Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - The rychess return of the daylar

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
"Ik zeg niet dat hij een spion is, ik zeg dat hij niet te vertrouwen is," zei Dayla. "En dat er een mogelijkheid is dat hij een spion kan zijn. Hij kan ook een huurling zijn. Het maakt me niet uit wat hij allemaal wel of niet kan zijn, het feit blijft dat dit niet te vertrouwen is!" Ze bleef het proberen, maar ze kon aan Rayvon's houding zien dat ze kon zeggen wat ze wilde en hij nog niet van gedachten zou veranderen. Op welke manier dan ook, deze halfling zou voor problemen zorgen. Die grijns die hij durfde op te zetten zojuist, was daar een teken van.

Rayvon liep door naar zijn kantoor - want helaas bracht een functie van zijn kaliber een hoop papierwerk met zich mee - en haalde de benodigde papieren uit een van de lades uit zijn bureau. Vervolgens ging hij in zijn comfortabele stoel zitten. "Dayla, dit is niet jouw keuze om te maken," begon hij. Het was niet zijn favoriete argument om aan te halen, maar soms was ze te intens met haar mening en moest ze opnieuw haar plaats kennen. "Ik begrijp je bezorgdheid en waardeer je alertheid, maar uiteindelijk is het mijn beslissing die telt." Met zijn vingertoppen schoof hij de papieren naar voren, waarna hij een pen pakte en deze erbij legde. "Zo volledig mogelijk invullen," zei hij tegen de halfling.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar besloot dat hij zich misschien beter niet meer in dit gesprek mengen kon. De meningen waren duidelijk! En misschien een beetje pijnlijk! Maar Faelar kon Rayvon wel waarderen. Hij leunde in het kantoor tegen de muur, terwijl hij van de een naar de ander keek. Als fantasy-tennis bestond, dan was het net alsof hij naar een wedstrijd keek. Phew. Toen Faelar een papier aangereikt kreeg, las hij deze eerste snel door. Goed, "zo volledig mogelijk" werd in dit geval niet ontzettend volledig. Zijn achternaam overal rondslingeren was sowieso geen goed idee, maar bij iemand die hem al wantrouwde waarschijnlijk al helemaal niet. Faelar knikte maar gewoon zacht en begon de meest oppervlakkige informatie op te schrijven. Zijn voornaam en geboortedatum waren immers het probleem niet!

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla keek schuin mee naar wat de halfling opschreef. Zijn naam was blijkbaar Faelar, maar... zijn achternaam? Ze keek hem schuin aan. "Volgens mij vergeet je daar iets," zei ze. Alleen was hij het niet vergeten - hij had het expres leeg gelaten. Haar blik ging weer naar Rayvon. "Je bent hebt misschien het laatste woord, maar dat betekent niet dat mijn stem niets waard is," zei ze. "Ik begin echter wel te twijfelen aan de waarde van jouw woord, als je daadwerkelijk overweegt om deze halfling binnen deze muren te laten op basis van jouw fascinatie in het vreemde. Je geeft op dit moment je vertrouwen aan iemand die niet eens zijn eigen achternaam op een formulier wil zetten."

Het was niet alsof Rayvon dat niet was opgevallen. Hij had al meerdere mogelijke redenen in zijn hoofd, waarvan een zelfs voor Dayla een voordeel kon worden. Desalniettemin, had Dayla hem nog nooit zo sterk tegengesproken, ze had zelfs nog nooit zijn autoriteit bevraagd. En ondanks dat hij haar als een van de weinigen hier graag mocht, moest hij dat bestraffen. "Als daadwerkelijk de rekrutering van een persoon zo slecht bevalt, weet je waar de uitgang is," zei hij. Niet boos, niet geïrriteerd; haast emotieloos. Het was immers een simpele kwestie.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar zuchtte zacht. Geweldig. Ging ze hem nu de hele tijd op de vingers kijken? Hij keek haar even stil aan. 'Ik moest hem zo volledig mogelijk invullen. Alles wat ik in kán vullen, vul ik in,' antwoordde hij. Een neppe achternaam checken was immers makkelijker dan een achternaam gokken van iemand die er geen had. Soort van. 'Ik wil mijn achternaam ontzettend graag op een papiertje zetten voor je, maar dan moet ik die wel weten,' vulde hij aan. Hij ging zijn kans op onderdak niet laten verpesten door dit... kreng. Nu was dit echt niet de eerste keer dat hij zo werd behandeld; de meesten waren wantrouwig als ze hem zagen. Dat maakte het allemaal echter niet minder vervelend.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla was even van haar à propos. Serieus? Rayvon wilde deze rekruut zo graag, dat hij het prima vond om haar te ontslaan? Ze beet op haar lip en rechtte haar rug. Vervolgens bracht ze haar zwaard terug waar het hoorde, in de schede op haar rug. Het was niet haar beslissing, wist ze. Het was niet aan haar om aan hem te twijfelen, en ook al deed ze dat op dit moment, dan was het niet haar plek om zijn autoriteit te bevechten. Dat wist ze. En ze haatte het. "Prima!" zei ze gefrustreerd. Ze draaide zich om en stormde het kantoor uit. "Het is jouw fucking begrafenis!"

Rayvon keek Dayla even na, waarna hij opgelucht adem haalde. Whew, voor een moment dacht hij dat het héél verkeerd kon gaan. "Ik hoef je denk ik niet te vertellen dat zij je in de gaten zal houden," begon hij, "en dat als je één fout maakt, het gelijk je laatste zal zijn?" Hij pakte een glas uit de kast achter hem en vulde deze met water. Rustig nam hij een slok. "Stel me niet teleur. Ik zou het ontzettend jammer vinden als ik m'n lieve kolonel gelijk moet geven dadelijk."

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar keek haar even stil na. Wow. Oké. Die had een heel kort lontje. Stond genoteerd. Maar goed, dan moest ze vanzelf maar zien dat ze er naast zat. Geen enkel probleem. Zodra ze vertrokken was, knikte hij zachtjes naar Rayvon. 'Ik begon een idee te krijgen, ja.' Jemig. De halfling glimlachte even scheef. 'Maar dat komt wel goed.' Ze had immers geen gelijk. Ze zat er al de hele tijd ontzettend naast. Dus hij was hoe dan ook wel veilig, toch? Hoopte hij....

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Rayvon knikte. "Mooi zo," zei hij. Vervolgens gaf hij hem een twee andere vellen: het huidige schema en een plattegrond van de basis. Het was ontzettend kwetsbare informatie die hij nu aan hem gaf. "Je begint met de basics: conditietraining, flexibiliteit en close-combat training. Hiervoor sluit je aan bij Naerin's groep." Hij had er bijna aan toegevoegd dat het de enige groep met plek was, maar dat hield hij maar voor zichzelf. Faelar had immers Dayla's woede al één keer getrotseerd en overleefd. Nu was het afwachten of hij het ook zonder zijn bemoeienis kon. "Pas als zij je goedkeurt, mag je specialiseren. Dat is echter een gesprek voor later." Vervolgens wees hij een van de gebouwen op de map aan. "Dit is de slaapzaal. Er zijn een aantal bedden leeg, dus kies er een uit, zou ik zeggen." Vervolgens legde hij uit waar hij heen moest in het geval van een noodsituatie, waar hij hulp moest halen, waar de trainers zouden zijn en meer belangrijke informatie. Dayla zou het idioot vinden, maar Rayvon zag het probleem niet. Hij had vertrouwen in zijn systeem: één persoon zou dat niet kunnen saboteren.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar knikte zachtjes en pakte beide papieren van hem aan, terwijl hij luisterde naar zijn uitleg. Wacht. Wiens groep? Oh god nee. Om het allemaal nog makkelijker te maken. Wat een feest. Maar goed, deze te eerder zag ze misschien in hoe fout ze zat? Dat zou mooi zijn. Aan het eind van de uitleg, keek Faelar even van het ene naar het andere papier, voor hij opnieuw knikte. 'Klinkt goed,' glimlachte hij licht. 'Dank je.' Een bed uit zoeken moest wel lukken. Makkelijk zelfs~ De rest was een zorg voor daarna. Of morgen misschien. Hij zag het wel wanneer het zover kwam.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
De volgende morgen was Dayla op haar veld te vinden, naast het meer dat in het midden van de basis lag. Het was een mooie plek om rondjes rondom te rennen. Eerst moesten de rekruten opwarmen. Ze gaf instructies waar nodig. Er zaten een paar veelbelovende toekomstige soldaten tussen, maar de meesten waren er nog lang niet klaar voor. Ze haalde even diep adem. Focus op de taak voor je, zei ze tegen zichzelf. Daarna kan je terug naar je eigen groep. Het idee alleen al bracht een lichte glimlach op haar gezicht. Zij was het eerste vrouwenbataljon van Magron aan het trainen. Eerlijk is eerlijk, daar was ze heel trots op.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar had de tijd op zijn schema meer als een suggestie gezien. Het bed lag hem veel en veel te goed om er zo vroeg al uit te gaan. Toen hij uiteindelijk toch maar besloot om eens een kijkje te gaan nemen, was de rest al lang en breed vertrokken. Niet dat hij zich daar ook maar iets van aan trok, maar toch. Op zijn dooie gemak kleedde hij zich om, voor hij zijn plattegrond checkte. Goed. Moest lukken. En anders vroeg hij wel rond. Het duurde desondanks toch nog even voor hij de rest gevonden had. Heyyy daar was hij dan.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Terwijl Dayla haar rekruten in de gaten hield, zag ze vanuit haar ooghoek een paarse vlek verschijnen. Ze wist niet wat zijn plan was, maar te laat voor zijn eerste training? Ergens hoopte ze dat hij bij Andor zat, die wist wel raad met dat soort types. Hij was misschien de enige trainer die gevreesder was dan zijzelf. Haar hoop werd echter de grond ingeduwd toen het duidelijk werd dat hij richting haar veld liep. "Even pauze, jongens!" riep ze. Haar rekruten konden immers nog lang geen 'mannen' genoemd worden. Ze keken verward omhoog naar haar en volgden vervolgens haar blik naar de elf die aan kwam sjokken. "Blijkbaar hebben we een heel speciale gast in ons midden deze ochtend. Een zo speciaal, dat hij zich niet aan het trainingsschema hoeft te houden. Is het niet, halfling?"

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar trok een wenkbrauw op. Ohh. Oh we gingen zo beginnen. Misschien niet helemaal onterecht, maar dat ging hij niet toe geven. Niet hard op en niet waar ze bij stond, in elk geval. Kon hij haar niet nog wat meer op haar zenuwen werken? Dat was bijna leuker. Faelar zuchtte zacht en rekte zich uit. 'Niet mijn schuld dat jullie bedden zo comfortabel zijn.' En hey! Dit was zijn eerste dag! Ze kon toch wel een beeeetje vriendelijker zijn? Toch? De halfling keek even naar de rest van de groep. Als Dayla dacht dat hij braaf en gezellig als ging doen wat ze van hem vroeg, zat ze er helaas toch aardig naast~

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
"Zeker niet, dat ligt volledig aan ons. Een groot deel van trainen is namelijk goed kunnen rusten," zei Dayla. Ongemerkt begon ze te grijnzen. Normaal gesproken wist ze haar emoties onder bedwang te houden, maar diep van binnen - misschien niet zo diep als dat ze dacht - genoot ze wel van deze situatie. "En aangezien jij zoveel hebt gerust, heb je genoeg energie voor een paar extra rondjes, toch?" Ze voelde de groep onrustig worden, waarschijnlijk omdat ze al wisten wat dit voor hen zou betekenen. Van degenen die rustig bleven en hun orders afwachtten, maakte Dayla een mentale noot. Zij waren eventuele kandidaten voor specialisering.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar fronste licht. Heh? Heh? Dat was niet het antwoord dat hij verwacht had, maar hey. Prima? Dan kon ze hem dus ook nergens de schuld van geven. Dat klonk wel als een win-win. Totdat ze begon te grijnzen dan. Dat was namelijk wel het laatste dat Faelar verwacht had. En veel goeds kon het niet betekenen. Al klonken een paar rondjes rennen niet als een ramp. 'Ja hoor,' grijnsde hij terug. 'Geen enkel probleem~' Dacht hij nog. Hoopte hij nog.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla knikte. "Fijn dat je zo enthousiast bent, halfling," begon ze. Ze weigerde het om zijn naam te gebruiken. Normaal gesproken gebruikte ze de achternamen van haar rekruten, maar in dit geval ging dat niet. Ze wees naar het meer, dat het dubbele van haar veld was. "Eerst ga je opwarmen, daarna vijftien rondjes om het meer. Als je rondetijd onder de vijf minuten komt, krijg je een extra rondje cadeau. Als je daar eindelijk klaar mee bent -" dit keer wees Dayla naar het parcours aan haar linker hand. "- begin je aan het parcours. Bij elke fout die je maakt, begin je opnieuw. Pas als je het drie keer foutloos hebt gehaald, mag je stoppen." Ze glimlachte maar al te vriendelijk naar hem. "Tenzij de zon ondergaat voordat het je is gelukt, natuurlijk. Dan mag je in het goede bed kruipen."

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld