Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG // The pain that you are feeling, can't

Elite
Straatmuzikant

Elite schreef:
Myrah
Iedereen had vragen over Kellan en iedereen verwachtte dat ik ze één voor één zou beantwoorden, omdat er niks beters te doen was op dit moment deed ik het dan maar. Het waren vooral de jongere slaven die van alles wilde weten, maar zelf wist ik op bijna alle vragen niet eens het antwoord. Er is een duidelijke verschil tussen wat wij van Tiberius weten en wat wij van Kellan weten, Tiberius stelde zich makkelijk open zolang wij onze plek onthielden, maar Kellan was voor ons allen een gesloten boek.
"Myrah, some of the other slaves saw Dominus Kellan arriving." Zegt Naevia die net de keuken inloopt. Ik sta meteen op en herinner mij dat Kellan graag een bad klaar wilde hebben bij terugkomst. "Thankyou Naevia." Bedank ik haar en loop de keuken uit. Ik had niet verwacht dat ik het ooit zou denken maar ik ben blij dat Kellan terug is, het begon zo saai te worden, ik kon niks doen en alle vragen die telkens maar weer herhaalt werden begonnen mij zwaar te irriteren.
Snel loop ik naar de badruimte, daar aangekomen vraag ik twee slavinnen snel water op te warmen voor een bad voor Kellan, ik kon aan hun gezichtsuitdrukking zien dat ze het apart vonden dat ik het kwam vragen, zelf vond ik het ook heel raar om het te vragen. Nadat ik zeker weet dat de slavinnen het ook echt zouden doen loop naar de slaapkamer van Kellan. "Dominus." Groet ik beleefd als ik hem inderdaad in zijn slaapkamer zie.

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:
TS - A few days

Enkele dagen waren verstreken en gek genoeg begon ik steeds meer gewend te raken aan het bijzijn van Myrah. In het begin voelde haar aanwezigheid vreemd aan en wist ik niet zo goed wat ze voor me kon doen, ik deed nou eenmaal niet veel de laatste paar dagen. Toch leek ik haar meer te kunnen waarderen dan alle andere slaven en voelde het zelfs ongewoon aan als ze er niet was. Ik waardeerde haar stilte wanneer ik haar niks vroeg en wanneer ze wel sprak probeerde ik andachtig te luisteren, maar de vrouw bleef voor mij een raadsel. Diep van binnen had ik de ongepaste neiging om haar beter te leren kennen, haar verschijning intigreerde me, maar het was moeilijker om de interesse die ik had daadwerkelijk uit te spreken. Ik wilde haar niet overvallen met onverwachte vragen.
Vandaag is een van de betere dagen. Ik spendeer mijn ochtend in de binnentuin en heb zelfs ontbeten in dezelfde ruimte met mijn ouders, wat een lange tijd geleden is. Mijn humeur is beter dan de afgelopen dagen en ik besluit dat ik misschien wel een buitenrit kan gebruiken. Als automatisch laat ik mijn blik door de kamer glijden totdat ik oogcontact heb met Myrah. ''Myrah. Let's see how Mars is doing,'' zeg ik.

Elite
Straatmuzikant

Elite schreef:
Myrah
De eerste dagen als lijfslaaf waren voor mij nogal zwaar, ik wist totaal niet wat ik wel en niet moest doen en ik voelde mij totaal niet op mijn gemak bij Kellan maar het begon steeds normaler te voelen. Ik verwachtte dat ik het verschrikkelijk zou vinden om de hele tijd bij Kellan te moeten zijn, ik vond hem namelijk nog steeds een beetje intimiderend en wist niet hoe ik me in zijn bijzijn moest gedragen maar al snel kwam ik erachter dat ik gewoon mezelf moest zijn bij Kellan. Het enigste verschil van normaal was dat ik nu alleen Kellan zijn bevelen moest volgen, Dominus Tiberius heeft dit ook duidelijk gemaakt door al mijn normale taken over te laten nemen door de andere slaven. Elke ochtend zorgde ik dat de kok het ontbijt van Kellan klaar had gemaakt, maar toen ik vandaag de kok voor Kellan's ontbijt vroeg werd ik verrast met het feit dat Kellan vandaag met zijn ouders wilde ontbijten. Ik wist wel gelijk dat zijn ouders het heel leuk zouden vinden dat hij met hun wilde ontbijten, en ergens diep van binnen was ik heel trots op Kellan dat hij die besluit had genomen wat heel ongewoon voor mij voelde omdat ik zulk gevoel nooit had over mijn dominus.
"Yes Dominus, I will get him ready." Antwoorde ik met een kleine glimlach, het was een paar dagen geleden dat ik Mars voor het eerst zag en ik lijk hem leuker te vinden dan ik had verwacht.

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:
Kellan
“Thank you, Myrah,” Antwoord ik, zodra Myrah aangeeft om Mars klaar te maken voor de rit. Ik bijt op mijn lip terwijl ik nadenk over de woorden van zojuist. Niet eerder had ik een slaaf een ‘thank you’ gegeven en ik vraag me kort af wat er veranderd was. Ben ik veranderd?... Was ik toegankelijker geworden en wat me daarnaast bezighield; kwam ik nog steeds intimiderend over naar de slaven? Ik probeer de gedachtes van me af te schuiven en volg Myrah naar buiten. Zodra ik de frisse lucht inadem lijken mijn twijfels te verdwijnen. Het enige waar ik nu aan denk is Mars, die in een van de stallen staat te wachten. Eigenlijk hoop ik de stalknechten te ontlopen maar zodra we de stal naderen zie ik een van de jongens de stallen uitmesten. Wanneer hij mij en Myrah in oog krijgt stopt hij even met zijn werk. “Dominus Kellan.” Zegt hij. Ik knik kort. Ik zie aan de blik in zijn ogen dat hij vragen heeft, maar hij is verstandig en houdt zijn gedachtes voor zich. Woord ging snel rond onder de slaven in het huis, dat Myrah tot mijn lijfslaaf was aangewezen wist vrijwel iedereen dezelfde middag nog, nog eerder dan dat ik zelf leek te beseffen dat het echt was gebeurd. Ik ga er wel vanuit dat Quintus ons voorval had doorverteld aan deze jongen waarvan ik zijn naam niet wist, en dat hij beter verstandig kon zijn en geen vragen hoeft te stellen. Mijn blik blijft net zolang op hem gericht totdat het ongemakkelijk wordt en hij verder gaat met zijn werk. Dan laat ik mijn blik op Mars vallen die zijn oren spitst en zijn hoofd hoog in de lucht steekt, nieuwsgierig naar wat er gaat gebeuren. Ik leun tegen een van de lege stallen aan en laat Myrah het werk doen. Gefascineerd volg ik haar bewegingen. Ik ben ervan overtuigd dat Mars niks geks zou uithalen zolang ze rustig blijft en als dat wel zo is sta ik dichtbij genoeg om vlug in te grijpen. Maar dat zie ik niet zo snel gebeuren. Mars is nog jong en ik heb hem getraind sinds het een jong veulentje was. Bij zijn geboorte stierf zijn moeder en stond hij er alleen voor, maar ik heb hem met de fles groot gebracht en daarna zadelmak gemaakt. Het is een nieuwsgierig en loyaal paard en ik vertrouw hem blinds, hij zou altijd de weg terug naar huis vinden en schrikt niet snel op van onverwachte voorvallen. Onbewust driften mijn gedachten af en bedenk ik me hoe het zou zijn om Myrah te leren rijden. De enige die Mars eigenlijk reden waren de stalknechten en ik, niemand anders liet ik toe op Mars. Ondanks dat, zou ik het kunnen voorstellen...

Elite
Straatmuzikant

Elite schreef:
Myrah
Hij verraste me nogal toen hij mij bedankte, maar ik vond het fijn, het betekende namelijk dat hij het waardeert en ik dus niet enkel een vervelende slavin ben zoals hij geloof ik wel over de meeste denkt. Ik zie het dan ook als een groot compliment dat hij nog niet irritaties vertoont, meer verwacht ik echter niet van hem, dit is geloof ik wel het limiet van Kellan's vriendelijkheid. Op rustige tempo loop ik hem achterna naar de stallen, zoals gewoonlijk zie ik de andere slaven toekijken als Kellan en ik langslopen, ik vraag me af wanneer het normaal wordt, ik wordt een beetje moe van dat gestaar en de rare blikken als ik iets aan een slaaf vraag namens Kellan. Wanneer we dan eindelijk aankomen in de stallen worden we begroet door een stalknecht, en met wij bedoel ik natuurlijk Kellan. Het was wel duidelijk dat ook de stalknecht niet goed begreep waarom ik er was, gelukkig was hij niet stom genoeg om van die domme vragen te stellen, in een paar dagen tijd ben ik er al snel achter gekomen dat Kellan onnodige vragen helemaal niet kan waarderen. Zonder iets te zeggen begin ik met het klaar maken van Mars, af en toe kijk ik naar Kellan om zijn reactie te pijlen voor het geval dat ik iets fout doe maar hij heeft zijn blik gericht op de stalknecht. Kort schud ik mijn hoofd, ik kan duidelijk zien hoe ongemakkelijk de stalknecht zich voelt, en ik dacht nog dat Kellan vandaag in een goede bui was.
Het duurde wat langer maar uiteindelijk ben ik toch klaar en is Mars klaar om op te rijden. Ik neem de teugels vast en begeleidt Mars naar Kellan. "He's ready Dominus." Zeg ik trots en overhandig hem de teugels. Ik kijk snel om mij heen en zie dat er niemand behalve wij in de stal zijn, zelfs de stalknecht van net is weg gegaan. "Dominus, may I ask something?" Vraag ik terwijl we de stal uitlopen.

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:
Redelijk geamuseerd kijk ik toe hoe Myrah het paard opzadelt, het doet me goed om te zien dat het haar lukt zonder om hulp te vragen ondanks dat ze weinig ervaring heeft met paarden. Tevreden recht ik mijn rug zodra ze klaar is en de teugels van Mars aan me overhandigd. Ergens ben ik verbaasd dat het is gelukt, de enige die ik ooit een paard zag opzadelen waren de stalknechten. Ik laat mijn vingers over de vacht van Mars glijden en controleer het zadel en het hoofdstel, waar ik hier en daar de riempjes wat strakker aantrek. Ik wil net mijn mond opentrekken om te zeggen dat ze het goed heeft gedaan als Myrah vraagt of ze mij iets mag vragen. Ik draai mijn gezicht naar haar toe en probeer te achterhalen waar het overgaat, maar ik kan haar niet peilen. Het is even stil. “Yes, you may, go ahead,” zeg ik tenslotte. Mijn blik valt even op de lege stallen. Daarna trek ik Mars zachtjes richting de uitgang, de zon in. Ik probeer zo goed mogelijk te verbergen dat mijn been pijn doet tijdens het lopen, het irriteert me dat ik me niet alleen kreupel voel maar er ook zo uit zie op het moment dat ik mijn been meer met me mee sleep dan dat ik er wat aan heb. Het enige wat me beter doet voelen op dit moment is dat ik naast Mars loop. Ik blijf even staan en draai me dan om naar Myrah, herinner me dat er iets is wat ze wou vragen en kijk haar afwachtend aan.

Elite
Straatmuzikant

Elite schreef:
Myrah
Eerlijk gezegd had ik niet verwacht dat hij het oké zou vinden dat ik hem iets wilde vragen, daarom neem ik mijn tijd om goed te bedenken hoe ik mijn vraag moet stellen. Ik loop achter hem aan terwijl ik nog steeds bedenk hoe ik het moet vragen, tijdens het lopen valt me op dat hij weer last heeft van zijn been. Iedereen in het huis wist dat hij terug was gekomen door een ongeluk en zijn been bij dat ongeluk erg beschadigt was, maar niemand weet hoe het is gebeurt, hij heeft het ook nog geen enkele keer over zijn ervaring binnen het leger gehad. Ik wil er wat van zeggen, misschien hem zelfs ondersteunen maar ik herinner me alweer dat ik nog moest bedenken hoe ik mij het best moet verwoorden. Het maakt het er niet beter op als hij tot stil stand komt en zich omdraait, afwachtend kijkt hij me aan. "I uhm, I was wondering why you were so against having a bodyslave. And if it was because of me or..." Mompel ik en frummel aan de zoom van mijn tunika. Gelijk heb ik spijt dat ik uberhaupt heb gevraagd als iets mocht vragen, en dat ik daarna zo een stomme vraag stel, maar ik vroeg het mij al dagen af. Toch had ik het niet moeten stellen, ik was een slavin en zulke dingen moeten mij niet aangaan, al vanaf mijn geboorte heb ik geleerd om gewoon te doen wat er mij werd gevraagd en zelf geen vragen te stellen.

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:
Kellan
Ik laat mijn hand over Mars zijn vacht glijden terwijl ik afwacht tot Myrah de juiste woorden heeft gevonden om haar vraag te stellen. Mijn gezichtsuitdrukking veranderd licht en ik kijk even naar Myrah en naar haar handen waarmee ze aan haar tunika frummelt. Ik kan me voorstellen dat dat iets was wat ze zich afvroeg en of het persoonlijk was. Tegelijkertijd vraag ik me af of ze zo graag een antwoord op die vraag wou dat ze de ongeschreven regel verbrak en haar dominus een vraag stelde, wat niet gebruikelijk was, of dat ze zich op haar gemak voelde bij mij en dat ze daarom die vraag durfde te stellen. Hoe dan ook, ik besluit het haar niet kwalijk te nemen en haar antwoord te geven op haar vraag. ''I tend to disagree with my father a lot, but in this particular case I do not understand why he thinks I need a bodyslave. It is not going to solve the problems I have or the wound in my leg, wether it is you or someone else. I don't know why he chose you. Maybe because you happened to be in the same room, maybe because he is fond of you... It doesn't matter,'' Ik richt mijn blik op Mars en slik even terwijl ik me afvraag of ik te veel had gezegd. Normalite was ik niet echt een prater, maar schijnbaar was dat anders als het ging om Myrah.

Elite
Straatmuzikant

Elite schreef:
Myrah
Opgelucht kan ik weer ademhalen wanneer Kellan helemaal niet geirriteerd of boos lijkt te zijn na mijn vraag. Ik had het totaal niet verwacht omdat ik eerder heb gezien hoe Kellan kan reageren op bepaalde mensen, en iedereen weet gewoon dat je Kellan niet boos moet maken, hij hoeft niet eens iets te zeggen om je te laten weten dat je het hebt verpest en daarom ben ik juist verrast dat hij mij niet op die intimiderende manier aankeek zoals hij de stalknecht van net wel aankeek. Ik vond zou het verschrikkelijk vinden als hij wel boos zou zijn, omdat het gewoon een eigenschap van mij. Wie weet hoe het komt, misschien omdat het aangeboren is en misschien omdat het aangeleerd is en ik heel mijn leven heb aangehoord dat mijn enigste taak in het leven het dienen van andere is. Ik ben ook erg opgelucht na zijn antwoord maar toch was ik het niet eens met zijn antwoord. "I know that I wont solve your problems or that wound, I wont and any other slave wont. But I can help you, I really think I can." Zeg ik voordat ik er over na kon denken, het is niet juist van mij om erover door te gaan maar toch kwam het er zo uit. Het is totaal niet iets voor mij om zo op deze manier tegen hem of een andere Romein te spreken, maar ik denk dat het deels komt doordat hij mijn vraag ook toeliet en als je mij toestemming geeft om iets te doen ik soms niet weet wanneer ik moet stoppen.

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:
Kellan
Enige tijd is het stil en staar ik voor me uit. Als Myrah weer iets zegt kijk ik pas op. ''How?'' Is het enige wat ik tenslotte antwoord en het klinkt wanhopiger dan ik gepland had. Ik probeer na te denken hoe Myrah mij zou kunnen helpen, maar het enige wat ik me op dit moment bedenk is dat ze geen idee heeft waar ze het over heeft. Ik ben een gesloten persoon en ik praat niet graag, was het dan zo opvallend aan me te zien dat er dingen waren waar ik mee zat, of dat ik hulp nodig had? Daar kwam bij dat de enige die me daadwerkelijk hulp had aangeboden een opgeleide dokter was, en dan ging het vrijwel alleen over mijn fysieke beperkingen. Er waren veel dingen die ik verloren had sinds het ongeluk, iets waar ik liever niet over wilde praten. Ik vraag me meer en meer af wat Myrah als lijfslaaf voor mij zou kunnen betekenen.

Elite
Straatmuzikant

Elite schreef:
Myrah
Ik open mijn mond om antwoord te geven maar sluit die dan weer als ik helemaal geen antwoord klaar lig hebben. "I don't know." Antwoord ik zachtjes en laat mijn hoofd hangen. Het was dom van mij om te denken dat ik hem echt kon helpen en het was nog dommer om het te zeggen. "It must have been devastating, hearing that your leg will never be the same." Zeg ik. "But it is not the end, you're alive and you just need to find a new passion, something you love." Vertel ik en aai Mars. "I have been a slave my whole life and had always something to live for, but that something was chosen for me. It must be a whole lot harder if you have to choose it yourself." Zeg ik waarna ik op mijn bit lijp. "Apologies, I have been talking way too much." Mompel ik en glimlach zwakjes.

Heel klein stukje lol maarja

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:
Kellan
''I can asure you, becoming a better soldier was the only passion I had.'' Zeg ik ten slotte. Natuurlijk waren er meer dingen die mij bezig hielden op dat moment, maar doorgroeien in het leger was mijn voornaamste doel. Nog voor ik een soldaat was had mijn vader mij veel dingen willen leren. Hij zorgde ervoor dat ik privé lessen had in vreemde talen, dat ik de gladiatorgevechten begreep, hij leerde mij paardrijden, boogschieten en zwaardvechten. Maar vanaf de eerste dag dat ik soldaat was, wist ik dat dat mijn passie zou zijn. Mij werd vaak verteld dat ik er goed in was. Ik had de kracht en de discipline, mensen luisterden naar wat ik zei. Ik had alle kansen om te kunnen doorgroeien, maar dat was nu allemaal slechts een herinnering. Ik denk na over hoe Myrah haar leven voor zich zag. Ik kan me amper voorstellen hoe het zou zijn als ik als slaaf geboren was. Misschien zou ik voor mijn vrijheid vechten als gladiator, maar ook dat is een groot risico. ''Don't you have any dreams?'' Vraag ik ten slotte, haar excuses negerend.

Elite
Straatmuzikant

Elite schreef:
Myrah
Ik kijk naar hem op als hij zegt dat een betere soldaat worden zijn enigste passie was. Het moet vast verschrikkelijk voor hem zijn om dat gene dat je zo graag doet niet meer te kunnen doen. Domina kreeg wel eens brieven van Kellan die toen nog in het leger was, ze vertelde altijd aan gasten dat Kellan ooit echt een naam kan maken in het leger wat natuurlijk een grote eer was in Rome. Iedereen die voor het rijk vecht verdient respect, dat is hoe iedereen er in Rome over denkt.
Vragend kijk ik Kellan aan als hij naar mijn dromen vraagt, ik had er nooit over nagedacht en had ook nooit gedacht dat iemand mij die vraag zou stellen. "I don't dream about a different life, I will live my life as a slave and probably die a slave." Antwoord ik, het was een saai antwoord maar dat is wel hoe het was. "But, if I would be a free roman I would love to have a little farm away from the city. I would marry someone and start a little family." Ga ik verder, ik wilde altijd al een kind, natuurlijk is de kans klein maar als ik ooit een kind zou krijgen zou ik het geweldig vinden.

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:
Kellan
''Oh,'' is het enige wat ik eerst kan uitbrengen zodra Myrah verteld dat ze eigenlijk geen andere dromen heeft buiten haar leven als slaaf. Het klinkt enigszins bedroevend maar ik had ook niet veel anders verwacht. Er waren vrij weinig vrijheden als je een slaaf was, maar dat was iets waar ik helemaal geen idee van had. ''Don't you hate us for making you a slave? Do you never have the feeling to runaway?'' Vraag ik me hardop af, maar terwijl ik Myrah aankijk realiseer ik me in welke positie ik haar had gezet. Hoe zou zij daar antwoord op kunnen geven, aan mij, haar Dominus? Als ze ja zei zou dat bijna hetzelfde zijn als verraad. Ik schud mijn hoofd. ''I'm sorry, I shouldn't have asked you that.'' Zeg ik en ik zet een stap naar achter. ''Would you like to get a ride?'' Zeg ik spontaan, en ik kijk van Myrah naar Mars.

Elite
Straatmuzikant

Elite schreef:
Myrah
Ik trek mijn wenkbrauwen op als hij mij vraagt als ik hun haat omdat ik door hun een slaaf ben en als ik niet ooit de neiging heb om te ontsnappen. Waar haalde hij zulke ideeën vandaan? Kwam het door wat ik zojuist had verteld, over dat als ik vrij zou zijn ik graag op een boerderij zou willen wonen of heeft hij ooit van iemand gehoord dat ik zulke ideeën heb? Net wanneer ik antwoord wil geven verontschuldigt hij zich. Ik slik en begrijp even helemaal niet wat ik moet zeggen, nog nooit heeft een Romein sorry tegen mij gezegd. Waarom is hij zo verwarrend? Waarom stelt hij me zulke vragen om daarna sorry te zeggen. "A ride? You mean me?" Vraag ik na zijn voorstel om te gaan rijden, nog nooit heb ik gehoord dat een slaaf op een paard mocht rijden. "Dominus, I need to tell you that I'm sorry if I gave you reason to doubt my loyalty. I never thought of running away and I do not hate you nor your father. I really do not, my loyalty lie with you." Ratel ik achterelkaar en voel hoe mijn wangen warm worden, het was ook dom om te zeggen dat ik uberhaupt dacht aan een vrijleven.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld