog wat zeggen maar hij was al weg. Het zal hem nooit lukken om zonder haar hulp alles te onderzoeken. Zij was een van de weinig hier toegang tot letterlijk alles had. Daarnaast was het te gevaarlijk voor hem alleen, ze wist gewoon dat ze het niet op prijs zouden stellen als hij zomaar rond zou gaan sneaken. Rustig liet ze zich achterover zakken en keek ze naar haar plafond. Haar plafond was versiert met allemaal kleine led lichtjes. Als haar kamer donker was zou het net zijn alsof ze naar een sterrenhemel keek. Dit heeft ze altijd al gewild, in slaap vallen onder de sterren. Dit was echter het dichtst bij dat ze zou komen. Toen ze bijna in slaap dommelde was er echter opeens een knal. Meerdere achter elkaar zelfs. Alles trillde. Wat fotolijstjes vielen om en het glas er van brak. Aurora schoot recht op. "What the..." Vluchtig pakte ze een vest wat ze aantrok en liep de gang op. Snel liep ze naar de controle kamer. Ze opende de deur met de vingerscanner. De mensen in de kamer waren druk bezig met mensen oproepen. Op de schermen zag ze beelden van buiten. Er was veel rook. Door de rook heen zag ze iets wat haar heel bekend voorkwam. Een ring. Niet zomaar een ring. Het was de Ark. Haar hart leek wel stil te staan toen ze het zag. Uit de ring zag ze mensen lopen. ze leken prima te overleven. Het leek er niet op dat ze meteen verbrand werden door de radiatie. Bellamy had gelijk. Aurora schrok toen ze een stevige grip op haar pols voelde. Het was Cage. "Are you okay? Return to your room immediately. It's saver there. This is for us to handle." De toon in zijn stem maakte haar bang. Het was alsof ze het niet had mogen zien. ZIjn grip deed haar pijn. Het was te strak. Bang keek ze hem aan. "Cage your hurting me," zei ze voorzichtig. Ze trok haar pols weg en ging snel weg. Helemaal overstuur. Ze wist niet wat ze moest denken. Er was inderdaad tegen haar geloven. De vraag nu was wat wel waar is en wat niet. Daarnaast zijn de mensen van de Ark terug, waaronder ook mensen die ze liever niet meer zag. Daarnaast had ze Cage nog nooit zo gezien. Het maakte haar bang. Overstuur en in tranen liep ze snel naar de slaapzaal. Haar pols was blauw van Cage zijn grip. Snel zocht ze naar Bellamy. "You were right," zei ze in tranen. "You were right."

Murphy

Murphy ging op de rand van zijn bed zitten en keek naar Alyssa. "Wel it pretty much sucked. Atleast that's what you'll hear from all of us. We all were youth prissoners, destined to die. We all were locked up, waiting till we would turn 18 and then be floated wich pretty much means being executed. The Ark was corrupted, not fair. You would be killed for the smallest things, pretty much because there wasn't enough supplies for the amount of people present. I don't know the Ark just sucked. Earth is were we should be. Here we're free." Murphy zuchtte eens diep. De Ark was klote. Zijn ouders waren beiden gedood omdat ze medicijnen stalen voor Murphy. Murphy zelf werd er ook voor vast gezet. Uit het niets was er echter een harde knal, alles trilde en lichten flickerde. "What the fuck?!" Om hen heen zag Murphy mensen schrikken. Er volgde een lawaai van mensen die met elkaar begonnen te praten. Enkele stormde de gang op. "What was that?"

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Alyssa

Luisterend naar Murphy, begon Alyssa's teleurstelling over de ruimte steeds groter te worden. Hoewel ze het eerder had gezien als een geweldige plek, waar ze met plezier de rest van haar leven wou doorbrengen, begon Alyssa daar nu over te twijfelen. Het leek haar nog steeds een hemelse plek, maar op de aarde was je vrij. Je kon doen wat je wou. Natuurlijk moest je wel luisteren naar Heda, maar je had ook de keuze om de clan te verlaten en op jezelf te gaan leven. Die keuze had je daarboven niet. Je werd verplicht om te leven volgens andermans regels en als je dat niet wou, werd je berooft van het leven. Alyssa moest toegeven dat ze het best oneerlijk vond. Je had geen keuze over je eigen leven en werd gestraft als je ervoor koos om een ander pad te bewandelen dan zij voor je hadden uitgestippeld. Alyssa had geen behoefte aan het leiderschap dat er daar werd uitgevoerd, maar de plek zelf? Daar zou ze nog steeds over dromen. Ze had de aarde altijd al eens van daarboven willen bekijken en dat was niet veranderd. Plots werd Alyssa opgeschrokken uit haar gedachten. Het geluid van een reeks verschillende knallen klonk door de ruimte. Ook leek er een kleine aardbeving te gebeuren, maar het leek op niets op de eerdere die ze al had meegemaakt. "What the f*ck was that?" Meteen sprong Alyssa recht al raakte ze niet in paniek. Dit was één van de best beveiligde plekken in de buurt, misschien zelfs op de wereld. Dus wat er buiten ook aan het gebeuren was, het zou zich in geen geval naar binnen kunnen wurmen.

Bellamy

Hij was nor maar enkele seconden geleden aangekomen in de slaapzaal, maar plots luidde er een harde knal. Het waren er meerdere achter elkaar en iedereen schoot in paniek. Dat was ook Bellamy's eerste reflex. "what the hell is happening?" Hoewel Bellamy het bijna had geroepen, was zijn stem toch onhoorbaar geweest in de ruimte. Er was zoveel rumoer dat het onverstaanbaar was als je iets zei. Bij kwam dan ook tot het besluit dat er iemand de menigte moest kalmeren. "Bellamy ging op de rand van één van de stapelbedden staan en probeerde zijn stem zo luid mogelijk door de ruimte te laten klinken. "Everybody calm down! This sh*t ptobably happens here a lot. Just stay calm and don't freak out. I'm sure they're coming to tell us any moment what's happening." Hoewel Bellamy zelf geen idee had of wat hij net vertelde ook echt waar was hoopte hij het wel. Al had hij een klein voorvermoeden dat dit niets iets was dat elke dag gebeurde, of zelfs ooit. Hij had misschien de anderen te weten overtuigen, maar dat was niet gelukt bij hemzelf. Niet alleen was er iets serieus aan de hand, maar er was niemand van Mount Weather die hen ook maar iets van info kwam geven. Dat kon alleen betekenen dat er buiten de muren van het complex een groot probleem zich voordeed. Bellamy was net van plan om te gaan uitzoeken wat er precies aan de hand was, toen hij Aurora de slaapzaal zag binnenlopen. Normaal gezien zou ze hier niet zijn, dus er was vast en zeker iets aan de hand. Hij begon al in haar richting te stappen en Bellamy's vermoeden werd dan ook meteen bevestigd. Aurora kon amper uit haar woorden komen en de tranen stroomden over haar gezicht. Bellamy wou vragen over wat hij precies gelijk had, maar dat deed er nu niet toe. Hij had graag zijn gelijk willen halen en gehoopt dat ze hem zou geloven, maar het deed hem pijn om te zien dat ze er zo onder leed. Hoewel deze plek er misschien niet juist voor was, verdiende Aurora wel een familie.

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:

Aurora

Het was alsof al haar werelden instortte. Buiten, daar bevonden zich nu mensen die ze liever nooit meer had willen zien. Mensen die haar zullen herinneren aan haar vreselijke verleden. En hierbinnen? Hierbinnen wist ze niet meer wat ze moest denken. De Wallace's hadden haar zo open ontvangen. Vooral van Dante had ze nooit verwacht dat hij ooit een vlieg kwaad zou doen. Nu had ze niemand meer. Nergens was meer haar thuis. Iets in haar wilde dit allemaal vergeten. Iets in haar geloofde nog steeds dat Cage geen slechte man is, dat hij niemand kwaad deed. Aurora keek naar Bellamy. "They are down here. They all are. The Ark, parts of it landed. I saw them walking out but then..." Aurora keek naar haar blauwe polsen. "Cage bursted through the door and said I would be safer in my room. But the look in his eyes and the sound of his voice..." Aurora wist eigenlijk niet waarom ze Bellamy dit allemaal vertelde, waarom ze zich kwetsbaar opstelde tegenover hem. Ze kende hem nauwelijks, en na alles blijft hij een bewaker. "I never saw him like that, he has never hurt me before. Bellamy, it scares me. I don't know what to believe anymore."

Murphy

Murphy zag de teleurstelling in haar ogen. "I mean the space would be amazing if there weren't a ton of rules, and if you weren't killed for every single small crime. Although I must admit, the earth is verry freeing. Here you can walk for days, weeks, years. There is so much to explore and see down here. On a ship in space there is only so much to do." Murphy keek even de kamer rond om te polsen wat andere van de plek vonden. De reacties waren verschillend. Sommige zag hij hevig discuseren over de plek en andere waren spellen aan het doen en waren vrolijk bezig. Iedereen werd echter uit hun activiteiten gehaald toen er enkele harde knallen volgden. De ruimte trilde en wat dingen vielen op de grond. "What the..." Hij keek naar Alyssa maar die leek het niet veel te schelen. De klappen waren zo hard geweest dat het nooit goed kan zijn. "Aren't you worried?" vroeg hij aan haar.

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Alyssa

Niet langer denkend aan de ruimte of alles wat er mee te maken had, keek Alyssa naar de mensen rondom haar. Ze leken zich allemaal zorgen te maken, je kon misschien zelfs zeggen dat ze aan het flippen waren. Zelf maakte ze zich niet echt zorgen. Natuurlijk was ze wel nieuwsgierig naar wat er precies aan het gebeuren was buiten deze muren, maar dat zou ze toch niet te weten komen als ze in deze zaal bleef. Al was ze niet van plan om op onderzoek uit te gaan, zo kon ze immers enkel betrapt worden en hetgeen dat ze nu echt niet wou, was teruggaan naar de kooi die haar voor weken opgesloten had gehouden. Ze was eindelijk bevrijd van haar gevangenschap en dat zou ze niet verspelen, omdat ze te weten wou komen wat er buiten deze muren afspeelde. Iets dat haar op dit moment waarschijnlijk toch niet kon deren. Alyssa haalde lichtjes haar schouders op bij Murphy's vraag. "There's no need to worry. There's a smal possibility this was an earthquake and there's no way this place is going to collapse. This place was builded to keep out bombs, natural disasters, even people. Nothing can hurt you when you're in here. Unless the poeple that want to hurt you, are already in here." Nog steeds keek Alyssa de zaal rond. Ze had een kleine drang om de mensen hier te kalmeren, zorgen dat ze rustig werden, maar niemand kende haar hier. Ze zou worden bekeken als een buitenstaander en het misschien alleen maar erger maken. Ze besloot dan ook om zich er niet echt iets van aan te trekken en zich erbuiten te houden. "The only thing's that worying me is what if we get outside? We don't know what or who's out there and I want to know." Ging ze vastberaden verder, al wist ze dat ze waarschijnlijk zou moeten wachten tot ze buitenkwam om te zien war er buiten ook echt aan de hand was. ""But it's not really an option to wander around in this place when all hell is breaking loose." Maakte ze haar zin nog schouderophalend af, waarna ze zich probeerde te ontspannen. Het was vrij moeilijk met het vele rumoer, maar Alyssa had altijd al rust kunnen vinden, zelfs op de meest drukke plaatsen.

Bellamy
Nog steeds aan het luisteren naar wat ze te zeggen had, schrok Bellamy plots op. De ark was hier, op aarde? De mensen waarvan hij dacht ze nooit meer te gingen terugzien. De mensen waartegen hij ondirect 'f*ck you' had tegen gezegd, waren naar beneden gekomen? De enige plek waarvan hij dacht dat hij vrij kon zijn, werd afgepakt. "What do you mean they're here? More youth prisoners? The counsel? Or everyone? It can't be they brought everyone down. They thought the earth was unsuvivable and now they want to take te place over?" Bellamy was eerder in zichzelf aan het praten. Aurora wist waarschijnlijk evenmin als hij. Hij liet de mensen van de ark dan ook voor wat het was en focuste zich terug op Aurora. Dat leek momenteel een groter probleem dan de mensen van de ark. "He didn't hurt you, did he? Because if he did." Bellamy zocht een het juiste woord om zijn zin af te maken, maar hij kon niet verwoorden wat hij met Cage ging doen als hij Aurora serieus had pijn gedaan. "He took advantage of you and pretended like you were special to him. It isn't your fault that you thought he had good intentions. Everyone here thinks so. You can't blame yourself, but you can do something else. Get out of here. Live. They can't keep you in here forever. And I know the poeple from the ark are right outside, I know. I'm not so fond of them myself either, but you don't have to live with them. You think any of the people here wants to? You're not the only one that doesn't want them here, but that doesn't mean you can't go outside."

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
Aurora
Aurora knikte "Everyone is back. The whole Ark came down. I saw the ring." Kort keek ze om zich heen naar de andere die met elkaar aan het praten waren. Waarschijnlijk was het niet meteen de bedoeling dat ze het iedereen zou vertellen. Als Cage er achter zou komen dat ze niet naar haar kamer was gegaan, maar dat ze hier heen is gegaan zal hij zeker niet blij zijn. "I don't know Bellamy. I don't think I know everything yet. It can't be that all that Cage said has been a lie. If not him, Dante would never hurt someone. He isn't evil. They aren't. What if me not being imune to the radiation wasn't a lie? I'm not willing to take the risk. The evidence that chance is there is still all over me. What if I'm different, not like you guys." Het kon gewoon niet zijn dat ze dat ook allemaal gefaked hadden. Dat zou namelijk betekenen dat ze haar opzettelijk brandwonden hebben gegeven. "I just don't want to assume everything has been a lie just yet. Maybe the part about you guys just has been a lie and the rest is true. I honestly think I wouldn't be able to handle finding out they have been lying right now. I need this place to be my home now more than ever. With the Ark people being here... A lot of those people are bad bad bad memories of my past. I can't face them, I just can't. A lot of those man are a part of my past I'd rather not face again or think about. I need this to be my home Bellamy. I need this to be my family. I wouldn't know how to be able to life otherwise."

Murphy

Murphy keek haar aan en luisterde naar wat ze vertelde over deze plek. "Wel atleast there is something good about this place." Het beschermen van alle natuurrampen was dan misschien wel het enige goede aan deze plek. Voor de rest was het puur evil. "Earthquakes? Well atleast in space we didn't had to deal with those kind of natural disasters. It is always consistent up there, no weather, no winter, summer, spring, fall. It's always the same." Kort keek hij over zijn schouder. Hij zag Bellamy staan praten met Aurora. Die moest vast meer weten aangezien het erop leek alsof ze een pop was die bespeeld werd door die creep genaamd Cage. "They must know more, I mean that creepy guy in charge basically owns that pathetic girl."

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:

Alyssa

Opnieuw werd Alyssa eraan herinnerd dat het leven op de ark beter was dan op aarde. Ze wist ook wel dat aardbevingen of andere natuurrampen amper voorkwamen. Zelf had ze nog maar twee keer een aardebeving meegemaakt en dat waren kleine geweest. De gebeurtenis van net, kon geen aardbeving geweest zijn. Ze had zichzelf verteld dat het dat misschien kon zijn, maar Alyssa wist wel beter. Wat er buiten was, zou nog erger zijn dan een aardebeving en Murphy had gelijk. Hoewel ze niet veel mensen kende in deze plek, wist ze wel wie Aurora was. Ze was het hondje van Cage en Dante en het leek wel alsof ze altijd bij hen in de buurt was. Dat was toch wat Alyssa had gehoord van de bewakers. Zelf had ze het meisje nog maar enkele keren gezien. Ze liet haar hoofd immers niet al te vaak zien, waar de grounders werden vastgehouden. De bewakers roddelden echter genoeg dat Alyssa meer wist over deze plek dan het grootste deel van de mensen. "You're right, lets go talk to her." Antwoordde ze op Murphy, waarna ze richting het duo begon te stappen. Bellamy had ze eerder al ontmoet en hoewel hij misschien niet de meest vriendelijke persoon was, leek hij wel een goed hart te hebben. Aurora daarin tegen, was net zoals de rest hier. Ze gaven om niets anders dan zichzelf en het maakt hun niet uit als er anderen gewon raken of sterven. Ze mocht dan wel uit de ruimte komen, ze zou altijd één van de Mountain Men blijven. Alyssa moest zichzelf bedwingen eenmaal ze bij het tweetal waren aangekomen. Ze had geen zin om vriendelijk te zijn tegen Aurora, ze maakte immers deel uit van het plan om het beenmerg van grounders te gebruiken, maar als Alyssa te weten wou komen wat er buiten aan de hand was, kon ze zich beter zo normaal mogelijk gedragen. Nog steeds moest ze haar identiteit verborgen houden, want terug gaan naar haar persoonlijke kooi, zou nooit meer een optie zijn voor haar.

Bellamy

Geduldig luisterde hij naar wat ze te zeggen had. Bellamy begreep het volkomen. Als de ark niet zo'n erge plek was met strikte regels, zou hij er misschien ook nog terug heen willen. En het kon natuurlijk zijn dat voor een deel niet hadden gelogen tegen haar. Misschien was ze niet zoals hen, misschien was ze niet immuun voor de straling. Maar wou ze dan echt opgesloten zitten op deze plek, terwijl er een kleine kans was dat ze de wereld kon ontdekken. Het was iets waar Aurora haar hele leven al van droomde en die droom werd haar afgepakt door de mensen hier en de beperkingen die ze oplegden. "Look, I understand you. You have a home and you refuse to accept that they've lied to you the whole time, but look at all these kids. They don't have a home either. The ark send them down here to die. The home they had, was gone and unlike you they didn't have a choice to go back, but if they had a choice, not one of them would go back to the ark. So why would you stay here, with people who've been lying to you, instead of coming with us, outside. You can start a new family. One who doesn't lie and holds secrets." Bellamy wou nog verder gaan. Hij probeerde haar immers koste wat het kost te overtuigen om de plek te verlaten. Hoe zou je immers een leven kunnen opbouwen, wanneer alles wat je verteld werd een leugen was. Bellamy had nog heel wat redenen kunnen aanhalen om haar te overhalen, maar zijn uitleg werd abrupt onderboken toen Murphy en Alyssa, het meisje dat hij eerder had ontmoet en was ontsnapt uit een fucked up grounder gevangenis, kwamen aanlopen. Hij had nogal een voorgevoel dat ze meer uitleg kwamen vragen aan Aurora over wat er buiten aan de hand was. Normaal gezien zou hij hebben gezegd dat ze in een druk gesprek verwikkeld waren, maar Bellamy was zelf best ook wel nieuwsgierig naar wat er buiten aan de hand was. Zijn eerdere vragen waren immers niet beantwoord geweest, maar dat was waarschijnlijk omdat Aurora er niet veel meer over wist dan hen. De enige manier om extra informatie te krijgen, zou door op onderzoek uit te gaan, maar dat leek niet echt een goede optie.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld