Ik ben een 16 jarig meisje. Gelukkig, iemand die positief in het leven staat.
Ik ga naar school, ben zeker van een goede toekomst. Word later arts, manager of advocaat.
Maar ergens op deze wereld. Precies op dit moment,
Is iemand van mijn leeftijd, die precies het tegenovergestelde denkt.

Iemand zonder toekomst. Geen school, geen geld en geen eten.
Het leven gaat van dag tot dag, van uur tot uur. Iemand die zomaar wordt vergeten.
Kinderen zonder ouders,  die sterven van de honger, doodgaan van verdriet.
Alleen kunnen ze het harde leven niet aan, maar er is niemand die het ziet.

Terwijl mijn ouders hopen dat ik mijn vwo diploma haal, en een goede baan ga zoeken,
Bedenk ik toekomstplannen en ben ik in mijn hoofd de vliegtickets al aan het boeken.
Het leger, artsen zonder grenzen of het rode kruis.
Ik wil niet op het kantoor, wil het liefste ver van huis.

Ik wil iets betekenen voor mensen die zich staande proberen te houden in het leven,
Ze verdienen iets beters, en dat iets zou ik ze willen geven.
Eten, onderdak, vrijheid, een leven zonder verdriet,
 Ik wil dat ze weten dat ze er niet alleen voor staan, maar dat iemand, ergens op de wereld, het oneerlijke van de wereld óók ziet.