schreef:
Justin.
‘That was your spaghetti, wasn’t it?’ Vroeg ik vrijwel meteen, terwijl ik naar binnen liep. ‘It has to be, it was so good.’ Mompelde ik vervolgens knikkend. Voor vandaag stond ik niet op de lijst, dus ik had Adriana al geheel de dag niet gezien. De afgelopen weken zag ik haar helaas ook niet meer elke dag. Ik zag haar wel langer dan de meeste gevangene. Of ja, eigenlijk langer dan alle gevangenen.